IPPP3/443-710/12-4/KT - VAT w zakresie opodatkowania i dokumentowania usług pośrednictwa handlowego świadczonych dla firmy szwajcarskiej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2012 r. (data wpływu 13 lipca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 8 października 2012 r. (data wpływu 10 października 2012 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 20 września 2012 r. (skutecznie doręczone w dniu 5 października 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania usług pośrednictwa handlowego świadczonych dla firmy szwajcarskiej - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 lipca 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania usług pośrednictwa handlowego świadczonych dla firmy szwajcarskiej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 października 2012 r., złożonym w dniu 8 października 2012 r. (data wpływu 10 października 2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu nr IPPP3/443-710/12-2/KT z dnia 20 września 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Firma T. Sp.J. pełni funkcję pośrednika w obrocie produktów parafarmaceutycznych (dermokosmetyków, suplementów diety oraz wyrobów medycznych) produkcji szwajcarskiego laboratorium. Laboratorium z siedzibą w Szwajcarii jest związane umowami o dystrybucji z polskimi przedsiębiorstwami, które wprowadzają na polski rynek i sprzedają na nim jego preparaty. Firma T. koordynuje tę działalność i ma być wynagradzana za nią na mocy podpisanej umowy określającej wynagrodzenie jako prowizję handlową, w% obliczanych od kwoty zakupów zrealizowanych przez dystrybutorów.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 8 października 2012 r. wskazano, iż opisana usługa pośrednictwa handlowego będzie wykonywana przez Wnioskodawcę w Polsce na rzecz firmy, której działalność gospodarcza zarejestrowana jest w Szwajcarii i która nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do prowizji handlowej będącej wynagrodzeniem za niematerialną usługę koordynacji i doradztwa powinien zostać naliczony firmie szwajcarskiej podatek VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z obowiązującymi przepisami usługi niematerialne, doradcze itp. na rzecz zagranicznego partnera są fakturowane ze stawką VAT "0", więc, jak utrzymuje szwajcarski partner Wnioskodawcy, w zaistniałym schemacie współpracy należy przyjąć taki właśnie tryb fakturowania. W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że Jego stanowisko w przedmiotowej sprawie jest zgodne ze stanowiskiem kontrahenta, opiera się bowiem na przepisach z zakresu naliczania podatku od towarów i usług obowiązujących kraje Unii Europejskiej oraz kraje stowarzyszone, jakim jest Szwajcaria.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Należy zwrócić uwagę, że podatek od towarów i usług ma charakter terytorialny, bowiem opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia było/jest lub będzie terytorium kraju (tekst jedn.: Rzeczypospolitej Polskiej).

Miejsce świadczenia to nic innego jak miejsce opodatkowania danej czynności. Zatem, jego określenie ma istotne znaczenie dla prawidłowego ustalenia państwa, w którym powstaje obowiązek podatkowy z tytułu danej czynności opodatkowanej podatkiem VAT.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania rozdziału 3 w zakresie określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

Tym samym, art. 28a ustawy wprowadza drugą, po art. 15 ustawy, definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem wg tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

A zatem, co do zasady, podatnikiem jest każdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą oraz osoba prawna, która takiej działalności nie prowadzi, ale jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

Natomiast w myśl art. 28b ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca działa jako pośrednik w obrocie produktów szwajcarskiego laboratorium. Laboratorium z siedzibą w Szwajcarii zleca dystrybucję polskim przedsiębiorstwom, które wprowadzają na polski rynek i sprzedają na nim jego preparaty. Wnioskodawca koordynuje tę działalność i ma być wynagradzany w formie prowizji handlowej, obliczanej procentowo od kwoty zakupów zrealizowanych przez dystrybutorów. Usługa pośrednictwa handlowego będzie wykonywana przez Wnioskodawcę w Polsce na rzecz firmy, której działalność gospodarcza zarejestrowana jest w Szwajcarii i która nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju.

Powyższe wskazuje, że Wnioskodawca będzie świadczył przedmiotowe usługi na rzecz podmiotu zarejestrowanego i posiadającej siedzibę na terytorium państwa trzeciego, spełniającego definicję podatnika w myśl art. 28a ustawy o VAT. Ponadto, wobec świadczonych usług nie znajdzie zastosowania żaden z wyjątków od zasady ogólnej określony w przepisach art. 28b ust. 3 i 4, oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i ust. 1a, art. 25g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n ustawy o VAT.

Zatem, w przedmiotowej sprawie miejsce świadczenia opisanych usług ustalane będzie na podstawie zasady ogólnej wyrażonej w przepisie art. 28b ust. 1.

Tym samym, miejscem świadczenia usług pośrednictwa handlowego (koordynacji dystrybucji i doradztwa) wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz firmy szwajcarskiej będzie państwo siedziby usługobiorcy, tj. Szwajcaria. Oznacza to, że usługi te pozostaną poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT na terytorium Polski, a Wnioskodawca, jako usługodawca, nie będzie zobowiązany do rozliczenia w kraju podatku należnego z tytułu ich świadczenia.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca jest zdania, że prawidłowym będzie wystawianie przez Niego faktur VAT z tytułu wykonania opisanych usług ze stawką VAT 0%.

Sposób dokumentowania czynności związanych ze świadczeniem usług poza granicami kraju w przypadku, gdy świadczący usługę nie jest zidentyfikowany dla podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze w kraju wykonywania usługi, reguluje art. 106 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 26 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwanego dalej rozporządzeniem.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze (art. 106 ust. 2 ustawy).

Szczegółowe zasady wystawiania faktur uregulowane zostały w powołanym wyżej rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r.

Stosownie do § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

Stosownie do § 26 ust. 1 rozporządzenia, przepisy § 5, § 7-22 i § 25 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Zgodnie z ust. 2 powołanego paragrafu, faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Mając na uwadze przytoczone powyżej przepisy prawa podatkowego należy uznać, iż Wnioskodawca będzie zobowiązany udokumentować świadczone usługi, będące przedmiotem zapytania, wystawiając fakturę zgodnie z art. 106 ust. 2 ustawy. Faktury te, stosownie do § 26 ust. 2 rozporządzenia, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy, iż faktury wystawiane przez Niego z tytułu świadczenia przedmiotowych usług powinny zawierać stawkę 0% podatku VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.