IPPP3/443-646/13-2/SM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2013 r. (data wpływu 16 lipca 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczenia działalności brokerskiej polegającej na pośrednictwie w nabywaniu i zbywaniu świadectw pochodzenia energii elektrycznej oraz kontraktów terminowych na te świadectwa - jest prawidłowe.

W dniu 16 lipca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczenia działalności brokerskiej polegającej na pośrednictwie w nabywaniu i zbywaniu świadectw pochodzenia energii elektrycznej oraz kontraktów terminowych na te świadectwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest domem maklerskim, spółką akcyjną. Obecnie zamierza on w ramach prowadzonej działalności gospodarczej rozpoczęcie działalności brokerskiej polegającej na pośredniczeniu w zbywaniu i nabywaniu świadectw pochodzenia energii elektrycznej potwierdzających wytworzenie energii elektrycznej w źródle odnawialnym (dalej: świadectwa pochodzenia energii elektrycznej). Z tytułu podejmowanych czynności w ramach pośredniczenia w obrocie świadectwami pochodzenia energii elektrycznej Wnioskodawca będzie występował jako podatnik podatku od towarów i usług. W przyszłości Podatnik rozważa prowadzenie działalności w zakresie pośrednictwa w obrocie na kontraktach terminowych na świadectwa pochodzenia energii elektrycznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy działalność brokerska polegająca na pośrednictwie w nabywaniu i zbywaniu świadectw pochodzenia energii elektrycznej stanowi odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy VAT.

2. Czy działalność brokerska polegająca na pośrednictwie w nabywaniu i zbywaniu świadectw pochodzenia energii elektrycznej stanowi czynność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 Ustawy VAT.

3. Czy w przypadku prowadzenia działalności brokerskiej polegającej na pośrednictwie w obrocie świadectwami pochodzenia energii elektrycznej Wnioskodawca będzie obowiązany ustalić podstawę opodatkowania w podatku VAT jako kwotę należną z tytułu świadczenia usługi pomniejszoną o kwotę podatku VAT zgodnie z art. 30 ust. 3 Ustawy VAT, gdzie jako kwotę należną rozumie się całość świadczenia należnego od klienta Wnioskodawcy wraz z prowizją.

4. Czy działalność brokerska polegająca na pośrednictwie w nabywaniu i zbywaniu kontraktów terminowych na świadectwa pochodzenia energii elektrycznej stanowi odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy VAT i jest opodatkowane VAT przy zastosowaniu stawki podstawowej.

5. Co jest podstawą opodatkowania VAT w przypadku prowadzenia działalności polegającej na pośrednictwie w nabywaniu i zbywaniu kontraktów terminowych na świadectwa pochodzenia energii elektrycznej.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy prowadzona przez niego działalność brokerska polegająca na pośredniczeniu w nabywaniu i zbywaniu świadectw pochodzenia energii elektrycznej stanowi odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy VAT.

W świetle art. 5 ust. 1 Ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

Definicja legalna odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju została zawarta w art. 8 ust. 1 Ustawy VAT. W rozumieniu wskazanej regulacji przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 Ustawy VAT, w tym również:

Dla rozpoznania zatem, czy analizowana czynność opodatkowana stanowi odpłatne świadczenie usług, kluczowe jest ustalenie, czy spełnia ona kryteria do uznania za odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju w świetle Ustawy VAT. Odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju została zdefiniowana w art. 7 ust. 1 Ustawy VAT. Zgodnie ze wskazaną regulacją przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Konieczne dla zrozumienia istoty tej definicji jest wskazanie, czym są towary w rozumieniu Ustawy VAT. Zgodnie z art. 2 pkt 6 Ustawy VAT towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Podkreślenia wymaga fakt, że w enumeratywnym katalogu zawartym w definicji legalnej towarów nie zostały wymienione świadectwa pochodzenia energii elektrycznej. W szczególności zaś nie zostały wymienione prawa majątkowe wynikające ze świadectw pochodzenia energii elektrycznej, które będą przedmiotem obrotu w analizowanej czynności. Prawa majątkowe nie stanowią zaś towarów w rozumieniu Ustawy VAT, w szczególności art. 2 pkt 6 Ustawy VAT.

W konsekwencji uznać należy, że pośrednictwo w obrocie świadectwami pochodzenia energii elektrycznej stanowi odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jednocześnie warto zauważyć, że stanowi ono szczególny rodzaj tej czynności opodatkowanej VAT. Zgodnie bowiem z art. 38b ust. 1 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 121, poz. 1019 z późn. zm., dalej: Ustawa o giełdach towarowych) w umowie o świadczenie usług brokerskich dom maklerski zobowiązuje się wobec dającego zlecenie do zawierania umów nabycia lub zbycia towarów giełdowych w imieniu własnym, lecz na rachunek dającego zlecenie. Zgodnie z art. 38b ust. 5 pkt 2 Ustawy o giełdach towarowych w zakresie nieuregulowanym do zlecenia nabycia lub zbycia towarów giełdowych - stosuje się odpowiednio przepisy k.c. dotyczące umowy komisu, z wyłączeniem art. 768 § 3 k.c. Jak wynika zaś z art. 765 § 1 k.c. przez umowę komisu przyjmujący zlecenie (komisant) zobowiązuje się za wynagrodzeniem (prowizja) w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek dającego zlecenie (komitenta), lecz w imieniu własnym, a także do wydania komitentowi wszystkiego, co przy wykonaniu zlecenia dla niego uzyskał.

Tym samym analizowana czynność będzie rozpoznana - zdaniem Wnioskodawcy - jako szczególny rodzaj odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju, tzw. komis usług, wskazany w art. 8 ust. 2a Ustawy VAT. Zgodnie z brzmieniem wskazanej regulacji "w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi".

Powyższej wykładni, w świetle której działalność brokerska polegająca na pośrednictwie w obrocie świadectwami pochodzenia energii elektrycznej stanowi czynność odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju, nie zmienia brzmienie art. 9e ust. 6 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, po. 625 z późn. zm., dalej: Prawo energetyczne). Zgodnie z tą regulacją prawa majątkowe wynikające ze świadectwa pochodzenia są zbywalne i stanowią towar giełdowy, o którym mowa w art. 2 pkt 2 lit. d Ustawy o giełdach towarowych. Rozpoznanie praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia energii elektrycznej jako towary giełdowe nie znajduje zastosowania na gruncie Ustawy VAT. Podkreślić należy, że w przypadku wykładni pojęć prawnych należy najpierw ustalić, czy dany wyraz (zwrot) budzący wątpliwości interpretatora nie ma definicji legalnej w akcie prawnym, w którym się znajduje, chyba że w tekście danej ustawy jest wyraźne odesłanie do innej ustawy. Takie wnioski wypływają z Uchwały Składu Pięciu Sędziów NSA z dnia 29 listopada 1999 r. (sygn. FPK 3/99). Dla niniejszego wniosku oznacza to, że dla klasyfikacji praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia energii elektrycznej zastosowanie może znaleźć wyłącznie definicja legalna zawarta w art. 2 pkt 6 Ustawy VAT. Tym samym zaś prawa majątkowe wynikające ze świadectw pochodzenia energii elektrycznej nie stanowią towarów, a czynność pośrednictwa w ich obrocie nie może być uznana za dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 Ustawy VAT.

Powyżej przedstawioną interpretację przepisów prawa podatkowego potwierdza także dotychczasowa praktyka organów podatkowych. Wnioskodawca zwraca uwagę na interpretację indywidualną z 15 lipca 2010 r. wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (sygn. IBPP3/443-255/10/PH), w której wskazano: "prawa do emisji gazów, a także prawa majątkowe wynikające ze świadectwa pochodzenia, nie mieszczą się w definicji towaru w rozumieniu ustawy o VAT, a sprzedaż ww. uprawnień nie jest dostawą towarów. Tym samym w przypadku, gdy prawa te są przedmiotem odpłatnego przeniesienia przez podatnika podatku od towarów i usług w ramach działalności gospodarczej na inny podmiot, stanowi to świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy. W związku z tym, zarówno sprzedaż uprawnień do emisji CO2, jak i świadectw pochodzenia stanowi odpłatne świadczenie usług."

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy działalność brokerska polegająca na pośrednictwie w nabywaniu i zbywaniu świadectw pochodzenia energii elektrycznej nie stanowi czynności zwolnionej z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 Ustawy VAT i podlega opodatkowaniu VAT przy zastosowaniu stawki podstawowej.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 Ustawy VAT zwolnieniu od opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

W celu wskazania, czy działalność brokerska polegająca na pośrednictwie w nabywaniu i zbywaniu świadectw pochodzenia energii elektrycznej stanowi czynności zwolnioną od opodatkowania podatkiem VAT, konieczna jest weryfikacja pojęcia instrumentów finansowych zawartego w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi.

W świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 z późn. zm., dalej: ustawa o obrocie)"Instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są:

Zawarty we wskazanej regulacji prawnej katalog ma charakter enumeratywny. Nie wymieniono w nim jednak świadectw pochodzenia energii elektrycznej. Zauważyć należy, że świadectwa pochodzenia energii rozpoznawane są bowiem jako towary giełdowe. Tak wynika z art. 9e ust. 6 Prawa energetycznego, w świetle którego prawa majątkowe wynikające ze świadectwa pochodzenia są zbywalne i stanowią towar giełdowy, o którym mowa wart. 2 pkt 2 lit. d Ustawy o giełdach towarowych. Z kolei Ustawa o giełdach towarowych wyróżnia dwa odrębne pojęcia: instrumenty finansowe (art. 2 pkt 1a Ustawy o giełdach towarowych) i towary giełdowe (art. 2 pkt 2 Ustawy o giełdach towarowych). W przypadku instrumentów finansowych zawarte zostało odesłanie do ustawy o obrocie.

W konsekwencji uznać należy, że świadectwa pochodzenia energii elektrycznej nie stanowią instrumentów finansowych. Oznacza to, że pośrednictwo w ich obrocie nie będzie rozpoznane jako czynność zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT i stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT przy zastosowaniu stawki podstawowej. Taką interpretację przepisów prawa podatkowego potwierdza także aktualna praktyka organów podatkowych. W interpretacji indywidualnej z 8 maja 2012 r. (sygn. IPPP3/443-329/12-2/BH) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził, że działalność polegająca na pośrednictwie w nabywaniu i zbywaniu świadectw pochodzenia energii elektrycznej nie stanowi czynności zwolnionej od opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 Ustawy VAT.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku prowadzenia działalności brokerskiej polegającej na pośrednictwie w obrocie świadectwami pochodzenia energii elektrycznej będzie on obowiązany ustalić podstawę opodatkowania w podatku VAT jako kwotę należną z tytułu świadczenia usługi pośrednictwa pomniejszoną o kwotę podatku VAT zgodnie z art. 30 ust. 3 Ustawy VAT. Jednocześnie Wnioskodawca zwraca uwagę, że jako kwotę należną w rozumieniu art. 30 ust. 3 Ustawy VAT należy rozumieć całość świadczenia należnego od klienta Wnioskodawcy wraz z prowizją.

Zgodnie z wykładnią norm Ustawy VAT oraz Ustawy o giełdach towarowych przedstawioną w odpowiedzi na pytanie nr 1 zawarte w niniejszym wniosku, działalność brokerska polegająca na pośrednictwie w obrocie świadectwami pochodzenia energii elektrycznej stanowi tzw. komis usług zdefiniowany przez ustawodawcę w art. 8 ust. 2a Ustawy VAT.

W odniesieniu do komisu usług podstawę opodatkowania ustala się na podstawie art. 30 ust. 3 Ustawy VAT. Stosownie do art. 30 ust. 3 Ustawy VAT w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku. Przepis ten wchodzi w skład grupy przepisów określających podstawę opodatkowania w przypadku świadczenia szeroko rozumianych usług pośrednictwa. W związku z tym w ramach wykładni systemowej wewnętrznej należy go interpretować w powiązaniu z art. 30 ust. 1 Ustawy VAT, stanowiącym, że "podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu łub innych usługo podobnym charakterze stanowi dla:

W art. 30 ust. 1 Ustawy VAT ustalono podstawowe zasady obliczania podstawy opodatkowania podatkiem VAT w przypadku świadczenia usług pośrednictwa. Zgodnie z jego brzmieniem art. 30 ust. 3 Ustawy VAT stanowi lex specialis w stosunku do art. 30 ust. 1 Ustawy VAT (na co wskazuje zastrzeżenie w art. 30 ust. 1 Ustawy VAT in fine).

W związku zatem ze szczególnym charakterem czynności pośrednictwa w obrocie świadectwami pochodzenia energii elektrycznej (stanowią one komis usług w rozumieniu art. 8 ust. 2a Ustawy VAT) zdaniem Wnioskodawcy podstawę opodatkowania w przypadku analizowanej czynności należy ustalić zgodnie z art. 30 ust. 3 Ustawy VAT, tj. jako kwotę należną z tytułu świadczenia usług (wraz z prowizją), pomniejszoną o kwotę podatku VAT.

Ad. 4 i 5

Zdaniem Wnioskodawcy prowadzona przez niego działalność brokerska polegająca na pośredniczeniu w nabywaniu i zbywaniu kontraktów terminowych na świadectwa pochodzenia energii elektrycznej stanowi odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, co jest opodatkowane stawką podstawową VAT. W przypadku prowadzenia działalności brokerskiej polegającej na pośrednictwie w obrocie kontraktami terminowymi na świadectwa pochodzenia energii elektrycznej będzie on obowiązany ustalić podstawę opodatkowania w podatku VAT jako kwotę należną z tytułu świadczenia usługi pośrednictwa pomniejszoną o kwotę podatku VAT zgodnie z art. 30 ust. 3 Ustawy VAT. Jednocześnie Wnioskodawca zwraca uwagę, że jako kwotę należną w rozumieniu art. 30 ust. 3 Ustawy VAT należy rozumieć całość świadczenia należnego od klienta Wnioskodawcy wraz z prowizją.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 Ustawy VAT zwolnieniu od opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

W celu wskazania, czy działalność brokerska polegająca na pośrednictwie w nabywaniu i zbywaniu świadectw pochodzenia energii elektrycznej stanowi czynności zwolnioną od opodatkowania podatkiem VAT, konieczna jest weryfikacja pojęcia instrumentów finansowych zawartego w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi.

W świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 z późn. zm., dalej: ustawa o obrocie)"Instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są:

Zauważyć należy, że świadectwa pochodzenia energii rozpoznawane są bowiem jako towary giełdowe. Tak wynika z art. 9e ust. 6 Prawa energetycznego, w świetle którego prawa majątkowe wynikające ze świadectwa pochodzenia są zbywalne i stanowią towar giełdowy, o którym mowa w art. 2 pkt 2 lit. d Ustawy o giełdach towarowych. Biorąc pod uwagę, że kontrakt terminowy na świadectwo pochodzenia energii elektrycznej spełnia przesłanki z pkt e) oraz f) to należy uznać, że może stanowić instrument finansowy. Jednakże należy zauważyć, że zgodnie z art. 43 ust. 16 pkt 5 ustawy VAT zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 41 Ustawy VAT nie ma zastosowania do usług dotyczących praw i udziałów odzwierciedlających prawa majątkowe, których instrumentami bazowymi są towary, mierniki i limity wielkości produkcji oraz uprawnienia do emisji zanieczyszczeń, i które mogą być zrealizowane poprzez dostawę towarów lub świadczenie usług innych niż zwolnione z podatku.

W konsekwencji uznać należy, że pośrednictwo w obrocie świadectwami pochodzenia energii elektrycznej nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT i stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT przy zastosowaniu stawki podstawowej. W przypadku prowadzenia działalności brokerskiej polegającej na pośrednictwie w obrocie kontraktami terminowymi na świadectwa pochodzenia energii elektrycznej będzie on obowiązany ustalić podstawę opodatkowania w podatku VAT jako kwotę należną z tytułu świadczenia usługi pośrednictwa pomniejszoną o kwotę podatku VAT zgodnie z art. 30 ust. 3 Ustawy VAT. Jednocześnie Wnioskodawca zwraca uwagę, że jako kwotę należną w rozumieniu art. 30 ust. 3 Ustawy VAT należy rozumieć całość świadczenia należnego od klienta Wnioskodawcy wraz z prowizją.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...), podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Powołany przepis wskazuje, iż pojęcie "świadczenia usług" ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się podatnika - nie będące dostawą towarów - na rzecz innego podmiotu.

Natomiast zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest domem maklerskim, spółką akcyjną. Obecnie zamierza on w ramach prowadzonej działalności gospodarczej rozpoczęcie działalności brokerskiej polegającej na pośredniczeniu w zbywaniu i nabywaniu świadectw pochodzenia energii elektrycznej potwierdzających wytworzenie energii elektrycznej w źródle odnawialnym (dalej: świadectwa pochodzenia energii elektrycznej). Z tytułu podejmowanych czynności w ramach pośredniczenia w obrocie świadectwami pochodzenia energii elektrycznej Wnioskodawca będzie występował jako podatnik podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Spółki dotyczą uznania ww. czynności za świadczenie usług w myśl ustawy.

Odnosząc powyższe do cytowanych przepisów zauważyć należy, iż w ww. legalnej definicji towarów, określonej w art. 2 pkt 6 ustawy, nie wymieniono świadectw pochodzenia energii. Uwzględniając powyższe, przeniesienie praw majątkowych wynikających z tych świadectw, niebędące dostawą towarów, należy uznać za świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Podkreślić należy, iż ww. legalna definicja towarów, wynikająca z ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) przesądza o tym, iż inna kwalifikacja dotycząca ww. świadectw pochodzenia energii (z art. 9e ust. 6 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 z późn. zm.) wynika, że jest to towar giełdowy) nie będzie mieć zastosowania do celów ich opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Ad. 2.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy, zwalnia się od podatku usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 z późn. zm.), instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są:

Natomiast z art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. Nr 48, poz. 284 z późn. zm.) wynika, iż towarami giełdowymi są dopuszczone do obrotu na danej giełdzie towarowej lub do obrotu organizowanego zgodnie z odrębnymi przepisami:

Na podstawie art. 2 pkt 1a tej ustawy, przez instrumenty finansowe rozumie się instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Uwzględniając powyższe, świadectwa pochodzenie energii elektrycznej nie są instrumentami finansowymi w myśl ww. ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (zaliczane są do towarów giełdowym zgodnie z uregulowaniami art. 2 pkt 2 lit. d) ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych w związku z przepisami art. 9e ust. 6 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne).

Zatem działalność brokerska polegająca na pośrednictwie w nabywaniu i zbywaniu tych świadectw nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy i będzie podlegać opodatkowaniu podstawową, 23% stawką podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko w zakresie pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Ad. 3

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Należy zauważyć, iż zgodnie z art. 38b ust. 1-5 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 48, poz. 284 z późn. zm.) w umowie o świadczenie usług brokerskich w zakresie obrotu towarami giełdowymi towarowy dom maklerski zobowiązuje się wobec dającego zlecenie do zawierania umów nabycia lub zbycia towarów giełdowych w imieniu własnym, lecz na rachunek dającego zlecenie.

W umowie o świadczenie usług brokerskich w zakresie obrotu towarami giełdowymi, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. b-e, towarowy dom maklerski zobowiązuje się do prowadzenia rachunku lub rejestru towarów giełdowych oraz rachunku pieniężnego, służącego do obsługi realizacji jego zobowiązań wobec dającego zlecenie.

Towarowy dom maklerski odpowiada wobec dającego zlecenie za wykonanie zobowiązania wynikającego z transakcji giełdowej, której przedmiotem są towary giełdowe, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. d i e.

Umowy, o których mowa w ust. 1, powinny zostać zawarte w formie pisemnej pod rygorem nieważności.

W zakresie nieuregulowanym w ust. 1-4 do umowy:

Natomiast w myśl art. 30 ust. 1 ustawy, podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla:

Natomiast z uregulowań art. 30 ust. 3 ustawy wynika, że w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku.

Przepis ten koresponduje z art. 8 ust. 2a ustawy, w myśl którego w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Powyższy przepis (art. 30 ust. 3 ustawy w związku z art. 8 ust. 2a) będzie mieć zastosowanie w opisanej we wniosku sytuacji.

Jak słusznie zauważa bowiem Spółka, w tym przypadku występuje zatem swoisty "komis" usług. Uwzględniając powyższe, podstawa opodatkowania w przypadku prowadzenia działalności brokerskiej polegającej na pośrednictwie w obrocie świadectwami pochodzenia energii elektrycznej będzie ustalana w oparciu o uregulowania art. 30 ust. 3 ustawy, jako kwota należna z tytułu świadczenia usług (uwzględniająca przysługujące Spółce wynagrodzenie w postaci prowizji), pomniejszona o kwotę podatku.

Stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Ad. 4-5

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Natomiast zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego zauważyć należy, iż Wnioskodawca w przyszłości rozważa prowadzenie działalności w zakresie pośrednictwa w obrocie na kontraktach terminowych na świadectwa pochodzenia energii elektrycznej.

Ww. kontrakty terminowe na świadectwa pochodzenia energii nie są towarami w myśl przedmiotowej definicji określonej w art. 2 pkt 6 ustawy. Uwzględniając powyższe, ich obrót (pośrednictwo w nabywaniu i zbywaniu) będzie świadczeniem usługi, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Ponadto należy zauważyć, iż zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy, zwalnia się od podatku usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 z późn. zm.), instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są:

Zatem kontrakty terminowe na świadectwa pochodzenia energii są instrumentami finansowymi, o których mowa w ww. art. 2 pkt 1 lit. e i f) ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (instrumentem bazowym jest świadectwo pochodzenie energii uznane za towar w myśl art. 9e ust. 6 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 z późn. zm.)).

Należy jednak mieć na uwadze, iż w myśl przepisów art. 43 ust. 16 pkt 5 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 41, nie ma zastosowania do usług dotyczących praw i udziałów odzwierciedlających prawa majątkowe, których instrumentami bazowymi są towary, mierniki i limity wielkości produkcji oraz uprawnienia do emisji zanieczyszczeń, i które mogą być zrealizowane poprzez dostawę towarów lub świadczenie usług innych niż zwolnione z podatku.

Uwzględniając powyższe, ponieważ obrót świadectwami pochodzenia energii nie korzysta ze zwolnienia od podatku (jest opodatkowany 23% stawką podatku), to również działalność brokerska polegająca na pośrednictwie w nabywaniu kontraktów terminowych na te świadectwa, zgodnie z uregulowaniami ww. art. 43 ust. 16 pkt 5 ustawy, biorąc pod uwagę przepisy art. 41 ust. 1 ustawy i art. 146a pkt 1 ustawy, będzie opodatkowany podstawową stawku podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko w zakresie pytania nr 4 jest prawidłowe.

W zakresie natomiast podstawy opodatkowania ww. działalności należy zauważyć, iż zgodnie z art. 30 ust. 1 ustawy, podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla:

Natomiast z uregulowań art. 30 ust. 3 ustawy wynika, iż w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku.

Uwzględniając powyższe, podstawa opodatkowania w przypadku prowadzenia działalności brokerskiej polegającej na pośrednictwie w nabywaniu i zbywaniu kontraktów terminowych na świadectwa pochodzenia energii elektrycznej będzie ustalana w oparciu o uregulowania art. 30 ust. 3 ustawy, jako kwota należna z tytułu świadczenia usług (uwzględniająca przysługujące Spółce wynagrodzenie w postaci prowizji), pomniejszona o kwotę podatku.

Stanowisko w zakresie pytania nr 5 jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.