IPPP3/443-801/10-2/LK - Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości przez spółkę z siedzibą w Niemczech polskiej spółce z o.o.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2010 r. (data wpływu 17 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 17 sierpnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka F...z siedzibą w Niemczech jest właścicielem nieruchomości, która jest usytuowana w Polsce. Spółka F... nabyła przedmiotową nieruchomość w 2006 r. i obecnie wynajmuje ją polskiemu podmiotowi. Spółka F... jest zarejestrowana w Polsce zarówno na potrzeby podatku VAT jak i podatku dochodowego od osób prawnych.

Dla potrzeb dokumentowania i rozliczania świadczonych usług najmu, Spółka F... posługuje się polskim Numerem Identyfikacji Podatkowej, a w wystawianych fakturach VAT uwzględnia kwoty podatku należnego. Spółka F... rozlicza również polski podatek dochodowy od osób prawnych z tytułu osiągania dochodów z nieruchomości położonej na terytorium Polski.

Spółka F... nie posiada w Polsce ani Oddziału ani innej zarejestrowanej jednostki Spółka F... nie zatrudnia w Polsce jakichkolwiek pracowników bądź też innego personelu, jak również nie posiada w Polsce żadnego stałego zaplecza techniczno-materialnego.

Wszystkie działania Spółka F... związane z wynajmem nieruchomości wykonywane są przez pracowników zatrudnionych w siedzibie Spółka F... w Niemczech.

Spółka F... planuje obecnie sprzedaż przedmiotowej nieruchomości na rzecz podmiotu powiązanego - Polskiej Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, która jest zarejestrowana w Polsce, jako czynny podatnik VAT. Dla rozliczenia tej sprzedaży, jako dostawy towarów w rozumieniu przepisów VAT planowane jest zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia, co oznacza że podatnikiem VAT z tytułu przedmiotowej transakcji ma być wyżej wymieniona Polska Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT podatnikiem z tytułu wyżej wymienionej dostawy nieruchomości może być Polska Spółka z o.o. która zamierza ją nabyć i na niej będzie spoczywał obowiązek rozliczenia podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnione są przesłanki określone w art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, w związku z czym możliwe jest zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia i podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia VAT z tytułu wyżej wymienionej dostawy nieruchomości będzie wówczas polska spółka z o.o. będąca nabywcą.

Zgodnie ze wskazanym artykułem ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju, który nie rozliczył podatku od tej dostawy (art. 17 ust. 2 ustawy o VAT)

Spółka F... z pewnością nie posiada siedziby na terytorium kraju.

W kwestii stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju należy natomiast zauważyć, że Polska ustawa o VAT nie definiuje tego pojęcia. Podobnie przedstawia się sprawa w ramach unijnej Dyrektywy w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (2006/112/WE), gdyż także w jej treści nie można znaleźć stosownej definicji w tym zakresie. Pomocne w tym względzie jest natomiast orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, który w kilku swoich orzeczeniach potwierdził, że ze stałym miejscem prowadzenia działalności związana jest konieczność łącznego spełnienia poniższych przesłanek:

Stałe miejsce prowadzenia działalności oznacza, zatem miejsce, które charakteryzuje się pewnym minimum stałości wynikającej zarówno ze stałej obecności osób, jak i zaplecza technicznego koniecznych do wykonywania danej usługi. Jest to, inaczej ujmując, miejsce, w którym dany podmiot ma swój personel oraz strukturę cechującą się odpowiednią stałością Takie stanowisko zostało przyjęte w następujących wyrokach ETS: C-168/84, C-231/94, C-190/95, C-390/06, C-73/06.

Potwierdzenie powyższego stanowiska znaleźć można również w indywidualnych interpretacjach podatkowych Ministerstwa Finansów, czego przykładem może być interpretacja indywidualna z dnia 12 września 2008 r., nr IPPP1-443-1152/08-2/AK, w której stwierdzono m.in.: Jak wynika z samej nazwy "stały" to trwale związany z danym miejscem, nieprzenośny, niezmienny - stałe miejsce prowadzenia działalności charakteryzować się musi pewnym określonym stopniem zaangażowania które pozwala na uznanie iż działalność prowadzona jest w tym miejscu nie w sposób przemijający czy też okresowy. Konieczna jest, zatem pewna określona minimalna skala działalności, która stanowi zewnętrzne znamię, że działalność w tym miejscu prowadzona jest stale. Zaangażowanie, o którym mowa, powinno również przybrać konkretny wymiar osobowo-rzeczowy. Dla uznania, więc ze określone miejsce prowadzenia działalności ma charakter stały konieczne jest istnienie w tym miejscu infrastruktury technicznej oraz personelu ludzkiego. Taka osobowo-rzeczowa struktura w stałym miejscu prowadzenia działalności powinna występować w sposób stały, tzn. powtarzalny i nieprzemijający. Zatem biorąc pod uwagę wskazane orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w przedstawionym stanie faktycznym, należy stwierdzić, iż aby określić, iż w Polsce znajduje się stałe miejsce prowadzenia działalności, Wnioskodawca winien posiadać w Polsce zarówno personel jak i zasoby rzeczowe dla samodzielnego świadczenia usług. W przedmiotowej sprawie należałoby wskazać, iż Spółka dysponuje infrastrukturą techniczną, gdyż posiada nieruchomość służącą do prowadzenia działalności w zakresie wynajmu powierzchni. Jednakże z okoliczności wskazanych we wniosku należy wyciągnąć wnioski, iż Wnioskodawca nie posiada tutaj zaplecza osobowego. Spółka wskazała, bowiem, iż nie posiada w Polsce żadnego personelu, a wykonywanie czynności związanych z wynajmem powierzchni w posiadanej nieruchomości są zlecane: albo pracownikom niezależnych polskich firm współpracujących ze Spółką lub są wykonywane przez pracowników Spółki, ulokowanych organizacyjnie poza Polską to należy uznać że Wnioskodawca nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności.

Analogiczna konstatacja, jak przedstawiona w powyższej interpretacji odnosi się także do stanu faktycznego niniejszej sprawy, albowiem Spółka F... nie posiada w Polsce ani zasobów personalnych, ani materialnych, które pozwalałyby przyjąć, że Spółka F... utworzyła w Polsce określoną stałą jednostkę (strukturę) organizacyjną umożliwiającą samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej.

W związku z powyższym należy stwierdzić ze Spółka F... nie posiada na terytorium kraju stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT.

Posiadanie przez Spółka F. Polskiego Numeru Identyfikacji Podatkowej nie zmienia faktu, iż możliwe jest zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT. Żadne przepisy nie wyłączają, bowiem dopuszczalności stosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia w przypadku gdy dostawca jest już zarejestrowany w Polsce dla celów VAT. Sama rejestracja do celów VAT nie konstytuuje z pewnością stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju. Stanowisko potwierdzające możliwość przerzucenia obowiązku rozliczenia podatku VAT na nabywcę towarów w przypadku gdy dostawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT zostało również potwierdzone w indywidualnych interpretacjach Ministerstwa Finansów (np. indywidualna interpretacja z dn. 17.12.2008 nr IPPP2/443-1580/08-2/BM).

Również fakt rozliczania podatku dochodowego w Polsce z tytułu wynajmu przedmiotowej nieruchomości nie stanowi przeszkody w stosowaniu mechanizmu odwrotnego obciążenia zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT. Obowiązki podatnika w zakresie rozliczania podatku dochodowego od zysków czerpanych z nieruchomości położonych w kraju lub zakładu na terytorium kraju w rozumieniu stosownych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz zgodnie z polską ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych nie rzutują bowiem na stosowanie rozwiązań dopuszczalnych na gruncie ustawy o VAT co również zostało potwierdzone w indywidualnej interpretacji Ministerstwa Finansów (indywidualna interpretacja z dn. 24 sierpnia 2008 r. nr IPPP2/443-662/09-2/SAP)

Tym samym z uwagi na brak w Polsce po stronie Spółka F... siedziby jak tez stałego miejsca prowadzenia działalności, możliwe jest zastosowanie w przedmiotowej sprawie rozwiązania określonego w art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, czyli rozliczenia podatku VAT przez Polską Spółkę z o.o., będącą nabywcą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Czynności te podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa, o czym stanowi art. 5 ust. 2 ww. ustawy.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy towarami są rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju.

Stosownie do art. 17 ust. 1a przepisy ust. 1 pkt 4 i 5 stosuje się również w przypadku, gdy usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności lub inne miejsce prowadzenia działalności usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów, jeżeli usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, nie uczestniczy w tych transakcjach.

Przepis art. 17 ust. 2 ustawy stanowi, że odwróconego mechanizmu rozliczania podatku, w którym podatek jest rozliczany przez nabywcę, a nie świadczącego, nie stosuje się w przypadku usług i towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju. Jeżeli bowiem dostawca ma taką wolę, może sam - zgodnie z ogólnymi zasadami - rozliczyć podatek od wykonanej w Polsce dostawy.

W myśl art. 17 ust. 5 cyt. ustawy, przepis ust. 1 pkt 5 stosuje się:

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż podatnikami podatku VAT, oprócz podmiotów wymienionych w art. 15 ustawy, są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju. Zatem w pewnych przypadkach ustawodawca przewiduje, że z tytułu wykonania danej dostawy towarów, podatnikiem staje się ich nabywca.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia "stałe miejsce prowadzenia działalności". Definicji takiej nie zawiera również Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 z późn. zm.). Dlatego też w kwestii określenia, co należy uznać za stałe miejsce prowadzenia działalności wypowiedział się Europejski Trybunał Sprawiedliwości.

O "stałym miejscu prowadzenia działalności" możemy mówić wtedy, gdy podatnik ma możliwość (z danego miejsca) kierowania sprawami firmy, utrzymuje stały personel, a także posiada w tym miejscu minimalne środki techniczne do prowadzenia działalności gospodarczej, przy czym przesłanki wskazane wyżej muszą wystąpić łącznie.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca mający siedzibę w Niemczech jest właścicielem nieruchomości, która jest usytuowana w Polsce. Przedmiotowa nieruchomość jest wynajmowana polskiemu podmiotowi. Wnioskodawca dla potrzeb dokumentowania i rozliczania świadczonych usług najmu posługuje się polskim numerem NIP. Wnioskodawca nie posiada w Polsce oddziału, nie zatrudnia pracowników bądź też innego personelu Polsce. Wszystkie działania Spółki związane z wynajmem nieruchomości wykonywane są przez pracowników zatrudnionych w siedzibie Spółki w Niemczech. A zatem należy stwierdzić, iż Wnioskodawca nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski.

W myśl powyższych zasad, w przypadku dostawy towarów na terenie kraju, jeżeli dostawca towarów nieposiadający siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju nie rozliczy podatku należnego - do jego rozliczenia zobowiązany będzie nabywca towarów jeżeli jest on podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadającym siedzibę, lub stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, albo osobą prawną niebędącą podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadającą siedzibę na terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, iż Wnioskodawca dokonując sprzedaży przedmiotowej nieruchomości będzie miał prawo skorzystać z przerzucenia obowiązku podatkowego zgodnie z art. 17 ust. 5 ustawy na nabywcę tej nieruchomości.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.