IPPP3/443-719/14-2/KB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 października 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-719/14-2/KB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2014 r. (data wpływu 28 lipca 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie nabywania wyrobów gazowych na giełdzie towarowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lipca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie nabywania wyrobów gazowych na giełdzie towarowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca ma zamiar zawrzeć umowy powiernictwa z podmiotami trzecimi, spółkami (powierzającymi), w celu powierniczego nabywania gazu ziemnego na Towarowej Giełdzie Energii. Wnioskodawca zobowiąże się do dokonywania transakcji nabycia we własnym imieniu lecz na rzecz i na rachunek powierzających, gazu ziemnego, za kwoty powierzone przez powierzających. W celu realizacji umowy powierniczej powierzający będzie składał Wnioskodawca jako powiernikowi odrębne zlecenia powiernicze. W oparciu o prognozy zapotrzebowania gazu wskazane w zleceniach powierniczych, Wnioskodawca wystawi powierzającym noty obciążeniowe na kwoty niezbędne do pokrycia wszelkich opłat, kwot zabezpieczeń i gwarancji, jakie w imieniu powierzających będzie zobowiązany zapłacić podmiotom świadczącym usługi w zakresie nabywania, przesyłu i dystrybucji gazu. Kwoty na zakup gazu ziemnego będą powierzane Wnioskodawcy na utworzone w tym celu rachunki bankowe, odrębne dla każdego z powierzających. Wnioskodawca za powierzone środki pieniężne będzie zakupował na Towarowej Giełdzie Energii gaz ziemny dla powierzających i następnie będzie przekazywał tenże gaz ziemny powierzającym. Wnioskodawca przedstawi ostateczne rozliczenie powierniczego nabycia gazu dla powierzających w terminie 30 (trzydziestu) dni po zakończeniu miesiąca kalendarzowego, dołączając do niego stosowną fakturę VAT. Wnioskodawca otrzyma z tytułu powierniczego nabycia gazu ziemnego wynagrodzenie od powierzających. Powierzającymi będą spółki będące finalnymi nabywcami gazowymi, jak również podmioty mające status pośredniczących podmiotów gazowych. Wnioskodawca ponadto będzie nabywał gaz ziemny także na własne potrzeby. Wnioskodawca jest ponadto zgłoszony jako pośredniczący podmiot gazowy w zakresie:

a.

sprzedaży wyrobów gazowych,

b.

nabycia wewnatrzwspólnotowego wyrobów gazowych,

c.

dostawy wewnątrzwspólnotowej wyrobów gazowych,

d.

importu wyrobów gazowych,

e.

eksportu wyrobów gazowych,

f.

jako używający wyrobów gazowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca w sytuacji powierniczego nabycia gazu, tj. w imieniu własnym ale na rzecz innego podmiotu, będzie w każdym przypadku traktowany jako "Pośredniczący podmiot gazowy".

2. Czy Wnioskodawca w przypadku nabycia gazu ziemnego na potrzeby własne, będąc zgłoszony jako pośredniczący podmiot gazowy, będzie zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego w momencie użycia wyrobu gazowego, zgodnie z art. 11b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym czy Wnioskodawca może nabywać gaz ziemny jako finalny nabywca gazowy, oświadczając w chwili zakupu gazu ziemnego, że gaz ten nabywa jako finalny nabywca gazowy i w takiej sytuacji powinien zapłacić cenę powiększoną o podatek akcyzowy.

3. Czy Wnioskodawca w przypadku powierniczego nabycia gazu ziemnego, tj. w imieniu własnym ale na rzecz innej spółki będącej finalnym nabywcą gazowym powinien zapłacić cenę za nabywany gaz ziemny w kwocie powiększonej o należny podatek akcyzowy w chwili zakupu gazu ziemnego. Czy Wnioskodawca w tej sytuacji jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji wyrobów gazowych. Czy Wnioskodawca w tej sytuacji jest zobowiązany do sporządzania i składania deklaracji dla podatku akcyzowego od wyrobów gazowych.

4. Czy Wnioskodawca w przypadku powierniczego nabycia gazu ziemnego, tj. w imieniu własnym ale na rzecz innej spółki będącej pośredniczącym podmiotem gazowym będzie traktowany jako pośredniczący podmiot gazowy zobowiązany do prowadzenia ewidencji wyrobów gazowych.

Zdaniem Wnioskodawcy:

1.

Zdaniem Wnioskodawcy, to czy występuje jako "Pośredniczący podmiot gazowy" uzależnione jest od sytuacji na rzecz jakiego podmiotu nabywa powierniczo, tj, w imieniu własnym ale na rzecz innego podmiotu, gaz ziemny. W przypadku powierniczego nabywania gazu ziemnego na rzecz finalnego nabywcy gazowego, Wnioskodawca występuje jako finalny nabywca gazowy i w chwili nabycia gazu powinien oświadczyć, że w takim charakterze nabywa gaz ziemny i zapłacić za ten gaz ziemny cenę powiększoną o kwotę podatku akcyzowego. W sytuacji, gdy Wnioskodawca nabywa powierniczo gaz ziemny na rzecz pośredniczącego podmiotu gazowego, występuje niejako w charakterze pośredniczącego podmiotu gazowego. Wnioskodawca bowiem nabywa w takiej sytuacji gaz ziemny na rzecz innego podmiotu, a jedynie we własnym imieniu. Skutek w postaci nabycia gazu ziemnego występuje po stronie podmiotu na rzecz którego Wnioskodawca nabywa gaz ziemny. Wnioskodawca nie dokonuje odsprzedaży paliwa gazowego, a jedynie jest powiernikiem w nabyciu tegoż gazu ziemnego, nie nabywa natomiast gazu ziemnego na własną rzecz. Wnioskodawca nie prowadzi działalności polegającej na obrocie gazem ziemnym. Powierzający powierzają jedynie Wnioskodawcy środki pieniężne na nabycie gazu ziemnego w imieniu Wnioskodawcy jednakże na rzecz powierzających, którzy są faktycznymi finalnymi nabywcami gazu ziemnego. W związku z powyższym decydujące znaczenie powinien mieć status podmiotu na rzecz, którego Wnioskodawca nabywa powierniczo gaz ziemny.

2.

Zdaniem Wnioskodawcy może on nabywać gaz ziemny na własne potrzeby jako finalny nabywca gazowy, oświadczając w chwili zakupu gazu ziemnego, że gaz ten nabywa jako finalny nabywca gazowy i w takiej sytuacji powinien w chwili nabycia gazu ziemnego zapłacić cenę powiększoną o podatek akcyzowy.

Jak wskazuje A.Wesołowska w: Podatek akcyzowy. Komentarz do zmian wprowadzonych ustawą z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym (opublikowana: LEX/el. 2013): "Na rynku wyrobów gazowych każdy działający podmiot, niezależnie od podmiotowości prawnej, posiada jeden z dwóch powyższych statusów. Nie jest możliwa sytuacja, w której podmiot nie ma statusu pośredniczącego podmiotu gazowego ani finalnego nabywcy gazowego. Stricte ze specyfiką wprowadzonych w Polsce przepisów wiąże się zagadnienie, czy podmiot, który dokonał powiadomienia naczelnika urzędu celnego o prowadzeniu działalności jako pośredniczący podmiot gazowy, musi występować w tej roli w stosunku do wszystkich przeprowadzanych przez siebie lub na jego rzecz transakcji, czy też podmiot taki uprawniony jest do tego, aby każdorazowo oświadczać sprzedawcy lub sprzedawcom wyrobów gazowych o charakterze, w jakim występuje dla konkretnej transakcji. Z literalnego brzmienia przepisów nie wynika, aby podmiot posiadający status pośredniczącego podmiotu gazowego nie mógł dla konkretnych transakcji występować w innej roli".

Należy zatem uznać, że Wnioskodawca może występować w konkretnej transakcji nabycia gazu jako finalny nabywca gazowy, pomimo iż dokonał pisemnego powiadomienia właściwego naczelnika urzędu celnego o działalności w charakterze pośredniczącego podmiotu gazowego.

3.

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku powierniczego nabycia gazu ziemnego na rzecz finalnego nabywcy gazowego Wnioskodawca nabywając gaz ziemny powinien oświadczyć, że nabywa gaz jako finalny nabywca gazowy (nabywa bowiem gaz ziemny powierniczo, tj. w imieniu własnym ale na rzecz podmiotu będącego finalnym nabywcą gazowym) i zapłacić cenę powiększoną o kwotę podatku akcyzowego. W takiej sytuacji zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie on podatnikiem podatku akcyzowego, jak również nie będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji wyrobów gazowych, a także nie będzie obowiązany do sporządzania i składania deklaracji dla podatku akcyzowego od wyrobów gazowych. Wnioskodawca nie będzie bowiem nabywał gazu ziemnego na własną rzecz, a od razu na rzecz innego podmiotu będącego finalnym nabywcą gazowym. W związku z tym Wnioskodawca nie będzie w takiej sytuacji występował jako pośredniczący podmiot gazowy, a to będzie skutkowało brakiem obowiązku prowadzenia ewidencji wyrobów gazowych oraz sporządzania i składania deklaracji dla podatku akcyzowego od wyrobów gazowych.

4.

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku powierniczego nabycia gazu na rzecz podmiotu będącego pośredniczącym podmiotem gazowym, Wnioskodawca będzie niejako traktowany jako pośredniczący podmiot gazowy na potrzeby ustawy o podatku akcyzowym. Należy wskazać, że Wnioskodawca nie spełnia w takim wypadku warunków mogących zakwalifikować go jako pośredniczący podmiot gazowy, zgodnie z definicją wskazaną w art. 2 ust. 1 pkt 23d ustawy o podatku akcyzowym. Mając jednakże na uwadze, że Wnioskodawca będzie wówczas zakupował powierniczo gaz ziemny na rzecz podmiotu będącego pośredniczącym podmiotem gazowym, należy uznać że Wnioskodawca powinien zostać uznany za pośredniczący podmiot gazowy, pomimo że nie wykonuje działalności polegającej na obrocie gazem ziemnym.

W takiej sytuacji Wnioskodawca będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji wyrobów gazowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 752, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy finalny nabywca gazowy to podmiot, który:

a.

nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby gazowe, lub

b.

posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe

- niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym;

Z kolei, w myśl pkt 23d pośredniczący podmiot gazowy to podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju lub posiadający koncesję na obrót gazem ziemnym na terytorium kraju:

a.

dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów gazowych, lub

b.

używający wyrobów gazowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub

c.

używający wyrobów gazowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów objętych zerową stawką akcyzy, lub

d.

będący spółką prowadzącą giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, nabywającą wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, lub

e.

będący towarowym domem maklerskim lub domem maklerskim w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, nabywającym wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywającym wyroby gazowe na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub

f.

będący giełdową izbą rozrachunkową, Krajowym Depozytem Papierów Wartościowych S.A. lub spółką, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywającymi wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, lub

g.

będący spółką prowadzącą jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywającą wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym

- który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu celnego o tej działalności.

Zgodnie z art. 9c ust. 1 ustawy w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1.

nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

2.

sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu;

3.

import wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

4.

użycie wyrobów gazowych przez pośredniczący podmiot gazowy;

5.

użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:

a.

uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,

b.

jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości,

c.

nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.

Za sprzedaż finalnemu nabywcy gazowemu wyrobów gazowych uznaje się czynności, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 1-8. (art. 9c ust. 2 ustawy)

Jeżeli w stosunku do wyrobów gazowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o której mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości. (art. 9c ust. 3 ustawy)

W przypadku sprzedaży wyrobów gazowych sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi gazowemu czy finalnemu nabywcy gazowemu. (art. 9c ust. 4 ustawy)

Sprzedawca wyrobów gazowych może zażądać od nabywcy przedstawienia potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot gazowy, a w razie odmowy jego przedstawienia przez nabywcę - może odmówić sprzedaży wyrobów gazowych po cenie nieuwzględniającej akcyzy. (art. 9c ust. 2 ustawy)

Przy czym, w myśl art. 9a ust. 2 ustawy za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

1.

sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121);

2.

zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

3.

wydanie w zamian za wierzytelności;

4.

wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;

5.

darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

6.

wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;

7.

przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;

8.

przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;

9.

użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

W myśl art. 21 ust. 1 ustawy podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

1.

składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru,

2.

obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej

- za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

Zgodnie z art. 91b ust. 1 ustawy pośredniczący podmiot gazowy dokonujący sprzedaży wyrobów gazowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy gazowemu jest obowiązany prowadzić ewidencję wyrobów gazowych zawierającą następujące dane:

1.

ilość każdorazowo sprzedanych na terytorium kraju finalnemu nabywcy gazowemu wyrobów gazowych, odpowiednio w kilogramach albo metrach sześciennych, według nazwy oraz kodów CN, oraz ich wartość opałową;

2.

datę sprzedaży wyrobów gazowych;

3.

imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby finalnego nabywcy gazowego;

4.

datę wystawienia i numer faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedane przez podatnika wyroby gazowe, na podstawie których te wyroby zostały sprzedane na terytorium kraju finalnemu nabywcy gazowemu.

Jak stanowi art. 91b ust. 2 ustawy pośredniczący podmiot gazowy używający wyrobów gazowych jest obowiązany prowadzić ewidencję wyrobów gazowych zawierającą następujące dane:

1.

ilość wyrobów gazowych, odpowiednio do dokonanych czynności:

a.

użytych w ramach zwolnień, o których mowa w art. 31b ust. 1, 2 lub 3, lub

b.

użytych do celów nieobjętych zwolnieniem, lub

c.

wyprodukowanych, lub

d.

nabytych wewnątrzwspólnotowo, lub

e.

dostarczonych wewnątrzwspólnotowo, lub

f.

importowanych, lub

g.

eksportowanych, lub

h.

nabytych na terytorium kraju, lub

i.

sprzedanych na terytorium kraju

- w podziale na miesiące dokonania czynności, odpowiednio w kilogramach albo metrach sześciennych, według nazwy oraz kodów CN, oraz ich wartość opałową;

2.

datę oraz adres miejsca dokonania czynności;

3.

w przypadkach, o których mowa w pkt 1 lit. d-i, dane kontrahentów, z którymi dokonano tych czynności.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca ma zamiar zawrzeć umowy powiernictwa z podmiotami trzecimi, spółkami (powierzającymi), w celu powierniczego nabywania gazu ziemnego na Towarowej Giełdzie Energii. Spółka zobowiąże się do dokonywania transakcji nabycia we własnym imieniu lecz na rzecz i na rachunek powierzających, gazu ziemnego, za kwoty powierzone przez powierzających. W celu realizacji umowy powierniczej powierzający będzie składał Spółce jako powiernikowi odrębne zlecenia powiernicze. W oparciu o prognozy zapotrzebowania gazu wskazane w zleceniach powierniczych, Spółka wystawi powierzającym noty obciążeniowe na kwoty niezbędne do pokrycia wszelkich opłat, kwot zabezpieczeń i gwarancji, jakie w imieniu powierzających będzie zobowiązany zapłacić podmiotom świadczącym usługi w zakresie nabywania, przesyłu i dystrybucji gazu. Kwoty na zakup gazu ziemnego będą powierzane Wnioskodawcy na utworzone w tym celu rachunki bankowe, odrębne dla każdego z powierzających. Wnioskodawca za powierzone środki pieniężne będzie zakupował na Towarowej Giełdzie Energii gaz ziemny dla powierzających i następnie będzie przekazywał tenże gaz ziemny powierzającym. Spółka przedstawi ostateczne rozliczenie powierniczego nabycia gazu dla powierzających w terminie 30 (trzydziestu) dni po zakończeniu miesiąca kalendarzowego, dołączając do niego stosowną fakturę VAT. Spółka otrzyma z tytułu powierniczego nabycia gazu ziemnego wynagrodzenie od powierzających. Powierzającymi będą spółki będące finalnymi nabywcami gazowymi, jak również podmioty mające status pośredniczących podmiotów gazowych. Spółka ponadto będzie nabywała gaz ziemny także na własne potrzeby. Wnioskodawca jest ponadto zgłoszony jako pośredniczący podmiot gazowy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy, w związku z posiadanym statusem pośredniczącego podmiotu gazowego, Spółka przy każdym nabyciu wyrobów gazowych będzie traktowana jak pośredniczący podmiot gazowy, czy jest to uzuależnione od tego na jakie cele lub na czyją rzecz nabywa te wyroby. Zdaniem Wnioskodawcy, może on nabywać wyroby gazowe jako finalny nabywca jeśli będzie je nabywał na rzecz finalnego nabywcy lub też w celu ich zużycia na własne potrzeby.

Tymczasem zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy finalny nabywca gazowy to podmiot, który nabywa na terytorium kraju wyroby gazowe niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

Wskazać przy tym należy, że stosownie do art. 9c ust. 4 ustawy w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi gazowemu czy finalnemu nabywcy gazowemu.

A zatem, skoro Spółka jest pośredniczącym podmiotem gazowym to pomimo tego, że nabywa wyroby gazowe w celu ich zużycia na własne potrzeby powinna nabyć wyroby gazowe jako pośredniczący podmiot gazowy, a następnie opodatkować ich zużycie na podstawie art. 9c ust. 1 pkt 4 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do sytuacji, w których Wnioskodawca będzie nabywał wyroby gazowe na rzecz innych podmiotów należy przede wszystkim zauważyć, że działalność Wnioskodawcy polegającą na dokonywaniu transakcji nabycia gazu we własnym imieniu lecz na rzecz i rachunek powierzających można porównać do działalności domu maklerskiego, który zgodnie z art. 38b ust. 1 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 48, poz. 248 z późn. zm.) w umowie o świadczenie usług brokerskich zobowiązuje się wobec dającego zlecenie do zawierania umów nabycia lub zbycia towarów giełdowych w imieniu własnym, lecz na rachunek dającego zlecenie.

Jednocześnie, zgodnie z art. 38b ust. 5 pkt 2, w zakresie nieuregulowanym w ust. 1-4 do umowy zlecenia nabycia lub zbycia towarów giełdowych - stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące umowy komisu, z wyłączeniem art. 768 § 3.

Jak wynika zaś z art. 765 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) przez umowę komisu przyjmujący zlecenie (komisant) zobowiązuje się za wynagrodzeniem (prowizja) w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek dającego zlecenie (komitenta), lecz w imieniu własnym, a także do wydania komitentowi wszystkiego, co przy wykonaniu zlecenia dla niego uzyskał.

Stosownie do art. 766 Kodeksu cywilnego komisant powinien wydać komitentowi wszystko, co przy wykonaniu zlecenia dla niego uzyskał, w szczególności powinien przelać na niego wierzytelności, które nabył na jego rachunek. Powyższe uprawnienia komitenta są skuteczne także względem wierzycieli komisanta.

Umowa komisu należy do umów z zakresu szeroko rozumianego pośrednictwa handlowego. Na podstawie definicji komisu zawartej w art. 765 k.c. wyróżnić można dwa rodzaje umowy komisu: umowę komisu kupna (komis kupna) i umowę komisu sprzedaży (komis sprzedaży). Na podstawie umowy komisu kupna komisant zobowiązuje się w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do kupna rzeczy ruchomych na rachunek komitenta, lecz w imieniu własnym. Natomiast komis sprzedaży charakteryzuje się tym, że komisant zobowiązuje się w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek komitenta, lecz w imieniu własnym. Możliwe jest również zawarcie umowy komisu łączącej oba wskazane rodzaje, na podstawie której komisant jest zobowiązany zarówno do kupna, jak i sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek komitenta, ale we własnym imieniu.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że w przypadku powierniczego nabycia wyrobów gazowych dokonanego przez Wnioskodawcę w imieniu własnym na rzecz innego podmiotu, Wnioskodawca będzie działał jako podmiot pośredniczący, ponieważ wydanie przez niego wyrobów gazowych podmiotom powierzającym będzie stanowić sprzedaż wyrobów gazowych. Zatem dla uznania Wnioskodawcy za pośredniczący podmiot gazowy bez znaczenia pozostaje status podmiotu na rzecz, którego Wnioskodawca nabywa powierniczo gaz ziemny.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że w przypadku powierniczego nabycia wyrobów gazowych dokonanego przez Wnioskodawcę w imieniu własnym na rzecz finalnych nabywców gazowych, Wnioskodawca nie będzie finalnym nabywcą gazowym, a pośredniczącym podmiotem gazowym. Przy czym, sprzedaż wyrobów gazowych pośredniczącemu podmiotowi gazowemu nie podlega opodatkowaniu.

Natomiast wydanie wyrobów gazowych podmiotom powierzającym będącym finalnymi nabywcami gazowymi stanowi sprzedaż wyrobów gazowych, o której mowa w art. 9c ust. 1 pkt 2 ustawy. Zatem, skoro Wnioskodawcy dokonuje ww. czynności opodatkowanych to jest podatnikiem podatku akcyzowego, zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, Wnioskodawca będzie zobowiązany prowadzić ewidencję, na podstawie art. 91b ust. 1 ustawy, a także, zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy, składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 należało uznać za nieprawidłowe.

Jak wskazano powyżej, dla uznania Wnioskodawcy za pośredniczący podmiot gazowy bez znaczenia pozostaje status podmiotu na rzecz, którego Wnioskodawca nabywa powierniczo gaz ziemny. Zatem, Wnioskodawca będzie nabywał wyroby gazowe jako pośredniczący podmiot gazowy, ponieważ spełnia warunki określone w art. 2 ust. 1 pkt 23d ustawy, a nie ze względu na fakt, że dokonuje tego nabycia na rzecz pośredniczącego podmiotu gazowego. Ponadto, jak już wskazano, wydanie tych wyrobów powierzającemu wypełnia definicję sprzedaży, a ustawa nie przewiduje obowiązku prowadzenia ewidencji w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych pośredniczącemu podmiotowi gazowemu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4 należało uznać za nieprawidłowe.

Na marginesie należy zauważyć, że proponowane przez Wnioskodawcę rozwiązanie prowadziłoby do irracjonalnej sytuacji, w której to działając jako podmiot pośredniczący dokonujący sprzedaży wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu nie prowadziłby ewidencji (pomimo obowiązku wynikającego z art. 91b ust. 1 ustawy), natomiast Wnioskodawca prowadziłby ewidencję niejako za pośredniczący podmiot gazowy, na którego rzecz nabył wyroby. Przy czym, treść art. 91b ustawy, a przede wszystkim dane jakie powinna zawierać ewidencja prowadzona zgodnie z ust. 2 tego artykułu, jednoznacznie wskazują, że obowiązek prowadzenia ewidencji dotyczy pośredniczącego podmiotu węglowego, który rzeczywiście dysponuje tymi wyrobami.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl