IPPP3/443-82/14-2/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2014 r. (data wpływu 29 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego - jest prawidłowe.

W dniu 29 stycznia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej: Wnioskodawca), działająca na terytorium Polski za pośrednictwem oddziału, wchodzi w skład międzynarodowej grupy N., będącej jednym z liderów rynku produkcji i dystrybucji elektronicznych urządzeń dla telekomunikacji (m.in. telefonów komórkowych). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem zarejestrowanym dla potrzeb VAT w Polsce. Jednocześnie, oddział stanowi stałe miejsce prowadzenia działalności Wnioskodawcy i uczestniczy w transakcjach dokonywanych na terytorium Polski (przykładowo dokonuje nabyć i odsprzedaży towarów, które wykazywane są odpowiednio dla potrzeb VAT w polskiej deklaracji VAT Wnioskodawcy).

W ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawca nabywa urządzenia telekomunikacyjne od innych podmiotów z grupy (z siedzibą na terytorium innych państw członkowskich lub państw trzecich dalej: Sprzedający), a następnie na podstawie zawartych umów dokonuje dostaw przedmiotowych urządzeń na rzecz dystrybutorów z siedzibą na terytorium kraju (dalej: Kontrahenci). Towary wysyłane są bezpośrednio przez Sprzedających z innych państw członkowskich UE lub państw trzecich do Kontrahentów Wnioskodawcy w Polsce.

Na pierwszym etapie transakcji, Wnioskodawca dokonuje nabycia towarów od Sprzedawców na podstawie reguł CIP (Incoterms 2000 oraz Incoterms 2010; dalej łącznie: Incoterms CIP) - carriage and insurance paid - miejsce dostawy wskazane przez Kontrahenta w Polsce - zgodnie z którymi to sprzedający towar zawiera umowę przewozu w transporcie (innym niż morski i wodny śródlądowy), w tym mieszanym i ponosi jej koszty, a także jest odpowiedzialny za opłacenie kosztu ubezpieczenia towarów na rzecz kupującego. Natomiast, zgodnie z regułą CIP ryzyko związane z towarem zostaje przeniesione na kupującego już w momencie powierzenia towarów pierwszemu przewoźnikowi. Tym samym, przejście wszelkich ryzyk związanych z towarem na Wnioskodawcę ma miejsce w momencie przekazania towarów przez Sprzedającego przewoźnikowi.

Jednocześnie, Wnioskodawca dokonuje dalszej odsprzedaży towarów na rzecz Kontrahentów w Polsce. Wnioskodawca, jako sprzedawca towarów, wystawia na Kontrahentów faktury VAT, posługując się swoim numerem VAT wydanym w Polsce. Odsprzedaż towarów na podstawie umów z Kontrahentami odbywa się równieź zgodnie z regułami Incoterms CIP - miejsce dostawy wskazane przez Kontrahenta w Polsce. W rezultacie ustalonych warunków dostawy, transport towarów organizowany jest przez Sprzedającego, natomiast przejście wszelkich ryzyk związanych z towarem pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentami ma miejsce w momencie przekazania towarów pierwszemu przewoźnikowi (tekst jedn.: w momencie wydania towarów przez Sprzedającego na rzecz firmy transportowej w kraju z którego towary są wysyłane). Jednocześnie, zawarte przez Wnioskodawcę umowy z Kontrahentami nie określają odrębnego momentu przejścia ryzyk i własności towaru niż wynikający ze stosowanych zasad Incoterms.

Opisywane transakcje sprzedaży urządzeń telekomunikacyjnych na rzecz Kontrahentów z siedzibą w kraju Wnioskodawca rozpoznaje dla celów podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) jako odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju i dokumentuje je wystawiając faktury VAT.

W związku z powyższą transakcją, Wnioskodawca powziął wątpliwości odnośnie momentu powstania obowiązku podatkowego po zmianach, jakie nastąpiły w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.; dalej: ustawa o VAT) w dniu 1 stycznia 2014 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy, zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., Wnioskodawca powinien rozpoznać obowiązek podatkowy w stosunku do dostaw towarów dokonywanych na podstawie Incoterms CIP w momencie przejścia ryzyk związanych z towarem na rzecz Kontrahenta t.j. w momencie powierzenia towarów przez Sprzedającego przewoźnikowi.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z brzmieniem art. 19a ust. 1 ustawy o VAT obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., obowiązek podatkowy z tytułu dostawy towarów będzie powstawał w momencie przejścia wszelkich ryzyk związanych z towarem na Kontrahenta zgodnie z warunkami określonymi przez strony, czyli w przypadku zastosowania Incoterms CIP - w momencie wydania towarów przez Sprzedającego przewoźnikowi.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przy czym jako towary należy rozumieć - stosownie do art. 2 pkt 6 cyt. ustawy o VAT - rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Przez sprzedaż - stosownie do art. 2 pkt 22 cyt. ustawy o VAT - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z nowymi regulacjami obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2014 r. zawartymi w art. 19a ustawy o VAT, w przypadku odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju powstanie obowiązku podatkowego związane jest z momentem dokonania dostawy towarów.

Jednocześnie, w stosunku do dostaw towarów objętych ogólnym momentem powstania podatkowego, ustawodawca nie wskazuje momentu wystawienia faktury jako momentu powstania obowiązku podatkowego.

Ustawa o VAT odnosi się do pojęcia "dostawy towarów", nie definiując przy tym szczegółowo jak pojęcie to należy interpretować dla potrzeb określenia momentu powstania obowiązku podatkowego. Jednocześnie, cytowanego powyżej art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W przypadku zastosowania Incoterms CIP, wszelkie ryzyka związane z dostarczanymi towarami przechodzą na Kontrahenta w momencie wydania towarów przewoźnikowi. W związku z tym należy uznać, że zgodnie z przepisami VAT, właśnie w tym momencie dochodzi do dostawy towarów i konsekwentnie, do powstania obowiązku podatkowego po stronie Wnioskodawcy. Należy bowiem uznać, że przejście ryzyk związanych z towarem (np. w przypadku uszkodzenia czy utraty w czasie transportu) oznacza w praktyce, że kontrahent może dysponować tymi towarami jak właściciel. Jednocześnie, należy podkreślić, że przy zastosowana Incoterms CIP, umowa ubezpieczenia zawierana jest na rzecz kupującego i w przypadku uszkodzenia towarów to kupujący będzie miał roszczenie w stosunku do firmy ubezpieczeniowej.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w dostępnej praktyce podatkowej. Zgodnie z Pismem Ministra Finansów 2 dnia 9 października 1995 r. o sygn. MWM-4648/95/AŚ, "Wydanie towaru następuje przez przeniesienie posiadania, z tym że jego objęcie przez odbiorcę w obrocie handlowym może mieć miejsce:

W pierwszym przypadku dostarczenie towaru może nastąpić własnym transportem dostawcy lub transportem najętym przez niego (na podstawie umowy najmu). Wydanie towaru dokonuje się z chwilą objęcia towaru w posiadanie przez odbiorcę, czyli zwykle wyładowania i pokwitowania odbioru.

W drugim przypadku odbiorca odbiera towar transportem własnym lub wynajętym (również na podstawie umowy najmu). Objęcie w posiadanie następuje z chwilą załadowania i pokwitowania odbioru.

W trzecim przypadku zostaje zawarta dodatkowa - względem np. umowy sprzedaży - umowa przewozu, do której przy przewozie towarów stosować się będą przepisy prawa przewozowego i inne, w zależności od użytego środka transportu; problem ten zostanie szczegółowo omówiony w dalszych częściach niniejszego pisma.

Z wydaniem towaru przez dostawcę łączy się istotny skutek dokonania sprzedaży towarów, polegający m.in. na przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z towarem oraz ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru. Chwilą decydującą o przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z towarem oraz ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru jest - co do zasady - wydanie towaru. Jeżeli strony oznaczyły inną chwilę niż wydanie towaru dla przejścia korzyści i ciężarów, to w razie wątpliwości przyjmuje się, że ta sama chwila dotyczy przejścia ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru."

Tym samym, w kontekście określenia momentu wykonania dostawy, istotne znaczenie mają ustalenia umowne dotyczące odpowiedzialności stron za towary w trakcie transportu. Dla określenia momentu wydania towarów znaczenie będą miały postanowienia umów zawartych pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentami, a w przypadku gdy umowy te odwołują się do formuł Incoterms, zastosowanie znajdą reguły incoterms na jakich dana dostawa towarów jest realizowana. Zasadniczo bowiem za moment dostawy towarów trzeba będzie uznać moment, w którym na nabywcę przechodzą ciężary i korzyści związane z towarami oraz ryzyko przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru (zgodnie z warunkami danej klauzuli Incoterms).

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w udostępnionej na stronie internetowej Ministerstwa Finansów (www.finanse.mf.gov.pl) w sekcji VAT, Wyjaśnienia i Komunikaty informacji o zmianach w zakresie określania momentu powstania obowiązku podatkowego w VAT od 1 stycznia 2014 r. Zgodnie z pismem udostępnionym przez Ministerstwo Finansów, w przypadku gdy "towar jest wysyłany przez dostawcę za pośrednictwem przewoźnika, kuriera, poczty itp. (ryzyko utraty towarów ponosi nabywca) - dokonanie dostawy towaru następuje z chwilą wydania towaru podmiotowi, który jest zobowiązany do jego dostarczenia, z tym bowiem momentem dostawca przenosi prawo do rozporządzania towarem jak właściciel." Zgodnie z powyższym, w myśl przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2014 r., dokonanie dostawy towarów przez Wnioskodawcę zgodnie z warunkami Incoterms CIP następuje w momencie wydania towarów przewoźnikowi (tekst jedn.: w analizowanej sytuacji, w momencie kiedy Sprzedający wydaje towary firmie transportowej).

Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że analogiczne stanowisko dotyczące interpretacji art. 19a ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., zostało wyrażone przez Ministra Finansów w interpretacji indywidualnej z dnia 22 sierpnia 2013 r., sygn. IPPP1/443-526/13-2/AP (" (...) z wydaniem towaru przez dostawcę łączy się istotny skutek dokonania sprzedaży towarów, polegający m.in. na przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z towarem oraz ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru. Chwilą decydującą o przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z towarem oraz ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia:towaru jest - co do zasady - wydanie towaru. Dokonanie dostawy, o którym mowa w art. 19a ust. 1 ustawy oznacza zatem faktyczne zrealizowanie dostawy. Jeżeli strony oznaczyły inną chwilę niż wydanie towaru dla przejścia korzyści i ciężarów, to w razie wątpliwości przyjmuje się, że ta sama chwila dotyczy przejścia ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru (...)".).

Podobne stanowisko Minister Finansów zajął również w interpretacji indywidualnej z dnia 6 grudnia 2007 r. (sygn. ILPP2/443-21/07-2/IM), zgodnie z którym" (...) warunki dostawy wg Incoterms wpływają na moment przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (...)".Wnioskodawca zaznacza, że w przypadku opisywanych dostaw nie został oznaczony w umowie inny moment przejścia ryzyka związanego z towarem niż moment wydania towaru przewoźnikowi, co więcej, skoro umowa przewiduje wprost dokonanie dostawy na warunkach Incoterms CIP, momentem dokonania dostawy - a w konsekwencji momentem powstania obowiązku podatkowego - jest w przypadku opisywanych transakcji moment wydania towaru przewoźnikowi.

Uwzględniając powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym z tytułu opisywanych transakcji odbywających się na warunkach Incoterms CIP, momentem dokonania dostawy towarów jest moment wydania towarów przewoźnikowi. Powyższe wynika z faktu, że wraz z przekazaniem przewoźnikowi towarów na Kontrahentów przeniesione zostaje prawo do rozporządzania towarem jak właściciel.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pod pojęciem towaru - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. art. 19a ust. 1 ustawy, dodanym przez art. 1 pkt 17 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35 z późn. zm.), obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem zarejestrowanym dla potrzeb VAT w Polsce. Jednocześnie, jego oddział stanowi stałe miejsce prowadzenia działalności Wnioskodawcy i uczestniczy w transakcjach dokonywanych na terytorium Polski. W ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawca nabywa urządzenia telekomunikacyjne od innych podmiotów z grupy (z siedzibą na terytorium innych państw członkowskich lub państw trzecich dalej: Sprzedający), a następnie na podstawie zawartych umów dokonuje dostaw przedmiotowych urządzeń na rzecz dystrybutorów z siedzibą na terytorium kraju (dalej: Kontrahenci). Towary wysyłane są bezpośrednio przez Sprzedających z innych państw członkowskich UE lub państw trzecich do Kontrahentów Wnioskodawcy w Polsce. Na pierwszym etapie transakcji, Wnioskodawca dokonuje nabycia towarów od Sprzedawców na podstawie reguł Incoterms CIP - miejsce dostawy wskazane przez Kontrahenta w Polsce - zgodnie z którymi to sprzedający towar zawiera umowę przewozu w transporcie (innym niż morski i wodny śródlądowy), w tym mieszanym i ponosi jej koszty, a także jest odpowiedzialny za opłacenie kosztu ubezpieczenia towarów na rzecz kupującego. Natomiast, zgodnie z regułą CIP ryzyko związane z towarem zostaje przeniesione na kupującego już w momencie powierzenia towarów pierwszemu przewoźnikowi. Tym samym, przejście wszelkich ryzyk związanych z towarem na Wnioskodawcę ma miejsce w momencie przekazania towarów przez Sprzedającego przewoźnikowi. Jednocześnie, Wnioskodawca dokonuje dalszej odsprzedaży towarów na rzecz Kontrahentów w Polsce. Wnioskodawca, jako sprzedawca towarów, wystawia na Kontrahentów faktury VAT, posługując się swoim numerem VAT wydanym w Polsce. Odsprzedaż towarów na podstawie umów z Kontrahentami odbywa się równieź zgodnie z regułami Incoterms CIP - miejsce dostawy wskazane przez Kontrahenta w Polsce. W rezultacie ustalonych warunków dostawy, transport towarów organizowany jest przez Sprzedającego, natomiast przejście wszelkich ryzyk związanych z towarem pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentami ma miejsce w momencie przekazania towarów pierwszemu przewoźnikowi (tekst jedn.: w momencie wydania towarów przez Sprzedającego na rzecz firmy transportowej w kraju z którego towary są wysyłane). Jednocześnie, zawarte przez Wnioskodawcę umowy z Kontrahentami nie określają odrębnego momentu przejścia ryzyk i własności towaru niż wynikający ze stosowanych zasad Incoterms. Opisywane transakcje sprzedaży urządzeń telekomunikacyjnych na rzecz Kontrahentów z siedzibą w kraju Wnioskodawca rozpoznaje dla celów podatku od towarów i usług jako odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju i dokumentuje je wystawiając faktury VAT.

Wnioskodawca powziął wątpliwości odnośnie momentu powstania obowiązku podatkowego po zmianach, jakie nastąpiły w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w dniu 1 stycznia 2014 r.

Powołany przepis art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres. Unormowanie zawarte w art. 19a ust. 1 ustawy pozostaje w zgodzie z art. 63 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego ma miejsce, a VAT staje się wymagalny w momencie dostarczenia towarów lub wykonania usług.

W tym miejscu zauważyć należy, że z wydaniem towaru przez dostawcę łączy się istotny skutek dokonania sprzedaży towarów, polegający m.in. na przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z towarem oraz ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru. Chwilą decydującą o przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z towarem oraz ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru jest - co do zasady - wydanie towaru. Dokonanie dostawy, o którym mowa w art. 19a ust. 1 ustawy oznacza zatem faktyczne zrealizowanie dostawy. Jeżeli strony oznaczyły inną chwilę niż wydanie towaru dla przejścia korzyści i ciężarów, to w razie wątpliwości przyjmuje się, że ta sama chwila dotyczy przejścia ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru. Ponadto, stosownie do art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Z powyższej zasady wynika, że strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez obowiązujące przepisy prawa, w tym także przepisy prawa podatkowego.

W niniejszej sprawie, transport towarów organizowany jest przez Sprzedającego, natomiast przejście wszelkich ryzyk związanych z towarem pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentami ma miejsce w momencie przekazania towarów pierwszemu przewoźnikowi (tekst jedn.: w momencie wydania towarów przez Sprzedającego na rzecz firmy transportowej w kraju z którego towary są wysyłane). Jednocześnie, zawarte przez Wnioskodawcę umowy z Kontrahentami nie określają odrębnego momentu przejścia ryzyk i własności towaru niż wynikający ze stosowanych zasad Incoterms.

W konsekwencji, mając na uwadze przepisy art. 19a ust. 1 ustawy o VAT stwierdzić należy, że w przedstawionym stanie faktycznym tj. gdy towar jest wysyłany przez Sprzedawcę do nabywcy (tekst jedn.: Kontrahenta Wnioskodawcy) za pośrednictwem przewoźnika, a ryzyko utraty towaru ponosi nabywca (dostawa na warunkach Incoterms CIP), dokonanie dostawy towaru następuje z chwilą wydania towaru pierwszemu przewoźnikowi, tj. podmiotowi który jest zobowiązany do jego dostarczenia, z tym bowiem momentem dostawca przenosi prawo do rozporządzenia jak właściciel.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.