IPPP3/443-546/11-2/KT - Stawka podatku VAT dla usługi montażu sprzętu AGD wraz ze stałą zabudową kuchenną.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2011 r. (data wpływu 8 kwietnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwej stawki podatku dla usługi montażu sprzętu AGD wraz ze stałą zabudową kuchenną - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 kwietnia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwej stawki podatku dla usługi montażu sprzętu AGD wraz ze stałą zabudową kuchenną.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Osoby fizyczne prowadzą działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej w następującym zakresie:

* produkcja mebli kuchennych (31.02.Z),

* produkcja pozostałych mebli (31.09.Z),

* zakładanie stolarki budowlanej (43.32.Z),

* wykonywanie pozostałych robót budowlanych wykończeniowych (43.39.Z),

* sprzedaż detaliczna elektrycznego sprzętu audiowizualnego prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach (47.43.Z),

* sprzedaż detaliczna elektrycznego sprzętu gospodarstwa domowego prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach (47.54.Z),

* sprzedaż detaliczna mebli, sprzętu oświetleniowego i pozostałych artykułów gospodarstwa domowego prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach (47.59.Z.).

W ramach prowadzonej działalności Spółka wykonuje miedzy innymi usługi montażu stolarki budowlanej polegające na wyposażeniu pomieszczeń mieszkalnych w meble kuchenne, zgodnie z PKD 43.32.Z (zakładanie stolarki budowlanej). W skład przedmiotowej czynności wchodzą następujące elementy:

* wykonanie projektu zabudowy,

* nabycie u producenta gotowych elementów (szafek), które są wykonywane zgodnie z wcześniejszym projektem,

* wytwarzanie we własnym zakresie - z zakupionych w tym celu materiałów: płyt meblowych, blatów i elementów metalowych (okuć, zawiasów, uchwytów i prowadnic) pozostałych niezbędnych elementów stałej zabudowy kuchennej,

* montażu wyprodukowanych elementów zabudowy w budynkach i lokalach mieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB Grupa 111 i 112,

* jednoczesnym montażu - wraz z dostarczonymi wcześniej elementami zabudowy - sprzętu AGD (płyt indukcyjnych lub gazowych, piekarników, okapów, chłodziarek, chłodziarko-zamrażarek, zmywarek itp.) w przygotowanych specjalnie do tego celu podczas produkcji lub montażu otworach technologicznych.

Powyższe usługi stanowią jeden, nie dający się sztucznie podzielić, kompleksowy proces - począwszy od zamówienia złożonego przez klienta, poprzez sporządzenie pomiarów, zaproponowanie kilku wariantów projektów (dotyczących zarówno stolarki, jak i sprzętu AGD do zabudowy), następnie, w oparciu o powyższe ustalenia, dokonuje się produkcji płyt i blatów pod konkretny wymiar, z otworami technologicznymi pod konkretny sprzęt AGD zamówiony przez klienta. Usługa kończy się montażem mebli, zabudowaniu w nich urządzeń AGD oraz ich instalacji.

Należy stwierdzić, że sprzęt AGD do zabudowy - w przeciwieństwie do tradycyjnego (wolnostojącego) sprzętu - nie jest bezpośrednio gotów do użytku. Ze względów bezpieczeństwa jest tak skonstruowany, że jego budowa uniemożliwia otwarcie drzwiczek (np. w chłodziarkach) czy uchylenie klapy (piekarniki, zmywarki). Okapy kuchenne z samej swojej natury nie pełnią żadnej roli bez trwałego zainstalowania. Dopiero zamontowanie tego sprzętu w meblach przygotowanych pod konkretny wymiar oraz ich instalacja czyni możliwym korzystanie z ich funkcji. W związku z tym, zabudowa sprzętu AGD będzie usługą ściśle powiązaną z montażem stolarki budowlanej. Wbudowywanie sprzętu w meble następuje przy okazji ich produkcji i montażu, a nie będzie czynnością następczą polegającą na przeróbce istniejących mebli.

Z klientami zawierane są umowy cywilnoprawne, których przedmiotem jest dzieło w postaci kompletnego wyposażenia kuchni (stała zabudowa wraz ze sprzętem AGD). Cena w umowie podawana jest za całą, kompletną usługę zabudowy kuchni.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługa montażu sprzętu AGD jednocześnie ze stałą zabudową kuchenną, która będzie produkowana z zakupionych materiałów: płyt meblowych, blatów i elementów metalowych dociętych na konkretny wymiar i trwale montowana w budynkach i lokalach mieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB grupa 111 i 112, jest usługą kompleksową w rozumieniu ustawy i jako taka podlega opodatkowaniu obniżoną 8% stawką VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa stałej zabudowy kuchni, podobnie jak i wnęk, łazienek, niewątpliwie jest usługa kompleksową podlegającą opodatkowaniu obniżoną 8% stawką podatku od towarów i usług. Takiemu samemu opodatkowaniu podlega również usługa montażu sprzętu AGD w meblach przygotowanych pod wymiar, ze względu na to, że wchodzi ona w skład większej całości i stanowi jeden z elementów usługi kompleksowej.

W przedstawionym stanie faktycznym będą miały zastosowanie następujące normy prawne:

* Art. 6 ust. 1 szóstej dyrektywy Rady nr 77i388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstwa państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. U. L 145, str.1) stanowiący, że: termin "świadczenie usług" oznacza każdą transakcję nie stanowiącą dostawy towarów w rozumieniu art. 5,

* Art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) powielający tę zasadę,

* § 37 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799) obniżający stawkę podatku VAT do wysokości 8% w odniesieniu do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług,

* Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), w dziale 11 załącznika określającym obiekty budownictwa mieszkaniowego,

* Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.), zgodnie z którym według PKWiU świadczone usługi należy zakwalifikować w następujący sposób:

* 43.32.10.0 - roboty instalacyjne stolarki budowlanej (dotyczy elementów stolarskich),

* 33.20.29.0 - usługi instalowania pozostałych maszyn ogólnego przeznaczenia, gdzie indziej niesklasyfikowane (dotychczas zgodnie z PKWiU 2004 usługi te były sklasyfikowane jako 29.71.90-00.00 - usługi instalowania, naprawy i konserwacji elektrycznego sprzętu gospodarstwa domowego).

W wyjaśnieniach PKD stanowiących załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (Dz. U. Nr 251, poz. 1885) w podklasie "43.42.Z - zakładanie stolarki budowlanej" zostały ujęte usługi wyposażenia pomieszczeń w meble wbudowane: meble kuchenne i szafy wnękowe.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszego zapytania Wnioskodawca zauważa, że usługa stałej zabudowy kuchennej wyposażonej we wbudowany sprzęt AGD stanowi w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Dlatego tez na gruncie ustawy o VAT należy ją rozpatrywać jako usługę kompleksową. Zabudowa kuchni wyprodukowana pod wymiar bez zainstalowania w miejscu otworów technologicznych płyty grzewczej, piekarnika, chłodziarki, okapu, zmywarki, itp. nie ma sensu zarówno gospodarczego, jaki i logicznego. To samo dotyczy "czystej" dostawy sprzętu AGD do zabudowy, który w stanie "nieuszlachetnionym zabudową" nie przedstawia żadnej wartości użytkowej. Dopiero komplet: meble (obudowa) i zabudowany sprzęt AGD są efektem składającym się na całość dzieła. Jako, że usługa stałej zabudowy kuchni jest świadczeniem podstawowym, podlegającym opodatkowaniu obniżoną 8% stawką podatku od towarów i usług, usługa instalacji sprzętu AGD - jako świadczenie towarzyszące, bez którego jednak świadczenie główne nie miałoby celu - powinno być opodatkowane taką samą 8% stawką podatku VAT.

Wnioskodawca dodaje, że przedmiotowe usługi sklasyfikowane są obecnie zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.), jako:

* 43.32.10.0 - roboty instalacyjne stolarki budowlanej (dotyczy elementów stolarskich),

* 33.20.29.0 - usługi instalowania pozostałych maszyn ogólnego przeznaczenia, gdzie indziej niesklasyfikowane;

a dotychczas zgodnie z PKWU 2004 sklasyfikowane były odpowiednio jako:

* 20.30.90-00.00 - usługi związane z instalowaniem (montażem) wytwarzanych przez producenta wyrobów stolarskich i ciesielskich dla budownictwa oraz prefabrykowanych budynków drewnianych, a także

* 45.42.13-00.00 - roboty instalacyjne pozostałych niemetalowych elementów stolarki budowlanej,

* 29.71.90-00.00 - usługi instalowania, naprawy i konserwacji elektrycznego sprzętu gospodarstwa domowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w świetle art. 7 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast towarami, w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Pojęcie świadczenie usług zostało określone w art. 8 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Co do zasady stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 wskazanej ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże na podstawie art. 146a ustawy, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednocześnie, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi. I tak, stosownie do zapisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Natomiast przepis art. 146a pkt 2 ustawy stanowi, iż w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się - w myśl ust. 12 wskazanego artykułu 41 - do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

W myśl art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Artykuł 41 ust. 12b ustawy stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych - PKOB (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z tym rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania. Ponadto, zgodnie z § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

Nadmienia się, że powołane wyżej rozporządzenie zostało zastąpione rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392). Obowiązujący od dnia 6 kwietnia 2011 r. przepis § 7 ust. 1 rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 r. zastąpił dotychczas obowiązujący przepis § 7 ust. 1 rozporządzenia z dnia 22 grudnia 2010 r.

Na podstawie § 7 ust. 2 ww. rozporządzenia, przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują natomiast pojęć budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.), przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Z kolei zgodnie z pkt 7a tego artykułu, przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego. Natomiast definicję remontu zawarto w pkt 8 tego artykułu. Zgodnie z jego brzmieniem, przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Modernizacja oznacza unowocześnienie, uwspółcześnienie produktu, trwałe ulepszenie np. istniejącego obiektu budowlanego, prowadzące do zwiększenia jego wartości użytkowej (źródło: Wikipedia, wolna encyklopedia).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje miedzy innymi usługi montażu stolarki budowlanej polegające na wyposażeniu pomieszczeń mieszkalnych w meble kuchenne (zgodnie z PKD 43.32.Z - zakładanie stolarki budowlanej). W skład przedmiotowej czynności wchodzą następujące elementy: wykonanie projektu zabudowy, nabycie u producenta gotowych elementów (szafek), które są wykonywane zgodnie z wcześniejszym projektem, wytwarzanie we własnym zakresie - z zakupionych w tym celu materiałów: płyt meblowych, blatów i elementów metalowych (okuć, zawiasów, uchwytów i prowadnic) - pozostałych niezbędnych elementów stałej zabudowy kuchennej, montaż wyprodukowanych elementów zabudowy w budynkach i lokalach mieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB Grupa 111 i 112 oraz jednoczesny montaż - wraz z dostarczonymi wcześniej elementami zabudowy - sprzętu AGD zamówionego przez klienta (płyt indukcyjnych lub gazowych, piekarników, okapów, chłodziarek, chłodziarko-zamrażarek, zmywarek itp.) w przygotowanych specjalnie do tego celu podczas produkcji lub montażu otworach technologicznych.

Zabudowa sprzętu AGD jest usługą ściśle powiązaną z montażem stolarki budowlanej. Wbudowywanie sprzętu w meble następuje przy okazji ich produkcji i montażu, a nie jest czynnością następczą polegającą na przeróbce istniejących mebli. Spółka zawiera z klientami umowy cywilnoprawne, których przedmiotem jest dzieło w postaci kompletnego wyposażenia kuchni (stała zabudowa wraz ze sprzętem AGD). Cena w umowie podawana jest za całą, kompletną usługę zabudowy kuchni.

Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowe usługi sklasyfikowane są zgodnie z PKWiU z 2008 r. jako: - 43.32.10.0 - roboty instalacyjne stolarki budowlanej (dotyczy elementów stolarskich) oraz - 33.20.29.0 - usługi instalowania pozostałych maszyn ogólnego przeznaczenia, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Odnosząc się do podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji PKWiU wskazać trzeba, że do dnia 31 grudnia 2010 r., zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 207, poz. 1293), zmienionego rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2009 r. (Dz. U. Nr 222, poz. 1753), dla celów podatku od towarów i usług stosowana była Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie PKWiU (Dz. U. Nr 42, poz. 264, z późn. zm.). Zgodnie z ww. Klasyfikacją w dziale 45 mieściły się roboty budowlane.

Natomiast od dnia 1 stycznia 2011 r. zastosowanie ma Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona ww. rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r.

W sekcji F (dział 41-43) PKWiU 2008 mieszczą się roboty budowlane, w zakres których wchodzą:

* roboty ogólnobudowlane i specjalistyczne w zakresie budownictwa i prac inżynierii lądowej i wodnej, które polegają na budowie (tzn. wznoszeniu obiektu budowlanego w określonym miejscu, odbudowie, rozbudowie i nadbudowie obiektu budowlanego),

* prace polegające na przebudowie, remoncie, rozbiórce lub montażu obiektu budowlanego, włączając montaż budowli z elementów prefabrykowanych oraz konstrukcji o charakterze stałym lub tymczasowym.

Podkreślić należy, iż zgodnie z treścią art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Natomiast w treści powołanych wyżej przepisów ustawodawca użył pojęć: budowa, remont, modernizacja, przebudowa oraz roboty konserwacyjne, nie podając konkretnych symboli statystycznych dla tych usług.

Dlatego też, przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma fakt, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym) oraz w powołanym rozporządzeniu wykonawczym (roboty konserwacyjne). Ponadto należy zauważyć, że zastosowanie jednej stawki podatku od towarów i usług i opodatkowanie nią zarówno usługi, jak i dostawy materiałów wykorzystywanych do wykonania tej usługi, uwarunkowane jest zakresem, w jakim prowadzona jest działalność gospodarcza oraz przedmiotem umowy zawartej ze zleceniodawcą.

Zgodnie z generalnym trójpodziałem działalności gospodarczej, działalność dzieli się na trzy grupy: produkcja, handel i usługi. Znajduje to swoje odzwierciedlenie w grupowaniach statystycznych. Zgodnie z pkt 5.3.4 Zasad metodycznych PKWiU 2008, w zależności od tego, kto: producent, firma usługowa czy handlowa dokonuje montażu artykułów branży budowlanej, tak klasyfikowana jest wykonywana przez niego czynność. Roboty instalacyjne i montażowe wykonane na miejscu przeznaczenia są klasyfikowane również w ramach działu 33 grupa 33.2, z następującymi zastrzeżeniami:

* roboty instalacyjne i montażowe, wykonane przez producenta wyrobu własnymi siłami, są klasyfikowane tam, gdzie jest sklasyfikowany wyrób,

* budowlane roboty instalacyjne i montażowe, włączając instalowanie (montaż) stolarki budowlanej własnej produkcji, klasyfikuje się w dziale 43,

* roboty instalacyjne wykonywane przez sprzedawcę detalicznego, jako usługa związana ze sprzedażą określonego wyrobu, są klasyfikowane tak jak handel detaliczny w odpowiednim grupowaniu działu 47.

Z uwagi na to, iż obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy i nie podlegają ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, zaś możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna, uznać należy, iż stawki te winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy.

Skoro zatem preferencyjna, 8% stawka podatku od towarów i usług, ma zastosowanie do robót budowlanych, modernizacyjnych, remontów oraz robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym, a nie do wszystkich czynności dotyczących samego instalowania, montażu różnych towarów, m.in. piekarnika, okapu, chłodziarki, zmywarki, płyty gazowej lub elektrycznej, uznać należy, iż czynności te nie korzystają z preferencji podatkowej. W swej istocie bowiem czynności Spółki są zaopatrywaniem budynku lub lokalu w elementy wyposażenia niestanowiące jego elementów konstrukcyjnych, a jedynie podnoszące użyteczność i funkcjonalność mieszkania. Czynności tych nie można też zaliczyć do remontów czy też robót konserwacyjnych. Z tych też względów opisane przez Wnioskodawcę czynności dostawy sprzętu AGD wraz z jego montażem w stałej zabudowie kuchennej produkowanej przez Spółkę z zakupionych materiałów i trwale montowanej w budynkach i lokalach mieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB grupa 111 i 112, winny podlegać opodatkowaniu podstawową - 23% stawką podatku od towarów i usług.

Wprawdzie przepisy podatkowe nie regulują zasad zawierania umów cywilnoprawnych z klientami (kwestie te zostały uregulowane w przepisach Kodeksu cywilnego), a treść umowy cywilnoprawnej jest indywidualną sprawą stron, które ją zawierają i zależy od ich uzgodnień, to jednakże, w ocenie tut. Organu, nie można poprzez zawarcie odpowiedniej treści umowy cywilnoprawnej wywodzić korzystnych dla siebie skutków podatkowych w postaci preferencji podatkowych.

Odnosząc się do stanowiska Wnioskodawcy w zakresie uznania wykonywanych przez Spółkę czynności za usługę kompleksową, należy zauważyć, że dostarczenie wyposażenia kuchni w postaci sprzętu AGD nie jest nierozerwalnie związane z wykonaniem prac montażowych stolarki budowlanej w obiekcie budownictwa mieszkaniowego. Nie można uznać, że towary te stanowią element jednolitego świadczenia, jakim jest świadczenie usług montażu stolarki budowlanej. Fakt, że Wnioskodawca uważa, iż usługa montażowa w zakresie wykonania stałej zabudowy kuchennej oraz wyposażenie kuchni w sprzęt AGD stanowi usługę kompleksową, a nabywca jest zainteresowany wyłącznie kompleksowym świadczeniem (tj. wykonanie zabudowy łącznie z wyposażeniem w sprzęt), oraz że chce zapłacić jedną cenę za całość świadczenia, wynika z przyczyn praktycznych i niewątpliwej korzyści dla kontrahenta. Jednak nie pozwala to na uznanie, że dostawa ta nabiera jednorodnego charakteru i może w całości korzystać z preferencyjnej stawki podatku VAT przewidzianej dla usług budowlanych. Nie ma w tym konkretnym przypadku znaczenia stosunek cywilnoprawny łączący trony, tzn. w jaki sposób strony umówiły się na rozliczenie transakcji. Postanowienia łączące strony w zakresie wykonywania usługi polegającej na wykonaniu i montażu stałej zabudowy kuchni wraz z dostawą i montażem sprzętu AGD nie mogą decydować o wysokości stawki podatku. Niezależnie bowiem od tego, jak strony określiły przedmiot umowy, o stosowaniu określonej stawki podatku decyduje faktyczna czynność, z którą ustawa o VAT wiąże obowiązek podatkowy, a nie ustalenia umowne między podmiotami.

Dostawa wyposażenia kuchni w postaci sprzętu AGD, mimo, iż stanowi element jednej umowy, może być odmiennie opodatkowana. Pomiędzy pracami budowlano-montażowymi związanymi z wykonaniem zabudowy kuchennej a dostawą przedmiotowych urządzeń nie zachodzi ścisły związek nie pozwalający na rozdział tych świadczeń. Co do zasady, jedno świadczenie usług podlega jednej stawce podatku VAT, jednakże możliwe jest oddzielne opodatkowanie określonych składników tej usługi, jeżeli z przepisów wyraźnie wynika taka ewentualność i taka konieczność. Oznacza to, że okoliczność, iż określone towary i usługi stanowią przedmiot jednej umowy, która, z jednej strony, obejmuje usługę główną objętą preferencyjną stawką podatku VAT oraz, z drugiej strony, towary podlegające stawkom właściwym dla nich, nie stoi na przeszkodzie temu, aby od dostawy towarów wyłączonych z preferencji pobierany był podatek według stawki właściwej dla danych towarów.

Zatem odnosząc powołane regulacje prawne oraz dokonaną analizę do opisanego we wniosku stanu faktycznego, należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie mamy do czynienia z dostawą towaru (sprzętu AGD) i świadczeniem usług (wykonanie i montaż stałej zabudowy kuchennej), które to czynności winny być odrębnie opodatkowane, zatem w tym przypadku nie można mówić o jednej kompleksowej usłudze.

W stosunku do dostawy towarów (sprzętu AGD) nie jest przewidziana preferencyjna stawka podatku od towarów i usług. W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie Spółka powinna zastosować podstawową - 23% stawkę podatku od towarów i usług dla czynności dostawy sprzętu AGD wraz z jego montażem w stałej zabudowie kuchennej produkowanej przez Spółkę z zakupionych materiałów i trwale montowanej w budynkach i lokalach mieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB grupa 111 i 112.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.