IPPP3/443-58/13-2/SM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 kwietnia 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-58/13-2/SM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2013 r. (data wpływu 23 stycznia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i rozliczenia dopłat przeznaczonych na dobudowanie windy zewnętrznej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i rozliczenia dopłat przeznaczonych na dobudowanie windy zewnętrznej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółdzielnia jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i w ramach swojej działalności statutowej wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu oraz zwolnione od podatku VAT. Spółdzielnia posiada w swoich zasobach budynek mieszkalny, w którym znajdują się 182 mieszkania w 17 klatkach schodowych oraz 22 lokale użytkowe posiadające osobne wejścia. Część budynku wzdłuż ulicy wyposażona jest w windy (6 klatek schodowych), w pozostałych klatkach wind nie ma i stanowi to coraz większy problem dla starzejących się mieszkańców. Aktualnie Spółdzielnia nie posiada środków na dobudowanie wind zewnętrznych w tych klatkach, natomiast zamierza pozyskać środki na ten cel w przyszłości.

Temat ten był już przedmiotem interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych - sygnatura IPPB3/423-837/10-4/MC - z dnia 8 marca 2011 r., która potwierdziła, że dochód z planowanej inwestycji nie zostanie obciążony podatkiem dochodowym, jeśli zostanie wykorzystany na cele mieszkaniowe, w tym dobudowę wind w budynku 43/49.

Obecnie, aby skrócić czas oczekiwania na dobudowę windy, mieszkańcy jednej z klatek schodowych podjęli inicjatywę sfinansowania tej dobudowy z własnych środków już w bieżącym roku.

Spółdzielnia zorganizuje i poprowadzi proces inwestycyjny dobudowy windy. Z osobami finansującymi tę inwestycję zostaną zawarte odpowiednie umowy, na podstawie których dokonają one dopłat do wkładu budowlanego w wysokości potrzebnej na pokrycie pełnych kosztów dobudowy.

Umowa zawierać będzie również informację, że poniesione nakłady zostaną mieszkańcom zwrócone w części lub nawet w całości, jeżeli Spółdzielnia uzyska w późniejszym terminie środki planowane na ten cel.

Za korzystanie z nowej windy Spółdzielnia pobierać będzie od wszystkich mieszkańców tej klatki schodowej opłaty eksploatacyjne zgodnie z art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.

Osoby, które będą finansować dobudowę windy posiadają spółdzielcze własnościowe prawa do lokali mieszkalnych ustanowione w 1991 r., podczas zasiedlania budynku. Ostateczne rozliczenie budowy nastąpiło w 1995 r. Po dobudowaniu windy do klatki schodowej w budynku tytuły prawne do lokali się nie zmienią. Nie będzie mieć miejsca korekta rozliczenia inwestycji z 1995 r., wskutek dobudowy zwiększy się wysokość wkładów budowlanych na kontach osób finansujących dobudowę oraz wartość budynku środka trwałego Spółdzielni.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy opisane powyżej dopłaty do wkładu budowlanego przeznaczone na dobudowanie nowej windy zewnętrznej do budynku mieszkalnego, podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jeżeli tak to - czy ww. dopłaty stanowić będą obrót uwzględniany w wyliczeniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT.

Jeżeli omawiane dopłaty zostaną uznane za podlegające VAT i zostanie odliczony cały VAT od odpowiednich zakupów inwestycyjnych - czy należy skorygować ten odliczony VAT, gdyby po pewnym czasie, np. po 2 latach od wybudowania i rozliczenia windy, Spółdzielnia z własnych środków dokonała zwrotu członkom części kwot wpłaconych przez nich na pokrycie kosztów budowy.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółdzielnia poniesie wydatki na zakup nowej windy oraz związanych z tym towarów i usług do realizacji nowej inwestycji - dobudowy części budynku mieszkalnego służącej jego mieszkańcom. Koszty inwestycji będą poniesione przez mieszkańców tej klatki schodowej w formie dopłat do wkładu budowlanego w Spółdzielni. Zdaniem Spółdzielni dopłata do wkładu budowlanego przeznaczona na dobudowę windy w budynku mieszkalnym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 19 ust. 10 ustawy. Uregulowania art. 19 ust. 13 pkt 10 i 11 dotyczą sytuacji innych niż omawiana. Dopłaty do wkładu budowlanego stanowić będą obrót uwzględniany w wyliczeniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, ponieważ budynki mieszkalne oraz wbudowane w nich windy nie podlegają amortyzacji i zastrzeżenie art. 90 ust. 5 nie ma zastosowania.

Odnośnie pytania drugiego, zdaniem Spółdzielni, VAT odliczony od zakupów przeznaczonych do celu opodatkowanego - dobudowy windy w budynku mieszkalnym - nie będzie wymagał korekty innej niż wynikająca z art. 91 ust. 1 ustawy, ponieważ pozostałe uregulowania art. 91 nie obejmują takiej sytuacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółdzielnia (czynny podatnik podatku od towarów i usług) posiada w swoich zasobach budynek mieszkalny 43/49, w którym znajdują się 182 mieszkania w 17 klatkach schodowych oraz 22 lokale użytkowe posiadające osobne wejścia. Część budynku wzdłuż ulicy wyposażona jest w windy (6 klatek schodowych), w pozostałych klatkach wind nie ma. Aktualnie Spółdzielnia nie posiada środków na dobudowanie wind zewnętrznych w tych klatkach, natomiast zamierza pozyskać środki na ten cel w przyszłości. Obecnie, aby skrócić czas oczekiwania na dobudowę windy, mieszkańcy jednej z klatek schodowych podjęli inicjatywę sfinansowania tej dobudowy z własnych środków już w bieżącym roku. Spółdzielnia zorganizuje i poprowadzi proces inwestycyjny dobudowy windy. Z osobami finansującymi tę inwestycję zostaną zawarte odpowiednie umowy, na podstawie których dokonają one dopłat do wkładu budowlanego w wysokości potrzebnej na pokrycie pełnych kosztów dobudowy. Umowa zawierać będzie również informację, że poniesione nakłady zostaną mieszkańcom zwrócone w części lub nawet w całości, jeżeli Spółdzielnia uzyska w późniejszym terminie środki planowane na ten cel. Za korzystanie z nowej windy Spółdzielnia pobierać będzie od wszystkich mieszkańców tej klatki schodowej opłaty eksploatacyjne zgodnie z art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.

Wątpliwości Spółdzielni dotyczą m.in. kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług ww. dopłat mieszkańców.

W sytuacji opisanej we wniosku nie można mówić o dostawie towarów, rozumianej jako przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel, bowiem w wyniku zawartej umowy o sfinansowanie dobudowy windy Spółdzielnia nie przeniesie na mieszkańców prawa własności do części tego budynku (będzie ona nadal jej własnością), z tytułu posiadania której będzie pobierać opłaty eksploatacyjne za korzystanie.

Należy zatem przeanalizować, czy dojdzie do świadczenia usługi.

Z szeroko sformułowanej ww. definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Należy zauważyć, iż generalnie - poza wyjątkami wskazanymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności odpłatne.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, przy czym w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Zatem powinien wystąpić związek pomiędzy świadczoną usługą a przekazanym wynagrodzeniem.

Stosownie do art. 8 ust. 2a ww. ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W świetle powyższego, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W przedmiotowej sprawie czynnością, jakiej Wnioskodawca zamierza dokonać na rzecz mieszkańców, z którymi zostaną zawarte odpowiednie umowy, będzie wykonanie usługi, na poczet wykonania której pobierana jest określona dopłata do wkładu budowlanego w wysokości potrzebnej na pokrycie pełnych kosztów dobudowy.

Spółdzielnia, organizując i prowadząc proces inwestycyjny dobudowy windy oraz podpisując stosowne w tym zakresie umowy, wchodzi w rolę podmiotu świadczącego wykonywaną usługę. Kwestią podlegającą ocenie w niniejszej sprawie jest ustalenie, czy ponoszone przez mieszkańców dopłaty na pokrycie kosztów dobudowy zewnętrznej windy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy wskazać, iż aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi zostaje wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Wypłacający wynagrodzenie otrzymuje w zamian świadczenie przynoszące mu korzyść.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów.

Należy w tym miejscu zauważyć, iż przedmiotowych dopłat dokonują wyłącznie mieszkańcy jednej z klatek schodowych, którzy po zakończeniu inwestycji będą z niej korzystać, a Spółdzielnia będzie z tego tytułu pobierać stosowne opłaty.

Powyższe wskazuje, iż pomiędzy stronami umów istnieje więź o charakterze zobowiązaniowym.

W tym kontekście też wpłaty, które dokonywane są przez mieszkańców jako konieczny i niezbędny warunek uczestnictwa w projekcie pozostają w bezpośrednim związku z ww. świadczeniem usługi realizowanym na rzecz tych właśnie mieszkańców. Nie można uznać, że wpłaty wnoszone przez mieszkańców deklarujących uczestnictwo w inicjatywie pozostają "w oderwaniu" od czynności, które zostaną wykonane przez Wnioskodawcę - zachodzi bowiem związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami a zobowiązaniem się Wnioskodawcy do wykonania określonych czynności.

Zatem we wskazanej sytuacji istnieje bezpośredni związek pomiędzy dokonaną wpłatą, a zindywidualizowanym świadczeniem na rzecz osoby finansującej, które ma zostać w przyszłości wykonane przez Wnioskodawcę.

W świetle powyższego uznać należy, iż świadczenie, do wykonania którego zobowiązał się Wnioskodawca w ramach zamierzonej inwestycji, stanowić będzie odpłatne świadczenie usług, które zgodnie z przywołanym na wstępie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2).

W myśl art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Natomiast zgodnie z art. 90 ust. 5 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Wątpliwości Spółdzielni dotyczą również kwestii uwzględnienia ww. dopłat mieszkańców we współczynniku proporcji, o którym mowa w art. 90 ust. 3 ustawy (z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca w ramach swojej działalności statutowej wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu oraz zwolnione od podatku VAT).

W tym miejscu zauważyć należy, iż zgodnie z art. 16c pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), amortyzacji nie podlegają budynki, lokale, budowle i urządzenia zaliczane do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub służących działalności społeczno-wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe - zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Należy jednak zauważyć, że powołany art. 90 ust. 5 ustawy posługuje się określeniem "zaliczane", a nie "zaliczone" do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a zatem chodzi tu o takie towary, w tym nieruchomości, które co do zasady są zaliczane do środków trwałych podlegających amortyzacji (a nie tylko te, które u konkretnego podatnika zostały zaliczone do tych środków), a budynki co do zasady są środkiem trwałym podlegającym amortyzacji. Zatem w ocenie tut. Organu fakt, że dany środek trwały nie podlega amortyzacji u Wnioskodawcy, gdyż należy do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych pozostaje w tym przypadku bez znaczenia. Uwzględniając powyższe, przepis art. 90 ust. 5 ustawy będzie mieć zastosowanie, a zatem przedmiotowe dopłaty nie będą uwzględnianie we współczynniku proporcji, o której mowa w ww. art. 90 ust. 3 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za nieprawidłowe.

W zakresie pytania nr 2 stwierdzić należy, iż stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W przypadku gdy podatnik dokonuje zakupów związanych z czynnościami w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego jak i czynności, w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje i jednocześnie nie potrafi wydzielić i przyporządkować podatku naliczonego do tych czynności, zastosowanie znajdują przepisy art. 90, dotyczące częściowego odliczania podatku naliczonego.

Natomiast w art. 91 ustawy została uregulowana korekta kwoty podatku naliczonego.

Stosownie art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego."

W myśl art. 91 ust. 2 ww. ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym, że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i ust. 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W myśl art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W tym miejscu należy zauważyć, iż ustawodawca (podobnie jak w art. 90 ust. 5 ustawy) posłużył się w ww. przepisach (w art. 91 ust. 2 i ust. 7a) zwrotem "zaliczane", a nie "zaliczone" w odniesieniu do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji. Jak wyżej stwierdzono, powyższe przesądza o tym, iż chodzi tutaj o takie towary, w tym nieruchomości, które co do zasady są zaliczane do środków trwałych podlegających amortyzacji (a nie tylko te, które u konkretnego podatnika zostały zaliczone do tych środków), a budynki co do zasady są środkiem trwałym podlegającym amortyzacji. Uwzględniając powyższe, przedmiotowe przepisy art. 91 będą mieć zastosowanie, o ile oczywiście nastąpi zmiana przeznaczenia nabytych towarów i usług, powodująca zmianę prawa do odliczenia podatku naliczonego.

A taka zmiana nastąpi w przypadku, gdy Spółdzielnia odliczy cały podatek naliczony od poniesionych zakupów inwestycyjnych związanych z dobudową windy (z uwagi na związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych) i po pewnym czasie (np. po 2 latach od wybudowania) dokona ona z własnych środków zwrotu (całości lub części) kwot wpłaconych przez mieszkańców.

Należy bowiem zauważyć, iż w zaistniałej sytuacji stwierdzono, że w ramach zamierzonej inwestycji będzie dochodzić do odpłatnego świadczenia usług przez Spółdzielnię. Zachodzić będzie bezpośredni związek pomiędzy dokonaną wpłatą, a zindywidualizowanym świadczeniem na rzecz osoby finansującej, które ma zostać w przyszłości wykonane przez Wnioskodawcę (zorganizowanie i poprowadzenie procesu inwestycyjnego dobudowy windy). W przypadku zatem braku przedmiotowej odpłatności ze strony mieszkańców (co zaistnieje w sytuacji zwrotu im przez Spółdzielnię z własnych środków części (lub całości) wpłaconych kwot), trudno mówić o jakimkolwiek świadczeniu opodatkowanej czynności na ich rzecz. W takiej sytuacji, biorąc pod uwagę uregulowania art. 86 ust. 1 ustawy (brak związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych), Spółdzielni nie będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym, Spółdzielnia będzie miała obowiązek dokonać korekty odliczonego podatku na podstawie ww. uregulowań art. 91 ust. 7a, w związku z przepisami art. 91 ust. 1-3, 7 i innych.

Zatem stanowisko w tym zakresie należy również uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl