IPPP3/443-767/12-2/IG - VAT w zakresie świadczenia usług remontowo-budowlanych na nieruchomościach zlokalizowanych we Francji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2012 r. (data wpływu 30 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie świadczenia usług remontowo-budowlanych na nieruchomościach zlokalizowanych we Francji - jest prawidłowe.

W dniu 30 lipca 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie świadczenia usług remontowo-budowlanych na nieruchomościach zlokalizowanych we Francji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedmiotem sprawy jest wykonywanie prac remontowo-budowlanych na nieruchomościach zlokalizowanych we Francji. Zlecenie od francuskiej spółki na wykonanie prac budowlanych otrzymała i podpisała umowę - polska firma Y. Firma ta, jako generalny wykonawca podzleciła wykonanie części prac Wnioskodawcy. Odbyło się to poprzez podpisanie umowy oraz wykonanie usług na wskazywanych przez polską firmę nieruchomościach.

Po wykonaniu określonego zakresu prac polska firma jako generalny wykonawca wystawiła francuskiej spółce fakturę VAT z podatkiem n.p. i rozliczyła przychód w poz. 21 w deklaracji VAT-7. Na fakturze umieszczono zapis, iż "zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT jest nabywca usługi". Czyli płatnikiem podatku w powyższej sytuacji jest francuska spółka.

Opierając się dalej na art. 28e ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca wystawił (jako firma podwykonawcza) na rzecz polskiej firmy fakturę VAT również z podatkiem n.p. (nie podlega VAT) z rozliczeniem dochodu w poz. 21 deklaracji VAT-7, z dopiskiem, że zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT jest nabywca usługi", czyli wg opinii Wnioskodawcy, ostatecznie spółka francuska.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w danym stanie faktycznym prawidłowo Wnioskodawca wystawił fakturę VAT dla zleceniodawcy, tj. firmy polskiej określając podatek VAT np., a następnie rozliczając podatek VAT poprzez wykazanie go w poz. 21 deklaracji VAT-7.

Czy jeżeli generalny wykonawca (firma polska) nie jest zarejestrowany na potrzeby podatku od wartości dodanej we Francji, to Wnioskodawca jako jej podwykonawca powinien dokonać rejestracji na potrzeby tego podatku we Francji i tam go rozliczyć.

Zdaniem Wnioskodawcy, analizując ustalenia art. 28e ustawy o VAT - płatnikiem podatku VAT w tym przypadku jest ostateczny nabywca usługi czyli spółka francuska, a firma polska wystawiając fakturę wskazuje jako właściwą stawkę VAT - np.

Biorąc pod uwagę, że miejscem położenia nieruchomości, na których wykonywane były prace budowlane jest Francja, należy również przyjąć dla Wnioskodawcy, jako podwykonawcy, że stawka podatku VAT - jest n.p. i tak rozliczyć podatek w deklaracji VAT-7 w poz. 21.

W słuszności stanowiska utwierdzają postanowienia Urzędów Skarbowych, wydanych w sprawach o bardzo podobnym charakterze zdarzeń: nr 1434/PV/443-94/07/AG z dnia 9 sierpnia 2007 r. i nr PUS.II/443/63/2007/AK z dn.29 sierpnia 2007 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwana dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez terytorium kraju, zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, (...)

Stosownie do dyspozycji przepisu art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W przypadku usług, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, istotnym jest ustalenie miejsca ich świadczenia, bowiem od określenia miejsca świadczenia zależeć będzie miejsce ich opodatkowania.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

Z kolei w art. 28a ustawy wskazano, iż na potrzeby stosowania rozdziału dotyczącego miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

Jednakże w odniesieniu do pewnych kategorii usług, przepisy ustawy wprowadzają szczególne regulacje dotyczące miejsca świadczenia. Jedną z takich kategorii są usługi związane z nieruchomościami, w tym usługi świadczone przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego. Na podstawie art. 28e ustawy, miejscem świadczenia ww. usług jest miejsce położenia nieruchomości.

Z powyższego przepisu wynika, że o miejscu świadczenia, a tym samym opodatkowania usługi związanej z nieruchomością decyduje wyłącznie miejsce położenia nieruchomości, z którą dana usługa jest ściśle związana, niezależnie od tego dla jakiego podmiotu jest wykonywana oraz gdzie znajduje się siedziba usługobiorcy. Zasada ta ma zastosowanie wówczas, gdy usługę można przyporządkować do konkretnej nieruchomości, która jest możliwa do zlokalizowania, co do miejsca jej położenia. Przepis ten - jak wynika z jego brzmienia - stanowi wyjątek od zasady, przyjmując jako kryterium, odniesienie się nie do podmiotu lecz do przedmiotu, którym jest nieruchomość, a usługi, które jej wprost dotyczą mają być opodatkowane według miejsca jej położenia. Jednocześnie usługi te mogą mieć charakter nieograniczony, na co wskazuje katalog zamieszczony w tym przepisie, który ma charakter otwarty. Do zakresu tych usług ustawodawca zaliczył bowiem nie tylko usługi stricte dotyczące prac wykonywanych w nieruchomościach i obrotu nieruchomościami, ale także usługi, których wykonanie oparte jest na wykorzystaniu, używaniu i użytkowaniu nieruchomości.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "nieruchomości", zatem zasadnym jest odwołanie się do przepisów prawa cywilnego. Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze m.), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca świadczy prace remontowo-budowlane na nieruchomościach zlokalizowanych we Francji. Zlecenie od francuskiej spółki na wykonanie prac budowlanych otrzymała i podpisała umowę - polska firma Y. Firma ta, jako generalny wykonawca podzleciła wykonanie części prac Wnioskodawcy. Odbyło się to poprzez podpisanie umowy oraz wykonanie usług na wskazywanych przez polską firmę nieruchomościach.

Wątpliwości Wnioskodawcy wiążą się z możliwością wystawiania faktur bez podatku VAT dla swojego zleceniodawcy polskiego za wykonane usługi remontowo-budowlane na nieruchomościach we Francji.

Analizując zaistniały stan faktyczny w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa stwierdzić należy, iż wykonywane przez Wnioskodawcę usługi remontowo-budowlane na nieruchomościach zlokalizowanych we Francji jako ściśle związane z możliwą do zlokalizowania co do miejsca ich położenia, stanowią usługi związane z nieruchomościami, dla których miejscem świadczenia, zgodnie z art. 28e ustawy, jest miejsce położenia nieruchomości, czyli w tym przypadku Francja.

Należy zwrócić uwagę, że Wnioskodawca wystawia faktury i dokonuje rozliczeń z wykonania zleconych usług budowlanych z podmiotem polskim a nie z inwestorem francuskim. Uwzględniając powyższe ustalenia dotyczące miejsca świadczenia usług budowlanych, przedmiotowe usługi będą podlegały opodatkowaniu na terenie Francji.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a,2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie natomiast z art. 106 ust. 2 ustawy o VAT, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Na podstawie § 26 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.), przepisy § 5, 7-22 i 25 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Zgodnie z § 26 ust. 2 ww. rozporządzenia, faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem. W myśl § 26 ust. 3 cytowanego rozporządzenia, faktury, o których mowa w ust. 1, mogą nie zawierać danych określonych w § 5 ust. 1 pkt 2, dotyczących nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 4.

Rozporządzeniem z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 z późn. zm.), Minister Finansów określił m.in. wzór deklaracji VAT-7. Powyższe rozporządzenie zostało zmienione rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 13 lipca 2011 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 153, poz. 906). Załącznik nr 1 tego rozporządzenia stanowi wzór deklaracji VAT-7, natomiast w załączniku nr 4 zawarto objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D). Z objaśnień tych wynika, iż w poz. 21 "Dostawa towarów i świadczenie usług poza terytorium kraju" wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. W pozycji tej nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz przywołane powyżej przepisy, uznać należy, że Wnioskodawca prawidłowo wystawił fakturę dla swojego polskiego zleceniodawcy za wykonywane usługi remontowo-budowlane bez podatku VAT, gdyż miejscem świadczenia tych usług jest Francja i prawidłowo wykazał w pozycji 21 deklaracji VAT-7. Podatnikiem podatku VAT w tym przypadku jest ostateczny nabywca usługi czyli firma francuska i Wnioskodawca nie powinien dokonywać rejestracji na potrzeby podatku VAT we Francji nawet gdy polska firma nie jest zarejestrowana na potrzeby podatku od wartości dodanej we Francji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.