IPPP3/443-774/10-2/KC - Zasady dokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2010 r. (data wpływu 9 sierpnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowego dokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jest prawidłowe.

W dniu 9 sierpnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowego dokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka jest producentem części do pojazdów samochodowych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej: WDT) na rzecz nabywców z innych państw członkowskich, posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Co do zasady, dostawa odbywa się na warunkach EXW lub FCA, a transport organizuje w tym przypadku nabywca. Natomiast w odniesieniu do niektórych nabywców dostawy realizowane są na warunkach DDU - w tym przypadku to Spółka organizuje transport towaru do nabywcy.

W celu zastosowania 0% stawki VAT zgodnie z przepisami art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT), Spółka gromadzi dokumenty potwierdzające, iż towary zostały wywiezione z Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski. Dokumentacja ta obejmuje następujące przypadki:

Przypadek nr 1

* kopia faktury VAT, na której wskazano numer specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku;

* specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (specyfikacja ta jest sporządzona na dowodzie dostawy WZ, zwanym odpowiednio "Delivery note", "Lieferschein", "Bon livraison" "Albaran", "Bolla");

* oryginał dokumentu przewozowego CMR, w którym:

- wskazano miejsce dostawy i odbiorcę towarów tj. podmiot z siedzibą w innym państwie członkowskim niż terytorium kraju, widniejący na fakturze sprzedaży (pole nr i 2);

- powołano numer specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (pole nr 5);

- podano wagę towarów, które są przedmiotem dostawy (pole nr 11);

- widnieje podpis pracownika Spółki wydającego towar (pole nr 22) i przewoźnika (pole nr 23);

- brak podpisu nabywcy towarów (pole nr 24 pozostaje puste);

* inne dokumenty, które potwierdzają dokonanie dostawy do nabywcy w innym państwie członkowskim niż terytorium kraju:

- dokument potwierdzający zapłatę za towar w postaci kompensaty wzajemnych należności między podmiotami powiązanymi w grupie (tzw. netting). Dokument ten przesyłany jest w formie elektronicznej przez nabywcę i zawiera szczegółowe zestawienie faktur VAT wystawionych przez Spółkę z tytułu dostaw towarów, a podlegających kompensacie (netting detailed).

Spółka posiada ponadto ogólne zestawienie wszystkich płatności rozliczanych między Spółkami powiązanymi w grupie w formie kompensaty tj. poprzez netting (dokument o nazwie netting final), na którym widnieją nazwy podmiotów powiązanych i kwoty wzajemnych zobowiązań podlegających rozliczeniu. Dokument przesyłany jest Spółce również w formie elektronicznej.

Spółka dokonuje przyporządkowania dokumentów transportowych do poszczególnych faktur VAT, identyfikując towary będące przedmiotem dostawy na podstawie numeru specyfikacji. W przypadku wątpliwości odnośnie przyporządkowania dokumentów transportowych do faktur VAT, dział księgowości kontaktuje się z działem logistyki i pozyskuje od nich niezbędne informacje.

Przypadek nr 2

* kopia faktury VAT, na której wskazano numer specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku; specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (specyfikacja ta jest sporządzona na dowodzie dostawy WZ, zwanym odpowiednio "Delivery note", "Lieferschein", "Bon livraison","Albaran", "Bolla");

* oryginał dokumentu przewozowego CMR, w którym:

- wskazano miejsce dostawy i odbiorcę towarów tj. podmiot z siedzibą w innym państwie członkowskim niż terytorium kraju, widniejący na fakturze sprzedaży (pole nr 3 i 2);

- powołano numer specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (pole nr 5);

- podano wagę towarów, które są przedmiotem dostawy (pole nr I 1);

- widnieje podpis pracownika Spółki wydającego towar (pole nr 22) i przewoźnika (pole nr 23);

- brak podpisu nabywcy towarów (pole nr 24 pozostaje puste);

* inne dokumenty, które potwierdzają dostarczenie towarów do nabywcy wskazanego na fakturze VAT:

- dokument potwierdzający zapłatę za towar w postaci dokumentu bankowego (np. awiz uznaniowy), informującego o wpływie środków na konto bankowe Spółki. Dokument zawiera informacje o nabywcy towaru, dokonującym płatności oraz o numerze faktury VAT, której płatność dotyczy. Natomiast w przypadku, gdy dokument ten nie zawiera odwołania do poszczególnych faktur VAT, Spółka na podstawie posiadanych informacji jest w stanie ustalić, jakich faktur dotyczy przedmiotowa płatność. Dokument przesyłany jest Spółce w formie elektronicznej.

Spółka dokonuje przyporządkowania dokumentów transportowych do poszczególnych faktur VAT, identyfikując towary będące przedmiotem dostawy na podstawie numeru specyfikacji. W przypadku wątpliwości odnośnie przyporządkowania dokumentów transportowych do faktur VAT, dział księgowości kontaktuje się z działem logistyki i pozyskuje od nich niezbędne informacje.

Przypadek nr 3

* kopia faktury VAT, na której wskazano numer specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku;

* specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (specyfikacja ta jest sporządzona na dowodzie dostawy WZ, zwanym odpowiednio "Delivery note", "Lieferschein", "Bon livraison" "Albaran", "Bolla");

* oryginał dokumentu przewozowego CMR, w którym:

- wskazano miejsce dostawy i odbiorcę towarów tj. podmiot z siedzibą w innym państwie członkowskim niż terytorium kraju, widniejący na fakturze sprzedaży (pole nr 3 i 2);

- powołano numer specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (pole nr 5);

- podano wagę towarów, które są przedmiotem dostawy (pole nr 11);

- widnieje podpis pracownika Spółki wydającego towar (pole nr 22) i przewoźnika (pole nr 23);

- brak podpisu nabywcy towarów (pole nr 24 pozostaje puste);

* inne dokumenty, które potwierdzają dokonanie dostawy do nabywcy w innym państwie członkowskim niż terytorium kraju:

- dokument potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru w postaci awiza zapłaty (payment advice).

Dokument ten stanowi zlecenie dokonania płatności za towar i wystawiany jest w momencie zlecenia płatności, po otrzymaniu przez nabywcę towaru wraz z fakturą. Awizo zapłaty zawiera nazwę odbiorcy, numery odpowiednich faktur wystawionych przez Spółkę oraz ich wartość, a także datę zlecenia ich zapłaty. Dokument przesyłany jest Spółce w formie papierowej;

- oraz dokument potwierdzający zapłatę za towar w postaci dokumentu bankowego (awiz uznaniowy) informujący o wpływie środków na konto bankowe Spółki, zawierający w szczególności informację o odbiorcy towaru, dokonującym płatności oraz o numerze awiza płatności. Dokument przesyłany jest Spółce w formie elektronicznej.

Spółka dokonuje przyporządkowania dokumentów transportowych do poszczególnych faktur VAT, identyfikując towary będące przedmiotem dostawy na podstawie numeru specyfikacji. W przypadku wątpliwości odnośnie przyporządkowania dokumentów transportowych do faktur VAT, dział księgowości kontaktuje się z działem logistyki i pozyskuje od nich niezbędne informacje.

Przypadek nr 4

* kopia faktury VAT, na której wskazano numer specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku;

* specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (specyfikacja ta jest sporządzona na dowodzie dostawy WZ, zwanym odpowiednio "Delivery note", "Lieferschein", "Bon livraison" "Albaran", "Bolla");

* oryginał dokumentu przewozowego CMR, w którym;

- wskazano miejsce dostawy i odbiorcę towarów tj. podmiot z siedzibą w innym państwie członkowskim niż terytorium kraju, widniejący na fakturze sprzedaży (pole nr 3 i 2);

- powołano numer specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (pole nr 5);

- podano wagę towarów, które są przedmiotem dostawy (pole nr 11);

- widnieje podpis pracownika Spółki wydającego towar (pole nr 22) i przewoźnika (pole nr 23);

- brak podpisu nabywcy towarów (pole nr 24 pozostaje puste);

* inne dokumenty, które potwierdzają dokonanie dostawy do nabywcy w innym państwie członkowskim niż terytorium kraju;

- korespondencja handlowa w formie e-mail, w której nabywca potwierdza fakt otrzymania towaru lub zapłaty za towar otrzymany odwołując się do numerów faktur oraz/lub specyfikacji sztuk ładunku.

Spółka dokonuje przyporządkowania dokumentów transportowych do poszczególnych faktur VAT, identyfikując towary będące przedmiotem dostawy na podstawie numeru specyfikacji. W przypadku wątpliwości odnośnie przyporządkowania dokumentów transportowych do faktur VAT, dział księgowości kontaktuje się z działem logistyki i pozyskuje od nich niezbędne informacje.

Przypadek nr 5

* kopia faktury VAT, na której wskazano numer specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku;

* specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (specyfikacja ta jest sporządzona na dowodzie dostawy WZ, zwanym odpowiednio "Delivery note", "Lieferschein", "Bon livraison" "Albaran", "Bolla");

* oryginał dokumentu przewozowego CMR, w którym;

- wskazano miejsce dostawy i odbiorcę towarów tj. podmiot z siedzibą w innym państwie członkowskim niż terytorium kraju, widniejący na fakturze sprzedaży (pole nr i 2);

- powołano numer specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (pole nr 5);

- podano wagę towarów, które są przedmiotem dostawy (pole nr l1);

- widnieje podpis pracownika Spółki wydającego towar (pole nr 22) i przewoźnika (pole nr 23);

- brak podpisu nabywcy towarów (pole nr 24 pozostaje puste);

* inne dokumenty, które potwierdzają dokonanie dostawy do nabywcy w innym państwie członkowskim niż terytorium kraju;

- korespondencja handlowa przesłana w formie skanu, w której nabywca potwierdza fakt otrzymania towaru lub zapłaty za towar otrzymany odwołując się do numerów faktur oraz/lub specyfikacji sztuk ładunku, zawierająca pieczęć i podpis przedstawiciela nabywcy.

Spółka dokonuje przyporządkowania dokumentów transportowych do poszczególnych faktur VAT, identyfikując towary będące przedmiotem dostawy na podstawie numeru specyfikacji. W przypadku wątpliwości odnośnie przyporządkowania dokumentów transportowych do faktur VAT, dział księgowości kontaktuje się z działem logistyki i pozyskuje od nich niezbędne informacje.

Przypadek nr 6

* kopia faktury VAT, na której wskazano numer specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku;

* specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (specyfikacja ta jest sporządzona na dowodzie dostawy WZ, zwanym odpowiednio "Delivery note", "Lieferschein", "Bon livraison" "Albaran", "Bolla");

* oryginał dokumentu przewozowego CMR, w którym:

- wskazano miejsce dostawy i odbiorcę towarów tj. podmiot z siedzibą w innym państwie członkowskim niż terytorium kraju, widniejący na fakturze sprzedaży (pole nr i 2);

- powołano numer specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (pole nr 5);

- podano wagę towarów, które są przedmiotem dostawy (pole nr 11);widnieje podpis pracownika Spółki wydającego towar (pole nr 22) i przewoźnika (pole nr 23);

- brak podpisu nabywcy towarów (pole nr 24 pozostaje puste);

* inne dokumenty, które potwierdzają dokonanie dostawy do nabywcy w innym państwie członkowskim niż terytorium kraju:

- potwierdzenie sald rozrachunków z tytułu dostawy towarów pomiędzy Spółką, a nabywcą towarów. Dokument ten potwierdza zaksięgowanie kwoty wynikającej z faktury VAT wystawionej przez Spółkę w poczet zobowiązań handlowych nabywcy. Zgodnie z procedurą klienta i ustaleniami stron, faktura pojawia się w potwierdzeniu sald jako zaksięgowana dopiero wówczas, gdy dostawa którą ta faktura dokumentuje została zrealizowana (a towary otrzymane przez nabywcę). Potwierdzenie sald przybiera formę listy faktur wystawionych przez Spółkę, a dotyczących dostaw towarów, które zostały już przez danego nabywcę otrzymane i zaksięgowane jako zobowiązania wobec Spółki. Dokument przesyłany jest Spółce w formie elektronicznej.

Spółka dokonuje przyporządkowania dokumentów transportowych do poszczególnych faktur VAT, identyfikując towary będące przedmiotem dostawy na podstawie numeru specyfikacji. W przypadku wątpliwości odnośnie przyporządkowania dokumentów transportowych do faktur VAT, dział księgowości kontaktuje się z działem logistyki i pozyskuje od nich niezbędne informacje.

Przypadek nr 7

* faktura wystawiona przez nabywcę zgodnie z wymogami przewidzianymi dla procedury tzw. samofakturowania określonymi w § 6 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Zgodnie z ustaleniami pomiędzy Spółką, a nabywcą, faktura wystawiona jest po otrzymaniu towaru przez nabywcę.

* specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, która stanowi załącznik do faktury wystawionej przez nabywcę, zawiera odwołanie do numeru zamówienia i dokumentów przewozowych. Specyfikacja ta zawiera również informację (w kolumnie "received quantity-z ang. otrzymane ilości), że nabywca otrzymał pozycje towarowe na niej wskazane i określa termin, w którym dostawa została zrealizowana. Pozycje podane w specyfikacji jako "otrzymane" stanowią podstawę do wystawienia przez nabywcę faktury selfbilingowej.

* oryginał dokumentu przewozowego CMR, w którym:

- wskazano miejsce dostawy i odbiorcę towarów tj. podmiot z siedzibą w innym państwie członkowskim niż terytorium kraju, widniejący na fakturze sprzedaży (pole nr 3 i 2);

- powołano numer specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku wystawionej przez Spółkę jako załącznik do dokumentu CMR (pole nr 5);

- podano wagę towarów, które są przedmiotem dostawy (pole nr 11);

- widnieje podpis pracownika Spółki wydającego towar (pole nr 22) i przewoźnika (pole nr 23);

- brak podpisu nabywcy towarów (pole nr 24 pozostaje puste).

Spółka pragnie wskazać, iż faktury sprzedażowe są zasadniczo wystawiane w dniu rozpoczęcia wysyłki towarów (za wyjątkiem Przypadku nr 7).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Spółka wnosi o potwierdzenie jej stanowiska, iż w przedstawionym stanie faktycznym, dostawy udokumentowane w sposób opisany w każdym z siedmiu przypadków, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, powinny być opodatkowane 0% stawką VAT.

Spółka stoi na stanowisku, iż w przedstawionym stanie faktycznym, dostawy udokumentowane w sposób opisany w stanie faktycznym powinny być opodatkowane 0% stawką VAT.

Uzasadnienie stanowiska Spółki

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, zgodnie z przepisem art. 13 ust. 1 ustawy o VAT rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Stosownie do treści przepisu art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, jednym z warunków zastosowania 0% stawki VAT dla WDT jest posiadanie przez podatnika, przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dowodów potwierdzających, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego.

Natomiast zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, wskazanymi powyżej dowodami, są:

* dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju-w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

* kopia faktury,

* specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

Ponadto zgodnie z treścią przepisu art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, w przypadku gdy dokumenty te nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 art. 42 ustawy o VAT, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

* korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

* dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

* dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

* dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Spółka pragnie podkreślić, iż w jej opinii, wymieniony powyżej katalog tzw. dokumentów pomocniczych ma charakter otwarty, co oznacza, iż podatnik ma prawo potwierdzać fakt dokonania dostawy na rzecz podatnika w innym państwie członkowskim również innymi niż wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT dokumentami.

Jednocześnie, w opinii Spółki, przepisy art. 42 ust. 11 ustawy o VAT nie zawierają wymogu, by dokumentacja potwierdzająca dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zgromadzona była wyłącznie w formie papierowej. Tym samym, zdaniem Spółki, dopuszczalne jest, aby niektóre dokumenty dodatkowe miały formę elektroniczną bądź też - były Spółce przesłane w formie elektronicznej albo przy zastosowaniu faksu. Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż do takiego wniosku prowadzi analiza wyroku WSA w Warszawie z dnia 25 lutego 2006 r. (sygn. akt. III SA/WA 2140/07), w którym Sąd stwierdził, iż: "Nie ma wymogu, aby dokumenty potwierdzające wewnątrzwspólnotowy charakter transakcji miały formę papierową. Biorąc pod uwagę, że nigdzie nie stanowi się o formie dokumentów, dopuszczalna będzie każda forma, byle uprawdopodobniona była autentyczność tych dokumentów. Dowodem może być także dokument w formie elektronicznej lub przesłany faksem".

Podejście to jest również akceptowane przez organy podatkowe. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 15 kwietnia 2010 r. (sygn. IPPP3/443-154/10-4/k.c.) wskazał, iż w sytuacji, gdy: "Po dokonanej dostawie, kontrahenci odsyłają podpisany i opieczętowany dokument do Wnioskodawcy, faksem lub drogą elektroniczną. W tym miejscu należy podkreślić, że nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej wskazanym dokumentom, które dostarczone są w formie elektronicznej lub za pomocą fax-u do Wnioskodawcy. Zasadniczo, na tle uregulowań art. 42, dopuszczalna jest każda forma dokumentu, byle uprawdopodobniona była autentyczność dokumentu."

Spółka pragnie ponadto zwrócić uwagę, iż poza zgromadzeniem odpowiednich dokumentów, pozostałe warunki, jakie należy spełnić w celu zastosowania 0% stawki VAT w przypadku wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów są następujące:

* dokonanie dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;

* podanie numeru, o którym mowa powyżej a także numeru, o którym mowa w art. 97 ust. 10 ustawy o VAT, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów.

Jak wynika ze stanu faktycznego, w każdym z opisanych w nim przypadków, Spółka spełnia powyższe warunki. Tym samym, w celu stwierdzenia, czy Spółce przysługuje prawo do zastosowania 0% stawki VAT w przypadku tych dostaw analizie podlega warunek posiadania przez Spółkę dokumentacji potwierdzającej, że towary zostały przez Spółkę wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy w innym państwie członkowskim.

Na wstępie Spółka pragnie zaznaczyć, iż jest ona podmiotem dostarczającym towary na potrzeby podmiotów powiązanych. Dostawa towarów dokonywana jest, co do zasady, na warunkach FCA lub EXW tj. sprzedający wypełnia ciążące na nim obowiązki wynikające z dostawy w momencie przekazania gotowych do wysyłki towarów przewoźnikowi wskazanemu przez kupującego, w określonym czasie i miejscu lub, odpowiednio, w momencie udostępnienia towarów na terenie magazynu sprzedawcy. Spółka nie organizuje transportu towarów do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego i nie ma bezpośredniego wpływu na formę potwierdzania odbioru tych towarów przez nabywcę w chwili ich dostarczenia, W związku z taką formą transportu Spółka nie jest także uprawniona do tego, aby żądać od przewoźnika przekazania dokumentów przewozowych potwierdzonych przez nabywcę.

Bezpośrednią konsekwencją tego stanu rzeczy jest, iż w przypadku, gdy Spółka nie jest w pełni usatysfakcjonowana z przedstawionej jej przez tych nabywców dokumentacji potwierdzającej otrzymanie dostarczonych przez Spółkę towarów, Spółka zmuszona jest sięgać po szereg dokumentów, które niejako "pośrednio" (acz jednoznacznie) potwierdzają fakt dokonania wewnątrzwspólnotowych dostaw.

W odniesieniu do dostaw realizowanych do niektórych podmiotów powiązanych ustalono odmienne warunki dostawy tj. DDU. W tym przypadku to Spółka organizuje transport towarów do miejsca wskazanego przez odbiorcę. Jednakże również w takim przypadku zdarzają się sytuacje, w których Spółka nie uzyskuje od przewoźnika kopii dokumentu przewozowego, na której nabywca potwierdziłby fakt, iż towar otrzymał.

W opinii Spółki, w przedstawionych w stanie faktycznym przypadkach, Spółka posiada wszystkie dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, tj.:

* kopię faktury sprzedaży,

* specyfikację poszczególnych sztuk ładunku - specyfikacja ta sporządzona jest na dokumencie o nazwie dowód dostawy w Przypadkach nr 1-6 lub stanowi załącznik do faktury w Przypadku nr 7,

* oryginał dokumentu przewozowego CMR.

W opinii Spółki, z uwagi na fakt, iż dokument CMR nie jest opatrzony ani pieczęcią ani też podpisem nabywcy bądź osoby go reprezentującej - posiadana przez Spółkę dokumentacja określona w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT nie może zostać uznana za jednoznacznie potwierdzającą fakt dostarczenia towarów dostarczanych w ramach tych dostaw do nabywców w innych niż Polska państwach członkowskich. Dlatego też, aby zabezpieczyć możliwość skorzystania z 0% stawki VAT, Spółka zgromadziła dodatkowe dokumenty, o których mowa w przepisie art. 42 ust. 11 ustawy o VAT. Zdaniem Spółki, dokumenty te w połączeniu z posiadanymi dokumentami wymienionymi w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT jednoznacznie potwierdzają, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Jak wskazano w stanie faktycznym, Spółka posiada ponad wymienione powyżej dowody określone w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT również tak zwane dokumenty dodatkowe, o których mowa w przepisie art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, potwierdzające jednoznacznie zapłatę za towar, w szczególności:

* dokument potwierdzający zapłatę za towar w postaci kompensaty wzajemnych należności między podmiotami powiązanymi w grupie (tzw. netting). Dokument ten przesyłany jest w formie elektronicznej przez nabywcę i zawiera szczegółowe zestawienie faktur VAT wystawionych przez Spółkę z tytułu dostaw towarów, a podlegającej kompensacie (netting detailed). Spółka posiada ponadto ogólne zestawienie wszystkich płatności rozliczanych między Spółkami powiązanymi w grupie w formie kompensaty tj. poprzez netting (dokument o nazwie netting final), na którym widnieją nazwy podmiotów powiązanych i kwoty wzajemnych zobowiązań podlegających rozliczeniu (Przypadek nr 1);

* dokument potwierdzający zapłatę za towar w postaci dokumentu bankowego (np. awiz uznaniowy), informującego o wpływie środków na konto bankowe Spółki. Dokument zawiera informacje o nabywcy towaru, dokonującym płatności oraz o numerze faktury VAT, której płatność dotyczy. Natomiast w przypadku, gdy dokument ten nie zawiera odwołania do poszczególnych faktur VAT, Spółka na podstawie posiadanych informacji jest w stanie ustalić, jakich faktur dotyczy przedmiotowa płatność (Przypadek nr 2);

* dokument potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru w postaci awiza zapłaty (payment advice) wraz z dokumentem potwierdzającym zapłatę za towar w postaci dokumentu bankowego (awiz uznaniowy), informującym o wpływie środków na konto bankowe Spółki. Awizo zapłaty zawiera nazwę odbiorcy, numery faktur wystawionych przez Spółkę oraz ich wartość a także zlecenia zapłaty. Awiz uznaniowy odwołuje się do numeru awiza zapłaty wystawionego przez nabywcę (Przypadek nr 3).

Dokumenty te przesyłane są Spółce w formie elektronicznej lub papierowej (Przypadek nr 3).

W opinii Spółki, powyższe dokumenty mają pełną moc dowodową oraz łącznie z pozostałymi dokumentami jednoznacznie poświadczają fakt wywiezienia towarów poza terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego oraz fakt odbioru tych towarów przez nabywcę. Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż:

* faktura VAT wystawiona przez Spółkę w celu udokumentowania dostaw wskazuje numer specyfikacji po szczególnych sztuk ładunku;

* specyfikacja ta wymienia poszczególne towary będące przedmiotem danej dostawy udokumentowanej daną fakturą VAT;

* z dokumentu przewozowego CMR (który Spółka jest w stanie przyporządkować do danej faktury/specyfikacji) wynika, iż Spółka wydała towary przewoźnikowi wskazanemu przez nabywcę, a przewoźnik te towary odebrał;

* z dokumentów posiadanych przez Spółkę wynika, iż kontrahent zapłacił za towary wymienione na fakturze VAT i/lub specyfikacji albo, że zlecił taką płatność (w przypadku awiza zapłaty).

Zdaniem Spółki, zapłata za towar stanowi potwierdzenie, iż Spółka jako dostawca wywiązała się ze swoich obowiązków wynikających z odpowiednich ustaleń handlowych, a w szczególności, iż:

* Spółka dokonała sprzedaży na rzecz kontrahenta umówionych towarów (wymienionych w wystawionej przez Spółkę fakturze VAT);

* towary będące przedmiotem umówionej transakcji dotarły do miejsca wskazanego w CMR, jako miejsce przeznaczenia towarów (miejsce to znajduje się w innym państwie członkowskim).

W przeciwnym wypadku, tj. gdyby kontrahent nie otrzymał żądanych towarów lub gdyby nie zostały one wysłane do wskazanego miejsca przeznaczenia, miałby on prawo do odstąpienia od dokonania zapłaty bądź też - do dokonania zapłaty kwoty w innej (niższej) niż wskazana na fakturze wysokości.

Jak wskazano w stanie faktycznym, Spółka posiada ponadto dowody określone w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT również tak zwane dokumenty dodatkowe, o których mowa w przepisie art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, potwierdzające jednoznacznie fakt przyjęcia przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w szczególności:

* korespondencja handlowa w formie e-mail, w której nabywca potwierdza fakt otrzymania towaru lub zapłaty za towar otrzymany odwołując się do numerów faktur oraz/tub specyfikacji sztuk ładunku (Przypadek nr 4);

* korespondencja handlowa przesłana w formie skanu, w której nabywca potwierdza fakt otrzymania towaru łub zapłaty za towar otrzymany odwołując się do numerów faktur oraz/lub specyfikacji sztuk ładunku, zawierającą pieczęć i podpis przedstawiciela nabywcy (Przypadek nr 5);

* potwierdzenie salda rozrachunków z tytułu dostawy towarów pomiędzy Spółką, a nabywcą towarów. Dokument ten potwierdza otrzymanie towaru i zaksięgowania kwoty wynikającej z faktury VAT wystawionej przez Spółkę w poczet zobowiązań handlowych nabywcy. Potwierdzenie sald przybiera formę listy faktur wystawionych przez Spółkę, a dotyczących dostaw towarów, które zostały już przez danego nabywcę otrzymane i zaksięgowane jako zobowiązania wobec Spółki. Dokument ten przesłany jest w formie elektronicznej (Przypadek nr 6).

W opinii Spółki, zgromadzone przez nią tzw. dokumenty dodatkowe w połączeniu z dokumentacją, o której mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT jednoznacznie potwierdzają, iż towary będące przedmiotem dostaw opisanych w stanie faktycznym jako Przypadki 4-6 zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy w innym państwie członkowskim. Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż:

* faktura VAT wystawiona przez Spółkę w celu udokumentowania dostaw opisanych jako Przypadki 4-6 wskazuje numer specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku;

* specyfikacja ta wymienia poszczególne towary będące przedmiotem danej dostawy udokumentowanej daną fakturą VAT;

* z dokumentu przewozowego CMR (który Spółka jest w stanie jednoznacznie przyporządkować do danej faktury/specyfikacji) wynika, iż Spółka wydała towary przewoźnikowi wskazanemu przez nabywcę, przewoźnik te towary odebrał;

* z korespondencji handlowej prowadzonej z kontrahentem w formie elektronicznej (e-mail lub skan - Przypadek 4 i 5) albo z listy faktur wymienionej na potwierdzeniu salda (Przypadek 6) wynika, iż towary będące przedmiotem dostawy i wymienione na fakturze i/lub specyfikacji zostały nabywcy dostarczone lub że przedmiotowe faktury zostały już przez niego opłacone.

W opinii Spółki, zgromadzone przez nią dokumentacja, o której mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT jednoznacznie potwierdzą iż towary będące przedmiotem dostaw opisanych w stanie faktycznym jako Przypadek 7 zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy w innym państwie członkowskim. Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż:

* faktura VAT wystawiona przez nabywcę w celu udokumentowania otrzymanych dostaw zawiera jednocześnie specyfikację (wystawioną przez nabywcę, inną od powyższej) poszczególnych sztuk ładunku, stanowiącą załącznik do faktury;

* specyfikacja ta wymienia poszczególne towary będące przedmiotem danej dostawy udokumentowanej przedmiotową fakturą VAT i zawiera informację, że towary te zostały już przez nabywcę otrzymane. Sprzedaż towarów wymienionych na tej specyfikacji została wymieniona na fakturze selfbilingowej.

* z dokumentu przewozowego CMR wynika, iż Spółka wydała towary wskazane na wystawionej przez nią specyfikację przewoźnikowi wskazanemu przez nabywcę, a przewoźnik te towary odebrał. Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż pomimo, że dokument CMR nie odnosi się bezpośrednio do faktury wystawionej przez nabywcę, stan ten jest jednak w pełni uzasadniony faktem, iż wysyłka następuje przed wystawieniem faktury selfbilingowej.

W tym stanie faktycznym nabywca nie będzie wystawiał odrębnego dokumentu potwierdzającego odbiór towarów. Potwierdzenie takie jest już zamieszczone na załączniku do faktury wystawionej przez nabywcę w imieniu i na rachunek Spółki (pełniącym jednocześnie funkcję specyfikacji sztuk ładunku). Należy podkreślić, że w przeciwnym wypadku, tj. gdyby nabywca nie otrzymał żądanych towarów, gdyby towary otrzymane nie odpowiadały złożonemu zamówieniu lub gdyby nie zostały one dostarczone do wskazanego miejsca przeznaczenia, nie zostałyby one uwzględnione na wystawionej fakturze, a nabywca nie zobowiązałby się do ich opłacenia. Zdaniem Spółki, faktura wystawiona przez nabywcę w imieniu i na rachunek Spółki będzie zatem stanowiła potwierdzenie odbioru towarów przez nabywcę. W opinii Spółki, wartość dowodowa faktury selfbilingowcj wynika z zasad wystawiania faktur, które z definicji dokumentują transakcje już zrealizowane. W tym kontekście, wiarygodność faktur selfbilingowych jako dokumentów potwierdzających dokonanie dostawy wynika z faktu, iż po pierwsze - są one wystawiane zasadniczo po dokonaniu dostawy, a po drugie - wystawcą jest podmiot, na którego rzecz dana dostawa była dokonana. Posiada on takie informacje, jak ilość, wartość i data otrzymanych towarów, które są następnie wykorzystywane do wystawienia faktury selfbilingowej.

Spółka pragnie także wskazać przykładowe pisma organów podatkowych, które w analogicznym stanie faktycznym, potwierdziły możliwość zastosowania stawki 0% dla opodatkowania wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów:

* Pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2 listopada 2009 r. sygn. IBPP3/443-596/09/IK " (...)dowodami potwierdzającymi, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju są: kopia faktury, specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku oraz dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika odpowiedzialnego za wywóz towarów. Jeżeli te dokumenty łącznie w sposób jednoznaczny nie potwierdzają dostarczenia towarów do miejsca przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, istnieje możliwość stosowania dodatkowych dowodów, określonych w art. 42 ust. 11 ustawy. Dokumenty te mogą być również przesłane faksem lub mailem, jeżeli łącznie z dokumentami określonymi w art. 42 ust. 3 pkt 1-3, potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju".

(...)Dokumentami uzupełniającymi natomiast będą np. dokument potwierdzający zapłatę za towar lub dokument potwierdzający dokonanie kompensaty czy też potwierdzenie odbioru towaru w innym kraju Unii Europejskiej przesłane przez klienta. Ustawodawca określając katalog dokumentów uzupełniających do katalogu dokumentów określonych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT nie uprawnił podatnika do posiadania tylko jednego z dokumentów uzupełniających. Podatnik, aby zastosować stawkę podatku 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów zobowiązany jest do posiadania dokumentów, które łącznie jednoznacznie potwierdzają dostarczenie towaru do nabywcy znajdującego na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju".

* Pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 9 października 2009 r., sygn. ILPP2/443-940/09-2/ISN, "Z tytułu dokonania powyżej opisanych transakcji Zainteresowany wskazał, iż posiada następujące dokumenty: kopię faktury VAT, specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, elektroniczną korespondencję handlową, potwierdzającą w znacznej części zamówienie klienta, potwierdzenie zapłaty, list przewozowy potwierdzający fakt zawarcia umowy z przewoźnikiem oraz przyjęcie przez niego towaru. Z powyższego wynika, iż Wnioskodawca w swojej dokumentacji posiada dokumenty, wymienione w przywołanych powyżej przepisach art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, które łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju - Łotwy. Tym samym stwierdzić należy, iż posiadane przez Zainteresowanego dokumenty upoważniają go do zastosowania 0% stawki podatku VAT do dokonanych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów".

W związku z powyższym Spółka wnosi o potwierdzenie, iż wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów udokumentowane w sposób opisany w stanie faktycznym powinny być opodatkowane 0% stawką VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0% pod warunkiem, że:

Biorąc pod uwagę powyższy przepis, stwierdzić należy, że możliwość zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów istnieje, gdy spełnione zostaną łącznie warunki dotyczące statusu dostawcy oraz nabywcy, a także posiadania przez dostawcę stosownej dokumentacji.

Przepis art. 42 ust. 3 ustawy stanowi, iż dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

Na mocy art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

Jak wynika z powyższych uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski. Istotą przywołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze skutki podatkowe, niż w przypadku dostaw krajowych.

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

W ustawie o podatku od towarów i usług nie zawarto definicji "dokumentu przewozowego". Odwołując się do przepisów o międzynarodowym przewozie towarów, należy stwierdzić, że listem przewozowym jest dokument określający warunki umowy o przewóz przesyłek towarowych. W zależności od rodzaju transportu może to być: Międzynarodowy Kolejowy List Przewozowy (CIM) lub Międzynarodowy Kolejowy List Przewozowy (SMGS), które są dokumentami stwierdzającymi zawarcie z koleją umowy o przewóz, Międzynarodowy Samochodowy List Przewozowy (CMR) stwierdzający fakt zawarcia umowy o przewóz drogowy oraz Międzynarodowy Lotniczy List Przewozowy (AWB), który stwierdza zawarcie umowy o przewóz w transporcie lotniczym.

Wszystkie te dokumenty stanowią jedynie dowód zawarcia umowy przewozu, warunków umowy oraz przyjęcia towaru przez przewoźnika, a nie stanowią - w przypadku kopii posiadanej przez dostawcę (nadawcę towaru) - jednoznacznego dowodu jego dostarczenia odbiorcy w innym kraju.

Konwencja o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) z dnia 19 maja 1956 r. (Dz. U. z 1962 r. Nr 49, poz. 238) stwierdza, że w praktyce list przewozowy CRM jest sporządzany w czterech egzemplarzach (art. 5 ust. 1 Konwencji wymaga wystawienia 3 oryginalnych egzemplarzy):

* oryginał - dla przewoźnika, wydawany jest odbiorcy,

* oryginał (grzbiet) - dla przewoźnika, zostaje w stacji nadania,

* oryginał (ceduła) - dla przewoźnika, służy do pokwitowania odbioru,

* wtórnik (kopia) - dla nadawcy.

Wynika z tego, że dostawca towaru samym takim dokumentem przewozowym (kopią) nie jest w stanie wykazać faktu, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, gdyż pokwitowanie odbioru towaru przez nabywcę następuje jedynie na cedule przewoźnika, która stanowi dla niego, a nie dla nadawcy, dowód doręczenia towarów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej: WDT) na rzecz nabywców z innych państw członkowskich, posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Co do zasady, dostawa odbywa się na warunkach EXW lub FCA, a transport organizuje w tym przypadku nabywca. Natomiast w odniesieniu do niektórych nabywców dostawy realizowane są na warunkach DDU - w tym przypadku to Spółka organizuje transport towaru do nabywcy. Spółka wnosi o potwierdzenie jej stanowiska, iż w przedstawionym stanie faktycznym, dostawy udokumentowane w jeden z siedmiu opisanych przypadkach, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, powinny być opodatkowane 0% stawką VAT.

Analiza opisanych przez Wnioskodawcę dokumentacji, która obejmuje siedem różnych przypadków, pozwala wyciągnąć wniosek, że w przypadkach od 1 do 6 wspólnymi elementami są następujące dokumenty:

* kopia faktury sprzedaży,

* specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku - specyfikacja ta sporządzona jest na dokumencie o nazwie dowód dostawy,

* oryginał dokumentu przewozowego CMR.

W przypadku nr 7 mamy do czynienia z zastosowaniem procedury tzw. samofakturowania, określonej w § 6 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2008 r. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.). Zgodnie z ustaleniami pomiędzy Spółką a nabywcą, faktura wystawiona jest po otrzymaniu towaru przez nabywcę. W tym przypadku Spółka posiada również oryginał dokumentu przewozowego CMR, gdzie widnieje podpis pracownika Spółki i przewoźnika oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. Specyfikacja ta zawiera również informację (w kolumnie "received quantity-z ang. otrzymane ilości), że nabywca otrzymał pozycje towarowe na niej wskazane i określa termin, w którym dostawa została zrealizowana.

Odnosząc powyższe do art. 42 ust. 3 ustawy, należy uznać, że co do zasady Wnioskodawca posiada komplet dokumentów wymaganych ustawą, uznany za katalog podstawowy potwierdzających dokonanie wywozu towarów przez przewoźnika i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego. Jednak z dokumentów tych nie wynika jednoznacznie fakt, że towary, będące przedmiotem dostawy wewnątrzwspólnotowej Wnioskodawcy, zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium innego państwa członkowskiego niż Polska. Natomiast ten aspekt fizycznego przemieszczenia towaru poza terytorium kraju przy jednoczesnym dostarczeniu go do wskazanego nabywcy w innym kraju wspólnotowym jest najistotniejszy. Zwłaszcza w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości jest to bardzo wyraźnie akcentowane (wyroki ETS w sprawie C-409/04 i C-146/05). Na podstawie zapisu art. 28a ust. 3 akapit pierwszy i art. 28c część A lit. a), określenie "wysyłane" użyte w tych przepisach należy interpretować w ten sposób, że wewnatrzwspólnotowe nabycie towaru następuje tylko wtedy, gdy prawo do rozporządzania towarami jak właściciel zostało przeniesione na nabywcę i gdy dostawca ustali, że towar ten został wysłany lub przetransportowany do innego państwa członkowskiego oraz, że w wyniku wysyłki lub transportu fizycznie opuścił terytorium państwa członkowskiego dostawy. Co do wymogów formalnych dostaw wewnątrzunijnych, to żaden przepis Dyrektywy nie reguluje tej kwestii bezpośrednio. Do państw członkowskich należy określenie warunków, na jakich zwalniają one od podatku wewnatrzwspólnotowe dostawy towarów.

Zatem, według Dyrektywy, celem określonych wymogów formalnych, które nakłada każde państwo członkowskiego na swoich podatników, jest udowodnienie, że podatnik spełnił warunki merytoryczne dla WDT, głównie w zakresie wywozu towarów do innego państwa członkowskiego, lecz ich niespełnienie w całości, gdy okoliczność ta zostanie jednak wykazana innymi dowodami, nie może uniemożliwiać stosowania tego zwolnienia - w Polsce jest to stawka 0% podatku.

Przenosząc to na grunt polskiej ustawy, należy stwierdzić, że uwzględniając normę zawartą w ust. 11 art. 42, katalog podstawowy dokumentów z ust. 3 tego artykułu może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami.

We wniosku Spółka wskazuje na, że jest w posiadaniu dokumentów dodatkowych. I tak odpowiednio, w przypadku 1 jest to dokument potwierdzający zapłatę za towar w postaci kompensaty wzajemnych należności między podmiotami powiązanymi w grupie (tzw. netting). Dokument ten przesyłany jest w formie elektronicznej przez nabywcę i zawiera szczegółowe zestawienie faktur VAT wystawionych przez Spółkę z tytułu dostaw towarów, a podlegających kompensacie (netting detailed).

W przypadku 2 jest to dokument potwierdzający zapłatę za towar w postaci dokumentu bankowego (np. awiz uznaniowy), informującego o wpływie środków na konto bankowe Spółki. Dokument zawiera informacje o nabywcy towaru, dokonującym płatności oraz o numerze faktury VAT, której płatność dotyczy. Natomiast w przypadku, gdy dokument ten nie zawiera odwołania do poszczególnych faktur VAT, Spółka na podstawie posiadanych informacji jest w stanie ustalić, jakich faktur dotyczy przedmiotowa płatność. Dokument przesyłany jest Spółce w formie elektronicznej.

W przypadku 3 jest to dokument potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru w postaci awiza zapłaty (payment advice). Dokument stanowi zlecenie dokonania płatności za towar i wystawiany jest w momencie zlecenia płatności, po otrzymaniu przez nabywcę towaru wraz z fakturą.

W przypadku 4 - korespondencja handlowa w formie e-mail, w której nabywca potwierdza fakt otrzymania towaru lub zapłaty za towar otrzymany odwołując się do numerów faktur oraz/lub specyfikacji sztuk ładunku.

Podobnie w przypadku 5 jest to korespondencja handlowa przesłana w formie skanu, w której nabywca potwierdza fakt otrzymania towaru lub zapłaty za towar otrzymany odwołując się do numerów faktur oraz/lub specyfikacji sztuk ładunku, zawierająca pieczęć i podpis przedstawiciela nabywcy. W przypadku 6 jest to potwierdzenie sald rozrachunków z tytułu dostawy towarów pomiędzy Spółką, a nabywcą towarów. Dokument ten potwierdza zaksięgowanie kwoty wynikającej z faktury VAT wystawionej przez Spółkę w poczet zobowiązań handlowych nabywcy.

Zauważyć należy, że dokumenty dodatkowe, wymienione w ust. 11 art. 42 nie mają sformalizowanej formy dokumentu, jaką mają dowody z ust. 3, tj. dokument przewozowy czy faktura. Ustawodawca wymienia przykładowy katalog takich dokumentów. W szczególności, może to być:

Zatem ocena ich wartości dowodowej, w świetle art. 180 Ordynacji podatkowej, należy do organów podatkowych, które w trakcie prowadzonego postępowania podejmują wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy.

Pamiętać należy, że organy skarbowe dokonują oceny środków dowodowych, które przyczynią się do wykrycia prawdy materialnej a dowody te mają mieć formę dokumentów. Jednocześnie należy pamiętać, że dla opodatkowania dostawy wewnatrzwspólnotowej stawką preferencyjną w wysokości 0%, nie można wymagać od podatnika aby posiadał ściśle określone dowody, które nie spełniają wymogów formalnych, jeżeli sam fakt fizycznego przemieszczenia towarów z terytorium kraju zostanie przez Wnioskodawcę wykazany innymi, zgodnymi z przepisami prawa dokumentami. Pozbawienie podatnika w takim przypadku prawa do stosowania stawki 0% godziłoby w zasadę neutralności, z uwagi na podwójne opodatkowanie tej samej czynności, która powinna zostać opodatkowana jedynie przez nabywcę w kraju przeznaczenia towaru (konsumpcji).

Reasumując, biorąc pod uwagę powołane regulacje prawne należy stwierdzić, że w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, dostawy towarów, będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy, udokumentowane w sposób opisany w każdym z siedmiu przypadków, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, powinny być opodatkowane 0% stawką VAT. Jednocześnie, tut. Organ zastrzega, że przedstawione we wniosku dokumenty dodatkowe, które na podstawie art. 42 ust. 11 ustawy mają wskazywać, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa towarów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.