IPPP3-443-568/09-4/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2009 r. (data wpływu 8 lipca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zwolnienia od podatku dzierżawy przedmiotowej nieruchomości rolnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 lipca 2009 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dzierżawy przedmiotowej nieruchomości rolnej.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 lipca 2009 r. (data wpływu 27 lipca 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IPPP3/443-568/09-2/JK z dnia 17 lipca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca przygotowuje do dzierżawy nieruchomość rolną na cele rolnicze, w części zabudowaną budynkami i budowlami gospodarczymi a pozostałej części składającej się ze zmeliorowanego gruntu rolnego. W ewidencji księgowej Wnioskodawcy na stanie środków trwałych ujęte są poszczególne budynki, budowle (w tym drenaż gruntów - melioracja) oraz odrębnie grunty rolne.

Oczekiwany czynsz dzierżawny od tej nieruchomości został ustalony jako suma czynszów od poszczególnych składników majątkowych, tj. czynszu od poszczególnych budynków, budowli (w tym melioracji) ze stawką 22% VAT oraz czynszu od gruntów rolnych na cele rolnicze zwolnionego z VAT.

Dzierżawca zakwestionował prawidłowość zastosowanej stawki podatku VAT w części dotyczącej kwoty czynszu od melioracji (budowli) twierdząc, iż czynsz od melioracji zawartej w gruncie rolnym przeznaczonym na cele rolnicze korzysta ze zwolnienia w podatku VAT. Powołał się na stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy zawarte w interpretacji indywidualnej nr ITPP1/443-36/09/IK z dnia 25 marca 2009 r. stwierdzające, iż dzierżawa gruntów rolnych łącznie z melioracją na cele rolnicze korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dzierżawa przedmiotowej nieruchomości rolnej na cele rolnicze korzysta ze zwolnienia w podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy zawarte w interpretacji nr ITPP1/443-36/09/IK z dnia 25 marca 2009 r., § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. (Dz. U. z 2008 r. Nr 212, poz. 1336) oraz art. 135 ust. 1 lit. l) Dyrektywy UE Nr 2006/112/WE (cyt. "Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje... dzierżawę i wynajem nieruchomości", zdaniem Wnioskodawcy, dzierżawa nieruchomości rolnej na cele rolnicze w całości korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

W przypadku przedmiotowej nieruchomości rolnej wydzierżawianej na cele rolnicze, łączna kwota czynszu - ustalona jako suma czynszów od poszczególnych składników majątkowych (budynków, budowli, gruntu rolnego) - korzystać będzie ze zwolnienia w podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do brzmienia przepisów art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej, zobowiązanie do powstrzymania się od wykonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zatem mając na uwadze powyższe przepisy należy stwierdzić, iż dzierżawa gruntu stanowi świadczenie usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, bowiem nie daje dzierżawcy prawa do rozporządzania gruntem jak właściciel.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Oznacza to, że wymienioną wyżej stawkę należy stosować, jeżeli brak jest przepisu szczególnego określającego obniżoną stawkę podatku lub zwolnienie od podatku, przy czym przepisy takie zawiera zarówno ustawa, jak i przepisy wykonawcze do niej.

Jednym z przepisów szczególnych jest § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) zgodnie z którym zwolniono od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, a także zbycie prawa użytkowania wieczystego tych gruntów.

Tak więc o zwolnieniu dzierżawy gruntu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług decyduje przeznaczenie gruntu na cele rolnicze.

Należy w tym miejscu zwrócić uwagę, iż przepisy ustawy nie definiują pojęcia "cele rolnicze". W art. 2 pkt 15 ustawy sformułowano wyłącznie pojęcie działalności rolniczej. Przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.01.13) oraz bambusa (PKWiU 02.01.42-00.11) a także świadczenie usług rolniczych.

Biorąc pod uwagę zapis powyższej definicji, uznać należy, że gruntem przeznaczonym na cele rolnicze jest grunt, który może być wykorzystywany do wyżej wymienionej działalności rolniczej.

Przeznaczenie dzierżawionych gruntów na cele rolnicze może również wynikać z planu zagospodarowania przestrzennego lub z decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wydanej przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta. W sytuacji, gdy dla danego terenu miasto lub gmina nie posiada aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego, ani też decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, stawka podatku od towarów i usług lub ewentualne zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług dzierżawy gruntu zależy od obecnego charakteru działki.

W świetle powyższego, o przeznaczeniu dzierżawionego gruntu na cele rolnicze decyduje zapis miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo ich aktualne wykorzystanie w działalności rolniczej.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza wydzierżawić nieruchomość rolną na cele rolnicze, w części zabudowaną budynkami i budowlami gospodarczymi a w pozostałej części składającą się ze zmeliorowanego gruntu rolnego. Zainteresowany wskazuje, iż w ewidencji księgowej na stanie środków trwałych ujęte są poszczególne budynki, budowle (w tym drenaż gruntów - melioracja) oraz odrębnie grunty rolne.

Jak wcześniej wskazano, umowa dzierżawy niewątpliwie jest odpłatnym świadczeniem usług na terytorium kraju w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT i jako taka podlega opodatkowaniu podatkiem. Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, iż przedmiotem umowy dzierżawy będą zarówno grunty, jak i budynki i budowle. Przedmiot umowy będzie wykorzystany na cele rolnicze. Zatem zgodnie z przepisem § 13 ust. 1 pkt 4 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, ze zwolnienia od podatku korzystać będzie wyłącznie dzierżawa zmeliorowanych gruntów przeznaczonych na cele rolnicze. Natomiast dzierżawa budynków i budowli podlegać będzie opodatkowaniu zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawką podatku w wysokości 22%.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.