IPPP3/443-574/11-6/LK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. Z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2011 r. (data wpływu 18 kwietnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 31 maja 2011 r. (data wpływu 2 czerwca 2011 r.) oraz 27 lipca 2011 r. (data wpływu 1 sierpnia 2011 r.) na wezwanie z dnia 23 maja 2011 r. oraz 25 lipca 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 kwietnia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 31 maja 2011 r. (data wpływu 2 czerwca 2011 r.) oraz 27 lipca 2011 r. (data wpływu 1 sierpnia 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu Nr IPPP3/443-574/11-2/LK z dnia 23 maja 2011 r. oraz Nr IPPP3/443-574/11-4/LK z dnia 25 lipca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Szpital jest czynnym podatnikiem podatku VAT, składa co miesiąc deklarację VAT 7. Występuje w charakterze otrzymującego usługi energii cieplnej jak i wyświadczającego te usługi. Usługi te wykorzystywane są zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT dla SANEPIDU jak również do czynności zwolnionych z podatku VAT - usługi medyczne. Szpital za zużytą energię cieplną otrzymuje jedną fakturę VAT, dla czynności opodatkowanych podatkiem VAT i dla czynności zwolnionych z podatku VAT. W fakturze nie wyodrębniono ilości zużytej energii cieplnej z podlicznika SANEPIDU i wartości jaką powinien zapłacić do szpitala. W związku z tym stosownie do art. 90 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług dokonano proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego. Ustalona proporcja jako udział sprzedaży opodatkowanej w całkowitym obrocie za 2009 rok nie przekroczyła 2% (za 2010 rok również nie przekroczono 2%) i tym samym szpital nie mógł obniżyć podatku należnego o podatek naliczony od wydatków poniesionych w związku z zakupem energii cieplnej.

Kwota brutto faktury z PEC wystawiona dla szpitala jest kosztem i tym samym wydatkiem jaki szpital ponosi w związku z zakupem energii cieplnej.

Mając powyższe na uwadze szpital dokonał rozliczenia za energię cieplną z SANEPIDEM w następujący sposób:

Wystawił fakturę VAT dla SANEPIDU w której kwota brutto z faktury PEC jest kwotą netto dla SANEPIDU a następnie doliczono VAT, który został odprowadzony do Urzędu Skarbowego przez szpital. Bowiem w porozumienie zawartym pomiędzy ZOZ a SANEPIDEM zapisano, że SANEPID zwróci koszty energii cieplnej a wartość brutto była i jest kosztem dla szpitala.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ZOZ ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury za dostarczoną energię cieplną z PEC zgodnie z art. 86 ust. 1 i art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego za energię cieplną z faktury PEC. Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonego w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Jednak ta zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do czynności opodatkowanych i zwolnionych od podatku. Dlatego zastosowanie znajduje przepis art. 90 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przepis art. 90 ust. 1 ustawy stanowi, że w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z art. 90 ust. 2 jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Z kolei, zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej (art. 90 ust. 4 ustawy). W ust. 5-8 powołanego artykułu wskazano szczegółowe zasady ustalania proporcji.

Stosownie natomiast do przepisu art. 90 ust. 10 ustawy, (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r.) w przypadku, gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

Jak wynika z konstrukcji cytowanych wyżej przepisów, obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, czy podatek wynikający z otrzymanej faktury związany jest z czynnościami opodatkowanymi czy też zwolnionymi, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Szpital jest czynnym podatnikiem podatku VAT, składa co miesiąc deklarację VAT 7. Występuje w charakterze otrzymującego usługi energii cieplnej jak i wyświadczającego te usługi. Usługi te wykorzystywane są zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT dla SANEPIDU jak również do czynności zwolnionych z podatku VAT - usługi medyczne. Szpital za zużytą energię cieplną otrzymuje jedną fakturę VAT, dla czynności opodatkowanych podatkiem VAT i dla czynności zwolnionych z podatku VAT. W fakturze nie wyodrębniono ilości zużytej energii cieplnej z podlicznika SANEPIDU i wartości jaką powinien zapłacić do szpitala. W związku z tym stosownie do art. 90 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług dokonano proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego. Ustalona proporcja jako udział sprzedaży opodatkowanej w całkowitym obrocie za 2009 rok nie przekroczyła 2% (za 2010 rok również nie przekroczono 2%) i tym samym szpital nie mógł obniżyć podatku należnego o podatek naliczony od wydatków poniesionych w związku z zakupem energii cieplnej. Kwota brutto faktury z PEC wystawiona dla szpitala jest kosztem i tym samym wydatkiem jaki szpital ponosi w związku z zakupem energii cieplnej. Mając powyższe na uwadze szpital dokonał rozliczenia za energię cieplną z SANEPIDEM w następujący sposób: Wystawił fakturę VAT dla SANEPIDU w której kwota brutto z faktury PEC jest kwotą netto dla SANEPIDU a następnie doliczono VAT, który został odprowadzony do Urzędu Skarbowego przez szpital. Bowiem w porozumieniu zawartym pomiędzy ZOZ a SANEPIDEM zapisano, że SANEPID zwróci koszty energii cieplnej a wartość brutto była i jest kosztem dla szpitala.

Odnosząc wskazany wyżej stan prawny do przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktury za energię cieplną w tej części, w jakiej nabywane towary, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych.

Wskazać należy, iż Wnioskodawca będzie miał możliwość ustalenia kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi gdyż jak sam Wnioskodawca wskazuje, w budynku zamontowano podlicznik dla potrzeb faktycznego wskazania zużycia energii cieplnej przez SANEPID.

W związku z tym, że Wnioskodawca na podstawie wskazania podlicznika dotyczącego zużycia energii cieplnej przez SANEPID ma możliwość odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku należnego, to w przedmiotowej sprawie nie znajduje zastosowania art. 90 ust. 1-10 ustawy, dotyczący częściowego odliczenia VAT na podstawie proporcji sprzedaży. Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku w takiej rzeczywistej części wynikającej z art. 86 ust. 1 ustawy, która jest związana z czynnościami opodatkowanymi bez względu na fakt, że proporcja udziału sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy w opisanej sytuacji 2%.

Reasumując Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanej faktury, w części, w jakiej nabywane towary, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, gdyż Wnioskodawca na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy ma możliwość ustalenia kwoty podatku podlegającego odliczeniu na podstawie podlicznika zainstalowanego dla SANEPIDU.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.