IPPP3/443-661/11-7/SM - Możliwość odliczenia podatku VAT od zakupionego samochodu ciężarowo-osobowego w przypadku jego sprzedaży w 2011 r.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2011 r. (data wpływu do Naczelnika Urzędu Skarbowego - 28 kwietnia 2011 r., przesłanym do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku w dniu 9 maja 2011 r. pismem z dnia 4 maja 2011 r.), uzupełnionego w dniu 17 maja 2011 r. oraz w dniu 5 lipca 2011 r. w odpowiedzi na wezwanie nr IPPP3/443-661/11-2/SM z dnia 21 czerwca 2011 r. i w dniu 25 lipca 2011 r. w odpowiedzi na wezwanie nr IPPP3/443-661/11-5/SM z dnia 15 lipca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zobowiązania z tytułu odliczenia podatku VAT od zakupionego samochodu ciężarowo-osobowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 maja 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zobowiązania z tytułu odliczenia podatku VAT od zakupionego samochodu ciężarowo-osobowego.

Wniosek został uzupełniony w dniu 17 maja 2011 r. oraz w dniu 5 lipca 2011 r. w odpowiedzi na wezwanie nr IPPP3/443-661/11-2/SM z dnia 21 czerwca 2011 r. i w dniu 25 lipca 2011 r. w odpowiedzi na wezwanie nr IPPP3/443-661/11-5/SM z dnia 15 lipca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W roku 2001 r. Wnioskodawca zakupił samochód marki Mercedes Benz Vito 108 CDI za gotówkę. Jednocześnie prowadził działalność gospodarczą i wykorzystywał ww. samochód do prowadzenia działalności. W 2001 r. otrzymał zwrot VAT z urzędu skarbowego w kwocie około 17.000 złotych. W roku 2006 z dniem 31 grudnia zlikwidował działalność gospodarczą sygnowaną XXX dotyczącą regeneracji wirników do elektronarzędzi.

W uzupełnieniu z dnia 20 lipca 2011 r. (data wpływu 25 lipca 2011 r.) w odpowiedzi na wezwanie nr IPPP3/443-661/11-5/SM z dnia 15 lipca 2011 r. Wnioskodawca poinformował m.in. że (...) wyprzedzając zamknięcie działalności udał się do Urzędu Skarbowego, urzędu gminy, ZUS informację, aby zapłacić zaległe podatki wobec US i ZUS, co uczynił w ratach uzyskując stosowną prolongatę. Niestety nikt z/w przedstawicieli nie poinformował go o konieczności dokonania remanentu przez zakończeniem działalności czego też nie dokonał. (...) W świetle powyższego (...) zmuszony został do sprzedania samochodu co uczynił 14 lipca 2011 r. (...) Może jedynie powtórzyć, że jeżeli działalność gospodarczą zlikwidował z dniem 31 grudnia 2006 r. to na stan dnia dzisiejszego nie ponosi żadnych zobowiązań wobec Urzędu Skarbowego. (...)

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Wnioskodawca zwraca się z uprzejmą prośbą o wydanie opinii odnośnie zobowiązania z tytułu odliczenia podatku VAT od zakupionego samochodu ciężarowo-osobowego w przypadku jego sprzedaży w 2011 r. w świetle obowiązujących przepisów.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Jeżeli działalność gospodarczą zlikwidował z dniem 31 grudnia 2006 r. i dokona sprzedaży samochodu w 2011 r. nie ponosi żadnego zobowiązania z tytułu odliczenia podatku VAT i zwrotu go przez urząd skarbowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów (...) rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przy czym w myśl art. 15 ust. 2 ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

W świetle przedstawionego stanu prawnego dostawa towaru podlega opodatkowaniu jedynie w sytuacji, kiedy dokonywana jest przez podatnika podatku od towarów i usług, wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - zdefiniowanej w ustawie - wykonał czynność opodatkowaną jednorazowo, w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Przepisy ustawy nie określają definicji pojęcia "zamiar", dlatego też w każdym przypadku należy stwierdzić, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie. Zatem nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej i zarejestrowanej działalności gospodarczej. Należy zauważyć, że powyższa sytuacja ma miejsce w przedmiotowej sprawie, tj. dokonana w 2011 r. sprzedaż ww. samochodu ciężarowo-osobowego nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Mimo faktu, iż sprzedaż dotyczy majątku związanego i wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej, dokonuje jej Wnioskodawca jako osoba fizyczna (nie w ramach działalności, która została zlikwidowana w 2006 r.) oraz w okolicznościach, które nie dają podstaw aby sądzić, iż ma on zamiar wykonywać ją w sposób zorganizowany (częstotliwy). Odnieść się trzeba jednak do likwidacji przez Wnioskodawcę prowadzonej działalności gospodarczej w dniu 31 grudnia 2006 r. i obowiązków z tym związanych.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy (w brzmieniu obowiązującym w chwili likwidacji działalności gospodarczej, tj. w dniu 31 grudnia 2006 r.), opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego. W myśl ust. 4 ww. artykułu, przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 14 ust. 5 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej "spisem z natury". Podatnicy są obowiązani:

Obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu, w którym powinien być sporządzony spis z natury, nie później jednak niż 14. dnia, licząc od dnia rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu (art. 14 ust. 6).

W myśl art. 14 ust. 8 ustawy, podstawą opodatkowania jest wartość towarów podlegających spisowi z natury, ustalona zgodnie z art. 29 ust. 10.

Uwzględniając powyższe, Wnioskodawca nie miał obowiązku opodatkować podatkiem od towarów i usług dokonanej w 2011 r. sprzedaży ww. samochodu, co nie zmienia jednak faktu, iż obowiązek ten powstał (z uwagi na fakt, iż Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z jego nabyciem) w chwili likwidacji w 2006 r. prowadzonej działalności gospodarczej w oparciu o ww. uregulowania art. 14 ustawy.

Z powyższych względów stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.