IPPP3/443-612/12-2/JK - Zwolnienie z akcyzy wyrobów węglowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2012 r. (data wpływu 8 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania zwolnienia względem wyrobów węglowych na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 8 czerwca 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania zwolnienia względem wyrobów węglowych na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Decyzjami z dnia 8 kwietnia 2008 r. Prezes URE udzielił Przedsiębiorstwu Produkcyjno-Handlowemu "L" Sp. z o.o. (dalej: L) koncesji na wytwarzanie ciepła oraz na przesyłanie i dystrybucję ciepła. Obu koncesji udzielono na czas określony 10 lat, to jest do dnia 1 listopada 2018 r. W treści decyzji wskazano przy tym, iż wytwarzanie ciepła odbywać się będzie w kotłowni funkcjonującej w oparciu o sześć kotłów wodnych o łącznej mocy 23,2 MW, które opalane są paliwem węglowym.

Wskutek przekształcenia o charakterze korporacyjnym (przejęcia spółki w trybie art. 492 § 1 pkt 1 k.s.h.) następcą prawnym dotychczasowego koncesjonariusza po czynności prawnej z dnia 30 maja 2011 r. stały się Zakłady M S.A. (dalej: Wnioskodawca). Przejęcie zostało ujawnione w KRS, zaś L zostało wykreślone z Rejestru Przedsiębiorców dnia 19 sierpnia 2011 r.

W konsekwencji, w postępowaniu administracyjnym, które prowadzone było z wniosku Wnioskodawcy Prezes URE dokonał zmiany wskazanych wyżej decyzji udzielających koncesji. Zmiana decyzji dokonana została w trybie przepisu art. 155 k.p.a. i w obu przypadkach polegała na zmianie sentencji pierwotnego brzmienia decyzji Prezesa URE polegającej na zastąpieniu nazwy (firmy, siedziby, NIP i numeru wpisu do KRS) adresata decyzji (decyzje z dnia 13 lipca 2011 r.). Objęta obowiązkiem podatkowym działalność jest wykonywana zatem w sposób ciągły najpierw przez pierwotnego koncesjonariusza, a potem przez jego sukcesora.

Odtąd, w ramach wykonywania działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi ciepłownię, w której jako materiał opałowy wykorzystuje wyroby węglowe nabywane od podmiotów krajowych. W związku z tym, Wnioskodawca jest podatnikiem podatku akcyzowego z tytułu użycia wyrobów akcyzowych. Część wytworzonej w ciepłowni energii cieplnej sprzedawana jest dla odbiorców zewnętrznych.

Wykorzystywane w działalności wyroby węglowe opatrzone są kodem CN 2701.

W aspekcie finansowym działalność Wnioskodawcy oraz jego poprzednika prawnego wyraża się w następujący sposób: kwota za jaką zakupiono wyroby węglowe wyniosła: 849 378,28 zł (zakup przez L) i 1 582 772,28 zł (zakup przez Wnioskodawcę); kwota wyrażającą sprzedaż energii cieplnej wyniosła 1 871 180,18 zł (sprzedaż przez L) i 529 997,66 zł (sprzedaż przez Wnioskodawcę) zaś sprzedaż energii cieplnej była wyłączną transakcją sprzedaży towarów i usług wyprodukowanych w ciepłowni, gdyż innych towarów i usług w tej zorganizowanej jednostce nie produkowano; wartość sprzedaży wszelkich towarów i usług w całym przedsiębiorstwie wyniosła 2 358 772,66 zł (sprzedaż przez L obejmuje wyżej wskazaną wartość oraz sprzedaż usług remontowo-budowlanych i wody) i 195 566 572,05 zł (sprzedaż przez Wnioskodawcę obejmuje wyżej wskazaną wartość a także sprzedaż pojazdów szynowych oraz usług ich remontów i modernizacji). Od momentu w którym produkcją ciepła zajmuje się Wnioskodawca około 30% produkowanej energii jest sprzedawane do odbiorców zewnętrznych (świadczone jest ogrzewanie oraz zaopatrzenie w ciepłą wodę użytkową na rzecz wspólnot mieszkaniowych, spółdzielni mieszkaniowych oraz przedsiębiorstw), a około 70% jest wykorzystywane na potrzeby własne (z tego 68,4% ciepła wykorzystywanego przez Wnioskodawcę to ogrzewanie pomieszczeń i hal produkcyjnych, zaś pozostała część wykorzystywana jest w procesach przemysłowych i dla celów socjalnych pracowników). Wszystkie wskazane dane dotyczą globalnego ujęcia 2011 r.

Nawiązując do zadanego pytania nr 3 Wnioskodawca wyjaśnia, iż struktura organizacyjna Wnioskodawcy określona została w Regulaminie Organizacyjnym Wnioskodawcy wprowadzonym Zarządzeniem Dyrektora Generalnego Nr... z dnia 27 grudnia 2011 r., z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 2012 r. W myśl postanowień art. 31 Statutu Wnioskodawcy, Regulamin Organizacyjny został przyjęty przez Zarząd w drodze Uchwały nr 37/2011 z dnia 16 grudnia 2011 r. a następnie zatwierdzony przez Radę Nadzorczą Uchwałą nr VI/57/2011 z dnia 16 grudnia 2011 r. Regulamin Organizacyjny Wnioskodawcy określa zasady działania, strukturę organizacyjną oraz zadania komórek organizacyjnych Wnioskodawcy.

W myśl § 6 Regulaminu w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy wydzielone są piony organizacyjne, w ramach których zgrupowane są komórki organizacyjne o zbliżonych lub uzupełniających się zadaniach lub charakterze. Komórkami organizacyjnymi są: działy, zespoły i warsztaty. Komórkami organizacyjnymi kierują kierownicy komórek organizacyjnych. W ramach struktury wewnętrznej warsztatów produkcyjnych funkcjonują mistrzowie, brygady i samodzielne stanowiska pracy, których struktura wewnętrzna, szczegółowe zadania i czynności określane są postanowieniami Regulaminu oraz przez zarządzenia Dyrektora Generalnego.

W strukturze Wnioskodawcy funkcjonują następujące piony organizacyjne: 1) pion Dyrektora Generalnego, kierowany przez Dyrektora Generalnego, 2) pion Produkcji, kierowany przez Dyrektora Produkcji, 3) pion Finansowy, kierowany przez Dyrektora Finansowego.

Dział Produkcji Energii Cieplnej i Hydroforowi (P1-K), stanowiąc komórkę organizacyjną usytuowaną w ramach pionu Produkcji (nadzorowana przez Szefa Produkcji, bezpośrednio podlegającemu Dyrektorowi Produkcji), zgodnie z postanowieniami Regulaminu Organizacyjnego podzielony został na dwie brygady: Brygadę Kotłowni oraz Brygadę Hydroforni. Brygadami zarządzają Brygadziści podlegający bezpośrednio Mistrzowi Działu Produkcji Energii Cieplnej i Hydroforowni. Dział zatrudnia łącznie 15 pracowników pośrednioprodukcyjnych oraz jednego pracownika umysłowego. W § 48 Regulaminu określone zostały zadania Działu Produkcji Energii Cieplnej i Hydroforownii. Należą do nich w szczególności 1) wytwarzanie i sprzedaż energii cieplnej, 2) opracowywanie planów zużycia materiałów, części zamiennych oraz narzędzi niezbędnych do wykonywania zadań, 3) zabezpieczanie nadzorowanych maszyn urządzeń przed awariami i likwidacja ich źródeł, 4) prowadzenie pełnej dokumentacji technicznej związanej z prowadzeniem przeglądów, rewizji, prób oraz napraw awaryjnych urządzeń podlegających Dozorowi Technicznemu, 5) nadzorowanie prawidłowej obsługi, eksploatacji i należytej konserwacji maszyn i urządzeń, 6) sporządzanie okresowych raportów i sprawozdań dla organów kierowniczych Spółki.

Głównym zadaniem Brygady Kotłowni jest wytwarzanie i sprzedaż energii cieplnej. W Brygadzie zatrudnionych jest obecnie 11 pracowników fizycznych, jeden z nich pełni funkcję Brygadzisty. Poszczególni pracownicy posiadają indywidualne zakresy obowiązków i są zatrudnieni na następujących stanowiskach: palacz, palacz kotłów wodnych, pomoc palacza.

Bieżącymi sprawami obydwu Brygad zarządza Mistrz Działu P1-K. Pełni on jednocześnie rolę pracownika administracyjnego - do jego obowiązków należy m.in. prowadzenie ewidencji sprzedaży, przekazywanie okresowych informacji na temat poboru energii cieplnej przez poszczególnych odbiorców zainteresowanym komórkom organizacyjnym Wnioskodawcy, przekazywanie danych do fakturowania. Posiada on również pewne uprawnienia personalne (udzielanie urlopów, prowadzenie ewidencji czasu pracy i przekazywanie jej do odpowiedziach komórek w celu prawidłowego naliczenia wynagrodzeń itp.).

W myśl postanowień Regulaminu Organizacyjnego Wnioskodawcy Mistrz odpowiada za organizowanie pracy mistrzowni w sposób zapewniający terminową realizację nałożonych zadań produkcyjnych, w szczególności poprzez: 1) organizowanie pracy w mistrzowi w sposób zapewniający należyte wykorzystanie maszyn i urządzeń, 2) organizowanie stanowisk pracy oraz przygotowanie miejsca i narzędzi do realizacji planowanych zadań, 3) dbanie o wysoką jakość wykonywanych zadań przez podległych pracowników, 4) zapewnienie pracownikom pełnego i właściwego wykorzystania czasu pracy, przestrzegania dyscypliny zgodnie z Regulaminem Pracy, przepisami BHP i ppoż, 5) opracowywanie, w porozumieniu z kierownikami warsztatów, zakresów uprawnień i obowiązków podległych pracowników, 6) kontrola kart pracy oraz potwierdzanie na nich wykonania zadanej pracy zgodnie z dokumentacją, 7) czuwanie nad zaopatrzeniem stanowisk pracy w potrzebne materiały i narzędzia oraz kontrolowanie właściwego ich wykorzystania i przechowywania, 8) nadzór nad zabezpieczaniem stanowisk pracy w niezbędną dokumentację technologiczną i wykonawczą, 9) wnioskowanie zmian norm materiałowych i norm pracy, 10) zatwierdzanie kart pracy, 11) udział we wprowadzaniu nowych technologii i metod pracy, 12) udział w opracowywaniu budżetu podległych brygad i mistrzowni, a następnie właściwych warsztatów produkcyjnych, 13) sprawowanie nadzoru nad właściwym stanem technicznym maszyn i urządzeń produkcyjnych i ich właściwą eksploatacją oraz nad prawidłowością stosowanej technologii, 14) nadzór nad utrzymaniem porządku i czystości na stanowiskach pracy i w pomieszczeniach przypisanych do warsztatów, 15) dbanie o całość mienia w mistrzowni poprzez odpowiednie zabezpieczenie przed kradzieżą lub uszkodzeniem, 16) nadzór nad przestrzeganiem przez podległych pracowników obowiązujących zarządzeń, regulaminów pracy oraz zasad zabezpieczenia i ochrony mienia, 17) koordynacja współpracy miedzy brygadami mistrzowni dla zapewnienia sprawnej efektywnej realizacji zadań, 18) wykonywanie innych zadań wynikających z obowiązującego systemu zarządzania jakością oraz zadań i poleceń wewnętrznych wydawanych przez Dyrektora Generalnego i bezpośrednich przełożonych.

Mistrz ponosi ponadto odpowiedzialność za: 1) efekty ekonomiczne podległej mistrzowni, 2) terminowe i efektywne wykonywanie zadań produkcyjnych, usługowych i innych powierzonych mistrzowni, 3) jakość wyrobów, usług i innych powierzonych prac, 4) utrzymanie dyscypliny pracy oraz gospodarkę funduszem płac mistrzowni, 5) bezpieczeństwo i higienę pracy, bezpieczeństwo ppoż.

Do zakresu obowiązków brygadzistów należy z kolei: 1) kierowanie brygadą i organizowanie pracy w sposób umożliwiający planowe, terminowe efektywne wykonywanie zadań produkcyjnych, 2) współpraca z przełożonymi w zakresie planowania zadań produkcyjnych, ustalania niezbędnych zasobów pracowniczych zaopatrzenia brygady w materiały do produkcji, 3) nadzór nad przestrzeganiem przez poszczególnych pracowników instrukcji stanowiskowych, bhp oraz ppoż, 4) udział w opracowywaniu budżetu podległych brygad mistrzowni, 5) egzekwowanie od pracowników należytej jakości wydajności pracy, 6) wykonywanie pracy zgodnie z technologią i przepisami odbioru jakości w zakresie prac wykonywanych przez brygadę, 7) dbałość o powierzony majątek poprzez nadzór nad prawidłową eksploatacją maszyn, urządzeń, narzędzi i przyrządów będących w dyspozycji brygady, dopilnowanie wykonywania należytych konserwacji i remontów, 8) egzekwowanie właściwego wykorzystania dnia roboczego przez podległych pracowników oraz rzetelna ocena ich pracy, 9) współpraca przy wprowadzaniu postępu technicznego i organizacyjnego, 10) stwarzanie warunków dobrej współpracy pomiędzy pracownikami oraz kształtowanie prawidłowych stosunków międzyludzkich, 11) wykonywanie innych zadań wynikających z obowiązującego systemu zarządzania jakością oraz zadań i poleceń wewnętrznych wydawanych przez Dyrektora Generalnego i bezpośrednich przełożonych.

W ramach Brygady Kotłowni wyodrębnić można materialne i niematerialne składniki majątku, związane z wyodrębnioną w strukturze organizacyjnej i ewidencji księgowej działalnością w zakresie wytwarzania i dystrybucji ciepła, tj. prawa z zawartych umów najmu nieruchomości i budynków, własność nieruchomości i ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości; rejestry, ewidencje i inna dokumentacja sprawozdawcza, związana bezpośrednio z działalnością polegającą na produkcji energii cieplnej.

Ciepłownia jako określona struktura w ramach Wnioskodawcy ma organizacyjnie przyporządkowane na potrzeby prowadzonej działalności szereg maszyn, urządzeń, budynków i budowli związanych bezpośrednio z jej funkcjonowaniem. Dla ciepłowni nie jest prowadzona odrębna księgowość, gdyż formalnoprawnie jest to jedynie część wnioskującej o wydanie interpretacji podatkowej Spółki. Jednak z prowadzonej ewidencji zdarzeń gospodarczych można wyodrębnić te które dotyczą ciepłowni (dokonano tego choćby na potrzeby przedstawienia wyżej wyszczególnionych danych finansowych o wysokości sprzedaży i zakupów). W przypadku "Działu Produkcji Energii Cieplnej i Hydroforni" w zakresie produkcji energii cieplnej jako przedsiębiorstwo ciepłownicze w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne prowadzone jest szczegółowe wyodrębnienie w księgach Wnioskodawcy. Wyodrębnienie to ma miejsce w planie kont i w polityce rachunkowości jakie obowiązują u Wnioskodawcy. Należności za wytwarzanie i przesył energii cieplnej są odróżnione od pozostałej sprzedaży Spółki. Podobnie ma się rzecz ze zobowiązaniami (faktury zakupu za paliwo, listy płac i wynikające z nich wynagrodzenia a także usługi obce), które są księgowane i zaliczane do wyodrębnionej działalności ciepłowniczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy na potrzeby określenia sytuacji w roku podatkowym 2012, należy ustalić zgodnie z danymi dotyczącymi roku 2011 proporcję sumy, za jaką zakupiono wyroby węglowe do sumy sprzedanego wyprodukowanego ciepła przez przedsiębiorstwo. W odniesieniu do wyżej przedstawionego stanu faktycznego kwoty 2 432 150,56 zł (wynik uzyskany ze zsumowania 849 378,28 zł i 1 582 772,28 zł) do kwoty 2 401 177,84 zł (będącej sumą kwoty 1 871 180,18 zł z kwotą 529 997,66 zł). Proporcja ta wynosi w niniejszej sprawie 101,29%, uznać więc należy, że udział zakupu węgla stanowi nie mniej niż 10% wartości produkcji sprzedanej. Do wartości produkcji sprzedanej nie wlicza się sprzedaży innych towarów i usług produkowanych w przedsiębiorstwie które nie są ciepłem wytworzonym z użyciem wyrobów węglowych.

Zdaniem Wnioskodawcy z uwagi na wystąpienie w niniejszej sprawie sukcesji prawnej po poprzednim podmiocie prowadzącym działalność koncesjonowaną przy dokonywaniu wyliczeń wartości produkcji oraz wartości zakupu wyrobów węglowych powinno uwzględniać się sumę danych dla L oraz dla Wnioskodawcy. Tylko taki sposób prowadzenia wyliczeń pozwoli ona ocenę, czy prowadzona obecnie przez Wnioskodawcę ciepłownia spełnia kryteria zakładu energochłonnego, które ustala się w oparciu o dane całoroczne.

Zdaniem Wnioskodawcy ciepłownia prowadzona przez Wnioskodawcę spełnia w bieżącym roku podatkowym kryteria stawiane zakładom energochłonnym, gdyż w tej jednostce organizacyjnej udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku 2011. Nadto, prowadzoną ciepłownię uznać trzeba za zorganizowana część przedsiębiorstwa, która jest organizacyjnie (stanowi odrębny dział w strukturze organizacyjnej) i finansowo (mogłaby potencjalnie funkcjonować jako samodzielne przedsiębiorstwo, nadto z prowadzonej ewidencji zdarzeń gospodarczych można wyodrębnić te zdarzenia, które się do tej zorganizowanej części odnoszą) wyodrębniony w przedsiębiorstwie zespół składników materialnych (m.in. wykorzystywane przez ciepłownię urządzenia i instalacje techniczne, posiadane zasoby magazynowe) i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych.

Istniejący w ramach Wnioskodawcy dział produkcji energii cieplnej mógłby zarazem być niezależnym przedsiębiorstwem samodzielnie wytwarzającym energię cieplną. Wydzielenie tego działu u Wnioskodawcy na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przypisanie do realizacji zadań wytwarzania i przesyłania energii cieplnej) jest spełnieniem warunku wyodrębnienia w istniejącym przedsiębiorstwie. Wyodrębnienie oznacza bowiem jednocześnie należenie do struktury przedsiębiorstwa. Kryterium wyodrębnienia stanowi rola jaką spełniają składniki materialne i niematerialne w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa. Mając powyższe na uwadze należy podkreślić, że Wnioskodawca przejął w całości istniejący i działający samodzielnie podmiot gospodarczy jakim była spółka z ograniczoną odpowiedzialnością L. Wnioskodawca przejął wszystkie składniki materialne i niematerialne służące realizacji zadań polegających na wytwarzaniu i przesyle energii cieplnej. Mamy więc do czynienia ze spełnieniem kryterium roli pełnionej w ramach struktury do jakiej został włączony poprzedni podmiot gospodarczy. Potencjalnie więc możliwe jest niezależne działanie jako samodzielnego podmiotu gospodarczego tej zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Nie można rozumieć wyodrębnienia finansowego jako samodzielności finansowej ale takie wydzielenie w ewidencji księgowej, które pozwala na przyporządkowanie przychodów i kosztów a także należności i zobowiązań do wydzielonej i w taki sposób zorganizowanej części przedsiębiorstwa, co ma miejsce w niniejszej sprawie, a w konsekwencji prowadzi do wniosku o kwalifikowaniu się ciepłowni Wnioskodawcy jako tzw. zakładu energochłonnego.

Zdaniem Wnioskodawcy z uwagi na spełnienie przesłanek uznania prowadzonej ciepłowni za tzw. zakład energochłonny Wnioskodawcy może korzystać ze zwolnienia przewidzianego w przepisie art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Warunkiem korzystania ze zwolnienia jest przy tym prowadzenie zgodnie z przepisami ustawy ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych (art. 31a ust. 4 i nast. ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W załączniku tym wymieniono w poz. 19 pod kodem CN ex 2701: węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Umieszczenie dopisku "ex" przy konkretnym kodzie CN ma na celu zawężenie tych wyrobów do tych, które spośród danego grupowania spełniają warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce "Nazwa wyrobu (grupa wyrobów)". Dopisek "ex" umieszczony w pozycjach załącznika oznacza, iż wyroby o podanych tam kodach należy traktować zawężająco czyli np. nie wszystkie wyroby oznaczone kodem CN 2701, lecz te spośród nich, które są opisane w danej pozycji.

Zasadą jest, iż obrót wyrobami węglowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą (art. 9a ust. 1 ustawy). Tym niemniej prawodawca przewidział liczne wyjątki od tej zasady.

I tak, zgodnie z art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez zakłady energochłonne do celów opałowych.

Przy czym stosownie do ust. 10 niniejszego artykułu przez zakłady energochłonne rozumie się podmioty, u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zasadnym jest przy tym wskazać, iż w świetle przepisów art. 31a ust. 4-7 ustawy, warunkiem wskazanego zwolnienia jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca wskutek przekształcenia o charakterze korporacyjnym (przejęcia spółki w trybie art. 492 § 1 pkt 1 k.s.h.) stał się następcą prawnym dotychczasowego koncesjonariusza (L) po czynności prawnej z dnia 30 maja 2011 r. Przejęcie zostało ujawnione w KRS, zaś L zostało wykreślone z Rejestru Przedsiębiorców dnia 19 sierpnia 2011 r. Odtąd, w ramach wykonywania działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi ciepłownię, w której jako materiał opałowy wykorzystuje wyroby węglowe o kodzie CN 2701 nabywane od podmiotów krajowych.

Jak wskazał Wnioskodawca w aspekcie finansowym działalność Wnioskodawcy oraz jego poprzednika prawnego wyraża się w następujący sposób: kwota za jaką zakupiono wyroby węglowe wyniosła: 849 378,28 zł (zakup przez L) i 1 582 772,28 zł (zakup przez Wnioskodawcę); kwota wyrażającą sprzedaż energii cieplnej wyniosła 1 871 180,18 zł (sprzedaż przez L) i 529 997,66 zł (sprzedaż przez Wnioskodawcę) zaś sprzedaż energii cieplnej była wyłączną transakcją sprzedaży towarów i usług wyprodukowanych w ciepłowni, gdyż innych towarów i usług w tej zorganizowanej jednostce nie produkowano; wartość sprzedaży wszelkich towarów i usług w całym przedsiębiorstwie wyniosła 2 358 772,66 zł (sprzedaż przez L obejmuje wyżej wskazaną wartość oraz sprzedaż usług remontowo-budowlanych i wody) i 195 566 572,05 zł (sprzedaż przez Wnioskodawcę obejmuje wyżej wskazaną wartość a także sprzedaż pojazdów szynowych oraz usług ich remontów i modernizacji). Wszystkie wskazane dane dotyczą globalnego ujęcia 2011 r.

Ponadto Wnioskodawca podniósł, iż ciepłownia jako określona struktura w ramach Wnioskodawcy ma organizacyjnie przyporządkowane na potrzeby prowadzonej działalności szereg maszyn, urządzeń, budynków i budowli związanych bezpośrednio z jej funkcjonowaniem. Dla ciepłowni nie jest prowadzona odrębna księgowość, gdyż formalnoprawnie jest to jedynie część wnioskującej o wydanie interpretacji podatkowej Spółki. Jednak z prowadzonej ewidencji zdarzeń gospodarczych można wyodrębnić te które dotyczą ciepłowni (dokonano tego choćby na potrzeby przedstawienia wyżej wyszczególnionych danych finansowych o wysokości sprzedaży i zakupów). W przypadku "Działu Produkcji Energii Cieplnej i Hydroforni" w zakresie produkcji energii cieplnej jako przedsiębiorstwo ciepłownicze w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne prowadzone jest szczegółowe wyodrębnienie w księgach Wnioskodawcy. Wyodrębnienie to ma miejsce w planie kont i w polityce rachunkowości jakie obowiązują u Wnioskodawcy. Należności za wytwarzanie i przesył energii cieplnej są odróżnione od pozostałej sprzedaży Spółki. Podobnie ma się rzecz ze zobowiązaniami (faktury zakupu za paliwo, listy płac i wynikające z nich wynagrodzenia a także usługi obce), które są księgowane i zaliczane do wyodrębnionej działalności ciepłowniczej.

Odnosząc się do kwestii czy dokonując wyliczeń dotyczących wartości produkcji sprzedanej oraz wartości zakupu wyrobów węglowych należy brać pod uwagę całość obrotów przedsiębiorstwa, czy tylko tą część obrotów, która jest ściśle związana z działalnością wykorzystującą wyroby węglowe wskazać należy, iż zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 22 lipca 2011 r. w sprawie programu badań statystycznych statystyki publicznej na rok 2012 (Dz. U. z 2011 r. Nr 173, poz. 1030), wartość produkcji sprzedanej obejmuje m.in. wartość sprzedanych (niezależnie od tego, czy zostały zapłacone) na zewnątrz przedsiębiorstwa produktów, tj.: własnej produkcji wyrobów gotowych oraz wykonanych usług. Produkcję sprzedaną wyraża się w cenach realizacji, tj. w cenach faktycznie uzyskiwanych w transakcjach sprzedaży z bezpośrednimi odbiorcami, w wartości netto tj. bez należnego od tej sprzedaży podatku od towarów i usług (VAT).

Zatem stwierdzić należy, iż przez sformułowanie wartości produkcji sprzedanej, którym posługuje się definicja zakładu energochłonnego, należy rozumieć całość świadczonych przez jednostkę usług i wyprodukowanych wyrobów gotowych dotyczących jednostki, dla której ten udział jest wyliczany.

Wobec powyższego rozstrzygając czy w przedmiotowym przypadku ciepłownia spełnia definicję zakładu energochłonnego, wyliczenie udziału, o którym mowa w art. 31a ust. 10 ustawy, winno obejmować stosunek zakupionych wyrobów węglowych do wartości produkcji sprzedanej (de facto ciepła) przez ciepłownię.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w niniejszym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii czy dla dokonania wyliczeń dotyczących wartości produkcji oraz wartości zakupu wyrobów węglowych powinno zaliczyć się sumę tych wartości dla Wnioskodawcy i jej poprzednika prawnego, czy też prawidłowym jest uwzględnienie tylko danych dotyczących okresu po przejęciu wcześniejszego koncesjonariusza wskazać należy, iż zgodnie z art. 491 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), spółki kapitałowe mogą się łączyć między sobą oraz ze spółkami osobowymi; spółka osobowa nie może jednakże być spółką przejmującą albo spółką nowo zawiązaną. Jedną z form połączenia jest łączenie się przez przejęcie (art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych). Polega ono na przeniesieniu całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej.

Natomiast stosownie do definicji zakładu energochłonnego udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej winien wynosić nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zatem w przedmiotowej sytuacji, w której Wnioskodawca stał się wskutek przekształcenia o charakterze korporacyjnym (przejęcia spółki w trybie art. 492 § 1 pkt 1 k.s.h.) następcą prawnym dotychczasowego koncesjonariusza (L) przy dokonywaniu wyliczeń dotyczących wartości produkcji sprzedanej oraz wartości zakupu wyrobów węglowych powinno zaliczyć się sumę tych wartości dla Wnioskodawcy i jej poprzednika prawnego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w niniejszym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii czy ciepłownia powadzona przez Wnioskodawcę spełnia w bieżącym roku podatkowym kryteria uznania za zakład energochłonny a w konsekwencji, czy Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia przewidzianego w przepisie art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy wskazać należy, iż dla uznania ciepłowni za zakład energochłonny udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej ciepłowni winien wynosić nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział a ponadto ciepłownia nie może być mniejsza niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W tym miejscu zwrócić należy uwagę na pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, które zawarte jest w art. 31a ust. 10 ustawy. Stosownie do tego przepisu, zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jest jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Tą ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Winno ono mieć również zdolność zaistnienia jako niezależne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Stosownie do tego przepisu, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Z opisu sprawy wynika, iż udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej (ciepła) przez ciepłownię wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział, tj. roku 2011. Ponadto ciepłownia stanowi wydzieloną organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w istniejącym przedsiębiorstwie zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 31a ust. 10 ustawy.

Zatem ciepłownia spełnia stawiane przez art. 31a ust. 10 ustawy wymogi dla uznania jej za zakład energochłonny. Tym samym należy stwierdzić, iż w przedmiotowym przypadku ciepłownia jest zakładem energochłonnym.

W konsekwencji Wnioskodawca względem wyrobów węglowych wykorzystywanych w prowadzonej ciepłowni, która jest zakładem energochłonnym jest uprawniony do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy, pod warunkiem prowadzenia - zgodnie z art. 31a ust. 4-7 ustawy - ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w niniejszym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.