IPPP3/443-675/12-4/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2012 r. (data wpływu 4 lipca 2012 r.) uzupełnionym w dniu 5 października 2012 r. (data wpływu 9 października 2012 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 25 września 2012 r. (skutecznie doręczone w dniu 1 października 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży budynków oraz prawa użytkowania wieczystego - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 lipca 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży budynków oraz prawa użytkowania wieczystego.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 października 2012 r. (złożonym w dniu 5 października 2012 r., data wpływu 9 października 2012 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu znak IPPP3/443-675/12-2/KB z dnia 25 września 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę gruntu nr 58. Powyższa nieruchomość gruntowa jest zabudowana budynkami niemieszkalnymi, wzniesionymi w roku 1954, stanowiącymi własność Wnioskodawcy. Nieruchomość jest objęta księgą wieczystą i została nabyta przez Spółkę w dniu 22 czerwca 1995 r. Od ceny nabycia powyższej nieruchomości nie został naliczony podatek VAT.

Przedmiotowa nieruchomość została wprowadzona do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy w dniu jej nabycia. Do dnia dzisiejszego Spółka prowadzi w przedmiotowej nieruchomości działalność gospodarczą.

W okresie ostatnich 10 lat spółka T. nie ponosiła na przedmiotową nieruchomość wydatków na jej ulepszenie, których suma byłaby nie niższa niż 30% wartości początkowej nieruchomości.

W dniu 25 czerwca 2012 r. Wnioskodawca zawarł przedwstępną umowę sprzedaży powyższej nieruchomości z Tomaszem M. i jego żoną Joanną M., w formie aktu notarialnego sporządzonego przez assesora notarialnego. Jednym z warunków zawarcia umowy przyrzeczonej jest przedstawienie przez stronę sprzedającą interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, z której będzie wynikało, iż stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 ustawy o VAT sprzedaż przedmiotowej nieruchomości, składającej się z prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa odrębnej własności budynków, będzie zwolniona od podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, że nabyła Nieruchomość na podstawie umowy sprzedaży zawartej w dniu 22 sierpnia 1995 r. z Zakładem F (umowa sporządzona przez notariusz). Z uwagi na osobę ówczesnego sprzedającego (spółka prawa handlowego), nabycie nieruchomości w 1995 r. było zwolnione z VAT. Nieruchomość jest objęta księgą wieczystą nr....

Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie budynków w wysokości przekraczającej 30% ich wartości początkowej. Należy zaznaczyć, iż były ponoszone wydatki na działania o charakterze naprawczym i konserwującym, zmierzające do utrzymania substancji budynku. Suma wydatków mających na celu ulepszenie nieruchomości nie przekroczyła 30% wartości początkowej budynków.

W świetle posiadanej przez Wnioskodawcę dokumentacji księgowej, przechowywanej przez okres zgodny z odnośnymi przepisami, należy wskazać, iż budynki nie były przedmiotem umów najmu i dzierżawy. Nieruchomość była i jest obecnie wykorzystywana jako biuro Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż budynków posadowionych na działce gruntu nr 58, stanowiących własność Spółki, wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu, jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy:

W opisanym stanie faktycznym, sprzedaż budynków stanowiących odrębną od gruntu własność wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu będzie zwolniona z podatku od towarów i usług.

W ocenie Wnioskodawcy spełnione zostały przesłanki zwolnienia od podatku od towarów i usług określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 i pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. (1) przy zakupie budynku nie występował podatek od towarów i usług oraz przedmiotowy budynek miał charakter obiektu używanego zarówno w chwili nabycia przez Spółkę, jak i taki charakter posiadać będzie w chwili planowanej sprzedaży.

Stosownie do postanowień art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wskazać należy, iż zwalnia się od podatku od towarów i usług zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku jednoczesnej dostawy budynków lub urządzeń trwale związanych z tym gruntem, albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku od towarów i usług albo opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy, zgodnie z którym przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne. Wyjaśnić jednocześnie należy, iż przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m.in. rzeczy (B Małgorzata, "Mienie", "Komentarz do art. 44-553 Kodeksu cywilnego", Zakamycze 1997, komentarz do art. 45 k.c.). Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome (Piasecki Kazimierz, "Kodeks cywilny, Księga pierwsza. Część ogólna. Komentarz", Zakamycze 2003, komentarz do art. 45 k.c.).

Natomiast w myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Podstawowa stawka podatku - w myśl art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie zaznacza się, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ustęp 2 powołanego artykułu stanowi, że przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (art. 43 ust. 2 ustawy).

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Ponadto, za oddanie do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, uznać należy nie tylko sprzedaż, ale również umowy najmu i dzierżawy. Zatem pierwszym zasiedleniem będzie także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Wskazać również należy, iż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu) korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę gruntu. Powyższa nieruchomość gruntowa jest zabudowana budynkami niemieszkalnymi, wzniesionymi w roku 1954, stanowiącymi własność Wnioskodawcy. Nieruchomość jest objęta księgą wieczystą i została nabyta przez Spółkę w dniu 22 czerwca 1995 r. Od ceny nabycia powyższej nieruchomości nie został naliczony podatek VAT. Przedmiotowa nieruchomość została wprowadzona do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy w dniu jej nabycia. Do dnia dzisiejszego Spółka prowadzi w przedmiotowej nieruchomości działalność gospodarczą. Spółka nabyła Nieruchomość na podstawie umowy sprzedaży zawartej w dniu 22 sierpnia 1995 r. z Zakładem Farmaceutycznym. Z uwagi na osobę ówczesnego sprzedającego (spółka prawa handlowego), nabycie nieruchomości w 1995 r. było zwolnione z VAT. Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie budynków w wysokości przekraczającej 30% ich wartości początkowej. Należy zaznaczyć, iż były ponoszone wydatki na działania o charakterze naprawczym i konserwującym, zmierzające do utrzymania substancji budynku, jednakże suma wydatków mających na celu ulepszenie nieruchomości nie przekroczyła 30% wartości początkowej budynków. Budynki nie były przedmiotem umów najmu i dzierżawy. Nieruchomość była i jest obecnie wykorzystywana jako biuro Wnioskodawcy. W dniu 25 czerwca 2012 r. Wnioskodawca zawarł przedwstępną umowę sprzedaży powyższej nieruchomości. Jednakże wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości, składającej się z prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa odrębnej własności budynków, będzie zwolniona od podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że dostawa przedmiotowych budynków nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż przedmiotem dostawy nie będą ruchomości. Natomiast, analizując powołaną wcześniej definicję pierwszego zasiedlenia stwierdzić należy, iż aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu obiekt musi zostać oddany do użytkowania, a ponadto czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu. Z powyższej definicji wynika zatem, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy uznać umowę sprzedaży, najmu czy dzierżawy, pod warunkiem, że jest to czynność objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, nawet jeśli na podstawie przepisów szczególnych korzysta ona ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze treść powołanych przepisów oraz opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że dostawa przedmiotowych budynków nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, bowiem oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu użytkownikowi miało miejsce już w roku 1995, w momencie zakupu przez Wnioskodawcę tych budynków. Ponadto, od pierwszego zasiedlenia przedmiotowych nieruchomości upłynął okres dłuższy niż 2 lata, a Zainteresowany - jak wskazano w opisie sprawy - nie ponosił wydatków na ulepszenie tych nieruchomości, których wysokość przekroczyłaby 30% ich wartości. Wobec tego przedmiotowa dostawa budynków będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Ponadto, z uwagi na fakt, iż dostawa budynków, o których mowa wyżej będzie zwolniona od podatku, zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym te budynki są posadowione, zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 11 cyt. rozporządzenia, będzie również korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Reasumując, planowana sprzedaż nieruchomości nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie wskazanego przez Wnioskodawcę art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, tylko będzie korzystała ze zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku z § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy więc zauważyć, że Spółka prawidłowo wskazała, że zbycie nieruchomości korzystać będzie ze zwolnienia od podatku, jednak ze względu na wskazanie błędnej podstawy prawnej stanowisko należało uznać w całości za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.