IPPP3/443-764/10/13-8/S/IG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 grudnia 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-764/10/13-8/S/IG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 sierpnia 2010 r. (data wpływu 6 sierpnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 9 września 2010 r. (data wpływu 13 września 2010 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 31 sierpnia 2010 r. nr IPPP3-443-764/10-3/JF do uzupełnienia wniosku (skutecznie doręczonym w dniu 2 września 2010 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i stawki podatku dla przeniesienia na rzecz innego podmiotu praw wynikających z umów sprzedaży zawartych z deweloperami - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i stawki podatku dla przeniesienia na rzecz innego podmiotu praw wynikających z umów sprzedaży zawartych z deweloperami, uzupełniony w dniu 9 września 2010 r. (data wpływu 13 września 2010 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 31 sierpnia 2010 r. nr IPPP3-443-764/10-3/JF do uzupełnienia wniosku (skutecznie doręczonym w dniu 2 września 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik (Wnioskodawca) jest spółką prawa irlandzkiego, która prowadzi w Polsce działalność gospodarczą w zakresie wynajmu mieszkań na własny rachunek. W marcu 2008 r. Wnioskodawca zawarł z deweloperem umowę przedwstępną ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego i jego sprzedaży oraz sprzedaży udziału we współwłasności lokalu użytkowego, na podstawie którego deweloper zobowiązał się wybudować lokal mieszkalny oraz lokal użytkowy - wielostanowiskowy garaż podziemny z wydzielonymi miejscami postojowymi, w ramach inwestycji realizowanej przez tego dewelopera, a następnie ustanowić odrębną własność lokalu i zawrzeć ostateczną umowę sprzedaży ww. lokalu wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej oraz umowę sprzedaży udziału we współwłasności wielostanowiskowego garażu podziemnego z wyłącznym prawem korzystania z miejsc postojowych. Ponadto po podpisaniu dokonał wpłat rat wymaganych umową. Wpłaty finansowane były z kredytu zaciągniętego w banku.

Nieruchomość będąca przedmiotem umowy nabywana była w celu wynajmu na cele mieszkaniowe. Zawarcie umowy oraz wpłaty rat miały miejsce przed złożeniem przez podatnika zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług. Podatek VAT zawarty w dokonanych wpłatach nie był odliczony. Podatnik został zarejestrowany w Polsce na potrzeby podatku od towarów i usług w 2009 r.

Sytuacja na rynkach finansowych oraz spadek cen nieruchomości zmusiły podatnika do ograniczenia zakresu przedsięwzięcia. W tym celu, w uzgodnieniu z deweloperem, Wnioskodawca (cedent) podjął decyzję o sprzedaży przysługujących mu praw i przeniesieniu obowiązków wynikających z umowy przedwstępnej na osobę trzecią (cesjonariusza).

Lokale mieszkalne będące przedmiotem umowy przedwstępnej stanowią obiekty budownictwa mieszkaniowego. Udział we współwłasności wielostanowiskowego garażu podziemnego z wyłącznym prawem korzystania z miejsc postojowych będzie przedmiotem odrębnej własności od własności lokalu mieszkalnego i stanowi przedmiot samodzielnego obrotu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisana transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przy przyjęciu, że opisana transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w jakiej wysokości stawkę podatku należy zastosować do opisanej czynności w części dotyczącej przeniesienia praw do lokalu mieszkalnego oraz w części dotyczącej przeniesienia praw do lokalu użytkowego.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm. - dalej "ustawa o VAT"), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ww. ustawy.

W opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca odpłatnie przeniesie ogół praw i obowiązków wynikających z zawartych przez Niego wcześniej umów przedwstępnych na rzecz innego podmiotu (osoby trzeciej). Zatem z jednej strony osoba nabywająca przedmiotowe prawa (cesjonariusz) wypłaca wynagrodzenie i otrzymuje z tego tytułu korzyść - wstąpienie w prawa i obowiązki wynikające z umowy przedwstępnej, a z drugiej strony Wnioskodawca (cedent) otrzyma konkretną wartość materialną w postaci świadczenia pieniężnego. Tym samym istnieje beneficjent świadczenia, występuje element odpłatności świadczonej usługi a wynagrodzenie (świadczenie wzajemne) pozostaje w bezpośrednim związku ze świadczeniem dokonanej czynności. W ocenie Wnioskodawcy tego rodzaju czynności (tekst jedn.: przeniesienie praw i obowiązków wynikających z zawartej umowy przedwstępnej na osobę trzecią) stanowi świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług i zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Przedstawione zapatrywanie jest zgodne z poglądami wyrażanymi przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach podatkowych (por. np. interpretacje Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 maja 2008 r. sygn. IPPP1-443-574/08-4/MP, z dnia 16 kwietnia 2009 r. sygn. IPPP1-443-122/09-2/AK). Objęcie omawianych czynności podatkiem od towarów i usług zasadnym czyni rozważenie kwestii wysokości zastosowanej stawki (stawek) podatkowej. Jej prawidłowe ustalenie możliwe jest dopiero po dokonaniu właściwej oceny prawno-podatkowej przedmiotu przyszłej czynności. Wnioskodawcy znany jest pogląd wyrażony przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 16 kwietnia 2009 r. sygn. IPPP1-443-122/09-2/AK, zgodnie z którym "usługi polegające na przeniesieniu praw z zawartych umów przedwstępnych sprzedaży nie umieszcza się w katalogu zwolnień od podatku od towarów i usług, nie są również objęte preferencyjną stawką podatku od towarów i usług. Z uwagi na powyższe, do czynności przeniesienia (...) tych praw na rzecz innych podmiotów należy stosować stawkę podatku w wysokości 22% zgodnie z art. 41 cyt. ustawy." Interpretacja, o której mowa, została wydana w stanie faktycznym, w którym przeniesienie praw wynikających z umów przedwstępnych związane było z zapłatą dodatkowego wynagrodzenia w określonej wysokości, który to element w opisanym zdarzeniu przyszłym nie występuje.

Wnioskodawca zważył nadto, że przedmiotem cesji praw wynikających z zawartych umów przedwstępnych nie jest przeniesienie abstrakcyjnych praw i obowiązków. Przedmiotem cesji są bowiem konkretne prawa (obowiązki) integralnie związane z tytułem prawnym do lokalu mieszkalnego (ew. lokalu użytkowego). Dla prawidłowej oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego najistotniejsze jest zatem ustalenie, że cesja praw (i obowiązków) wynikających z zawartych przez Spółkę umów przedwstępnych w części dotyczącej lokali mieszkalnych ze względu na cel tej czynności stanowi w swej istocie zbycie tytułu prawnego do lokalu mieszkalnego. Zdaniem Wnioskodawcy analogiczne zapatrywanie należy przyjąć w odniesieniu do cesji praw w części dotyczącej lokali użytkowych, które stanowią przedmiot transakcji.

Pogląd Wnioskodawcy w omawianej kwestii jest zbieżny ze stanowiskiem Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa - Mokotów, wyrażonym w interpretacji prawa podatkowego nr 1433/NG/GV/443-66/2007/LŚ z dnia 7 sierpnia 2007 r. wydanej na tle analogicznego stanu faktycznego. W interpretacji, o której mowa, organ podatkowy stwierdził, że "dokonywanie przez wnioskodawcę, przed wybudowaniem lokali mieszkalnych, sprzedaży uprawnień wynikających z umowy przedwstępnej nabycia lokalu mieszkalnego od developera (...) należy traktować jako zbycie tytułu prawnego do lokalu mieszkalnego".

W odniesieniu do omawianego przypadku (tekst jedn.: sprzedaży uprawnień wynikających z umowy przedwstępnej nabycia lokalu mieszkalnego od developera) organ podatkowy przyjął, że zasadne jest zastosowanie preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 7%. Zgodnie z treścią art. 41 ust. 2 i 12 ustawy o VAT, stawkę podatku w wysokości 7% stosuje się bowiem do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Zgodnie z treścią art. 41 ust. 12a ustawy o VAT przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się m.in. obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części z wyłączeniem lokali użytkowych.

Jak wspomniano, z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że cesja praw obejmuje w swej istocie zbycie praw do lokalu mieszkalnego oraz praw do lokalu użytkowego. Tym samym wysokość stawki podatku determinowana będzie każdorazowo przedmiotem prawa, którego dana czynność dotyczy. I tak w sytuacji przeniesienia prawa wynikającego z umowy przedwstępnej dotyczącej lokalu mieszkalnego zastosowanie znajdzie stawka podatku w wysokości 7%. Analogicznie w sytuacji, gdy przedmiotem cesji będzie prawo wynikające z umowy przedwstępnej dotyczącej lokalu użytkowego zastosowanie znajdzie stawka podstawowa w wysokości 22%.

W dniu 20 października 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał indywidualną interpretację nr IPPP2-443-764/10-5/JF, w której stanowisko Wnioskodawcy uznał za nieprawidłowe.

W dniu 17 stycznia 2011 r. (data wpływu 19 stycznia 2011 r.) Spółka wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, za pośrednictwem tut. Organu, Skargę na interpretację indywidualną z dnia 20 października 2010 r. Nr IPPP2-443-764/10-5/JF.

WSA w Warszawie wyrokiem z dnia 16 listopada 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 600/10 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

W dniu 17 stycznia 2012 r. Minister Finansów wniósł skargę kasacyjną od wyroku WSA w Warszawie.

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 24 maja 2013 r. oddalił skargę kasacyjną Ministra Finansów.

W uzasadnieniu Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził stanowisko, że Sąd I instancji w zaskarżonym wyroku prawidłowo wywiódł, że zarówno w przypadku umowy przedwstępnej jak i cesji praw i obowiązków wynikających z tej umowy nie dochodzi do rozporządzania towarem jak właściciel. Umowa przedwstępna i cesja dotyczy tej samej czynności dostawy towaru.

Prawomocny wyrok WSA w Warszawie wpłynął do tut. Organu w dniu 27 września 2013 r.

Sąd stwierdził, że przedmiotem sporu w sprawie nie jest wyłącznie wysokość stawki podatkowej jaka powinna być zastosowana w przypadku cesji praw wynikających z umów przedwstępnych dotyczących wybudowania i przeniesienia własności lokali mieszkalnych i lokalu użytkowego - garażu podziemnego wielostanowiskowego, lecz również kwalifikacja tej czynności, bądź jako usługi, bądź jako dostawy. Zakwalifikowanie przedstawionej we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej transakcji jako usługi automatycznie eliminuje możliwość zastosowania 7% stawki podatku VAT do cesji praw do lokali mieszkalnych.

Zgodnie bowiem z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. W myśl zaś postanowień ust. 12 tego artykułu stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Z przytoczonych przepisów wynika, iż tylko dostawa obiektów budowlanych może być objęta 7% stawką podatku VAT (stawką tą nie może być objęta usługa).

Okoliczność, że Skarżąca we wniosku o wydanie interpretacji zakwalifikowała ww. transakcję jako usługę i organ tak samo ją zakwalifikował w wydanej interpretacji nie oznacza, że kwestia ta jest niesporna, a kwalifikacja jest prawidłowa.

Podkreślić trzeba, że dokonana przez podatnika we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej kwalifikacja prawna danej czynności, jak miało to miejsce w sprawie, nie jest elementem stanu faktycznego i podlega weryfikacji przez organ wydający interpretację. Nawet dokonanie przez organ takiej samej jak podatnik kwalifikacji prawnej zdarzenia przedstawionego we wniosku, nie oznacza, iż owa kwalifikacja nie może stać się sporna na etapie postępowania sądowego.

Zdaniem Sądu, dokonana przez organ kwalifikacja transakcji będącej przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest nieprawidłowa. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 (w art. 5 ust. 1 pkt 1 mowa jest o odpłatnej dostawie towarów i odpłatnym świadczeniu usług na terytorium kraju) rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast stosownie do postanowień art. 8 ust. 1 tej ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Definicje dostawy towarów i świadczenia usług wzajemnie się uzupełniają, a świadczenie usług zostało zdefiniowane w sposób negatywny. Każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów traktowana jest jako świadczenie usług. W wielu przypadkach kwalifikacja danej czynności jako dostawy towarów czy też świadczenia usług pozostaje bez znaczenia dla zasad opodatkowania danej transakcji, jednakże w pewnych sytuacjach pełni ona istotną rolę np. dla ustalenia miejsca opodatkowania, prawa do odliczenia podatku naliczonego, czy też tak jak w niniejszej sprawie - dla wysokości opodatkowania. Zdarzają się przypadki, czego przykładem jest rozpoznana sprawa, iż istnieje problem z dokonaniem kwalifikacji danej czynności, bądź to jako dostawy, bądź jako usługi. Wówczas w szczególności trzeba mieć na względzie, że dla określenia prawidłowych skutków danego zdarzenia gospodarczego w zakresie podatku VAT decydujące znaczenie ma kryterium ekonomicznie (taka konkluzja wynika np. z wyroku ETS w sprawie C-185/01, tak też stwierdzono w Komentarzu do Dyrektywy VAT 2006/112/WE pod red. Jerzego Martini, Oficyna Wydawnicza "UNIMEX" Wrocław 2010), co oznacza, iż interpretując przepisy o VAT nie można powoływać się wyłącznie na cywilistyczną formę poszczególnych czynności.

W uchwale z dnia 8 stycznia 2007 r. I FPS 1/06, Naczelny Sąd Administracyjny opowiadając się za oderwaniem definicji dostawy towaru od przeniesienia własności w rozumieniu cywilistycznym odwołał się do poglądu, zgodnie z którym ograniczenie tej definicji do transakcji, na skutek których dochodzi do przeniesienia prawa własności, prowadziłoby do zawężenia zakresu opodatkowania tym podatkiem, względnie do uznania transakcji o charakterze bardzo zbliżonym do dostawy towarów za świadczenie usług. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził też, że nie do pogodzenia z ustawowymi definicjami dostawy towarów i świadczenia usług jest zajście sytuacji, w której jedna czynność może być uznana zarówno za dostawę towaru jak i świadczenie usługi.

Przenosząc powyższe uwagi na grunt sprawy, zauważyć należy, że zawarcie umowy przedwstępnej o jakiej mowa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie skutkowało przeniesieniem prawa do rozporządzania lokalami jak właściciel, a mimo to zaliczki wypłacane w związku z zawarciem takiej umowy są opodatkowane m.in. stawką 7% w przypadku lokali mieszkalnych. Czynnością opodatkowaną nie jest zawarcie umowy przedwstępnej, czy też otrzymanie zaliczki na podstawie takiej umowy, lecz dostawa lub usługa. Otrzymanie zaliczki wywiera jedynie taki skutek, iż powstaje obowiązek podatkowy. Zgodnie bowiem z art. 19 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części. Zaliczka jest wypłacana na poczet planowanej czynności opodatkowanej, czyli zanim dojdzie do zrealizowania dostawy lub usługi. Wysokość stawki podatkowej od zaliczki jest taka sama jak dla towaru lub usługi na poczet których zaliczka jest wpłacana. W tej sytuacji zatem obowiązek podatkowy powstaje mimo, iż jeszcze nie doszło do dostawy lub świadczenia usługi, a wynika on z faktu zapłacenia zaliczki na dostawę lub usługę, które podlegają opodatkowaniu.

Taka sytuacja wystąpiła w niniejszej sprawie. Skarżąca wpłaciła zaliczki (raty) na poczet przyszłej dostawy, tj. sprzedaży lokali mieszkalnych i lokalu użytkowego. Jak bowiem podała Skarżąca w umowie przedwstępnej deweloper zobowiązał się do wybudowania na rzecz Skarżącej lokali mieszkalnych i lokalu użytkowego oraz przeniesienia na rzecz Skarżącej prawa własności do tych lokali, zaś Skarżąca zobowiązała się do wpłacenia rat wymaganych tą umową. Wysokość stawki od zaliczek została zdeterminowana czynnością podlegającą opodatkowaniu, którą jest dostawa lokali, a nie wpłata zaliczki.

W wyniku zawarcia umowy przedwstępnej nie doszło do realizacji dostawy, czyli Skarżąca nie uzyskała towaru, którym mogła rozporządzać jak właściciel, zatem argument, iż cesja praw wynikających z owej umowy przedwstępnej nie może być zakwalifikowana jako dostawa, ponieważ Skarżąca nie jest jeszcze właścicielem towarów stanowiących przedmiot transakcji (lokali), ani nie rozporządza nimi jak właściciel nie może być uznana za trafną. Zarówno w przypadku umowy przedwstępnej jak i cesji praw i obowiązków wynikających z tej umowy nie dochodzi do rozporządzania towarem jak właściciel. Jeśli jednak czynność przewidziana w umowie przedwstępnej może być finalnie zakwalifikowana jako dostawa i stawka od zaliczek jest określona w wysokości przewidzianej dla tej czynności, to również cesja praw i obowiązków wynikających z umowy przedwstępnej powinna być kwalifikowana w ten sam sposób. Umowa przedwstępna i cesja dotyczy tej samej czynności, tj. dostawy lokali. O wysokości stawki zdecydować powinno kryterium ekonomiczne, a nie cywilistyczna forma poszczególnych czynności, na którą wskazał organ uznając, iż przedmiotem cesji jest sprzedaż prawa i przeniesienie obowiązków wynikających z umowy przedwstępnej. Istotny jest efekt finalny, który sprowadza się do dostawy lokali tak w przypadku umowy przedwstępnej jak i cesji. Nie do przyjęcia jest sytuacja, by stawka podatku od zaliczek na czynność objętą umową przedwstępną była inna niż stawka podatku od czynności przeniesienia praw wynikających z umowy przedwstępnej na osobę trzecią. Tak w przypadku umowy przedwstępnej jak i cesji ma dojść do dostawy lokali, nie uzasadnione jest zatem traktowanie jednej z czynności jaka wystąpiła na drodze do tej dostawy, tj. cesji praw i obowiązków, jako usługi. Niezmiennie chodzi w efekcie końcowym o dostawę i nie może być dana czynność kwalifikowana raz jako dostawa, raz jako usługa, by w końcu znowu zakwalifikować ją jako dostawę w momencie przeniesienia prawa do dysponowania jak właściciel.

Wysokość stawki podatkowej w przypadku cesji praw i obowiązków powinna być taka sama jak dla czynności w związku z którą wpłacone zostały zaliczki, a której to czynności wykonanie przewidziano w umowie przedwstępnej. W niniejszej sprawie przeniesienie prawa do lokali mieszkalnych powinno być opodatkowane stawką 7%, zaś przeniesienie prawa do lokalu użytkowego - garażu, jeżeli stanowi on odrębną od lokalu mieszkaniowego własność - stawką 22%.

Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT stawka podatku dla lokali mieszkalnych wynosi 7%. W przepisie tym mowa jest o zastosowaniu tej stawki m.in. do dostawy, budowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Natomiast stosownie do treści ust. 12a tego artykułu przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b (zastrzeżenie to nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy).

Mocą przytoczonego przepisu z opodatkowania 7% stawką wyłączone zostały lokale użytkowe, w związku z tym podlegają one stawce podatkowej określonej w art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Wobec tego w sytuacji przeniesienia prawa wynikającego z umowy przedwstępnej dotyczącej lokalu mieszkalnego zastosowanie znajdzie stawka podatku w wysokości 7%. Analogicznie gdy przedmiotem cesji będzie prawo wynikające z umowy przedwstępnej dotyczącej lokalu użytkowego (garaż) zastosowanie znajdzie stawka podstawowa w wysokości 22%.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził stanowisko że Sąd I instancji w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku prawidłowo wywiódł, że zarówno w przypadku umowy przedwstępnej jak i cesji praw i obowiązków wynikających z tej umowy nie dochodzi do rozporządzania towarem jak właściciel.

Czynność przewidziana w umowie przedwstępnej może być finalnie zakwalifikowana jako dostawa i stawka od zaliczek jest określona w wysokości przewidzianej dla tej czynności, to również cesja praw i obowiązków wynikających z umowy przedwstępnej powinna być kwalifikowana w ten sam sposób.

Umowa przedwstępna i cesja dotyczy tej samej czynności, tj. dostawy lokali, przy czym zgodnie z ustalonymi w podatku VAT zasadami o wysokości stawki zdecydować powinno kryterium ekonomiczne, a nie cywilistyczna forma poszczególnych czynności. Efekt finalny transakcji sprowadza się do dostawy lokali tak w przypadku umowy przedwstępnej jak i cesji.

Tym samym, przeniesienie prawa do lokali mieszkalnych powinno być opodatkowane stawką 7%, zaś przeniesienie prawa do lokalu użytkowego - garażu, jeżeli stanowi on odrębną od lokalu mieszkaniowego własność - stawką 22%.

W świetle obowiązującego, w dniu wydania interpretacji pierwotnej - tj. w dniu 20 października 2010 r., stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 listopada 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 600/11 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 27 września 2013 r.), stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania pierwotnej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl