IPPP3/443-600/13-2/KB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 września 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-600/13-2/KB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2013 r. (data wpływu 1 lipca 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz opodatkowania nieodpłatnych czynności na rzecz pracowników i kontrahentów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lipca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz opodatkowania nieodpłatnych czynności na rzecz pracowników i kontrahentów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność produkcyjną i postprodukcyjną w szczególności w zakresie filmów reklamowych oraz tworzenia animacji komputerowej 3D i innych animowanych form filmowych. Spółka jest podatnikiem podatku VAT i jej podstawowa działalność gospodarcza podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Spółka na potrzeby spotkań i narad z udziałem pracowników Spółki, jej współpracowników i/lub kontrahentów dokonuje zakupów takich jak:

* artykuły spożywcze: kawa, herbata, soki, słodycze, mleko, śmietanka do kawy,

* inne artykuły spożywcze służące do przygotowania drobnego poczęstunku np. kanapki,

* obiady i kanapki przywożone przez firmę cateringową.

Produkty spożywcze są serwowane zarówno pracownikom, współpracownikom, jak i kontrahentom podczas spotkań, narad i szkoleń w siedzibie spółki.

Spotkania wewnętrzne jak i spotkania z kontrahentami są niezmiernie istotnym elementem projektów realizowanych przez Spółkę. Kontrahenci są zapraszani do siedziby Spółki na spotkania w celu omówienia współpracy, przedstawienia ofert, warunków sprzedaży usług, kolaudacji projektów. Na tych spotkaniach, na różnych etapach omawiane są najróżniejsze zagadnienia realizacji spotów reklamowych i innych produktów Spółki, zarówno pod kątem merytorycznym jak i animacyjnym. Na początkowych etapach produkcji omawianych jest wiele elementów dotyczących realizacji projektów:

* animacja,

* muzyka,

* reżyseria,

* miejsca zdjęć,

* kostiumy,

* pozostałe elementy.

W spotkaniach takich najczęściej uczestniczą osoby odpowiedzialne za projekt od strony artystycznej i merytorycznej. Są to np.:

* klient,

* agencja obsługująca klienta,

* reżyser kreacji,

* dom produkcyjny (jeśli jest zaangażowany),

* prowadzący i producentka P.

Czas trwania spotkań jest różny, i zależy od skomplikowania projektu i ilości elementów do omówienia. Czas ten zazwyczaj nie jest krótszy niż jedna godzina, często znacznie dłużej. Spotkania takie wymagają miłej atmosfery i spokoju, a drobne przekąski i napoje orzeźwiające sprzyjają budowaniu takiej atmosfery. Natomiast obiady czy kanapki są serwowane w sytuacji, gdy spotkanie lub zebranie się przedłuża i jego przerwanie mogłoby zakłócić jego przebieg.

Każde zebranie, szkolenie, narada czy spotkanie z kontrahentem są rejestrowane w systemie, gdzie określone jest jego miejsce i czas trwania. Jednak z oczywistych względów nie jest możliwe określenie, która z osób uczestniczących w spotkaniach skorzystała z poczęstunku, i w jakim zakresie, a które z osób uczestniczących w spotkaniach nie skorzystały z poczęstunku mimo, że miały taką możliwość, ale nie miały chęci.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy od tych zakupów produktów i usług cateringowych Spółka może odliczyć podatek VAT wg art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej "ustawa VAT").

2. Czy ww. drobne poczęstunki należy traktować jako odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT i czy zatem należy odprowadzić podatek należny VAT w związku z tymi poczęstunkami.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad 1.

Zdaniem Spółki, od tych zakupów produktów i usług cateringowych Spółka może odliczyć podatek VAT wg art. 86 ust. 1 ustawy VAT.

UZASADNIENIE

Przenosząc się na grunt podatku od towarów i usług oraz biorąc pod uwagę powyższy opis jak i art. 86 ust. 1 ustawy VAT który stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...)" Spółka uznaje, że wydatki na zakup kawy, herbaty, soków, cukru, śmietanki oraz drobnych poczęstunków jak i obiadów związane są z czynnościami opodatkowanymi firmy. Wydatki te pośrednio służą bowiem sprzedaży produktów i usług Spółki, które to produkty i usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Spółka, jako podatnik o którym mowa w art. 15 ustawy od towarów i usług, ma zatem prawo do odliczenia od tych wydatków podatku naliczonego, gdyż poniesione wydatki służą do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Ad 2.

Zdaniem Spółki, ww. drobnych poczęstunków nie należy traktować jako odpłatnej dostawy towarów ani też jako odpłatnego świadczenia usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, a zatem nie należy odprowadzać podatku należnego VAT w związku z tymi poczęstunkami.

UZASADNIENIE

Artykuł 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT stanowi, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast art. 7 ust. 2 ustawy VAT stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z kolei, zgodnie z art. 7. ust. 3 ustawy VAT, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika. Ponadto, art. 8 ust. 2 ustawy VAT stanowi, że za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1.

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu łub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2.

nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Spółka uważa, że ww. artykuły spożywcze, drobny poczęstunek jak i obiady serwowane podczas narad, szkoleń i spotkań biznesowych w siedzibie Spółki, nie zobowiązują do wykazania podatku należnego VAT. Spółka argumentuje to tym, że zapewnienie pracownikom kawy, herbaty, soków, mleka, cukru, jak i pozostałych artykułów spożywczych, jako drobny poczęstunek podczas spotkań, narad, szkoleń nie powinno być rozpatrywane jako zużycie towarów na cele osobiste, ponieważ są one zużywane podczas pełnienia obowiązków służbowych w siedzibie spółki. Z kolei nieodpłatne przekazanie artykułów spożywczych w celu poczęstunku kontrahentów w siedzibie Spółki, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż dotyczy zużycia na potrzeby związane z prowadzoną działalnością. W tej sytuacji nie możemy mówić o czynnościach z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT i Spółka zatem nie powinna naliczać podatku VAT od tych czynności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni. Związek bezpośredni występuje wówczas, gdy nabywane towary służą dalszej odsprzedaży lub też w bezpośredni sposób wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Wnioskodawcę.

Natomiast o związku pośrednim mówimy wtedy, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania podmiotu, a więc w sposób pośredni wiążą się z działalnością gospodarczą i z osiąganymi przychodami. Aby wskazać, czy określone zakupy mają związek pośredni musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy między dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. Pośredni związek dokonanych zakupów z działalnością gospodarczą występuje wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotów.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Treść art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b cyt. ustawy stanowi, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Wskazać należy, że od 1 stycznia 2011 r. dla celów podatku VAT stosuje się PKWiU wprowadzoną Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.). Powyższa Klasyfikacja Wyrobów i Usług zawiera Sekcję I - Usługi związane z zakwaterowaniem i usługi gastronomiczne wskazując, iż sekcja ta obejmuje m.in.:

* usługi gastronomiczne,

* usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering),

* usługi stołówkowe,

* usługi przygotowywania i podawania napojów.

I tak w dziale 56 ww. klasyfikacji mieszczą się "usługi związane z żywnością", w tym pod symbolem PKWiU 56.10 "usługi restauracji i pozostałych placówek gastronomicznych" oraz pod symbolem PKWiU 56.29 "pozostałe usługi gastronomiczne". Natomiast usługi cateringowe zostały sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 56.21 "usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering)".

Z powyższego wynika, iż usługi cateringowe są usługami odrębnymi w stosunku do gastronomicznych, co wynika wprost z cyt. wyżej Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Zatem wyłączenie prawa do odliczenia podatku naliczonego odnosi się do usług gastronomicznych innych niż catering. Tym samym z uwagi na odmienny charakter tych usług od usług gastronomicznych, nie można uznać, iż do usług cateringowych znajdzie zastosowanie ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego wynikające z art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z okoliczności przedstawionych w niniejszym wniosku wynika, że Spółka jest podatnikiem podatku VAT i jej podstawowa działalność gospodarcza podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Spółka na potrzeby spotkań i narad z udziałem pracowników Spółki, jej współpracowników i/lub kontrahentów dokonuje zakupów takich jak:

* artykuły spożywcze: kawa, herbata, soki, słodycze, mleko, śmietanka do kawy,

* inne artykuły spożywcze służące do przygotowania drobnego poczęstunku np. kanapki,

* obiady i kanapki przywożone przez firmę cateringową.

Produkty spożywcze są serwowane zarówno pracownikom, współpracownikom, jak i kontrahentom podczas spotkań, narad i szkoleń w siedzibie spółki.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z nabycia towarów i usług przeznaczonych do zużycia w ww. sytuacjach.

Biorąc pod uwagę opis sprawy zauważyć należy, iż spotkania, narady i szkolenia w siedzibie Spółki mają związek z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, a zatem nabywane usługi cateringowe oraz artykuły spożywcze, które są zużywane podczas ww. czynności mają pośredni związek wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Reasumując, Wnioskodawca może dokonać obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem usług cateringowych oraz artykułów spożywczych przeznaczonych do zużycia na spotkaniach, naradach i szkoleniach ze względu na fakt, iż poniesione wydatki służą Spółce do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku Spółka powzięła również wątpliwość czy będzie zobowiązana do rozpoznania podatku VAT należnego w związku z nieodpłatną dostawą towarów oraz świadczeniem usług na rzecz pracowników i kontrahentów Spółki.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast, na mocy art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zatem z powyższego jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie. Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 oraz - w przypadku świadczenia usług - w art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Według art. 7 ust. 2 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Powyższego przepisu nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika (art. 7 ust. 3 ww. ustawy).

Ponadto, z treści przytoczonego art. 7 ust. 2 ustawy wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega zużycie towarów, gdy ich spożytkowanie nastąpiło na cele osobiste osób ściśle określonych w tym przepisie, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Zauważyć przy tym należy, że ustawodawca posłużył się dwoma pojęciami: "przekazanie" i "zużycie". Zatem z art. 7 ust. 2 ustawy wynika, iż opodatkowaniu podlega, zgodnie z pkt 1, przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste ściśle wymienionych osób, a zgodnie z pkt 2 tego przepisu, wszelkie inne darowizny. Skutkiem tak sformułowanych norm prawnych jest przyjęcie, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w trybie art. 7 ust. 2 ustawy, podlega wszelkie przekazanie towarów, natomiast zużycie - tylko na rzecz podmiotów wymienionych w pkt 1 tego przepisu.

Stosownie do treści art. 8 ust. 2 ww. ustawy za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1.

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2.

nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z powyższego wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług było objęte opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług, musi zostać spełniony warunek wymieniony w ww. przepisie, t.j. brak związku z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotna jest indywidualna ocena okoliczności konkretnego przypadku. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jest jednak od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Jednocześnie z powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podlega tylko takie nieodpłatne świadczenie usług na rzecz pracowników, które służy celom osobistym pracowników (ich celom bezpośrednio konsumpcyjnym), zatem nie ma żadnego związku z działalnością przedsiębiorstwa podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest podatnikiem podatku VAT i jej działalność gospodarcza podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Spółka na potrzeby spotkań i narad z udziałem pracowników Spółki, jej współpracowników i/lub kontrahentów dokonuje zakupów artykułów spożywczych oraz usług cateringowych. Produkty spożywcze są serwowane zarówno pracownikom, współpracownikom, jak i kontrahentom podczas spotkań, narad i szkoleń w siedzibie spółki.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że organizowanie spotkań, narad i szkoleń ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i związane z tym nabycia usług cateringowych w sposób pośredni związane są z działalnością gospodarczą Spółki. Z uwagi na powyższe w świetle art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług czynności te nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W oparciu o powołane przepisy prawa podatkowego w kontekście przedstawionego opisu stanu faktycznego należy również stwierdzić, iż opodatkowaniu nie podlega zużycie przez pracowników artykułów spożywczych w trakcie spotkań, narad i szkoleń bowiem w tym przypadku nie ma miejsce zużycie towarów na cele osobiste pracowników. Ponadto z cytowanego art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy wynika, że podlega opodatkowaniu tylko zużycie towarów na rzecz podmiotów wymienionych w tym przepisie.

Natomiast nieodpłatne przekazanie towarów w ramach prowadzonej działalności, w celu zużycia ich podczas ww. spotkań przez kontrahentów Spółki nie podlega opodatkowaniu, gdyż bezpośredni beneficjent, którym jest kontrahent Wnioskodawcy jako osoba trzecia nie jest pracownikiem, udziałowcem lub inną osoba wymienioną w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy.

Odnosząc powyższe regulacje prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego stwierdzić należy, iż Spółka nie będzie zobowiązana do rozpoznania podatku VAT należnego w związku z nieodpłatną dostawą towarów oraz świadczeniem usług na rzecz pracowników i kontrahentów, gdyż niewątpliwie dotyczy zużycia na potrzeby związane z prowadzoną działalnością.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ponadto, należy zaznaczyć, że niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku dochodowego zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl