IPPP3/443-663/13-2/IG - Moment powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT dla dokonywanych dostaw towarów, ustalenie kursu przeliczania walut stosowanego do określenia podstawy opodatkowania oraz wystawianie faktur w imieniu i na rzecz dostawcy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2013 r. (data wpływu 22 lipca 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego dla dokonywanych dostaw towarów, kursu przeliczania walut stosowanego do określenia podstawy opodatkowania oraz wystawiania faktur w imieniu i na rzecz dostawcy - jest prawidłowe.

W dniu 22 lipca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego dla dokonywanych dostaw towarów, kursu przeliczania walut stosowanego do określenia podstawy opodatkowania oraz wystawiania faktur w imieniu i na rzecz dostawcy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka dokonuje dostaw towarów (m.in. paliw, olejów smarowych) podlegających opodatkowaniu VAT w Polsce. Spółka zawrze (lub już zawarła) umowy z odbiorcami, w ramach których zobowiązana będzie do zapewnienia ciągłości dostaw towarów nabywcom zgodnie ze zgłaszanym przez nich zapotrzebowaniem. Dla uproszczenia rozliczeń z tytułu wykonywanych dostaw towarów Spółka ustali z kontrahentami, że rozliczenia te będą następowały okresowo tzn. wynagrodzenie z tytułu dostaw wykonanych w danym okresie rozliczeniowym (miesięcznym, tygodniowym lub innym) będzie płatne w określonym terminie po zakończeniu tego okresu. Zatem w związku z dokonywanymi dostawami towarów przez Spółkę ustalone zostaną następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń.

Spółka zamierza wystawiać w tym zakresie jedną fakturę VAT dokumentującą dostawy towarów w danym okresie rozliczeniowym, zrealizowane na rzecz danego kontrahenta, nie później niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął dany okres rozliczeniowy.

W przypadku dostaw rozliczanych w walucie obcej, Spółka do przeliczenia na złote kwot stosowanych do określenia podstawy opodatkowania zamierza stosować średni kurs ogłoszony przez Narodowy Bank Polski lub ostatni kurs wymiany opublikowany przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający ostatni dzień okresu rozliczeniowego ustalonego z danym kontrahentem.

Spółka zaznacza, że w ramach powyższych czynności Spółka nie dokonuje dostawy, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2 znowelizowanej ustawy o VAT.

Ponadto, na analogicznych zasadach Spółka będzie dokonywała nabycia towarów podlegającego opodatkowaniu VAT w Polsce. Spółka zawrze (lub już zawarła) umowy z dostawcami, w ramach których dostawcy będą zobowiązani do zapewnienia ciągłości dostawy towarów Spółce zgodnie ze zgłaszanym przez nią zapotrzebowaniem. Dla uproszczenia rozliczeń z tytułu wykonywanych dostaw towarów Spółka ustali z dostawcami, że rozliczenia te będą następowały okresowo tzn. wynagrodzenie z tytułu dostaw wykonanych w danym okresie rozliczeniowym (miesięcznym, tygodniowym lub innym) będzie płatne w określonym terminie po zakończeniu tego okresu. Zatem w związku z dokonywanymi dostawami towarów na rzecz Spółki ustalone zostaną następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń. Dodatkowo, Spółka zawrze (lub już zawarła) z dostawcami porozumienie, na podstawie którego będzie upoważniona do wystawiania faktur dokumentujących powyższe dostawy w imieniu i na rzecz dostawców (samofakturowanie). Porozumienie będzie określało procedurę zatwierdzania poszczególnych faktur przez dostawców.

Spółka, w ramach samofakturowania, zamierza wystawiać w tym zakresie jedną fakturę VAT dokumentującą dostawy towarów w danym okresie rozliczeniowym, zrealizowane przez danego dostawcę, nie później niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął dany okres rozliczeniowy.

W przypadku dostaw rozliczanych w walucie obcej, Spółka do przeliczenia na złote kwoty podatku wykazanej na fakturze zamierza stosować średni kurs ogłoszony przez Narodowy Bank Polski z dnia poprzedzającego ostatni dzień okresu rozliczeniowego ustalonego z danym dostawcą. Za zgodą dostawcy Spółka będzie dokonywać przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający ostatni dzień okresu rozliczeniowego.

Spółka zaznacza, że w ramach powyższych czynności dostawcy nie będą wykonywać na rzecz Spółki dostaw, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2 znowelizowanej ustawy o VAT.

Spółka chciałaby także podkreślić, że przedstawione zdarzenia przyszłe dotyczą czynności dokonywanych od 1 stycznia 2014 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy obowiązek podatkowy dla dostaw towarów dokonywanych przez Spółkę na zasadach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego będzie powstawał na zasadach określonych w art. 19a ust. 1 w zw. z ust. 3 i 4 znowelizowanej ustawy o VAT, tj. z upływem ostatniego dnia każdego okresu rozliczeniowego.

2. Czy przy dokonywaniu dostaw towarów przez Spółkę właściwym dla przeliczenia kwot stosowanych do określenia podstawy opodatkowania, wyrażonych w walucie obcej na złote, będzie kurs średni danej waluty obcej ogłoszony przez Narodowy Bank Polski lub ostatni kurs wymiany opublikowany przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający ostatni dzień okresu rozliczeniowego (zgodnie z art. 31a ust. 1 znowelizowanej ustawy o VAT).

3. Czy obowiązek podatkowy dla dostaw towarów dokonywanych na rzecz Spółki na zasadach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego będzie powstawał na zasadach określonych w art. 19a ust. 1 w zw. z ust. 3 i 4 znowelizowanej ustawy o VAT, tj. z upływem ostatniego dnia każdego okresu rozliczeniowego, a w konsekwencji Spółka będzie zobowiązana do wystawienia faktury w imieniu i na rzecz dostawcy nie później niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął dany okres rozliczeniowy oraz, w przypadku rozliczeń walutowych, będzie zobowiązana zastosować kurs średni danej waluty obcej ogłoszony przez Narodowy Bank Polski lub ostatni kurs wymiany opublikowany przez Europejski Bank Centralny (za zgodą dostawcy) na ostatni dzień poprzedzający ostatni dzień okresu rozliczeniowego w celu obliczenia kwoty podatku w złotych podlegającej wykazaniu na fakturze.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1

Obowiązek podatkowy dla dostaw towarów dokonywanych na zasadach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego będzie powstawał na zasadach określonych w art. 19a ust. 1 w zw. z ust. 3 i 4 znowelizowanej ustawy o VAT, tj. z upływem ostatniego dnia każdego okresu rozliczeniowego.

Ad. 2

Przy dokonywaniu dostaw towarów przez Spółkę właściwym dla przeliczenia kwot stosowanych do określenia podstawy opodatkowania, wyrażonych w walucie obcej na złote, będzie kurs średni danej waluty obcej ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający ostatni dzień okresu rozliczeniowego (zgodnie z art. 31a ust. 1 znowelizowanej ustawy o VAT). Spółka może również wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający ostatni dzień okresu rozliczeniowego.

Ad. 3

Obowiązek podatkowy dla dostaw towarów dokonywanych na rzecz Spółki na zasadach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego będzie powstawał na zasadach określonych w art. 19a ust. 1 w zw. z ust. 3 i 4 znowelizowanej ustawy o VAT, tj. z upływem ostatniego dnia każdego okresu rozliczeniowego, a w konsekwencji Spółka będzie zobowiązana do wystawienia faktury w imieniu i na rzecz dostawcy nie później niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął dany okres rozliczeniowy oraz, w przypadku rozliczeń walutowych, będzie zobowiązana zastosować kurs średni danej waluty obcej ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający ostatni dzień okresu rozliczeniowego w celu obliczenia kwoty podatku w złotych podlegającej wykazaniu na fakturze. W porozumieniu z dostawcą Spółka może dokonywać przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający ostatni dzień okresu rozliczeniowego.

IV. Uzasadnienie

Ad. 1

W myśl art. 19a ust. 1 znowelizowanej ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Żaden z przepisów szczególnych powołanych w tym artykule nie będzie miał zastosowania w przypadku dostaw paliw i olejów smarowych przez Spółkę (zakładając, że Spółka nie będzie otrzymywać zaliczek), co oznacza, że od 1 stycznia 2014 r. obowiązek podatkowy w stosunku do transakcji przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego będzie powstawał z chwilą dokonania dostawy towarów przez Spółkę.

Przez moment dokonania dostawy rozumie się, co do zasady, moment przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel na nabywcę. Należy jednak zauważyć, że ustawodawca przewidział szczególny sposób określenia momentu dokonania dostawy towarów w sytuacji, gdy strony ustaliły okresowe rozliczenia z tytułu tych transakcji.

Zgodnie z art. 19a ust. 3 znowelizowanej ustawy o VAT, usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Ustęp 4 tego artykułu stanowi zaś, że przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów, z wyjątkiem dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2.

W literaturze i orzecznictwie nie budzi wątpliwości, że odpowiednie stosowanie przepisów prawa oznacza bądź stosowanie odnośnych przepisów bez żadnych zmian do innego zakresu odniesienia, bądź stosowanie ich z pewnymi zmianami.

W ocenie Spółki, przepis art. 19a ust. 3 znowelizowanej ustawy o VAT należy stosować do dostaw towarów wprost, z uwzględnieniem charakteru tej czynności opodatkowanej. Jeżeli zatem strony ustaliły w związku z wykonywanymi dostawami towarów następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, dostawę towarów uznaje się za dokonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia.

W opisie zdarzenia przyszłego Spółka wskazała, że będzie dokonywać dostaw towarów w ustalonych z kontrahentami okresach (tygodniowych, miesięcznych lub innych), dla których ustalone zostaną następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń. Spółka nie będzie dokonywać dostaw towarów, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, spełnione są przesłanki dla uznania, że dla dostaw towarów, przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, od 1 stycznia 2014 r. momentem ich dokonania będzie upływ każdego okresu rozliczeniowego. W tym dniu będzie więc każdorazowo powstawał obowiązek podatkowy.

Należy podkreślić, że zastosowanie powyższego przepisu nie jest uwarunkowane uznaniem, że mamy do czynienia ze sprzedażą o charakterze ciągłym. Ustawodawca w żaden sposób nie sformułował takiego wymogu. Co więcej, zarówno w orzecznictwie sądów administracyjnych jak i interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów dominuje pogląd, że dostawa towarów nie może, co do zasady, stanowić sprzedaży o charakterze ciągłym (z wyjątkiem dostaw energii, gazu przewodowego, itp.). Z natury tej czynności wynika bowiem łatwość w określeniu momentu jej zakończenia. Brak możliwości jednoznacznego wskazania momentu wykonania czynności jest zaś podstawową przesłanką uznania jej za ciągłą.

Przyjęcie, że warunkiem zastosowania art. 19a ust. 3 znowelizowanej ustawy o VAT w stosunku do dostawy towarów jest uznanie tej czynności za sprzedaż o charakterze ciągłym prowadziłoby więc do konstatacji, że art. 19a ust. 4 znowelizowanej ustawy o VAT jest przepisem zbędnym (martwym) z uwagi na brak w rzeczywistości gospodarczej czynności, do których miałby zastosowanie (obowiązek podatkowy dla dostaw energii czy gazu przewodowego jest uregulowany przepisem szczególnym - art. 19a ust. 5 pkt 4 znowelizowanej ustawy o VAT). Taka interpretacja naruszałaby bezpośrednio zakaz wykładni per non est - nic można bowiem tak wykładać prawa, aby pewne jego fragmenty okazały się normatywnie nieistotne.

Stanowisko Spółki potwierdza również fakt, że ustawodawca wyłączył odpowiednie stosowanie art. 19a ust. 3 znowelizowanej ustawy o VAT do dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2. Przepis ten dotyczy wydania towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione. Skoro zatem zastosowanie art. 19a ust. 3 znowelizowanej ustawy o VAT zostało w stosunku do tych czynności wprost wyłączone to znaczy, że co do zasady, czynności te mieszczą się w zakresie normowania tego przepisu.

Nie ulega zaś wątpliwości, że czynności, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2 znowelizowanej ustawy o VAT nie stanowią sprzedaży o charakterze ciągłym - istnieje możliwość jednoznacznego wskazania momentu wykonania tych czynności. W konsekwencji, należy uznać, że każda inna dostawa towarów, która nie ma charakteru sprzedaży ciągłej i nie stanowi dostawy, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2 znowelizowanej ustawy o VAT podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 19a ust. 1 w zw. z ust. 3 i 4 znowelizowanej ustawy o VAT, jeżeli w związku z jej dokonaniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Spółki obowiązek podatkowy z tytułu dostaw towarów realizowanych przez Spółkę w ustalonych okresach rozliczeniowych, dla których określone są terminy płatności powinien być rozpoznany zgodnie z art. 19a ust. 1 w zw. z ust. 3 i 4 znowelizowanej ustawy o VAT, tj. w ostatnim dniu każdego okresu rozliczeniowego.

Ad. 2

Zgodnie z art. 31a ust. 1 znowelizowanej ustawy o VAT, w przypadku, gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

Zgodnie ze stanowiskiem przedstawionym w punkcie 1 niniejszego uzasadnienia, obowiązek podatkowy w stosunku do transakcji przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego będzie powstawał na zasadach określonych w art. 19a ust. 1 w zw. z ust. 3 i 4 znowelizowanej ustawy o VAT. Zatem w odniesieniu do dostaw towarów, za które wynagrodzenie określone będzie w walucie obcej, Spółka do przeliczenia kwot na złote powinna stosować od 1 stycznia 2014 r. średni kurs danej waluty obcej ogłoszony przez Narodowy Bank Polski lub ostatni kurs wymiany opublikowany przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający ostatni dzień okresu rozliczeniowego (tekst jedn.: na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego) do wszystkich dostaw towarów realizowanych w danym okresie rozliczeniowym.

W konsekwencji, w ocenie Spółki, dla wszystkich dostaw towarów zrealizowanych w danym okresie rozliczeniowym w danej walucie zastosowanie będzie miał ten sam kurs waluty niezależnie od dat dokonania poszczególnych dostaw objętych okresowym rozliczeniem tj. kurs z dnia poprzedzającego ostatni dzień danego okresu rozliczeniowego.

Ad. 3

Zdaniem Spółki, zasady określone w art. 19a ust. 1 w zw. z ust. 3 i 4 znowelizowanej ustawy o VAT będą miały zastosowanie w stosunku do dostaw towarów realizowanych na rzecz Spółki. Argumenty przedstawione w punkcie 1 uzasadnienia mają tutaj odpowiednie zastosowanie.

Zatem w celu realizacji w imieniu i na rzecz dostawców obowiązków dotyczących terminu wystawienia faktury oraz przeliczania na złote kwot wyrażonych w walucie obcej, Spółka powinna przyjmować jako datę powstania obowiązku podatkowego z tytułu realizowanych na jej rzecz dostaw towarów ostatni dzień uzgodnionego z danym dostawcą okresu rozliczeniowego.

W konsekwencji, Spółka, w ramach samofakturowania, powinna wystawiać w imieniu i na rzecz dostawców faktury nie później niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął okres rozliczeniowy. Natomiast kursem walut właściwym dla przeliczenia kwot wyrażonych w walucie obcej na takiej fakturze będzie średni kurs danej waluty obcej ogłoszony przez Narodowy Bank Polski lub ostatni kurs wymiany opublikowany przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający ostatni dzień okresu rozliczeniowego (tekst jedn.: na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego) do wszystkich dostaw towarów otrzymanych w danym okresie rozliczeniowym.

Ze względu na fakt, że zgodnie z art. 31a ust. 1 znowelizowanej ustawy o VAT, to podatnik (dostawca) może dokonać wyboru sposobu przeliczania kwot w walucie obcej na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, Spółka będzie stosować taki kurs po uzyskaniu zgody dostawcy, w imieniu którego będzie wystawiała faktury.

Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości jej stanowiska w opisanej powyżej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przy czym towarami - stosownie do art. 2 pkt 6 cyt. ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez sprzedaż z kolei rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka dokonuje dostaw towarów (m.in. paliw, olejów smarowych) podlegających opodatkowaniu VAT w Polsce. Spółka zawrze (lub już zawarła) umowy z odbiorcami, w ramach których zobowiązana będzie do zapewnienia ciągłości dostaw towarów nabywcom zgodnie ze zgłaszanym przez nich zapotrzebowaniem. Dla uproszczenia rozliczeń z tytułu wykonywanych dostaw towarów Spółka ustali z kontrahentami, że rozliczenia te będą następowały okresowo tzn. wynagrodzenie z tytułu dostaw wykonanych w danym okresie rozliczeniowym (miesięcznym, tygodniowym lub innym) będzie płatne w określonym terminie po zakończeniu tego okresu. Zatem w związku z dokonywanymi dostawami towarów przez Spółkę ustalone zostaną następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń.

Spółka zamierza wystawiać w tym zakresie jedną fakturę VAT dokumentującą dostawy towarów w danym okresie rozliczeniowym, zrealizowane na rzecz danego kontrahenta, nie później niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął dany okres rozliczeniowy.

W przypadku dostaw rozliczanych w walucie obcej, Spółka do przeliczenia na złote kwot stosowanych do określenia podstawy opodatkowania zamierza stosować średni kurs ogłoszony przez Narodowy Bank Polski lub ostatni kurs wymiany opublikowany przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający ostatni dzień okresu rozliczeniowego ustalonego z danym kontrahentem.

Spółka zaznacza, że w ramach powyższych czynności Spółka nie dokonuje dostawy, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2 znowelizowanej ustawy o VAT.

Ponadto, na analogicznych zasadach Spółka będzie dokonywała nabycia towarów podlegającego opodatkowaniu VAT w Polsce. Spółka zawrze (lub już zawarła) umowy z dostawcami, w ramach których dostawcy będą zobowiązani do zapewnienia ciągłości dostawy towarów Spółce zgodnie ze zgłaszanym przez nią zapotrzebowaniem. Dla uproszczenia rozliczeń z tytułu wykonywanych dostaw towarów Spółka ustali z dostawcami, że rozliczenia te będą następowały okresowo tzn. wynagrodzenie z tytułu dostaw wykonanych w danym okresie rozliczeniowym (miesięcznym, tygodniowym lub innym) będzie płatne w określonym terminie po zakończeniu tego okresu. Zatem w związku z dokonywanymi dostawami towarów na rzecz Spółki ustalone zostaną następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń. Dodatkowo, Spółka zawrze (lub już zawarła) z dostawcami porozumienie, na podstawie którego będzie upoważniona do wystawiania faktur dokumentujących powyższe dostawy w imieniu i na rzecz dostawców (samofakturowanie). Porozumienie będzie określało procedurę zatwierdzania poszczególnych faktur przez dostawców.

Spółka, w ramach samofakturowania, zamierza wystawiać w tym zakresie jedną fakturę VAT dokumentującą dostawy towarów w danym okresie rozliczeniowym, zrealizowane przez danego dostawcę, nie później niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął dany okres rozliczeniowy.

W przypadku dostaw rozliczanych w walucie obcej, Spółka do przeliczenia na złote kwoty podatku wykazanej na fakturze zamierza stosować średni kurs ogłoszony przez Narodowy Bank Polski z dnia poprzedzającego ostatni dzień okresu rozliczeniowego ustalonego z danym dostawcą. Za zgodą dostawcy Spółka będzie dokonywać przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający ostatni dzień okresu rozliczeniowego.

Spółka zaznacza, że w ramach powyższych czynności dostawcy nie będą wykonywać na rzecz Spółki dostaw, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2 znowelizowanej ustawy o VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą momentu powstania obowiązku podatkowego dla dostaw towarów w opisanych sytuacjach, kursów walut właściwych dla przeliczenia kwot stosowanych do określenia podstawy opodatkowania, wyrażonych w walucie obcej na złote, terminu wystawienia faktury w imieniu i na rzecz dostawcy oraz kursów walut właściwych w celu obliczenia kwoty podatku w złotych podlegającej wykazaniu na fakturze wystawionej w imieniu i na rzecz dostawcy.

W tym miejscu wskazać należy, iż z dniem 1 stycznia 2014 r. wchodzą w życie przepisy dotyczące m.in. powstania obowiązku podatkowego wprowadzone ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35, z późn. zm.). Art. 1 pkt 17 ww. ustawy zmieniającej, z dniem 1 stycznia 2014 r. wprowadza do obecnie obowiązującej ustawy o VAT art. 19a.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 zmienionej ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi - art. 19a ust. 3 ww. ustawy.

Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów, z wyjątkiem dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2 - art. 19a ust. 4 ww. ustawy.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, iż podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis art. 19a ust. 1 formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi co oznacza, iż podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres. Ponadto zwrócić należy uwagę, że określone w art. 19a ust. 3 ustawy o VAT usługi, dla których w związku z ich świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, swym zakresem obejmują nie tylko usługi świadczone w sposób ciągły, lecz także wszystkie inne usługi z założenia powtarzające się, jeśli strony danej transakcji umówiły się na rozliczanie ich w ustalonych okresach rozliczeniowych. Również dla tych usług obowiązek podatkowy powstanie w momencie ich wykonania, a więc z upływem każdego okresu, do którego płatności lub rozliczenia się odnoszą. Poza tym, zwrócić należy uwagę, iż dla powstania obowiązku podatkowego na zasadach ogólnych nie będzie miała zupełnie znaczenia chwila wystawienia faktury.

Z przepisu art. 19a ust. 4 ustawy wynika, że identyczne zasady jak dla usług, od dnia 1 stycznia 2014 r. będą stosowane dla powtarzających się dostaw towarów w przypadku gdy dla tych dostaw ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń. W takich przypadkach dostawę uważa się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia do zakończenia dostaw.

Wskazana powyżej regulacja art. 19a ust. 1 ustawy o VAT jest zgodna z art. 63 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L Nr 347/1 z późn. zm.), zgodnie z którym zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego ma miejsce, a VAT staje się wymagalny w momencie dostarczenia towarów lub wykonania usług.

Moment powstania obowiązku podatkowego wymaga od dostawcy towaru prawidłowego określenia momentu jego wykonania. Ustawa o VAT nie definiuje tego momentu, ani w żaden sposób nie precyzuje jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia. Wskazać jednak należy, iż o faktycznym wykonaniu dostawy decyduje jej charakter. Z kolei o charakterze i o dacie wykonania tej dostawy decydują strony umowy cywilnoprawnej, chyba że moment ten jest określany przez obowiązujący przepis prawa regulujący zasady wykonywania danego rodzaju dostaw. Ponadto, stosownie do art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Z powyższej zasady wynika, że strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez obowiązujące przepisy prawa, w tym także przepisy prawa podatkowego.

Przepis art. 19a ust. 3 i 4 znowelizowanej ustawy o VAT należy stosować do dostaw towarów wprost, z uwzględnieniem charakteru tej czynności opodatkowanej. Jeżeli zatem strony ustaliły w związku z wykonywanymi dostawami towarów następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, dostawę towarów uznaje się za dokonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia.

W opisie zdarzenia przyszłego Spółka wskazała, że będzie dokonywać dostaw towarów w ustalonych z kontrahentami okresach (tygodniowych, miesięcznych lub innych), dla których ustalone zostaną następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń. Spółka nie będzie dokonywać dostaw towarów, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W konsekwencji, spełnione są przesłanki dla uznania, że dla dostaw towarów dla których zostały już zawarte albo będą zawarte umowy, w ramach których Wnioskodawca jest lub będzie zobowiązany do zapewnienia ciągłości dostaw towarów nabywcom zgodnie ze zgłaszanym przez nich zapotrzebowaniem, przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, od 1 stycznia 2014 r. momentem dokonania dostaw będzie upływ każdego okresu rozliczeniowego. W tym dniu będzie więc każdorazowo powstawał obowiązek podatkowy.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz określone przez Wnioskodawcę przypadki powtarzających się dostaw towarów, stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie obowiązek podatkowy, powstanie na zasadach ogólnych określonych w przepisie art. 19a ust. 1-4 obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy - w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

Jak to wyjaśniono wcześniej w opisanej sytuacji, obowiązek podatkowy dla dostaw dokonanych w danym okresie rozliczeniowym, będzie powstawał na zasadach określonych w art. 19a ust. 1 w zw. z ust. 3 i 4 znowelizowanej ustawy.

Zatem w odniesieniu do dostaw towarów, za które wynagrodzenie określone będzie w walucie obcej, Wnioskodawca do przeliczenia kwot na złote powinna stosować od 1 stycznia 2014 r. średni kurs danej waluty obcej ogłoszony przez Narodowy Bank Polski lub ostatni kurs wymiany opublikowany przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający ostatni dzień okresu rozliczeniowego (tekst jedn.: na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego) do wszystkich dostaw towarów realizowanych w danym okresie rozliczeniowym.

W konsekwencji, dla wszystkich dostaw towarów zrealizowanych w danym okresie rozliczeniowym w danej walucie zastosowanie będzie miał ten sam kurs waluty niezależnie od dat dokonania poszczególnych dostaw objętych okresowym rozliczeniem tj. kurs z dnia poprzedzającego ostatni dzień danego okresu rozliczeniowego.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.) - podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Natomiast art. 106d ust. 1 stanowi, że - podmiot, o którym mowa w art. 106b ust. 1 pkt 1, nabywający towary lub usługi od podatnika może wystawiać w imieniu i na rzecz tego podatnika faktury:

- jeżeli ten podmiot i ten podatnik wcześniej zawarli umowę w sprawie wystawiania faktur w imieniu i na rzecz tego podatnika, w której została określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego tych czynności.

Artykuł 106i ust. 1 ustawy stanowi, że fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zawrze (lub już zawarł) z dostawcami porozumienie, na podstawie którego będzie upoważniony do wystawiania faktur dokumentujących powyższe dostawy w imieniu i na rzecz dostawców (samofakturowanie). Porozumienie będzie określało procedurę zatwierdzania poszczególnych faktur przez dostawców.

Spółka, w ramach samofakturowania, zamierza wystawiać w tym zakresie jedną fakturę VAT dokumentującą dostawy towarów w danym okresie rozliczeniowym, zrealizowane przez danego dostawcę, nie później niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął dany okres rozliczeniowy.

W przypadku dostaw rozliczanych w walucie obcej, Spółka do przeliczenia na złote kwoty podatku wykazanej na fakturze zamierza stosować średni kurs ogłoszony przez Narodowy Bank Polski z dnia poprzedzającego ostatni dzień okresu rozliczeniowego ustalonego z danym dostawcą. Za zgodą dostawcy Spółka będzie dokonywać przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający ostatni dzień okresu rozliczeniowego.

Spółka zaznacza, że w ramach powyższych czynności dostawcy nie będą wykonywać na rzecz Spółki dostaw, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2 znowelizowanej ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę pod uwagę zacytowane przepisy, przedstawiony opis sytuacji oraz wcześniejszą część uzasadnienia niniejszej interpretacji, w sytuacji gdy Wnioskodawca będzie zobowiązany do wystawienia faktur w imieniu dostawcy zgodnie z zawartą umową, jego stanowisko dotyczące powstania obowiązku podatkowego, terminu wystawienia faktury w imieniu i na rzecz dostawcy oraz stosowanego kursu waluty do przeliczenia kwot w walucie obcej wybranego przez dostawcę, zawartego w pytaniu nr 3, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.