IPPP3/443-562/12-3/MPe - Obowiązek dokonania korekty odliczonego w pełnej wysokości podatku naliczonego od samochodu osobowego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 18 lipca 2012 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-562/12-3/MPe Obowiązek dokonania korekty odliczonego w pełnej wysokości podatku naliczonego od samochodu osobowego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2012 r. (data wpływu 25 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty odliczonego w pełnej wysokości podatku naliczonego od samochodu osobowego będącego pojazdem demonstracyjnym, który przed upływem 12 miesięcy zostanie odstawiony na parking i nie używany do żadnych jazd - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty odliczonego w pełnej wysokości podatku naliczonego od samochodu osobowego będącego pojazdem demonstracyjnym, który przed upływem 12 miesięcy zostanie odstawiony na parking i nie używany do żadnych jazd.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność m.in. w zakresie detalicznej sprzedaży samochodów, części samochodowych, usług serwisowych oraz najmu samochodów zastępczych. Spółka nabywa samochody osobowe, które mają służyć wyłącznie celom zarobkowego najmu przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy. Z tytułu najmu wystawiane są faktury VAT a płatności z tego tytułu dokonywane są przez najemców lub Towarzystwo Ubezpieczeń likwidujące szkodę. Umowy najmu zawierane są z reguły na okres naprawy pojazdu w serwisie Spółki i trwają po kilka dni. Pojazdy te jednakże są dostępne dla każdego klienta bez względu na fakt czy naprawia on u Spółki swoje auto czy też nie, a okres najmu nie jest niczym ograniczony.

Spółka zakłada, że część tych aut po 6 miesięcznym okresie najmu może być przeznaczona na różne cele prowadzonej przez nią działalności gospodarczej w tym jako samochody służbowe.

Istnieje także możliwość, iż ze względu na dobrą ofertę od klienta podmiot będzie chciał dokonać sprzedaży takiego auta przed upływem półrocznego okresu najmu.

Spółka posiada też auta demonstracyjne będące towarem służące do jazd testowych (zgodnie z umową dealerską). W przypadku tych aut może wystąpić sytuacja, że auta te nie zostaną sprzedane przed upływem 12 miesięcy. Wtedy też Spółka zrezygnuje z używania tych aut (auta zostają odstawione na parking i nie są już używane do jazd demonstracyjnych).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nie używanie samochodu demonstracyjnego po upływie 12 miesięcy od dnia rejestracji powoduje obowiązek dokonania korekty VAT naliczonego odliczonego w całości.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie podlega korekcie odliczony w 100% podatek naliczony od samochodu osobowego będącego pojazdem demonstracyjnym, który przed upływem 12 miesięcy zostanie odstawiony na parking i nie używany do żadnych jazd (z wyjątkiem jazd związanych z jego ewentualną naprawą lub kontrolnych przed wydaniem pojazdu klientowi). Pojazd ten stanowi nadal towar handlowy i nie może być zakwalifikowany jako środek trwały ponieważ nie spełnia definicji środka trwałego. W związku z powyższym nie ma żadnej podstawy aby dokonać korekty podatku naliczonego od pojazdu będącego nadal towarem handlowym przeznaczonym do odsprzedaży i nie używanym po okresie 12 miesięcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. z 2010 r. Nr 247, poz. 1652), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Przepis art. 3 ust. 2 pkt 7 ww. ustawy o zmianie ustawy stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy przypadku, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a.

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b.

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność m.in. w zakresie detalicznej sprzedaży samochodów, części samochodowych, usług serwisowych oraz najmu samochodów zastępczych. W związku z prowadzoną działalnością Spółka posiada auta demonstracyjne będące towarem, które służą do jazd testowych (zgodnie z umową dealerską). Jak wskazuje Wnioskodawca, może wystąpić sytuacja, że auta te nie zostaną sprzedane przed upływem 12 miesięcy i wtedy też Spółka zrezygnuje z używania tych aut (auta zostają odstawione na parking i nie są już używane do jazd demonstracyjnych).

W związku z powyższym wątpliwości Wnioskodawcy wiążą się z obowiązkiem dokonania korekty VAT naliczonego odliczonego w całości w sytuacji nie używania samochodu demonstracyjnego po upływie 12 miesięcy od dnia rejestracji.

Jak wynika z powołanych uregulowań zasadą jest, że w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczajacej 3,5 tony wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości. Natomiast to ograniczone prawo nie ma zastosowania w przypadkach, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a) ustawy nowelizującej, tj. w przypadkach gdy nabywane ww. samochody i pojazdy są odsprzedawane jako przedmiot działalności podatnika. Użyte w zacytowanym przepisie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a) ustawy nowelizującej, sformułowanie "przedmiotem działalności podatnika" w zestawieniu z dalszą częścią zdania w brzmieniu "jest odprzedaż tych samochodów (pojazdów)" nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym, lecz w kontekście zadysponowania konkretnym samochodem w ściśle określony sposób. Mówiąc o przedmiocie działalności podatnika, przepis ten wiąże go jednocześnie z odprzedażą konkretnych samochodów poprzez użycie wyrazu "tych", przy czym ich odprzedaż jest jedyną okolicznością wymienioną w tym przepisie, która uzasadnia jego zastosowanie. Zatem sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie handlu samochodami, nie jest wystarczającą przesłanką, pozwalającą na odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. samochodów i pojazdów. Do nabycia takiego uprawnienia konieczne jest równoczesne przeznaczenie danego, konkretnego samochodu do odprzedaży. Ustawodawca wiąże konkretne samochody osobowe - w przypadku, których przysługuje odliczenie podatku naliczonego - z ich odprzedażą przez podmiot. W konsekwencji nie ma znaczenia, że podatnik prowadzi działalność w przedmiocie handlu samochodami. Istotne jest to, iż przepis stanowi o nabywanym przez podatnika samochodzie, ustawodawca koncentruje się na przedmiocie, a nie podmiocie. Przepis art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a) ustawy nowelizującej, nie może mieć więc zastosowania do sytuacji, gdy nabywane ww. samochody i pojazdy są wykorzystywane przede wszystkim do celów innych niż odprzedaż. Jeżeli konkretne pojazdy zostały nabyte do wykorzystania ich na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, np. w charakterze samochodów demonstracyjnych, to z tytułu ich nabycia podatnikowi nie przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku. Odprzedaż tych samochodów nie jest bowiem ich podstawowym przeznaczeniem. Podstawowym przeznaczeniem tych pojazdów jest używanie ich na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Natomiast ich ewentualna późniejsza sprzedaż, bądź jak w przedstawionym zdarzeniu przyszłym rezygnacja z ich używania (odstawienie na parking i nie używanie do jazd demonstracyjnych) jest kwestią wtórną i nie ma wpływu na zmianę wysokości odliczenia podatku przy ich nabyciu. Samochód osobowy - choćby zakupiony z zamiarem dalszej odsprzedaży - w momencie przeznaczenia go do użytkowania przez podatnika (w celach demonstracyjnych), przestaje być traktowany jako towar handlowy, a staje się składnikiem majątku podatnika.

Mając zatem na uwadze przedstawiony stan prawny oraz opis sprawy należy stwierdzić, że w opisanej sytuacji Spółce w odniesieniu do samochodów osobowych wykorzystywanych do celów demonstracyjnych, nie przysługuje prawo do odliczenie całości podatku naliczonego zapłaconego przy zakupie przedmiotowych samochodów. Zgodnie bowiem z art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, Spółce przysługuje prawo do odliczenia 60% kwoty podatku należnego, nie więcej niż 6.000 zł - wynikającej z faktury zakupu tych pojazdów. Zatem Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego w całości z tytułu nabycia takich samochodów.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, iż nie podlega korekcie odliczony w 100% podatek naliczony od samochodu osobowego będącego pojazdem demonstracyjnym, który przed upływem 12 miesięcy zostanie odstawiony na parking i nie używany do żadnych jazd należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, iż przedmiotowa interpretacja stanowi rozstrzygniecie w zakresie obowiązku dokonania korekty odliczonego w pełnej wysokości podatku naliczonego od samochodu osobowego będącego pojazdem demonstracyjnym, który przed upływem 12 miesięcy zostanie odstawiony na parking i nie używany do żadnych jazd (pytanie nr 3 wniosku). W zakresie prawa do odliczenia w pełnej wysokości kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodu osobowego przeznaczonego na wynajem oraz braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w sytuacji jego sprzedaży (pytanie nr 1 i 2 wniosku) zostanie wydane odrębne rozstrzygniecie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl