IPPP3/443-664/09-2/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 sierpnia 2009 r. (data wpływu 7 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących uiszczane zaliczki na poczet ceny kupna lokalu wykorzystywanego jednocześnie dla celów działalności gospodarczej oraz zaspokajania potrzeb mieszkaniowych rodziny, obowiązku korekty podatku naliczonego związanego z nabywanym lokalem, obowiązku doliczania do mianownika proporcji odliczenia podatku naliczonego podstawy opodatkowania czynności wykorzystywania lokalu na potrzeby mieszkaniowe rodziny oraz obowiązku opodatkowania lokalu według zasad wskazanych w art. 14 ustawy o VAT - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 sierpnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących uiszczane zaliczki na poczet ceny kupna lokalu wykorzystywanego jednocześnie dla celów działalności gospodarczej oraz zaspokajania potrzeb mieszkaniowych rodziny, obowiązku korekty podatku naliczonego związanego z nabywanym lokalem, obowiązku doliczania do mianownika proporcji odliczenia podatku naliczonego podstawy opodatkowania czynności wykorzystywania lokalu na potrzeby mieszkaniowe rodziny oraz obowiązku opodatkowania lokalu według zasad wskazanych w art. 14 ustawy o VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Od listopada 2006 r. Pan Marcin P (dalej: "Wnioskodawca", "Zainteresowany", "Podatnik") prowadzi działalność gospodarczą polegającą wyłącznie na świadczeniu usług doradztwa podatkowego. Działalność ta podlega opodatkowaniu według 22% stawki podatku od towarów i usług (VAT).

Podatek VAT Wnioskodawca rozlicza na zasadach ogólnych (nie stosuję zasady kasowej) w formie kwartalnych deklaracji VAT-7K.

Dla potrzeb tej działalności Zainteresowany korzysta obecnie z dwóch miejsc prowadzenia działalności: lokalu mieszkalnego będącego wyłączną własnością żony Wnioskodawcy (pozostaje z nią w rozdzielności majątkowej) oraz lokalu użytkowego, którym Wnioskodawca dysponuje na zasadzie umowy najmu. W obu lokalizacjach obsługuje swoich klientów. Czas (liczba godzin) spędzany przez Wnioskodawcę w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w obu lokalach jest zmienny tzn. czasem w tym samym dniu Wnioskodawca świadczy usługi w obu lokalach czasem wyłącznie w lokalu wynajmowanym a czasem wyłącznie w lokalu swojej żony. Dyktują tym wyłącznie Potrzeby klientów Podatnika.

W 2009 r. Podatnik podpisał umowę deweloperską, na podstawie której deweloper zobowiązał się wybudować budynek mieszkalny, dokonać wyodrębnia dwóch lokali, ich połączenia oraz przeniesienia na Wnioskodawcę własności połączonego już lokalu mieszkalnego. Zamiarem Wnioskodawcy jest dostosowanie docelowo tego lokalu dla potrzeb obsługi swoich klientów (przez obsługę klientów Zainteresowany rozumie organizację spotkań, rozmowy telefoniczne z klientami lub w sprawie klientów dokonywanie analiz Podatkowych, przygotowywanie porad i opinii Podatkowych, pism procesowych w sprawach podatkowych etc.), Jednocześnie, lokal będzie również wykorzystywany na potrzeby mieszkaniowe własne i rodziny Wnioskodawcy. W ten sposób Podatnik mógłby zaprzestać korzystania z lokalu mieszkalnego będącego własnością jego żony. Zakup lokalu mieszkalnego z przeznaczeniem na działalność gospodarczą oraz również wykorzystywany w celach zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych własnych i rodziny jest ponadto dla Wnioskodawcy ekonomicznie bardziej opłacalny niż nabywanie osobno lokalu użytkowego i mieszkaniowego.

Połączony lokal zostanie tak zaprojektowany, aby możliwe było - w zależności od potrzeb - korzystanie z wszystkich pomieszczeń (4 pokoje) oraz części wspólnych (m.in. korytarze, łazienki) zarówno dla potrzeb działalności gospodarczej oraz potrzeb mieszkaniowych rodziny Wnioskodawcy. Czas (tzn. liczba godzin w ciągu dnia) oraz stopień intensywności (tzn. metraż lokalu) używania lokalu dla obu rodzajów potrzeb zależny będzie wyłącznie od zapotrzebowania klientów Wnioskodawcy i w związku z tym będzie podlegał ciągłym fluktuacjom. Do lokalu dołączone będą 2 miejsca garażowe, z których korzystać będzie Podatnik (posiada samochód w leasingu operacyjnym służący mu do działalności gospodarczej) oraz - w zależności od potrzeb - klienci Wnioskodawcy.

Na poczet umowy deweloperskiej Wnioskodawca wnosić będzie zaliczki, które będą dokumentowane fakturą VAT wystawioną przez dewelopera. Lokal mieszkalny w momencie jego przekazania do użytkowania zostanie w całości umieszczony w prowadzonym przez Zainteresowanego rejestrze środków trwałych, gdyż spełniać wymogi określone w art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tzn:

* będzie lokalem stanowiącym moją wyłączną własność,

* będzie miał przewidywany okres używania dłuższy niż rok,

* będzie wykorzystywany na potrzeby związane z działalnością gospodarczą,

* Wnioskodawca podejmie decyzję o jego amortyzowaniu (art. 22c ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych),

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

W ocenie Zainteresowanego przysługuje mu prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego z faktur zaliczkowych wystawianych przez dewelopera w związku z budową nabywanego przez niego lokalu. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnik ma prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług w takim zakresie, w jakim towary i usługi wykorzystywane są dla wykonania czynności opodatkowanych. Kwotą podatku naliczonego podlegającego odliczeniu stanowić będzie w tym kontekście - zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. b) ustawy o VAT - suma kwot podatku określona na otrzymanych od dewelopera fakturach potwierdzających dokonane przez Wnioskodawcę zaliczki. W przypadku faktur zaliczkowych nie ma zastosowania reguła art. 86 ust. 12 ustawy o VAT, zgodnie z którą prawo do odliczenia występuje dopiero z momentem nabycia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel w konsekwencji prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur zaliczkowych musi być określane według związku nabywanego (w przyszłości) towaru z działalnością podatnika ocenianą na moment otrzymania faktu zaliczkowej.

W przypadku Wnioskodawcy lokal (po nabyciu jego własności i oddaniu do użytkowania) będzie niewątpliwie wykorzystywany dla potrzeb działalności gospodarczej Wnioskodawcy, w ramach której Zainteresowany świadczy usługi doradztwa podatkowego opodatkowane według stawki 22%. Lokal zostanie wprowadzony do rejestru środków trwałych i będzie podlegał amortyzacji. Występuje więc wyraźny związek podatku naliczonego z faktur zaliczkowych wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT. Nie ma przy tym znaczenia fakt, że lokal będzie nominalnie (tzn. w sensie prawa budowlanego) miał charakter mieszkaniowy, gdyż decydujące jest faktyczne (a nie tylko nominalne) jego wykorzystywanie dla celów wykonywania czynności opodatkowanych (lub nie) podatkiem VAT. Jednocześnie lokal ten będzie w przyszłości - tzn. po nabyciu jego własności wykorzystywany również do czynności polegających na oddaniu przez Podatnika lokalu (jako środka trwałego) do używania w sposób nieodpłatny na zaspokojenie własnych potrzeb oraz potrzeb mieszkaniowych jego rodziny co kwalifikuje taką czynność jako świadczenie usług na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. Innymi słowy fakt wykorzystywania lokalu również dla celów własnych i rodziny Wnioskodawcy oznaczać będzie zaistnienie czynności podlegającej ustawie o VAT, zrównanej z odpłatnym świadczeniem usług. Usługi te, w momencie ich świadczenia, będą podlegały zwolnieniu od VAT jako nieodpłatne usługi najmu na cele mieszkaniowe na podstawie pkt 4 załącznika nr 4 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (np wyrok ETS z 21 kwietnia 2005 r. w sprawie C-25/03) w przypadku nabywania dobra inwestycyjnego i używania go zarówno dla celów zawodowych jak i prywatnych podatnik VAT może dokonać wyboru:

* zaliczyć dobro w całości do majątku prowadzonego przedsiębiorstwa bądź

* zaliczyć dobro w całości do majątku prywatnego bądź

* dokonać podziału dobra inwestycyjnego i zaliczyć je w częściach do majątku przedsiębiorstw i majątku prywatnego.

W opisanym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym nie ma możliwości dokonania podziału kwot podatku naliczonego na kwotowo określoną część związaną wyłącznie z prowadzoną przez niego działalnością opodatkowaną VAT oraz kwotowo określoną część przeznaczoną na wykorzystywanie lokalu dla celów określonych w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. Niemożliwe jest w szczególności określenie zakresu wykorzystywania lokalu w oparciu o kryterium powierzchni użytkowej lokalu, co wynika z faktu, że dla celów działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie w różnym zakresie czasowym - użytkował różne pomieszczenia lokalu, a te same pomieszczenia mogą być - w pozostałym zakresie czasowym - wykorzystywane dla zaspokajania potrzeb mieszkaniowych własnych Wnioskodawcy i jego rodziny. Sposób i stopień intensywności (zwłaszcza czasowej) użytkowania lokalu będzie dodatkowo sezonowo fluktuował w zależności od potrzeb klientów Wnioskodawcy (zależność będzie taka, że lokal będzie wykorzystywany bardziej intensywnie czasowo i powierzchniowo w przypadku zwiększonych potrzeb klientów oraz natężenia zleceń, co występuje zazwyczaj na wiosnę i jesień każdego roku).

Z powyższych względów prawidłowe będzie zaliczenie lokalu w całości do majątku działalności gospodarczej Zainteresowanego i odliczenie całości podatku naliczonego przy jego nabyciu. Jednocześnie, używanie lokalu dla potrzeb niezwiązanych z działalnością gospodarczą (w tym potrzeby mieszkaniowe własne rodziny) stanowić będzie odpłatne świadczenie usług objęte zakresem przedmiotowym ustawy o VAT.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy, będzie on podlegał normom art. 90 ust. 3 i 91 ustawy o VAT tzn. będzie zobowiązany do dokonywania korekt podatku naliczonego związanego z nabyciem lokalu z punktu widzenia proporcji rocznego obrotu z czynności dających prawo do odliczenia (doradztwo podatkowe) do całkowitego obrotu wynikającego z czynności dających i niedających prawa do odliczenia.

Zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, jeśli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których prawo do odliczenia przysługuje oraz czynnościami w stosunku do których takie prawo nie przysługuje, podatnik określa kwotę podatku naliczonego do odliczenia na podstawie proporcji rocznego obrotu opodatkowanego do rocznego obrotu ogółem. W przypadku Podatnika, brak jest możliwości ścisłego lub choćby szacunkowego wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanych z nabyciem lokalu (fakturami zaliczkowymi) według kryteriów ich przeznaczenia dla działalności opodatkowanej (doradztwo podatkowe) i zwolnionej (czynność z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT polegająca na przeznaczeniu lokalu dla zaspokajania własnych potrzeb mieszkaniowych). Wynika to z niemożności oparcia się na kryterium powierzchniowym (gdyż te same powierzchnie w różnym stopniu i różnym wymiarze czasu mogę być wykorzystywane dla obu rodzajów działalności) ani kryterium czasowym (gdyż te same powierzchnie będą wykorzystywane codziennie w różnym zakresie czasu), ani jakimkolwiek innym mogącym dać ścisłe rezultaty.

Ad. 3

W ocenie Wnioskodawcy podstawa opodatkowania czynności polegającej na wykorzystywaniu lokalu dla zaspokojenia własnych (oraz rodziny) potrzeb mieszkaniowych nie będzie doliczana do mianownika proporcji odliczenia podatku naliczonego przy rozliczaniu nabycia lokalu zgodnie z art. 90 i 91 ustawy o VAT.

Artykuł 90 ust. 3 posługuje się wyraźnie pojęciem obrotu (odpowiednio dającego prawo do odliczenia oraz obrotu całkowitego) formułując zasady ustalania proporcji odliczenia podatku naliczonego. Obrotem w rozumieniu ustawy o VAT jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku (art. 29 ust. 1 zdanie drugie ustawy o VAT). Z uwagi na fakt, że podstawą opodatkowania przy czynnościach nieodpłatnego przekazania lokalu na potrzeby mieszkaniowe własne i rodziny nie jest obrót, lecz zgodnie z art. 29 ust. 12 ustawy o VAT - koszt świadczonej usługi, wartość tych czynności nie będzie powiększała mianownika proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT.

Ad. 4

W ocenie Wnioskodawcy, ewentualne zakończenie przez Wnioskodawcę wykonywania czynności opodatkowanych podlegałoby zgłoszeniu do urzędu skarbowego oraz powodowałoby powstanie obowiązku uwzględnienia lokalu w spisie z natury towarów niesprzedanych oraz jego opodatkowania zgodnie z art. 14 ustawy o VAT, gdyż w stosunku do tego lokalu przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego (art. 14 ust. 4 ustawy o VAT).

Sensem opodatkowania spisu z natury towarów nabytych jest opodatkowanie tych towarów (w rozumieniu art. 2 pkt 6, czyli również lokali stanowiących osobną nieruchomość), które nie zostały sprzedane, ale były wykorzystywane w toku wykonywania czynności opodatkowanych i w stosunku do których podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu. W przypadku zatem, gdyby Zainteresowany trwale zaprzestał wykonywania działalności gospodarczej, a w konsekwencji wykonywania czynności objętych ustawą o VAT, przesunięcie lokalu z majątku działalności gospodarczej do majątku osobistego powodowałoby konieczność opodatkowania lokalu według właściwej stawki VAT.

Podstawą opodatkowania, zgodnie z art. 14 ust. 8 ustawy o VAT byłaby wartość lokalu ustalona zgodnie z art. 29 ust. 10 ustawy o VAT, czyli jego cena nabycia lub koszt wytworzenia ustalona na moment dostawy. W ocenie Wnioskodawcy, wartość podstawy opodatkowania nie może zatem abstrahować od okresu użytkowania towaru stanowiącego środek trwały, podlegającemu obowiązkowi korekty podatku naliczonego. Zatem podstawą opodatkowania byłaby część ceny nabycia lokalu, która nie została objęta korektą podatku naliczonego zgodnie z art. 91 ustawy o VAT, np. w przypadku zaprzestania działalności w 5-tym roku 10-letniej korekty podatku naliczonego, podstawą opodatkowania dla spisu z natury byłoby 50% oryginalnej ceny nabycia lokalu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Kwestie dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały uregulowane w Dziale IX ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również "ustawą o VAT".

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast zgodnie z uregulowaniami art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy o VAT nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Powyższe regulacje wskazują, iż odliczenie podatku naliczonego to przysługujące zarejestrowanemu czynnemu podatnikowi podatku od towarów i usług całkowite bądź częściowe prawo do obniżenia kwoty podatku należnego dotyczącego opodatkowanych dostaw towarów i świadczenia usług o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych tj. do czynności zwolnionych od podatku VAT lub czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Prawo do obniżenia podatku należnego może być realizowane przez podatnika pod warunkiem spełnienia przez niego przesłanek pozytywnych, tj. istnienia związku między zakupami i prowadzoną działalnością.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni (wydatek na nabycie towaru, który następnie zostanie przez podatnika sprzedany), bądź pośredni.

Powyższe regulacje oznaczają, że aby stwierdzić, czy podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy zbadać wyłącznie związek ponoszonych wydatków z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca od listopada 2006 r. prowadzi działalność polegającą wyłącznie na świadczeniu usług doradztwa podatkowego, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 22%. W 2009 r. Wnioskodawca podpisał umowę deweloperską, na podstawie której deweloper zobowiązał się wybudować budynek mieszkalny, dokonać wyodrębnia dwóch lokali, ich połączenia oraz przeniesienia na Wnioskodawcę własności połączonego już lokalu mieszkalnego. Lokal ten będzie Wnioskodawcy służył wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (usługi doradztwa podatkowego), a także będzie służył zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych jego i jego rodziny. Zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy lokal będzie tak zaprojektowany, aby możliwe było - w zależności od potrzeb - korzystanie z wszystkich pomieszczeń (4 pokoje) oraz części wspólnych (m.in. łazienki, korytarze) zarówno dla potrzeb działalności gospodarczej jak i zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych rodziny Wnioskodawcy. Zainteresowany wskazał również, że nie jest możliwe dokonanie podziału kwot podatku naliczonego na kwotowo określoną część związaną wyłącznie z prowadzoną przez niego działalnością opodatkowaną VAT oraz kwotowo określoną część przeznaczoną na wykorzystywanie lokalu dla celów mieszkaniowych jego rodziny. Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do tego czy ma uprawnienie do odliczenia całości podatku naliczonego (VAT) z faktur dokumentujących uiszczane przez niego zaliczki na poczet ceny kupna lokalu wykorzystywanego jednocześnie dla celów działalności gospodarczej oraz zaspokajania potrzeb mieszkaniowych własnych oraz swojej rodziny.

W sytuacji opisanej we wniosku mamy do czynienia z dwoma rodzajami czynności: czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT (usługami doradztwa podatkowego) oraz czynnościami związanymi z zaspokajaniem potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy i jego rodziny. Wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, czynności związane z zaspokajaniem potrzeb mieszkaniowych rodziny nie będą stanowiły nieodpłatnego świadczenia usług przewidzianego w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT traktowanymi na równi z odpłatnym świadczeniem usług. Wynika to z faktu, iż przesłanką niezbędną do tego, aby dane czynności zaklasyfikować do nieodpłatnego świadczenia usług jest przesłanka prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami. Tymczasem Wnioskodawca sklasyfikuje te czynności jako zwolnione z podatku od towarów i usług stanowiące nieodpłatne usługi najmu na cele mieszkaniowe (art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w związku z załącznikiem nr 4 do tej ustawy), od których z założenia podatek naliczony nie może być odliczony. W ocenie tut. Organu podatkowego czynności związane z zaspokajaniem potrzeb mieszkaniowych rodziny w ogóle nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy stwierdzić należy, że w przypadku dokonywania przez Zainteresowanego odliczeń kwot podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących uiszczane przez niego zaliczki na zakup przedmiotowego lokalu mieszkalnego, nie będzie on mógł w pełnym zakresie odliczyć podatku naliczonego zawartego w cenie tego lokalu. Podatnikowi będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupionych towarów tylko w takim zakresie, w jakim nabycie to wiąże się z czynnościami opodatkowanymi (art. 86 ust. 1 ustawy o VAT). Oznacza to, że Wnioskodawca zobowiązany jest do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać czynnościom opodatkowanym, a wybór metody wyodrębnienia tych kwot podatku naliczonego pozostaje wyłącznie w gestii Podatnika. W sytuacji, gdy Zainteresowany nie wykaże w jakiej części zakupiony przez niego lokal mieszkalny będzie wykorzystywany do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, wówczas nie nabędzie prawa do odliczenia kwot podatku naliczonego z faktur dokumentujących wpłacone przez niego zaliczki na zakup tego lokalu.

Podsumowując stwierdza się, że przy zakupie towarów i usług służących zarówno do wykonywania czynności opodatkowanych jak i niepodlegających opodatkowaniu, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego tylko w takiej części w jakiej zakup towarów i usług związany jest ze sprzedażą opodatkowaną.

Odnosząc się do pytania nr 2 i 3 przedmiotowego wniosku tut. Organ podatkowy stwierdza, że nie znajdą zastosowania w tej konkretnej sprawie przepisy art. 90 i art. 91 ustawy o VAT regulujące częściowe odliczenie kwot podatku naliczonego oraz korekt podatku naliczonego, bowiem Wnioskodawca wykonuje jedynie czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (usługi doradztwa podatkowego) oraz czynności w ogóle niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT (czynności zaspokajania potrzeb mieszkaniowych rodziny).

Mając na uwadze pytanie nr 4 przedmiotowego wniosku tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.

Stosownie do art. 14 ust. 5 ustawy o VAT w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej "spisem z natury". Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Stosownie do art. 14 ust. 8 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest wartość towarów podlegających spisowi z natury, ustalona zgodnie z art. 29 ust. 10.

Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 10 ustawy o VAT w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wykonywaniu usług doradztwa podatkowego w lokalu mieszkalnym stanowiącym zarówno lokal niezbędny do prowadzenia działalności gospodarczej jak i lokal niezbędny do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy oraz jego rodziny. Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do tego czy w przypadku trwałego zaprzestania wykonywania czynności opodatkowanych po zgłoszeniu tego faktu do urzędu skarbowego, Podatnik będzie miał obowiązek opodatkowania lokalu według zasad wskazanych w art. 14 ustawy o ustawy VAT oraz w jaki sposób określić podstawę opodatkowania takiego lokalu dla potrzeb opodatkowania zgodnie z art. 14 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę powołane powyżej przepisy prawa podatkowego wskazać należy, iż w przypadku, gdyby Wnioskodawca trwale zaprzestał wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT i przesunął ww. lokal mieszkalny do majątku osobistego, powstałaby konieczność ujęcia tego lokalu w spisie z natury i opodatkowania go według właściwej stawki podatku VAT. W tym przypadku podstawą opodatkowania takiego lokalu byłaby cena jego nabycia, określona w momencie jego dostawy, tj. w momencie ujęcia powyższego lokalu w remanencie likwidacyjnym, sporządzanym - zgodnie z art. 14 ust. 5 ustawy o VAT - na dzień zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Oznacza to, że podstawą opodatkowania, a więc wartością w jakiej należy wykazać wartość lokalu w spisie z natury, jest cena nabycia tego lokalu, skorygowana na dzień, w którym należy sporządzić spis z natury (tj. dzień zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu), czyli cena jaką zapłaciłby Wnioskodawca za przedmiotowy lokal w dniu dostawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zadanych pytań należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-ego Maja 10, 09-402 Płock.