IPPP3/443-674/12-2/KT - VAT w zakresie rozliczenia zmniejszenia podstawy opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w związku z otrzymaniem skonta.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2012 r. (data wpływu 4 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia zmniejszenia podstawy opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w związku z otrzymaniem skonta - jest prawidłowe.

W dniu 4 lipca 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia zmniejszenia podstawy opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w związku z otrzymaniem skonta.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jawna w ramach prowadzonej działalności handlowej nabywa towary od dostawców unijnych, dokonując wewnątrzwspólnotowych nabyć. Kilku dostawców unijnych sprzedających Spółce towary proponuje rozliczenie płatności za dostawę we wcześniejszym terminie, z możliwością skorzystania ze skonta. Powyższą informację dostawca umieszcza na fakturze. Spółka podjęła decyzję, że będzie regulowała wcześniej swoje płatności wobec kontrahentów w zamian za udzielane skonto. Płatności spółki za zakupione towary ze skontem przypadają w miesiącu wystawienia faktury i otrzymania towaru (tekst jedn.: powstania obowiązku podatkowego) oraz w miesiącu następnym. Udzielanie skonta przez unijnego dostawcę nie jest dokumentowane dodatkowym dokumentem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy potrącone przy zapłacie przez Spółkę skonto zmniejsza podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i wpływa na wykazanie w fakturze wewnętrznej wartości pomniejszonej o skonto w miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy w tym zakresie (tekst jedn.: art. 20 ust. 5 i 6 ustawy o VAT), jeśli Spółka dokonała płatności za towar przed terminem złożenia deklaracji podatkowej VAT-7 za ten okres.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 31 ust. 1 i ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, którą nabywca jest zobowiązany zapłacić. Powyższa regulacja odsyła do art. 29 ust. 4, zgodnie z którym podstawę opodatkowania należy zmniejszyć m.in. o kwoty udokumentowanych prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (m.in. bonifikat i skont).

Dla określenia podstawy opodatkowania wyróżnia się dwa rodzaje rabatów: przyznane przed ustaleniem ceny i dokonaniem zapłaty, które nie mają wpływu na podstawę opodatkowania, oraz przyznane po dostawie, które wymagają sporządzenia dokumentu korygującego określoną w pierwotnej fakturze podstawę opodatkowania.

Skonto, będące zaś formą rabatu, stanowi procentowe zmniejszenie należności za dokonane czynności, w sytuacji, gdy zapłata należności przez odbiorcę ma miejsce przed terminem płatności.

Zgodnie z definicją słownikową tego pojęcia zawartą w "Słowniku Języka Polskiego" (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008 r.), skonto to "procentowe zmniejszenie sumy należności, przyznawane nabywcy towaru na warunkach kredytowych w razie zapłaty należności gotówką przed umówionym terminem".

Prawo do zastosowania skonta następuję pod warunkiem zapłaty w terminie uprawniającym do skonta. Jeśli sytuacja taka ma miejsce przed złożeniem deklaracji za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy, to uprawnia do wystawienia faktury wewnętrznej po pomniejszeniu o skonto. Podstawa opodatkowania jest wówczas zgodna z kwotą, jaką Spółka jest zobowiązana zapłacić zgodnie z art. 31 ust. 1.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że jeśli zapłata nastąpiła do dnia złożenie deklaracji podatkowej VAT-7 za dany okres rozliczeniowy podatku VAT i spełnione zostały warunki uprawniające do zastosowania skonta, tzn. nastąpiła zapłata w wyznaczonym lub umówionym terminie z dostawcą, to należy zmniejszyć podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów o kwotę należnego skonta w miesiącu powstania obowiązku podatkowego.

Natomiast w sytuacji, gdy uprawnienie do zastosowania skonta nastąpi po złożeniu deklaracji za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy wynikający z wewnątrzwspólnotowego nabycia, to należy wystawić korektę faktury wewnętrznej i ująć w deklaracji w miesiącu wystawienia korekty i dokonania zapłaty.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacji prawa podatkowego wydanej przez Lubelski Urząd Skarbowy syg. PP1-443/001/07.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów to, według art. 9 ust. 1 ww. ustawy, nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy, powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

W przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury (ust. 6 cyt. artykułu).

Zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić. Natomiast w myśl art. 31 ust. 3 ustawy, przy ustalaniu podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 1, przepis art. 29 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Powołany przepis art. 29 ust. 4 ustawy stanowi, iż podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Powyższe wskazuje, że dla określenia podstawy opodatkowania wyróżnia się dwa rodzaje rabatów: przyznane przed ustaleniem ceny i dokonaniem zapłaty, które nie mają wpływu na podstawę opodatkowania i przyznane po dostawie, które wymagają sporządzenia dokumentu korygującego określoną w pierwotnej fakturze podstawę opodatkowania. Skonto zaś stanowi procentowe zmniejszenie należności za dokonane czynności, w sytuacji gdy zapłata należności przez odbiorcę ma miejsce przed terminem płatności. Zgodnie z definicją słownikową tego pojęcia zawartą w "Małym Słowniku Języka Polskiego" (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997 r.), skonto to "procentowe zmniejszenie sumy należności, przyznawane nabywcy towaru na warunkach kredytowych, w razie zapłaty należności gotówką przed umówionym terminem".

Z wniosku wynika, że Spółka w ramach prowadzonej działalności dokonuje wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów. Dostawcy towarów proponują Spółce rozliczenie płatności za dostawę we wcześniejszym terminie, z możliwością skorzystania ze skonta. Powyższą informację dostawca umieszcza na fakturze. W związku z tym, Spółka zamierza regulować wcześniej swoje płatności wobec kontrahentów w zamian za udzielane skonto. Płatności Spółki za zakupione towary ze skontem przypadają w miesiącu wystawienia faktury i otrzymania towaru (tekst jedn.: powstania obowiązku podatkowego) oraz w miesiącu następnym. Udzielanie skonta przez unijnego dostawcę nie jest dokumentowane dodatkowym dokumentem.

Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest prawidłowość wykazania w fakturze wewnętrznej i ujęcia w deklaracji VAT-7 potrąconego przy zapłacie skonta zmniejszającego podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tego tytułu, jeśli Spółka dokonała płatności za towar przed terminem złożenia deklaracji podatkowej za ten okres.

Zgodnie z treścią powołanego powyżej art. 31 ust. 3 w związku z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, obrót zmniejszany jest m.in. o kwoty udokumentowanych skont. Podatnik nabywa prawo do zmniejszenia obrotu z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów z tytułu zapłaty należności za fakturę z uwzględnieniem skonta z chwilą spełnienia warunków do jego zastosowania określonych przez sprzedawcę w fakturze dokumentującej wewnątrzwspólnotowe nabycie, a więc jeżeli nastąpiła zapłata w określonym terminie.

Przepis ten ustala pewną ogólną zasadę, że podstawa opodatkowania dla wewnątrzwspólnotowego nabycia obejmuje tylko kwotę ostatecznie należną sprzedawcy (tzn. jaką nabywający jest obowiązany zapłacić) po uwzględnieniu ww. okoliczności, tj. w niniejszym przypadku skonta.

Oznacza to, że jeżeli przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów (określony zgodnie z art. 20 ust. 5 i 6 cyt. ustawy) spełnione zostały warunki uprawniające Spółkę do zastosowania skonta, Spółka winna zmniejszyć podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów o kwotę należnego skonta.

W myśl art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne. Podatnik za dany okres rozliczeniowy może wystawić jedną fakturę wewnętrzną, dokumentującą wyżej wymienione czynności wykonane w danym okresie. Faktury wewnętrzne są także wystawiane w celu udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwane dalej rozporządzeniem, regulujące m.in. zagadnienia związane z wystawianiem faktur korygujących.

I tak, § 13 ust. 1 rozporządzenia stanowi, iż w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Na mocy § 24 ust. 1 i 2 rozporządzenia, przepisy § 5, 9-14, 16, 17, 21 i 22 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, z tym, że w przypadku:

Faktury, o których mowa w ust. 1, można wystawić w 1 egzemplarzu i należy przechowywać wraz z całą dokumentacją dotyczącą podatku.

Zasady wystawiania faktur wewnętrznych są analogiczne jak dla faktur dokumentujących sprzedaż. Podatnicy mogą wystawiać faktury korygujące za okresy miesięczne do wszystkich transakcji w danym okresie rozliczeniowym.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy uprawnienie do zastosowania skonta zmniejszającego podstawę opodatkowania (zapłata w wyznaczonym terminie) nastąpi po złożeniu deklaracji za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu, Spółka powinna wystawić korektę faktury wewnętrznej, którą należy rozliczyć w miesiącu wystąpienia zdarzenia, powodującego uzyskanie skonta (w miesiącu zapłaty).

Reasumując, biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawa podatkowego oraz przedstawione okoliczności sprawy należy stwierdzić, iż uzgodnione z dostawcą udzielenie Spółce skonta w zamian za wcześniejsze regulowanie płatności stanowi podstawę do korekty podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o której mowa w art. 31 ust. 1 ustawy. Korekty tej należy dokonać poprzez wystawienie faktury wewnętrznej korygującej zmniejszającej wartość podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, w rozliczeniu za okres, w którym wystawiono fakturę korygującą dokumentującą skonto.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.