IPPP3-443-8/08-4/JF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Agencji przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2008 r. (data wpływu 2 października 2008 r.) uzupełnionego pismem z dnia 1 grudnia 2008 r. (data wpływu 3 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ujmowania w ewidencji sprzedaży VAT kwoty obrotu na podstawie noty obciążeniowej - jest prawidłowe.

W dniu 2 października 2008 r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 1 grudnia 2008 r. (data wpływu 3 grudnia 2008 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie IPPP3-443-8/08-2/JF z dnia 20 listopada 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ujmowania w ewidencji sprzedaży VAT kwoty obrotu na podstawie noty obciążeniowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Agencja jest podmiotem wykonującym usługi nawigacji trasowej na rzecz przewoźników powietrznych. Na podstawie umów międzynarodowych podmiotem upoważnionym do rozliczania (poboru i przekazywania) opłat trasowych (wynagrodzenia za świadczone usługi nawigacji trasowej) od przewoźników jest wyspecjalizowane biuro EUROCONTROL (organizacji międzynarodowej powołanej w celu współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa żeglugi powietrznej) - Centralne Biuro Opłat Trasowych (dalej CRCO). CRCO jest przedstawicielem Agencji (oraz innych podmiotów świadczących usługi w zakresie obsługi ruchu lotniczego w państwach zrzeszonych w EUROCONTROL) upoważnionym, na mocy przepisów prawa międzynarodowego, do inkasowania w jej imieniu opłat od przewoźników, a także do prowadzenia ewidencji klientów oraz wystawiania faktur na poszczególnych przewoźników.

Część obrotu Agencji podlega opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawki 22%, część korzysta ze stawki 0% - na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT.

CRCO wystawia faktury VAT w imieniu poszczególnych podmiotów świadczących usługi związane z zapewnianiem służb ruchu powietrznego (w tym Agencja) - na podstawie danych przesłanych przez te podmioty drogą elektroniczną. Dane te CRCO przetwarza i wystawia faktury w cyklach miesięcznych wykorzystując własny system a następnie umieszcza w tym systemie, do którego Agencja ma dostęp (poprzez system loginów i haseł) informacje o zafakturowanej sprzedaży - w formie następujących elektronicznych raportów (pliki tekstowe lub PDF):

Powyższe raporty są zunifikowane dla wszystkich krajów członkowskich EUROCONTROL (36 państw). Agencja nie otrzymuje od CRCO żadnych dokumentów finansowych w formie papierowej za wyjątkiem pisemnego potwierdzenia wpłat dokonywanych co tydzień (które jednak przysyłane jest ze znacznym opóźnieniem). Informacja elektroniczna (pkt 4 powyżej) udostępniana jest natomiast na bieżąco - co tydzień, tzn. dostępny jest plik elektroniczny informujący o dokonanych przez klientów wpłatach. Informacja ta zawiera sumy ogólne - bez rozróżnienia na klienta, mające jedynie odniesienie do miesiąca, w którym została zafakturowana usługa. Informacja ta uwzględnia podział zapłaconych kwot na kwoty netto i kwoty podatku VAT.

Agencja ujmuje odpowiednio dla celów podatku VAT i podatku dochodowego obrót i przychody w kwotach wynikających z przywołanych raportów w księgach rachunkowych oraz w ewidencji sprzedaży VAT na podstawie wystawionej przez siebie zbiorczej noty obciążeniowej wykazującej kwoty należne Agencji od CRCO, tj. pobrane przez CRCO od klientów w imieniu Agencji. W jednym miesiącu Agencja wystawia jedną notę zawierającą dwie linie (wersy):

Zbiorcze noty obciążeniowe wystawiane przez Agencję dokumentują zafakturowaną przez EUROCONTROL/CRCO w imieniu Wnioskodawcy sprzedaż usług świadczonych przez Wnioskodawcę. Mają one postać faktur wystawianych na jednego klienta tj. na EUROCONTROL/CRCO. Dokumenty te zawierają dwie pozycje dotyczące sprzedaży opodatkowanej stawką VAT równą 0% oraz stawką VAT równą 22%.

Ww. dokumenty wystawiane są na podstawie informacji pobieranych drogą elektroniczną z systemu EUROCONTROL/CRCO.

EUROCONTROL/CRCO wystawia dla każdego klienta korzystającego z usług Wnioskodawcy zbiorcze faktury za cały lot, w którym zawiera się część lotu wykonywana nad terytorium RP.

Z punktu widzenia VAT EUROCONTROL/CRCO dzieli klientów na płacących VAT (w przypadku RP chodzi tu o stawkę 22%) oraz zwolnionych z VAT (w przypadku RP chodzi tu o stawkę VAT równą 0%). Jeżeli jest to klient, który płaci VAT, zbiorcze faktury mają załączniki - oddzielnie dla każdego kraju, nad którym wykonywał loty. Załączniki te, mocą Rozporządzenia Ministra Finansów z 15 maja 2008 r., zostały zrównane z fakturami VAT.

W przypadku klientów traktowanych przez przedstawiciela, jako zwolnionych z VAT (w przypadku RP chodzi tu o stawkę VAT równą 0%) takie załączniki nie są wystawiane, a informacje o zafakturowanej sprzedaży pochodzą z ww. plików pobieranych droga elektroniczną.

W związku z tym wystawiamy miesięcznie jedną łączną notę na CRCO. Nasz sposób postępowania jest spowodowany również tym, że CRCO dokonuje płatności łącznymi kwotami bez specyfikacji na poszczególnych klientów.

Zbiorcze noty obciążeniowe wystawiane przez Agencję nie dokumentują zainkasowanych przez przedstawiciela w imieniu Wnioskodawcy, opłat od przewoźników, lecz wyliczone przez EUROCONTROL/CRCO wartość sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy.

Ewidencję sprzedaży na podstawie, której sporządza się deklaracje VAT prowadzi Agencja.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy Agencja może ujmować w ewidencji sprzedaży VAT kwoty obrotu opodatkowanego stawką 0%, 22% oraz kwotę podatku VAT, na podstawie zbiorczej miesięcznej noty obciążeniowej wystawianej na oba rodzaje sprzedaży.

Zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy o VAT "Podatnicy są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą kwoty: określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej".

Przepis ten oznacza, że ewidencja, w tym ewidencja sprzedaży VAT, powinna być prowadzona w taki sposób i na takim poziomie szczegółowości, aby umożliwiać prawidłowe określenie wartości niezbędnych dla prawidłowego obliczenia podatku należnego w danym miesiącu i prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej wg obowiązującego wzoru, tj. kwot obrotu (w podziale na poszczególne stawki) oraz kwot podatku (wg poszczególnych stawek oraz łącznie) - w tym prawidłowe przypisanie tych kwot do odpowiedniego okresu rozliczeniowego zgodnie z przepisami określającymi moment powstania obowiązku podatkowego.

W ocenie Agencji pozostaje w zgodzie z tym przepisem wykazywanie kwot obrotów i podatku należnego na podstawie zbiorczej noty obciążeniowej wykazującej obrót oraz obrót i podatek odpowiednio dla sprzedaży Agencja opodatkowanej 0% i 22%. Wykazywanie tej sprzedaży jedną pozycją w ewidencji, zamiast ich podziału na poszczególnych klientów nie powoduje bowiem, że ewidencja przedstawia w sposób błędny kwoty tych obrotów albo należnego w danym miesiącu podatku. W istocie bowiem kwoty te będą takie same jak w przypadku, gdyby obroty Agencji poddane zostały z podziałem na sprzedaż dotyczącą pojedynczych klientów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwana ustawą, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy.

Z powyższego wynika zatem, że fakturę wystawia sprzedawca będący podatnikiem podatku od towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej sprzedaży towarów lub świadczonych usług. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym dokonanie transakcji. Jest również dokumentem na wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego, a taki powstaje generalnie z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 1 ustawy). Przepisy podatkowe przewidują również inny moment powstania obowiązku podatkowego.

I tak, w myśl art. 19 ust. 2 ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usług transportu osób i ładunków kolejami, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środami transportu żeglugi śródlądowej, promami, samolotami i śmigłowcami.

Ustawa nie wprowadza dalszych wymogów, co do podmiotu wystawiającego fakturę VAT. W kwestii określenia przypadków, w jakich faktury mogą być wystawiane, odwołuje się natomiast do rozporządzeń.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798).

Na podstawie § 4 ust. 1 rozporządzenia w sprawie faktur zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Z kolei zgodnie z § 19 ust. 1 i ust. 2 tego rozporządzenia faktury i faktury korygujące są wystawiane co najmniej w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca. Oryginał faktury i faktury korygującej powinien zawierać wyraz "ORYGINAŁ", a kopia faktury i faktury korygującej - wyraz "KOPIA". Z przepisu tego jednoznacznie wynika, iż faktury powinny być wystawiane przez sprzedawcę w co najmniej dwóch egzemplarzach (oznaczonych odpowiednio jako oryginał i kopia), przy czym oba egzemplarze (lub więcej) powinny być wystawione w ten sam sposób, w tej samej formie, a więc powinny być identyczne. Jednocześnie egzemplarz faktury oznaczony jako "ORYGINAŁ" w postaci (formie), w jakiej został wystawiony, winien zostać dostarczony nabywcy. Jak widać w sytuacji wystawiania faktur VAT przez podmiot trzeci w imieniu podmiotu, który posiada status podatnika należy uznać za zasadne wystawianie faktur w ilości większej niż dwa egzemplarze. Ze względu na ilość podmiotów uczestniczących w świadczeniu usług i jej dokumentowaniem: podmiot świadczący usługę, nabywca usługi oraz wystawca faktury, każdy z podmiotów winien posiadać fakturę - nabywca oryginał, natomiast świadczący usługę i wystawiający winni posiadać kopie.

Przepis § 20a ust. 1 rozporządzenia w sprawie faktur powala uznać za fakturę również inny dokument dotyczący VAT. W myśl tego przepisu za fakturę uznaje się dokument VAT dotyczący usług w zakresie kontroli i nadzoru ruchu lotniczego, za które pobierane są opłaty trasowe, wystawiany za okresy miesięczne przez Centralne Biuro Opłat Trasowych (CRCO) Europejskiej Organizacji do Spraw Bezpieczeństwa Żeglugi Powietrznej (EUROCONTROL) w imieniu Agencji, jeżeli zawiera co najmniej następujące dane:

Jak z powyższego wynika status faktur VAT zyskały dokumenty podatku od towarów i usług spełniające warunki określone w § 20a ust. 1 wymienionego rozporządzenia i wystawione przez Centralne Biuro Opłat Trasowych (CRCO) Europejskiej Organizacji ds. Bezpieczeństwa Żeglugi Powietrznej (EUROCONTROL) w imieniu Polskiej Agencji Żeglugi Powietrznej.

W myśl przepisu § 23 ust. 1 rozporządzenia w sprawie faktur, podatnicy są obowiązani przechowywać oryginały i kopie faktur oraz faktur korygujących, a także duplikaty tych dokumentów do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Ww. dokumenty przechowuje się w oryginalnej postaci, w podziale na okresy rozliczeniowe i w sposób pozwalający na ich łatwe odszukanie (§ 23 ust. 2 rozporządzenia w sprawie faktur).

Przepis ten zobowiązuje podatnika, czyli podmiot wykonujący czynności uznane za działalność gospodarczą, do przechowywania, a więc przede wszystkim posiadanie faktur, czyli dokumentów ściśle poświadczających dokonanie sprzedaży oraz zawierających niezbędne dane dotyczące wykonanej czynności, tj. określenie rodzaju usługi, podstawę opodatkowania, stawkę podatku, kwotę podatku, a także podmioty uczestniczące. Powyższe dane winny odzwierciedlać rzeczywisty stan oraz posiadać odzwierciedlenie w prowadzonych księgach podatkowych.

Pojęcie ksiąg podatkowych zostało zdefiniowane w art. 3 ust. pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem przez księgi podatkowe rozumie się księgi rachunkowe, podatkową księgę przychodów i rozchodów, ewidencje oraz rejestry, do których prowadzenia, do celów podatkowych, na podstawie odrębnych przepisów, obowiązani są podatnicy, płatnicy lub inkasenci.

Zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Powyższy przepis zobowiązuje podatnika do prowadzenia ewidencji. Tym samym ewidencja ta mieści się w pojęciu "księgi podatkowej" w rozumieniu definiowanym w art. 3 pkt 4 Ordynacji podatkowej.

Ustawodawca nie określił szczegółowych wymogów dotyczących formy prowadzenia ewidencji. Zatem każdy z podatników sam powinien wybrać taki sposób jej prowadzenia, który ułatwi terminowe sporządzenie deklaracji na podstawie zgromadzonych w ewidencjach danych. Ważnym jest tylko, aby zawierała ona wszystkie elementy wymienione w art. 109 ust. 3 ustawy oraz inne dane, które są niezbędne do prawidłowego wypełnienia deklaracji VAT. Odnośnie ewidencjonowania dokonanej sprzedaży będą to:

W myśl przepisów art. 192 § 2 i 3 Ordynacji podatkowej księgi podatkowe uważa się za rzetelne, jeżeli dokonywane w nich zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty, zaś za niewadliwe uważa się księgi podatkowe prowadzone z zasadami wynikającymi z odrębnych przepisów. Zatem, ewidencjonowanie sprowadza się do wykazania w ewidencji rzeczywistych zdarzeń a następnie przeniesienia ich do deklaracji podatkowej, a także do prawidłowości kwalifikacji z punktu widzenia oceny niezbędnej w celu prawidłowego wymiaru podatku. Oba elementy - co do podania faktów i co do poprawności ich kwalifikacji prawnej - ciążące na podatniku składają się na pojęcie prawidłowego (rzetelnego) wymiaru podatku.

Z dniem 1 stycznia 2008 r. Polska przystąpiła do wielostronnego systemu opłat trasowych Europejskiej Organizacji do Spraw Bezpieczeństwa Żeglugi Powietrznej EUROCONTROL.

Wielostronny system opłat trasowych utworzony został na mocy Umowy Wielostronnej w sprawie Opłat Trasowych sporządzonej w Brukseli w dniu 12 lutego 1981 r. Na podstawie tej umowy, państwa członkowskie EUROCONTROL zgodziły się na przyjęcie wspólnej polityki w zakresie pobierania opłat trasowych za loty w ich przestrzeni powietrznej, tworząc tym samym wspólny, wielostronny system ustanawiania i pobierania tych opłat.

System ten obsługiwany jest przez Centralne Biuro Opłat Trasowych (ang. Central Route Charges Office - CRCO) - jednostkę organizacyjną EUROCONTROL, która w imieniu państw członkowskich nalicza, fakturuje oraz pobiera należności z tytułu opłat trasowych. Tym samym począwszy od dnia 1 stycznia 2008 r. wszystkie faktury obejmujące należności z tytułu opłat trasowych za loty wykonane w polskiej przestrzeni powietrznej będą wystawiane przez CRCO, a nie jak dotychczas przez Agencję.

Zgodnie z art. 1 ust. 2. z dnia 8 grudnia 2006 r. o Polskiej Agencji Żeglugi Powietrznej (Dz. U. z 2006 r. Nr 249, poz. 1829) Agencja jest państwową osobą prawną.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ww. ustawy Agencja prowadzi samodzielną gospodarkę finansową, z uwzględnieniem prawa Unii Europejskiej, umów międzynarodowych oraz przepisów Europejskiej Organizacji Bezpieczeństwa Żeglugi Powietrznej EUROCONTROL dotyczących systemu opłat nawigacyjnych w tym zasad ustalania i pobierania opłat oraz wystawiania faktur określonych przez komórkę organizacyjną EUROCONTROL - Centralne Biuro Opłat Trasowych (CRCO). W zakresie nieobjętym przepisami i postanowieniami umów, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy krajowe, o ile niniejsza ustawa nie stanowi inaczej (ust. 2).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że CRCO będący organem EUROCONTROL w imieniu i na rzecz Agencji wystawia za okresy miesięczne faktury dokumentujące loty trasowe, pobiera należności od przewoźników powietrznych z tytułu świadczonych przez PAŻP usług oraz prowadzi ewidencję poszczególnych kontrahentów. Poza tygodniowym pisemnym potwierdzeniem dokonanych wpłat, otrzymywanym z opóźnieniem, Wnioskodawca nie otrzymuje w formie papierowej żadnych dokumentów. Za pomocą loginów i haseł posiada natomiast dostęp do umieszczonej w systemowej bazie danych ORCO informacji o zafakturowanej sprzedaży. Dostępne miesięczne raporty w postaci plików tekstowych lub PDF zawierają załączniki do faktur i not korygujących dla sprzedaży opodatkowanej wg stawki 22%, informacje o kontrahentach, którym przysługiwała stawka 0%, informacje o całości zafakturowanej sprzedaży w podziale na poszczególnych klientów z wyszczególnieniem: kwot netto, kwot podatku, kwot brutto. Na bieżąco dostępny jest również tygodniowy plik o dokonanych wpłatach - z podziałem na kwoty netto i kwoty podatku - mający odniesienie jedynie do miesiąca, w którym została usługa zafakturowana.

Na podstawie danych zawartych w raportach Wnioskodawca wystawia miesięczną notę obciążeniową (wykazującą kwoty należne Agencji od CRCO) zawierającą kwotę należności netto, kwotę podatku oraz kwotę brutto na całość sprzedaży z podziałem na poszczególne stawki, tj. 0% i 22%. Wykazane kwoty przeniesione są w takiej postaci do ewidencji prowadzonej dla celów podatkowych, a następnie do deklaracji podatkowej. Wnioskodawca zaznacza, iż kwoty obrotu i kwoty podatku wg poszczególnych stawek oraz kwoty łącznej sprzedaży są prawidłowo przypisane do odpowiedniego okresu rozliczeniowego - z prawidłowym ustaleniem momentu powstania obowiązku podatkowego.

Analiza stanu prawnego prowadzi do wniosku, iż w przedstawionym stanie prawnym podatnikiem z tytułu świadczonych usług transportu powietrznego osób jest Agencji. Obowiązkiem podatnika jest zgodnie z § 23 ust. 1 rozporządzenia w sprawie faktur posiadać i przechowywać faktury oraz ewidencje prowadzone dla celów rozliczenia podatku (art. 112 ustawy).

Poza tym do obowiązków podatnika należy również złożenie deklaracji podatkowej z poprawnie rozliczonym podatkiem. Jego wartość winna być przeniesiona z ewidencji podatkowej i przede wszystkim wynikać ze stanu rzeczywistego.

Ewidencje podatkowe winny być prowadzone poziomie szczegółowości umożliwiającym prawidłowe wykazanie obowiązku podatkowego. W przedmiotowym przypadku jest to szczególny moment postania obowiązku podatkowego związany z otrzymaniem zapłaty za świadczoną usługę lub z terminem 30 dni od wykonania usługi.

Podstawą zapisów w księgach podatkowych są dowody księgowe stwierdzające dokonanie operacji gospodarczych. Oznacza to także, że w sprawach podatkowych szczególnym źródłem dowodowym są księgi podatkowe prowadzone przez podatnika, jeżeli są one prowadzone rzetelnie i w sposób niewadliwy.

Zgodnie z postanowieniami art. 180 Ordynacji podatkowej jako dowód należy dopuścić wszystko co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. W związku z powyższym dokumentem może być również dokument elektroniczny, który w rozpatrywanym przypadku pełni funkcję informacyjną i pomocniczą. Zasadniczą rolę przypisać należy otrzymywanym przez Wnioskodawcę pisemnym potwierdzeniom zapłaconych kwot. Są one bowiem podstawą do prawidłowego ustalenia obowiązku podatkowego.

W rozpatrywanym przypadku ewidencja VAT jest ewidencją zawierającą tylko podstawowe dane dotyczące działalności podatnika w danym okresie rozliczeniowym. Biorąc pod uwagę specyfikę prowadzonej działalności oraz trudności z bieżącym dostępem do wszystkich danych dotyczących świadczonych przez Wnioskodawcę usług a przede wszystkim rzetelność i prawidłowość danych zawartych w ewidencji a następnie przeniesionych do deklaracji podatkowej, należy uznać ewidencję prowadzoną w taki sposób za zgodną z przepisami prawa.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny w odniesieniu do uregulowań prawnych stwierdzić należy, iż z uwagi na rzetelne i prawidłowe przedstawienie przez Wnioskodawcę danych w prowadzonej ewidencji podatkowej, Wnioskodawca może ujmować w ewidencji sprzedaży VAT kwoty obrotu na podstawie zbiorczej noty obciążeniowej wystawionej na oba rodzaje sprzedaży.

Podkreślić trzeba, że dane zawarte w zbiorczej nocie obciążeniowej, na postawie której dokonywany jest wpis do ewidencji VAT muszą być opisane w sposób pozwalający na odniesienie do konkretnych dokumentów szczegółowych.

Z uwagi na powyższe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Należy jednak zaznaczyć, iż Wnioskodawca jako podatnik winien posiadać i przechowywać do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego kopie faktur wystawionych przez ORCO na świadczone przez PAŻP usługi. Zatem, prawidłowym jest wystawianie faktur w trzech egzemplarzach: jeden oryginał i dwie kopie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.