IPPP3/443-700/09-2/SM - Zwolnienie od podatku akcyzowego alkoholu etylowego zawartego w nabywanych wewnątrzwspólnotowo oraz dystrybuowanych przez spółkę antyperspirantach i płynach do higieny jamy ustnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 11 sierpnia 2009 r. (data wpływu 20 sierpnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązków związanych z wewnątrzwspólnotowym nabyciem i dystrybucją na terytorium kraju antyperspirantów i płynów do higieny jamy ustnej - jest prawidłowe.

W dniu 20 sierpnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązków związanych z wewnątrzwspólnotowym nabyciem i dystrybucją na terytorium kraju antyperspirantów i płynów do higieny jamy ustnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka sprowadza do Polski i dystrybuuje na terenie kraju antyperspiranty oraz płyny do higieny jamy ustnej. Produkty te wytwarzane są poza Wspólnotą w związku z czym Spółka dokonuje ich importu (dopuszczenia do obrotu) na terenie jednego z państw członkowskich UE (innego niż Polska), a następnie przemieszcza je na terytorium kraju dokonując w Polsce wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Sprowadzane przez Spółkę antyperspiranty oznaczone są kodem CN 3307 20 00, do którego klasyfikuje się dezodoranty osobiste i środki przeciwpotowe. Zawartość alkoholu etylowego w tych produktach przekracza 1,2 % objętości, przy czym jest to alkohol skażony zgodnie z przepisami państwa trzeciego, w którym antyperspirant został wyprodukowany. W państwie członkowskim importu (dopuszczenia do obrotu) produkt nie podlega podatkowi akcyzowemu, zaś alkohol w nim zawarty jest wolny od tego podatku zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. b) dyrektywy strukturalnej (alkohol został zużyty do produkcji wyrobów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi).

Kolejnym produktem nabywanym przez Spółkę są płyny do higieny jamy ustnej oznaczone kodem CN 3306 90 00, do którego klasyfikuje się preparaty do higieny jamy ustnej lub higieny dentystycznej m.in. płyny do płukania ust. i odświeżacze jamy ustnej. Zawartość alkoholu etylowego w tych produktach przekracza 1,2 % objętości. Alkohol ten nie może być skażony środkiem zazwyczaj stosowanym do skażania alkoholu z uwagi na kontakt z błoną śluzową oraz ryzyko przypadkowego połknięcia płynu podczas użytkowania. Pozostałe składniki produktu powodują jednakże jego niezdatność do spożycia, dzięki czemu alkohol zawarty w produkcie uznawany jest w innych państwach członkowskich UE za skażony zgodnie z wymogami dotyczącymi zwalniania alkoholu etylowego używanego do wytwarzania produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (art. 27 ust. 1 lit. b) dyrektywy strukturalnej). W związku z powyższym w państwie członkowskim importu (dopuszczenia do obrotu) przedmiotowy produkt nie podlega podatkowi akcyzowemu zaś alkohol w nim zawarty wolny jest od tego podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wewnątrzwspólnotowe nabycie i dystrybucja przez Spółkę na terenie kraju wskazanych wyżej produktów wiążą się z jakimikolwiek obowiązkami w zakresie podatku akcyzowego.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, opisana wyżej działalność jest neutralna z punktu widzenia przepisów akcyzowych, tekst jedn. nie powoduje powstania żadnych obowiązków wynikających z tych przepisów. Powyższe wynika z faktu, iż sprowadzane produkty nie są wyrobami akcyzowymi, a zawarty w nich alkohol etylowy jest wolny od podatku akcyzowego.

Uzasadnienie stanowiska Spółki

Jednakże, z uwagi na brzmienie ustawowej definicji alkoholu etylowego oraz pozycji 43 załącznika nr 1 do ustawy, poniżej Spółka rozważa także konsekwencje uznania za wyrób akcyzowy alkoholu zawartego w produktach sprowadzanych przez Spółkę do Polski. Zgodnie z art. 93 ustawy, do alkoholu etylowego zalicza się m.in. wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2 % objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej. Natomiast w pozycji 43 Załącznika nr 1 do ustawy, zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych, ustawodawca wymienił alkohol etylowy zawarty w wyrobach niebędących wyrobami akcyzowymi o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2 % obj. (bez względu na kod CN wyrobu zawierającego alkohol etylowy).

W opinii Spółki, w przypadku uznania za wyrób akcyzowy alkoholu zawartego w antyperspirantach oraz płynach do higieny jamy ustnej nabywanych wewnątrzwspólnotowo przez Spółkę, alkohol ten podlegać będzie zwolnieniu ustanowionemu w art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie z tym przepisem, zwolnieniu podlega alkohol etylowy zawarty w nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej pochodzenia wyrobu.

Na podstawie art. 38 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym Minister Finansów został upoważniony do określenia w drodze rozporządzenia dodatkowych warunków i trybu stosowania zwolnień, o których mowa w art. 30 i 32 tego aktu, w szczególności w zakresie ewidencjonowania i dokumentowania uprawnienia do stosowania zwolnień. Korzystając z tej delegacji Minister w § 4 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień określił, iż dla celów stosowania zwolnienia wprowadzonego art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy przyjmuje się, iż alkohol etylowy zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi nabywany wewnątrzwspólnotowo został skażony środkami dopuszczonymi przez państwo członkowskie pochodzenia wyrobu, o ile wyroby te były przedmiotem legalnego obrotu w jednym z państw członkowskich przed ich przywozem na terytorium kraju.

W § 4 ust. 2 tego samego rozporządzenia Minister Finansów sprecyzował, iż dokumentem potwierdzającym dokonanie legalnego obrotu w państwach członkowskich są w szczególności faktury lub dokumenty przewozowe stosowane w transakcjach pomiędzy przedsiębiorcami dokonującymi obrotu tymi wyrobami. Ponieważ katalog dokumentów wskazany w tym przepisie ma charakter otwarty (użyto wyrażenia "w szczególności"), zdaniem Spółki, dokumentem potwierdzającym dokonanie legalnego obrotu w innym państwie członkowskim będzie mógł być także dokument zgłoszenia celnego przedmiotowych produktów do procedury celnej dopuszczenia do obrotu w którymkolwiek państwie członkowskim UE.

Odnosząc powyższe wnioski do okoliczności objętych niniejszym wnioskiem, Spółka podkreśla, iż sprowadzane przez nią do Polski w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia produkty zawierające alkohol dopuszczone zostaną wcześniej do obrotu w innym państwie członkowskim. W związku z powyższym, produkty te znajdować się będą w legalnym obrocie na terenie Wspólnoty przed ich przywozem na teren kraju.

Podsumowując, wystarczającym warunkiem zastosowania w przedmiotowej sprawie zwolnienia przewidzianego w art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym do alkoholu zawartego w produktach nabywanych wewnątrzwspólnotowo przez Spółkę będzie posiadanie przez Spółkę:

W przedstawionej wyżej sytuacji, Spółka spełnia wszystkie warunki przewidziane w rozporządzeniu w sprawie zwolnień. W związku z dokonywaniem wewnątrzwspólnotowego nabycia przedmiotowych produktów, Spółka nie będzie zatem zobowiązana do dokonania rejestracji dla celów podatku akcyzowego, składania deklaracji podatkowych, dokonywania zgłoszeń o planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym, składania zabezpieczenia akcyzowego, składania deklaracji uproszczonych, zapłaty akcyzy, ani prowadzenia ewidencji nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zasady opodatkowania akcyzą wyrobów akcyzowych na terenie kraju uregulowane zostały w ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą" oraz w rozporządzeniach wykonawczych do tej ustawy.

Stosownie do postanowienia art. 2 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy. Jednocześnie, zgodnie z art. 92 ustawy o podatku akcyzowym, do napojów alkoholowych zalicza się alkohol etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane i produkty pośrednie.

Ponadto, zgodnie z art. 93 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się:

Załącznik nr 1 do ww. ustawy, w poz. 43 jako wyrób akcyzowy wskazuje alkohol etylowy zawarty w wyrobach niebędących wyrobami akcyzowymi, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2 % obj. Zatem w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyrobem akcyzowym jest alkohol etylowy zawarty w antyperspirantach i płynach do higieny jamy ustnej.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego. Zatem w świetle ustawy o podatku akcyzowym przedmiotem opodatkowania jest nabycie wewnątrzwspólnotowe alkoholu etylowego zawartego w antyperspirantach i płynach do higieny jamy ustnej, zawierających w swym składzie powyżej 1,2 % obj. alkoholu etylowego.

Jednocześnie ustawodawca przewidział zwolnienie od akcyzy dla alkoholu etylowego odpowiednio na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym zawartego w nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, skażonego środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej pochodzenia wyrobu.

Zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 32, poz. 228) dla celów stosowania zwolnienia określonego w art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy przyjmuje się, że alkohol etylowy zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi nabywany wewnątrzwspólnotowo został skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwa członkowskie Wspólnoty Europejskiej pochodzenia wyrobu, o ile wyroby te były przedmiotem legalnego obrotu w jednym z państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej przed ich przywozem na terytorium kraju.

Na podstawie ww. przepisów zwolnieniu podlega alkohol etylowy zawarty w nabywanych wewnątrzwspólnotowo antyperspirantach i płynach do higieny jamy ustnej. Zasadą jest bowiem, że nabywany w państwie członkowskim wyrób nieprzeznaczony do spożycia przez ludzi jako wyrób gotowy, zawierający w swym składzie alkohol etylowy i dopuszczany do spożycia w tym państwie członkowskim podlega ustawodawstwu tego państwa członkowskiego. Alkohol etylowy zawarty w takim wyrobie korzysta ze zwolnienia w tym państwie członkowskim na podstawie przepisów implementujących art. 27 ust. 1 lit. b) dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych, przy założeniu, iż ww. stwierdzenie jest prawidłowe przy twierdzeniu, że alkohol etylowy zawarty w tych wyrobach jest skażony zgodnie z wymogami dotyczącymi zwalniania alkoholu etylowego w państwie członkowskim nabycia tych wyrobów.

W przedstawionym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym antyperspiranty i płyny do higieny jamy ustnej jako wyroby gotowe dopuszczone zostały do konsumpcji w kraju ich nabycia. W konsekwencji tam też powstały prawa i obowiązki związane z obrotem alkoholem etylowym zawartym w przedmiotowych wyrobach (obowiązek podatkowy, ewentualnie zwolnienie od akcyzy). W świetle powyższego nabywane wewnątrzwspólnotowo gotowe wyroby, w kraju są zwolnione od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Jak wynika z powyższego, z tytułu dokonania nabycia wewnątrzwspólnotowego, czy też dalszej odsprzedaży przedmiotowych wyrobów, które były przedmiotem legalnego obrotu w państwie członkowskim nabycia przed ich przywozem na terytorium kraju, nie ciąży na Wnioskodawcy obowiązek zapłaty akcyzy. Wystarczającym warunkiem zastosowania zwolnienia w przedmiotowym przypadku będzie posiadanie przez Spółkę:

W związku z dokonywaniem wewnątrzwspólnotowego nabycia przedmiotowych produktów i ich dalszą odsprzedażą na terytorium kraju, Spółka nie będzie zatem zobowiązana do dokonania rejestracji dla celów podatku akcyzowego, składania deklaracji podatkowych, dokonywania zgłoszeń o planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym, składania zabezpieczenia akcyzowego, składania deklaracji uproszczonych, zapłaty akcyzy, ani prowadzenia ewidencji nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.