IPPP3/443-553/13-3/SM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Przedsiębiorstwa przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2013 r. (data wpływu 20 czerwca 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie rozliczenia strat energii elektrycznej - jest prawidłowe.

W dniu 20 czerwca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie rozliczenia strat energii elektrycznej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedsiębiorstwo (dalej: Przedsiębiorstwo) jest podatnikiem podatku akcyzowego z tytułu zużycia i odsprzedaży energii elektrycznej na terenie Portu Lotniczego. Na wykonywanie tego typu działań posiada ono stosowną koncesję wydaną przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. Przedsiębiorstwo nabywa energię elektryczną od podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie obrotu energią elektryczną, z której część zużywa na potrzeby własne, a część sprzedaje dalej nabywcom końcowym, prowadzącym działalność gospodarczą na terenie Portu Lotniczego. Ilość zakupionej energii określa się na podstawie stanów liczników, sprzedaż zaś odbywa się na podstawie stanów liczników bądź ustalonego, w drodze umowy z odbiorcą, ryczałtu.

Od zużytej i odsprzedanej energii elektrycznej Przedsiębiorstwo odprowadza podatek akcyzowy składając jednocześnie we właściwym Urzędzie Celnym deklarację AKC-4. Ceny energii elektrycznej w zakresie obrotu ustalane są na podstawie cennika zatwierdzonego przez Naczelnego Dyrektora, w zakresie dystrybucji na podstawie taryfy zatwierdzonej decyzją Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 20 listopada 2012 r.

Z powyższej taryfy wynika, iż w Przedsiębiorstwo powstaje strata na dystrybucji w wysokości 6%, na którą składa się:

* w sieci SN 1,5%

* w sieci nn 4,5%.

Strata ta nie obejmuje energii elektrycznej związanej z jej przesyłem lub dystrybucją, a także nielegalnego poboru energii.

Przedsiębiorstwo otrzymało interpretację nr IPPP3/443-138/12-2/KB z dnia 27 kwietnia 2012 r. wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, działającego w imieniu Ministra Finansów, zgodnie z którą straty energii elektrycznej powstałe w wyniku jej przesyłania lub dystrybucji, w wysokości określonej w wyniku postępowania taryfowego przed Prezesem Urzędu Regulacji Energetyki, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jaki sposób Przedsiębiorstwo powinn określać podstawę naliczania strat czy właściwe jest przyjęcie, że należy ją naliczać od energii zakupionej od przedsiębiorstwa obrotu.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Przedsiębiorstwo stoi na stanowisku, że stratę w wysokości 6% należy liczyć od ilości energii zakupionej od przedsiębiorstwa obrotu.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 upa za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

Należy podkreślić, iż ustawodawca nie zdefiniował pojęcia strat energii elektrycznej. W związku z powyższym należy uznać, iż wszystkie sytuacje, których nie można zaliczyć jako zużycie energii elektrycznej, są stratą. Konsekwentnie, akcyzie nie będą podlegać straty na przesyle energii elektrycznej, a także w trakcie jej dystrybucji.

Przedsiębiorstwo pobierając energię elektryczną z sieci elektroenergetycznej przedsiębiorstwa dystrybucyjnego ma zainstalowane liczniki, na podstawie których rozlicza się z energetycznym przedsiębiorstwem dystrybucyjnym. Następnie część energii zużywa sam, na potrzeby swojej działalności gospodarczej, a część odsprzedaje dalej również na podstawie zużycia licznikowego, albo na podstawie umówionego ryczałtu. Jak widać wyraźnie, straty Przedsiębiorstwa powstają pomiędzy licznikiem zainstalowanym na "wejściu" energii do Przedsiębiorstwa, a licznikiem na "wyjściu" do odbiorcy końcowego i wynikają z dystrybucji energii elektrycznej siecią elektroenergetyczną stanowiącą własność Przedsiębiorstwa. Należy też podkreślić, iż nawet jeżeli nie ma zainstalowanego licznika, a jest ustalony ryczałt, strata również powstaje. Przedsiębiorstwo wystawiając faktury na odbiorców końcowych nie obciąża ich stratami na przesyle i dystrybucji energii, a tylko za faktyczne zużycie licznikowe lub zużycie ryczałtowe. Z tego należy wnosić, iż Przedsiębiorstwo ma prawo do nieopodatkowywania strat energii elektrycznej powstałych na "wejściu" do sieci przesyłowej Przedsiębiorstwa, inaczej mówiąc od ilości energii zakupionej, jako, że straty powstają w całym procesie przesyłu i dystrybucji i próbowanie przypisania ich w innym momencie nie byłoby prawidłowe.

Gdyby przyjąć, iż Przedsiębiorstwo ma prawo nieopodatkowywać tylko strat powstałych przy sprzedaży energii elektrycznej, powodowałoby to opodatkowanie strat powstałych przy zużyciu własnym przez Przedsiębiorstwo, a więc w konsekwencji zawyżenie podatku akcyzowego. Ta sama sytuacja miałaby miejsce, gdyby uznać, iż Przedsiębiorstwo powinno liczyć stratę jako 6% od zużycia własnego. Skoro zaś opodatkowaniu nie podlega energia elektryczna, która została utracona pomiędzy licznikiem dostawcy energii, a dystrybucją do urządzeń pobierających energię elektryczną u danego podmiotu, gdyż nie jest to zużycie, należy wykazywać energię elektryczną na tym etapie dystrybucji jako stratę.

Reasumując, Przedsiębiorstwo jako podmiot koncesjonowany, ma prawo odliczać stratę energii elektrycznej na przesyle i dystrybucji, licząc ją od ilości energii zakupionej od przedsiębiorstwa obrotu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

W myśl art. 9 ust. 2 ustawy, za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

Poprzez straty powstałe przy przesyłaniu i dystrybucji energii elektrycznej rozumie się takie straty, które są wynikiem właściwości technicznych infrastruktury przesyłowej. Jeżeli proces zostanie uznany za nierozerwalny element procesu przesyłu energii należy uznać, że tak jak w przypadku strat w oporze infrastruktury przesyłowej, również w wyniku procesu transformacji, na skutek technicznych ubytków, następuje utrata mocy prądu, uznana za stratę. W rezultacie, jako straty energii elektrycznej należy uznać wszystkie sytuacje i zdarzenia, które nie mogą zostać uznane za zużycie energii elektrycznej. Konsekwentnie, akcyzie nie będą podlegać straty na przesyle energii elektrycznej, jak również w trakcie jej dystrybucji.

Zgodnie zaś z art. 91 ust. 1 ustawy, podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu, zużywający energię elektryczną w sytuacji, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4, a także podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5, są obowiązani do prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych u nabywcy końcowego lub podmiotu zużywającego energię, a w przypadku braku urządzeń pomiarowych - na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika.

W myśl art. 91 ust. 3, ewidencja, o której mowa w ust. 1 i 2, powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości:

Stosownie do art. 91 ust. 4, jeżeli brak jest urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości, o których mowa w ust. 3 pkt 5 i 7, prowadzący ewidencję określa ilości szacunkowe.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca nabywa energię elektryczną od podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie obrotu energią elektryczną, z której część zużywa na potrzeby własne, a część sprzedaje dalej nabywcom końcowym, prowadzącym działalność gospodarczą na terenie Portu Lotniczego. Ilość zakupionej energii określa się na podstawie stanów liczników, sprzedaż zaś odbywa się na podstawie stanów liczników bądź ustalonego, w drodze umowy z odbiorcą, ryczałtu.

Od zużytej i odsprzedanej energii elektrycznej odprowadza podatek akcyzowy składając jednocześnie we właściwym urzędzie celnym deklarację. Ceny energii elektrycznej w zakresie obrotu ustalane są na podstawie cennika, w zakresie dystrybucji na podstawie taryfy zatwierdzonej decyzją Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. z dnia 20 listopada 2012 r.

Z powyższej taryfy wynika, iż w Przedsiębiorstwie powstaje strata na dystrybucji w wysokości 6%, na którą składa się:

* w sieci SN 1,5%

* w sieci nn 4,5%.

Strata ta nie obejmuje energii elektrycznej związanej z jej przesyłem lub dystrybucją, a także nielegalnego poboru energii.

Wątpliwości Spółki dotyczą sposobu określenia podstawy naliczania strat energii elektrycznej w zaistniałej sytuacji.

Odnosząc się do powyższego zgodzić się trzeba z Wnioskodawcą, iż zwolnieniu od akcyzy podlegają straty energii elektrycznej podczas dystrybucji zarówno przy sprzedaży energii elektrycznej, jak również przy zużyciu własnym. Z uwagi natomiast na fakt, iż straty rozumiane są jako różnica pomiędzy energią na "wejściu", a energią elektryczną na "wyjściu" z sieci, należy je odnosić do wielkości wejściowych. Jednakże trzeba podkreślić, że poza zakresem opodatkowania podatkiem akcyzowym są rzeczywiste poniesione straty na przesyle lub dystrybucji, a nie domniemane straty. Niemniej należy zauważyć, że przepisy podatkowe nie określają sposoby określania przedmiotowych strat, gdyż są to kwestie techniczne i jako takie nie mogą być przedmiotem interpretacji przepisów podatkowych. Zatem w sytuacji, gdy przedmiotowe straty w wysokości 6%, określone w taryfie zatwierdzonej decyzją Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, liczone od energii zakupionej od przedsiębiorstwa obrotu, będą odpowiadać rzeczywistym stratom powstałym na przesyle, to straty tę nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.