IPPP3/443-564/12-2/BH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2012 r. (data wpływu 25 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży lokali mieszkalnych wraz z przynależnym miejscem postojowym podziemnym i naziemnym - jest prawidłowe.

W dniu 25 maja 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży lokali mieszkalnych wraz z przynależnym miejscem postojowym podziemnym i naziemnym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność w zakresie budownictwa mieszkaniowego. Na początku 2012 r. zakupiła grunt i rozpoczyna przedsprzedaż mieszkań. Realizowane umowy zawierać będą m.in. dostawę lokalu mieszkalnego w budynku mieszkalnym wraz z udziałem w części wspólnej nieruchomości w postaci miejsca postojowego w podziemnym garażu wielostanowiskowym oraz w postaci miejsca postojowego na terenie zakupionego gruntu, przy budynku. Wymienione miejsca postojowe podziemne nie są wydzielone trwałymi ścianami oraz nie stanowią odrębnych przedmiotów własności, albowiem, ani dla poszczególnych miejsc parkingowych, ani dla całego podziemnego pomieszczenia garażowego nie zostaną założone odrębne księgi wieczyste. Księga Wieczysta dla całości inwestycji będzie wspólna i nie da jej się wyodrębnić na poszczególne części składowe inwestycji.

Udział w nieruchomości wspólnej zostanie sprzedany na zasadzie podziału do korzystania (quad usum) w sposób powodujący przyporządkowanie określonego miejsca podziemnego do konkretnego lokalu mieszkalnego oraz skutkującym tego prawa w dziale III Księgi Wieczystej. Będą również ustanowione służebności gruntowe na nieruchomości wspólnej polegające na prawie dla właścicieli poszczególnych lokali do korzystania z wydzielonych miejsc postojowych naziemnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka prawidłowo chce stosować stawkę VAT w wysokości 8% na sprzedaż lokali mieszkaniowych wraz z przynależnym miejscem postojowym.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka stoi na stanowisku, że możliwość opodatkowania preferencyjną stawką podatkową podatku VAT wynika z przepisu art. 41 ust. 12-12c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej jako ustawa o VAT), zgodnie z którym, stawkę podatkową w wysokości 8% stosuje się m.in. do obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Spółka wskazuje przy tym, iż wobec faktu, że ustawa podatkowa nie definiuje pojęcia lokalu mieszkalnego na potrzeby podatkowe, zastosowanie będzie tu miała ogólna definicja lokalu mieszkalnego zawarta w ustawie z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm., dalej jako ustawa o własności lokali). A w konsekwencji, także konstrukcje prawne jakie wiążą się z faktem wyodrębnienia własności lokalu mieszkalnego.

W tym kontekście Spółka wskazuje na przepis art. 3 ww. ustawy, który stanowi, że w razie wyodrębnienia własności lokali w budynku mieszkalnym, właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Z tych względów Spółka uważa, że dla całej dostawy należy zastosować jedną stawkę podatkową w wysokości właściwej dla obiektów budownictwa mieszkaniowego. Spółka pokazuje stan faktyczny w którym ma do czynienia z jedną transakcją polegającą na łącznej sprzedaży stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniami przynależnymi i udziałem w części wspólnej, jak również powiązanego z własnością tego lokalu udziału w nieruchomości, na której zostaną wyodrębnione m.in. miejsca postojowe podziemne i nadziemne oraz drogi dojazdowe. Udział ten nie może pozostawać odrębnym przedmiotem własności i nie może być przedmiotem odrębnego obrotu, czyli nie jest możliwa sprzedaż miejsca postojowego podziemnego ani naziemnego bez sprzedaży lokalu. Konsekwencją takiej transakcji jest również brak możliwości późniejszej odsprzedaży ww. miejsca postojowego odrębnym aktem notarialnym. lokal mieszkalny jest na stale związany z częściami wspólnymi w tym z miejscem postojowym.

Spółka uważa, że zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o własności lokali w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali. Art. 3 ust. 2 tej ustawy stanowi natomiast, że nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.

Spółka uważa, że 8% stawką VAT należy objąć sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w gruncie, gdyż pojęcie nieruchomości wspólnej, o którym mowa w art. 3 ustawy o własności lokali, nie obejmuje wyłącznie gruntu, na którym posadowiony jest budynek.

Z art. 32a ustawy o własności lokali Spółka wyinterpretowała, że grunt stanowiący nieruchomość wspólną powinien spełniać wymagania działki budowlanej oraz umożliwiać prawidłowe i racjonalne korzystanie z budynków co wskazuje jednoznacznie, że pojęcie nieruchomości wspólnej dotyczy również odpowiedniego gruntu stanowiącego otoczenie budynku (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14 stycznia 2009 r., sygn. akt IV CSK 247/03, publikowane LEX nr 499583).

Spółka wskazuje również, że art. 6 ustawy z dnia 6 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1 118 z późn. zm.) stanowi, że dla działek budowlanych lub terenów, na których jest przewidziana budowa obiektów budowlanych lub funkcjonalnie powiązanych zespołów obiektów budowlanych, należy zaprojektować odpowiednie zagospodarowanie, zgodnie z wymaganiami art. 5, zrealizować je przed oddaniem tych obiektów (zespołów) do użytkowania oraz zapewnić utrzymanie tego zagospodarowania we właściwym stanie techniczno-użytkowym przez okres istnienia obiektów (zespołów) budowlanych. Natomiast jakim warunkom technicznym powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie określa rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r.

Spółka wskazuje na § 14 ust. 1, § 18 ust. 1 tego rozporządzenia i podkreśla, że działka budowlana musi mieć zatem zapewniony nie tylko grunt pod budowę budynku mieszkalnego, ale również drogę dojazdową oraz odpowiednią ilość miejsc parkingowych dla użytkowników nieruchomości w zależności od sposobu zabudowy. Powyższe warunki z pewnością będą dotyczyły budynku mieszkalnego, którego mieszkańcy powinni mieć zapewniony dojazd oraz miejsce postojowe dla użytkowanych przez nich samochodów. Z wskazanych przepisów wynika zatem, że do sprzedaży lokalu mieszkalnego konieczna jest również sprzedaż udziału w gruncie w części wyznaczonej na drogę dojazdową oraz w części wyznaczonej na miejsca postojowe dla pojazdów.

W związku z powyższym Spółka uważa, że nie ma możliwości nabycia (a więc i zbycia) lokalu mieszkalnego bez udziału w drodze dojazdowej oraz w garażu podziemnym, gdyż części te nie mogą być przedmiotem odrębnej umowy sprzedaży. Niedopuszczalne jest dzielenie przedmiotu sprzedaży na poszczególne składniki wyłącznie w celu zróżnicowania stawek podatkowych, jeśli na gruncie prawa cywilnego jest to jeden przedmiot sprzedaży. Spółka wskazuje, że podobnie w tej kwestii wypowiedział się NSA w uzasadnieniach m.in. wyroków z dnia 22 czerwca 2005 r" sygn. akt FSK 2480/04 (LEX nr 175282), oraz sygn. akt I FSK 103/2005 r., stwierdzając, że sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z wydzielonych miejsc postojowych, znajdujących się wdanym budynku, podlegać będzie jednej stawce podatku od towarów i usług właściwej dla lokalu mieszkalnego. Przedmiotem sprzedaży obok własności lokalu mieszkalnego jest nie garaż, czy samo miejsce postojowe, ale prawo do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego dla samochodu osobowego o konkretnej powierzchni, znajdującego się w części podziemnej budynku, które jest integralnie związane z prawem własności do lokalu mieszkalnego.

Wobec powyższego, Spółka uznaje, że do miejsc postojowych podziemnych należy stosować stawkę VAT w wysokości 8%. Natomiast, jeśli chodzi o miejsca naziemne, jako że są nabywane w ramach służebności gruntowych, należy również stosować stawkę VAT w wysokości 8%.

Spółka załącza poniżej fragment aktu notarialnego dot. przedsprzedaży lokali mieszkaniowych i części wspólnych:

§ 4. PRZEDM1OT SPRZEDAŻY

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w świetle art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie natomiast z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W myśl art. 41 ust. 12 ustawy, w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., do dostawy, budowy, remontu i modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym stosuje się 8% stawkę podatku.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, w myśl ust. 12a powołanego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b. Art. 41 ust. 12b ustawy stanowi natomiast, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

Zgodnie z ust. 12c cyt. artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Artykuł 2 pkt 12 ustawy, zawiera definicję obiektów budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z którą obiektami takimi są budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

W celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędnym jest zatem określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje - mieszkalne czy użytkowe. Z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niniejszej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 2 tej ustawy, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Stosownie natomiast do ust. 4 powołanego artykułu, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi".

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakimi obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału.

Według art. 3 ust. 1 powyższej ustawy, w razie wyodrębnienia własności lokali, właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali. Jednakże stosownie do ust. 2 ww. artykułu nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli.

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawiera umowy sprzedaży lokalu mieszkalnego w budynku mieszkalnym wraz z udziałem w części wspólnej nieruchomości w postaci miejsca postojowego w podziemnym garażu wielostanowiskowym oraz w postaci miejsca postojowego na terenie zakupionego gruntu, przy budynku. Wymienione miejsca postojowe podziemne nie są wydzielone trwałymi ścianami oraz nie stanowią odrębnych przedmiotów własności, albowiem, ani dla poszczególnych miejsc parkingowych, ani dla całego podziemnego pomieszczenia garażowego nie zostaną założone odrębne księgi wieczyste. Księga Wieczysta dla całości inwestycji będzie wspólna i nie da jej się wyodrębnić na poszczególne części składowe inwestycji. Udział w nieruchomości wspólnej zostanie sprzedany na zasadzie podziału do korzystania (quad usum) w sposób powodujący przyporządkowanie określonego miejsca podziemnego do konkretnego lokalu mieszkalnego oraz skutkującym tego prawa w dziale III Księgi Wieczystej. Będą również ustanowione służebności gruntowe na nieruchomości wspólnej polegające na prawie dla właścicieli poszczególnych lokali do korzystania z wydzielonych miejsc postojowych naziemnych.

Transakcja polega na łącznej sprzedaży stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniami przynależnymi i udziałem w części wspólnej, jak również powiązanego z własnością tego lokalu udziału w nieruchomości, na której zostaną wyodrębnione m.in. miejsca postojowe podziemne i nadziemne oraz drogi dojazdowe. Udział ten nie może pozostawać odrębnym przedmiotem własności i nie może być przedmiotem odrębnego obrotu, czyli nie jest możliwa sprzedaż miejsca postojowego podziemnego ani naziemnego bez sprzedaży lokalu. Konsekwencją takiej transakcji jest również brak możliwości późniejszej odsprzedaży ww. miejsca postojowego odrębnym aktem notarialnym. Lokal mieszkalny jest na stale związany z częściami wspólnymi w tym z miejscem postojowym.

Wątpliwości Wnioskodawcy związane są z prawidłowym opodatkowaniem dokonywanych transakcji.

Zgodnie ze zdarzeniem przyszłym przedstawionym we wniosku przedmiotem czynności opodatkowanej będzie sprzedaż samodzielnych lokali mieszkalnych, będących odrębnymi nieruchomościami. W skład lokali mieszkalnych jako ich części składowe przynależą m.in. podziemne miejsce postojowe. Zatem miejsce postojowe nie może być przedmiotem odrębnego obrotu. Nie jest to bowiem samodzielny lokal o innym przeznaczeniu niż mieszkalne, jako że lokal ten nie został wyodrębniony w odrębną nieruchomość. Skoro zatem miejsce postojowe nie może być przedmiotem obrotu, to nie może być traktowane jako odrębny towar w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Miejsca postojowe, pomimo, że nie pełnią funkcji mieszkaniowych są jednak integralną częścią samodzielnego lokalu mieszkalnego. Przedmiotem sprzedaży obok własności lokalu mieszkalnego nie jest samo miejsce postojowe, ale prawo do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego o konkretnej powierzchni, znajdującego się w hali garażowej, które jest integralnie związane z prawem własności do lokalu mieszkalnego. Wyodrębnione miejsca postojowe nie mogą być przedmiotem odrębnej umowy sprzedaży, gdyż nie stanowią samodzielnych lokali użytkowych, ze względu na fakt, że nie stanowią wydzielonych trwałymi ścianami izb w obrębie budynku.

Wobec tego sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z wydzielonych miejsc postojowych, znajdujących się w tym samym budynku, podlegać będzie jednej stawce podatku od towarów i usług właściwej dla lokalu mieszkalnego. Niezasadne jest, w tak opisanym zdarzeniu przyszłym, dzielenie przedmiotu sprzedaży na poszczególne składniki skoro prawo do miejsca postojowego jako udziału w częściach wspólnych budynku nierozerwalnie związane jest z prawem własności lokalu mieszkalnego.

Sprzedaży tej nie można rozpatrywać jako złożonej z dwóch odrębnych od siebie czynności dla potrzeb rozliczenia podatku VAT. Jak wcześniej wskazano, pojęcia lokalu mieszkalnego oraz nieruchomości wspólnej nie zostały zdefiniowane w ustawie o VAT. Odwołując się zatem do art. 3 ust. 1 i 2 ustawy o własności lokali, stwierdzić należy, że przepisy te wyłączają możliwość podziału nieruchomości wspólnej, w tym także dla celów podatku VAT. Udziały w nieruchomości wspólnej są nierozerwalnie związane z prawem własności lokalu mieszkalnego. Zatem w sprawie nie dochodzi do sprzedaży miejsca postojowego, które wchodzi w skład nieruchomości wspólnej, a jedynie do sprzedaży prawa do wyłącznego korzystania z tegoż miejsca. Nie jest możliwe wyodrębnienie tego prawa od własności lokalu - jest ono ściśle z nim związane i nie może być przedmiotem odrębnej sprzedaży.

Zatem sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z miejsca postojowego jest traktowana jako jedna czynność. Bez znaczenia pozostaje przy tym, w jakiej części nieruchomości wspólnej zlokalizowane będą miejsca postojowe, tj. czy będą się one znajdowały na tzw. "wolnym powietrzu", czy też w części wspólnej budynku mieszkalnego. Istota związania prawa do korzystania z miejsca postojowego z prawem własności lokalu pozostanie bowiem taka sama, o ile tylko będzie ono zlokalizowane w ramach części wspólnej nieruchomości, na której posadowiony jest budynek mieszkalny.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że transakcja dostawy miejsc postojowych, które nie zostały wydzielone jako osobne lokale użytkowe, a ich dostawa jest dokonywana razem ze sprzedażą lokalu mieszkalnego w budynku ich położenia, podlega opodatkowania preferencyjną stawką. Zaznaczyć bowiem należy, że w świetle art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o VAT, przy czynnościach dostawy towaru w postaci przeniesienia własności lokalu mieszkalnego, któremu towarzyszy sprzedaż prawa do korzystania z miejsca postojowego, ze względu na trudności w wyodrębnieniu od czynności podstawowej należy zastosować preferencyjną stawkę podatkową.

Podkreślić należy, że powyższe stanowisko odnosi się do transakcji dokonywanych przez Spółkę, niezależnie od tego, czy mamy do czynienia z miejscami parkingowymi znajdującymi się pod budynkiem, czy z miejscami parkingowymi naziemnymi, znajdującymi się na terenie nieruchomości wspólnej - w tym samym budynku, co lokal mieszkalny, czy poza nim.

Dlatego też za prawidłowe uznać należy stanowisko Spółki, że jeżeli wraz z prawem własności lokalu mieszkalnego przedmiotem sprzedaży będzie prawo do wyłącznego korzystania z miejsca parkingowego o konkretnej powierzchni (miejsce postojowe), które nie zostało wyodrębnione jako samodzielny lokal użytkowy i jest integralnie związane z prawem własności konkretnego lokalu mieszkalnego, to sprzedaż tego lokalu wraz z prawem do korzystania z wyodrębnionego miejsca parkingowego znajdującego się w danym budynku (jak i poza jego obrębem, lecz w ramach tej samej nieruchomości gruntowej) podlegać będzie jednej stawce podatku VAT, która jest właściwa dla lokalu mieszkalnego.

Reasumując, mając na uwadze opis sprawy oraz przedstawiony powyżej stan prawny stwierdzić należy, że dokonywana wraz ze sprzedażą lokalu mieszkalnego, sprzedaż prawa do miejsca parkingowego (postojowego) oznaczonego konkretnym numerem na parkingu podziemnym lub naziemnym, jeżeli nie zostało wyodrębnione jako samodzielny lokal użytkowy i nie może być przedmiotem odrębnej dostawy, a także jest integralnie związane z prawem własności konkretnego lokalu mieszkalnego, ma charakter jednej transakcji i podlegać będzie jednej stawce podatku od towarów i usług właściwej dla lokalu mieszkalnego w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a w powiązaniu z art. 41 ust. 12 ustawy.

Zatem stanowisko Spółki przedstawione w wniosku należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.