IPPP3/443-602/12-3/LK - VAT w zakresie rozliczenia podatku od towarów i usług w związku z nabyciem towarów od kontrahenta z Rosji lub USA.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2012 r. (data wpływu 8 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia podatku od towarów i usług w związku z nabyciem towarów od kontrahenta z Rosji lub USA - jest prawidłowe.

W dniu 8 czerwca 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia podatku od towarów i usług w związku z nabyciem towarów od kontrahenta z Rosji lub USA.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe:

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1. Zarówno pierwszą jak i druga dostawę należy opodatkować podatkiem od towarów i usług. Pierwszy sprzedawca powinien wystawić kontrahentowi rosyjskiemu fakturę z VAT za odpłatną dostawę towarów na terytorium

Z kolei drugą dostawę rozliczy spółka P. w ramach samoopodatkowania (art. 17 ust. 5 pkt 1 ustawy), wystawiając fakturę wewnętrzną, w której podstawą opodatkowania będzie wartości faktury wystawionej przez kontrahenta rosyjskiego. W tym przypadku podatek naliczony będzie jednocześnie podatkiem do odliczenia. Zatem sam VAT z drugiej transakcji będzie dla spółki P. neutralny, pod warunkiem, że zakupy od kontrahenta rosyjskiego związane będą z działalnością opodatkowaną.

Na mocy art. 17 ust. 2 ustawy rosyjski kontrahent nie wykazuje na fakturze i nie rozlicza podatku należnego.

Ad. 2. Zarówno pierwszą jak i druga dostawę należy opodatkować podatkiem od towarów i usług. Pierwszy sprzedawca powinien wystawić kontrahentowi amerykańskiemu fakturę z VAT za odpłatną dostawa towarów na terytorium Polski (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT). Z kolei drugą dostawę rozliczy spółka P. w ramach samoopodatkowania (art. 17 ust. 5 pkt 1 ustawy), wystawiając fakturę wewnętrzną, w której podstawą opodatkowania będzie wartości faktury wystawionej przez kontrahenta amerykańskiego. W tym przypadku podatek naliczony będzie jednocześnie podatkiem do odliczenia. Zatem sam VAT z drugiej transakcji będzie dla spółki P. neutralny, pod warunkiem, że zakupy od kontrahenta amerykańskiego związane będą z działalnością opodatkowaną. Na mocy art. 17 ust. 2 ustawy amerykański kontrahent nie wykazuje na fakturze i nie rozlicza podatku należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podlega:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy przez towary - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii;

Stosownie do art. 2 pkt 7 ustawy przez import towarów - rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju;

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W przepisach art. 7 ust. 8 i art. 22 ust. 1-4 ww. ustawy o podatku od towarów i usług uregulowano w sposób szczególny zasady dotyczące określenia miejsca świadczenia przy dostawie towarów w przypadku transakcji łańcuchowych, tj. transakcji, w których występuje kilka podmiotów zawierających transakcje dotyczące jednego towaru, przy czym towar trafia bezpośrednio od pierwszego do ostatniego podmiotu w łańcuchu.

Stosownie do art. 7 ust. 8 ww. ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje towar ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzeń przyszłych wynika, że Wnioskodawca zamierza zakupić od rosyjskiego lub amerykańskiego podmiotu gospodarczego maszyny i urządzenie. Podmiot ten nie posiada w Polsce siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Na potrzeby tej transakcji dostawca z siedzibą w kraju trzecim maszyny i urządzenia zamówi oraz zakupi w Polsce (od polskiego podatnika) i nie wywożąc za granicę, dokona ich dostawy na rzecz Wnioskodawcy. Należność za towar i usługę transportową Spółka przekaże przelewam bankowym na rachunek dostawcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą sposobu rozliczenia podatku w związku z nabyciem towarów.

W przypadku wyżej opisanej transakcji wystąpią, zatem dwie dostawy:

Analizując przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż opisana transakcja spełnia przesłanki do uznania jej za transakcję łańcuchową, bowiem następuje dostawa tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z dostawców wydaje towar ostatniemu w kolejności nabywcy. Zauważyć jednak należy, iż w przedstawionej sytuacji towar w wyniku kolejnych dostaw nie opuszcza terytorium Polski, tj. nie następuje wywóz towaru poza terytorium kraju. Tym samym, niezależnie czy transport towarów przyporządkowany jest pierwszemu czy ostatniemu podmiotowi w przedstawionej transakcji łańcuchowej, miejscem dostawy towarów dokonywanych na rzecz Wnioskodawcy przez kontrahenta z Rosji lub USA będzie terytorium Polski. A zatem Spółka na podstawie art. 17 winna dokonać rozliczenia przedmiotowej transakcji.

I tak zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Stosownie do art. 17 ust. 2 w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

W myśl art. 17 ust. 5 pkt 1 ustawy, przepis ust. 1 pkt 5 stosuje się, jeżeli nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, albo osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 6.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku stwierdzić należy, iż Spółka będzie zobowiązana do rozliczenia tej transakcji jako nabywca towarów stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy nadmienić, iż niniejsza interpretacja indywidualna stanowi odpowiedź w zakresie opodatkowania nabycia towarów przez Spółkę, jako podmiot zobowiązany do rozliczenia tej transakcji natomiast w zakresie sposobu opodatkowania transakcji dostawy towarów przez polskiego dostawcę na rzecz kontrahenta mającego siedzibę na terytorium Rosji lub USA zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.