IPPP3/443-676/13-2/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2013 r. (data wpływu 22 lipca 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłowe w zakresie określenia miejsca świadczenia usług oraz odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem materiałów budowlanych,

* nieprawidłowe w zakresie rozpoznania eksportu towarów.

W dniu 22 lipca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usług oraz rozpoznania eksportu towarów.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe:

Wnioskująca spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzi działalność gospodarczą od 2010 r., ponadto w 2012 r. Spółka utworzyła oddział również na terenie Polski. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest realizacja projektów budowlanych, nadzór oraz realizacja robót budowlanych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zmierza do nawiązania współpracy międzynarodowej jak i pozyskania kontraktu budowlanego o charakterze międzynarodowym na terenie państwa Libia. Przyszły kontrakt miałby charakter długoterminowy. Powierzony zakres robót objęty kontraktem polegałby na wykonaniu kanalizacji deszczowej, kanalizacji sanitarnej i kanałów przeciwburzowych w mieście.

Miejscem realizacji prac (loco budowy) miałaby być wyłącznie Libia, zaś podmiotem zlecającym jak i dokonującym płatności Spółka z siedzibą w Indiach. Stricte kontrakt budowlany zawarty będzie z firmą, która swoją siedzibę i organ zarządzający zarejestrowany ma w państwie Indie i ta firma dokonywać będzie zapłaty wynagrodzenia określonego przedmiotowym kontraktem, zaś przedmiot kontraktu realizowany będzie na terenie państwa Libia.

Ponadto w toku realizacji kontraktu może zajść konieczność korzystania z materiałów budowanych, które zostaną zakupione na terenie Polski, a następnie zostaną eksportowane do Libii celem wykorzystania ich do realizacji powierzonego Spółce zakresu prac.

Spółka podlega opodatkowaniu według zasad określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Podkreślenia wymaga fakt, iż w Libii nie obowiązuje podatek VAT, obowiązuje natomiast podatek od konsumpcji i produkcji.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy stosownie do ustawy o podatku od towarów i usług miejscem świadczenia usługi (realizacji robót budowlanych) będzie Libia jako miejsce faktycznego wykonywania robót budowlanych (art. 28e). Czy realizacja robót budowlanych wykonywanych przez Wnioskodawcę będzie zwolniona z podatku VAT.

2. Czy Wnioskująca Spółka, pod warunkiem posiadania dokumentów potwierdzających wywóz zakupionych w Polsce materiałów budowlanych poza teren Unii Europejskiej, będzie uprawniona do zastosowania stawki VAT 0%. Czy Spółka będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie materiałów budowlanych w Polsce.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskującego, zgodnie z treścią art. 28e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia usługi będzie L jako miejsce położenia nieruchomości na których prowadzone będą roboty polegające na wybudowaniu instalacji sanitarnej i deszczowej miasta. Powołany przepis stanowi wyjątkowy sposób ustalania miejsca świadczenia usługi, będący odstępstwem od reguł ogólnych (art. 28b i 28c). Zgodnie z poglądami doktryny art. 28e zawiera przykładowe wyliczenie usług związanych z nieruchomościami, w przypadku świadczenia, których to miejsce położenia skonkretyzowanej nieruchomości decyduje o miejscu świadczenia w rozumieniu ustawy. A. Bartosiewicz wyraził pogląd, że "Za usługi związane z nieruchomościami - obok przypadków wyraźnie wymienionych w komentowanym przepisie, (...) można uznać także m.in. usługi (roboty) budowlane (także w zakresie remontów nieruchomości)." (A. Bartosiewicz, VAT. Komentarz. LEX, 2013). Realizacja robót budowlanych polegających na wybudowaniu instalacji sanitarnej i deszczowej dla miasta w Libii będzie niewątpliwie realizacją robót budowlanych na konkretnych nieruchomościach, co uzasadnia zastosowanie do tak opisanego zdarzenia przyszłego art. 28e. W związku z powyższym, usługa taka (świadczona w całości poza terytorium Unii Europejskiej) nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

Zdaniem Spółki dostawa zakupionych w Polsce towarów na rzecz realizacji planowanych robót będzie stanowiła eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, Dlatego też, zgodnie z treścią art. 41 ust. 4 stawka podatku VAT będzie wynosiła 0%.

Z kolei na podstawie art. 86 ust. 1 Spółka będzie uprawniona do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z zakupem w Polsce materiałów, ponieważ eksport materiałów jest opodatkowany (stawka 0%).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych uznaje się za:

* prawidłowe w zakresie określenia miejsca świadczenia usług oraz odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem materiałów budowlanych,

* nieprawidłowe w zakresie rozpoznania eksportu towarów.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Powyższy przepis wskazuje zakres czynności podlegających opodatkowaniu na terytorium kraju. Wśród tych czynności wymieniona została odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku świadczenia usług istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Przy czym wskazać należy, że na potrzeby Rozdziału 3 Działu V ustawy "Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług" w art. 28a ustawodawca zawarł definicję podatnika. Zgodnie z tym przepisem na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

Generalna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług (na rzecz podatników) została określona w art. 28b ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Od powyższej zasady ustawodawca przewidział szereg wyjątków, wskazując m.in. szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług związanych z nieruchomościami.

I tak zgodnie z art. 28e ustawy, stanowiącym implementację art. 47 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Przepis ten - jak wynika z jego brzmienia, stanowi wyjątek od zasady, przyjmując jako kryterium, nie usytuowanie podmiotu, lecz przedmiotu, którym jest nieruchomość, a usługi, które jej wprost dotyczą, mają być opodatkowane według jej miejsca położenia. Jednocześnie usługi te mogą mieć charakter nieograniczony, na co wskazuje katalog zamieszczony w tym przepisie, który ma charakter otwarty. Warunkiem zaliczenia określonej usługi do tego katalogu jest jej związek z nieruchomością, której dana usługa dotyczy. Wprawdzie usługi na nieruchomościach kojarzone są na ogół z usługami budowlanymi związanymi z konkretną nieruchomością, jednak pojęcie to jest znacznie szersze i obejmuje swoim zakresem cały szereg usług, które są nierozerwalnie związane z nieruchomościami. Ustawodawca krajowy i prawodawca unijny nie ograniczają tego zakresu do grupy konkretnych i określonych z nazwy usług, które stanowiłyby zamkniętą grupę i byłyby umiejscowione w jednym grupowaniu klasyfikacji statystycznej.

Dla zastosowania omawianej reguły ustalania miejsca świadczenia nie ma znaczenia to, czy usługodawca ma siedzibę (miejsce zamieszkania, stałe miejsce prowadzenia działalności) w państwie, gdzie jest położona nieruchomość. Miejscem świadczenia dla usług związanych z nieruchomościami jest państwo, w którym nieruchomość jest położona. Zasada ta ma zastosowanie wówczas, gdy usługę można przyporządkować do konkretnej nieruchomości, która jest możliwa do zlokalizowania, co do miejsca jej położenia.

W Memorandum Wyjaśniającym do artykułu 9 (2) (a) VI Dyrektywy (która została zastąpiona przez ww. Dyrektywę 2006/112/WE) wskazano, że opodatkowanie usług związanych z nieruchomościami jest bardziej racjonalne w miejscu, w którym dana nieruchomość się znajduje. Rozwijając powyższą myśl, należy uznać, że wprowadzenie takiego rozwiązania miało przede wszystkim zapewnić realizację podstawowej zasady wspólnego systemu VAT, jaką jest zasada opodatkowania transakcji w miejscu faktycznej konsumpcji towaru lub usługi. Efekt czynności związanych z nieruchomościami jest bowiem w większości przypadków wykorzystywany w miejscu lokalizacji nieruchomości.

Zasada wyrażona w przepisie art. 28e ustawy, podobnie jak reguła artykułu 47 Dyrektywy, ma zastosowanie wówczas, gdy usługę można przyporządkować do konkretnej nieruchomości, która jest możliwa do zlokalizowania co do miejsca jej położenia.

Mowa o tym (tekst jedn.: związku z konkretną nieruchomością) m.in. w wyroku z dnia 7 września 2006 r. w sprawie C-166/05 pomiędzy Rudi Heger GmbH a Finanzamt Graz-Stadt (Austria) (dotyczącym przeniesienia praw do dokonywania połowów w formie odpłatnej cesji zezwoleń na dokonywanie połowów jako świadczenie usług związanych z nieruchomościami). TSUE stwierdził w pkt 23 wyroku, iż "W tych okolicznościach należy zbadać jeszcze, czy związek łączący owe usługi z tymi nieruchomościami jest wystarczający. W rzeczywistości bowiem sprzeczne z systematyką art. 9 ust. 2 lit. a szóstej dyrektywy byłoby dopuszczenie, aby w zakresie tej zasady szczególnej mieściło się każde świadczenie usług, które pozostaje w jakimkolwiek, nawet niewielkim związku z nieruchomością, ponieważ znaczna liczba usług jest mniej lub bardziej związana z nieruchomością". Ponadto w pkt 25 wskazał "Prawa do dokonywania połowów, wokół których koncentruje się postępowanie przed sądem krajowym, mogą być wykonywane jedynie w związku z daną rzeką i na częściach tej rzeki wskazanych w zezwoleniach. Tym samym sama rzeka stanowi zatem konstytutywny element zezwoleń na dokonywanie połowów, a co się z tym wiąże także przeniesienia prawa do dokonywania połowów. W zakresie, w jakim świadczenie usług, które - tak jak usługi w postępowaniu przed sądem krajowym - polegają na cesji praw do korzystania z dobra takiego, jakim jest rzeka, nieruchomość ta stanowi centralny i nieodzowny element tego świadczenia. Ponadto miejsce, w którym położona jest nieruchomość, odpowiada miejscu ostatecznego skorzystania z usługi".

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest realizacja projektów budowlanych, nadzór oraz realizacja robót budowlanych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zmierza do nawiązania współpracy międzynarodowej jak i pozyskania kontraktu budowlanego o charakterze międzynarodowym na terenie państwa Libia. Powierzony zakres robót objęty kontraktem polegałby na wykonaniu kanalizacji deszczowej, kanalizacji sanitarnej i kanałów przeciwburzowych w mieście w Libii. Miejscem realizacji prac (loco budowy) miałaby być wyłącznie Libia, zaś podmiotem zlecającym jak i dokonującym płatności Spółka z siedzibą w Indiach. Stricte kontrakt budowlany zawarty będzie z firmą, która swoją siedzibę i organ zarządzający zarejestrowany ma w państwie Indie i ta firma dokonywać będzie zapłaty wynagrodzenia określonego przedmiotowym kontraktem, zaś przedmiot kontraktu realizowany będzie na terenie państwa Libia. Ponadto w toku realizacji kontraktu może zajść konieczność korzystania z materiałów budowanych, które zostaną zakupione na terenie Polski, a następnie zostaną eksportowane do Libii celem wykorzystania ich do realizacji powierzonego Spółce zakresu prac.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii określenia miejsca świadczenia usług realizowanych w ramach kontraktu oraz opodatkowania wywozu materiałów budowlanych.

Odnosząc się do powyższych kwestii wskazać należy, iż zasadniczo każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być uznawane za odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem w przypadku, gdy wykonywana czynność stanowi dla klienta całość, nie należy jej rozbijać na poszczególne elementy składowe, lecz traktować jako jedno świadczenie, zgodnie z elementem, który nadaje całemu świadczeniu charakter dominujący. Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności, a są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną. Skutkiem powyższego, świadczenie pomocnicze, co do zasady dzieli los prawny świadczenia głównego, w szczególności w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, miejsca świadczenia oraz stawki podatku od towarów i usług.

Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do świadczenia zasadniczego, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem w skutecznym wykorzystaniu świadczenia zasadniczego. Ważne jest, czy świadczenia są ze sobą ściśle powiązane w taki sposób, że samodzielnie nie przynoszą wymaganej praktycznej korzyści z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Nie ma znaczenia subiektywny punkt widzenia dostawcy lub odbiorcy świadczenia. Istnienie jednego świadczenia złożonego nie jest wykluczone z tego powodu, że do poszczególnych elementów wykazane są odrębnie ceny. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że materiały budowane Spółka będzie wywozić z Polski do Libii w celu wykorzystania ich do realizacji powierzonego w ramach kontraktu Spółce zakresu prac obejmującego wykonanie kanalizacji deszczowej, kanalizacji sanitarnej i kanałów przeciwburzowych. Zatem dostawa tych materiałów nie stanowi celu realizowanego świadczenia, świadczeniem zasadniczym pozostaje wykonanie usług polegających na wykonaniu kanalizacji deszczowej, kanalizacji sanitarnej i kanałów przeciwburzowych. Tym samym w przedmiotowej sytuacji, mamy do czynienia ze świadczeniem kompleksowym, jakim są usługi polegające na wykonaniu kanalizacji deszczowej, kanalizacji sanitarnej i kanałów przeciwburzowych.

W związku z tym, realizowanych przez Wnioskodawcę dostaw materiałów budowlanych służących wykonaniu usług polegających na wykonaniu kanalizacji deszczowej, kanalizacji sanitarnej i kanałów przeciwburzowych nie należy odrębnie rozpatrywać i trzeba uznać, że dostawy tych materiałów są świadczeniami służącymi wykonaniu usługi kompleksowej. W konsekwencji ocenie prawno-podatkowej podlega kompleksowa usługa polegająca na wykonaniu kanalizacji deszczowej, kanalizacji sanitarnej i kanałów przeciwburzowych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż dostawa do Libii zakupionych w Polsce towarów na rzecz realizacji planowanych robót będzie stanowiła eksport towarów w rozumieniu ustawy należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc cytowane przepisy dotyczące określenia miejsca świadczenia usług do opisu sprawy należy stwierdzić, iż miejsce świadczenia przedmiotowych usług realizowanych w ramach kontraktu polegających na wykonaniu kanalizacji deszczowej, kanalizacji sanitarnej i kanałów przeciwburzowych znajduje się w miejscu położenia nieruchomości, z którą te usługi są związane, tj. w Libii. Przedmiotowe usługi bowiem niewątpliwie powiązane są z konkretną lokalizacją, w której ma być wykonana kanalizacja deszczowa, sanitarna czy kanały przeciwburzowe, a tym samym wypełniają dyspozycję art. 28e ustawy. Zatem miejscem świadczenia usług realizowanych w ramach kontraktu, zgodnie z art. 28e ustawy, jest miejsce położenia nieruchomości tj. Libia. Tym samym przedmiotowe usługi realizowane w ramach kontraktu będą opodatkowane w Libii. W konsekwencji usługi te nie będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Wobec powyższego zasady opodatkowania przedmiotowych usług realizowanych w ramach kontraktu będą podlegały regulacjom kraju, w którym znajduje się miejsce świadczenia usług (w tym przypadku - miejsce położenia nieruchomości, tj. w Libii). A zatem, w niniejszej sprawie to przepisy libijskie wskażą stawkę podatku dla przedmiotowych usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż miejscem świadczenia usług będzie Libia należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie zgodnie z ogólną regułą wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Przy czym stosownie do art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Powyższe przepisy wskazują, iż podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jedynie w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, przy czym aby odliczyć kwoty związane z czynnościami, których miejsce świadczenia znajduje się poza granicami kraju, konieczne jest, aby kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju.

Zatem warunkiem do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług związanych z czynnościami dokonywanymi poza terytorium kraju, jest to, aby - hipotetycznie - w przypadku wykonywania tych samych czynności w kraju, podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady zatem, czynności świadczone poza terytorium kraju powinny mieć charakter sprzedaży opodatkowanej. Ponadto podatnik winien posiadać dokumenty, z których wynikać będzie związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być przede wszystkim dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności poza terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności.

Realizowane przez Spółkę w ramach kontraktu usługi polegające na wykonaniu kanalizacji deszczowej, kanalizacji sanitarnej i kanałów przeciwburzowych stanowią, co do zasady usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz przywołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy, na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego, związanego z zakupem towarów budowlanych, o których mowa we wniosku, pod warunkiem, że Wnioskodawca posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z realizowanymi w ramach kontraktu usługami.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż przysługuje mu prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego związanego z zakupem towarów budowlanych należało uznać za prawidłowe. Należy jednak podkreślić, iż w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy a nie jak wskazał Wnioskodawca art. 86 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.