IPPP3/443-520/11-2/JF

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 maja 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-520/11-2/JF

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2011 r. (data wpływu 4 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego dla importu usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego dla importu usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Głównym przedmiotem działalności Sp. z o.o. (zwanej dalej Spółką) jest działalność w zakresie płatnej telewizji satelitarnej, czyli nadawanie sygnału telewizyjnego do klientów indywidualnych za pomocą nadajników satelitarnych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka nabywa szereg usług warunkujących prawidłowe wykonanie usług świadczonych na rzecz abonentów. Spółka nabywa usługi pomocnicze, często od podmiotów niemających siedziby, ani miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski. Jednocześnie nabywane usługi objęte są regulacją art. 28b ustawy o VAT.

Z uwagi na zmienione z dniem 1 stycznia 2010 r. przepisy dotyczące momentu rozpoznawania obowiązku podatkowego, Spółka ma wątpliwości dotyczące prawidłowości ustalania momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług. Od podmiotów zagranicznych Spółka nabywa następujące usługi, rozpoznając moment powstania obowiązku podatkowego według zasad przedstawionych poniżej:

a.

Licencje na kanały tematyczne - Spółka nabywa od podmiotów zagranicznych prawo do emisji kanałów tematycznych. Opłaty z tytułu prawa do emisji kanałów tematycznych obliczane są jako iloczyn liczby abonentów uprawnionych do oglądania danego kanału i stawki za jednego abonenta. Opłaty naliczane są w okresach miesięcznych. Procedura ustalania wynagrodzenia kontrahenta odbywa się w ten sposób, że po zakończeniu każdego miesiąca Spółka przygotowuje i wysyła zagranicznemu kontrahentowi raport, na podstawie którego wystawia fakturę na Spółkę. Niektóre umowy przewidują również, ze w przypadku nieprzekroczenia określonej, minimalnej kwoty wynagrodzenia, Spółka bez względu na liczbę abonentów zobowiązana jest do zapłaty tej minimalnej kwoty. W opisanym przypadku Spółka rozpoznaje obowiązek podatkowy z końcem miesiąca, za który opłata jest należna zagranicznemu kontrahentowi. Często Spółka rozpoznaje obowiązek podatkowy na podstawie własnych danych, ponieważ do dnia rozliczenia podatku VAT za dany miesiąc nie otrzymała jeszcze faktury od kontrahenta. Płatność następuje po otrzymaniu faktury, w związku z czym Spółka nie rozpoznaje obowiązku podatkowego z chwilą płatności, ponieważ płacone kwoty nie są zaliczkami.

b.

Licencje na emisję kanałów lub programów w hotelach - Spółka odrębnie płaci zagranicznym kontrahentom wynagrodzenie za prawo do emisji programów lub kanałów w pokojach hotelowych. Rozliczenie za powyższą usługę następuje według takich samych zasad jak w przypadku kanałów tematycznych, opisanych w punkcie powyżej, tj. usługa rozliczana jest w okresach miesięcznych na podstawie liczby pokoi, w których można było obejrzeć program w hotelu w danym miesiącu. Płatność również następuje po otrzymaniu faktury. Spółka określa więc moment powstania obowiązku podatkowego z końcem okresu rozliczeniowego.

c.

Licencje na ligi sportowe - Spółka nabywa prawa do emisji serii określonych imprez sportowych, takich jak piłkarska liga angielska, hiszpańska, etc., czy też rozgrywki koszykówki amerykańskiej (NBA, WNBA). Każdy sezon trwa krócej niż rok. Umowy zawierane są na jeden lub kilka sezonów. Płatności za poszczególne sezony rozłożone są na raty, które płatne są przed końcem danego sezonu. Z uwagi na fakt, iż usługą jest prawo do emisji określonej liczby meczów w całym sezonie, Spółka uznaje, że usługa zostanie wykonana w całości z końcem sezonu (w przypadku, gdy umowa dotyczy prawa nadawania meczów w ramach jednego sezonu), lub częściowo wykonana z końcem każdego sezonu (jeżeli umowa dotyczy kilku sezonów). Biorąc pod uwagę fakt, iż Spółka reguluje wszystkie należności w ratach przed końcem każdego sezonu, rozpoznaje obowiązek podatkowy w momencie płatności poszczególnych rat, traktując je jako zaliczki w rozumieniu ustawy o VAT.

d.

Licencje na pojedyncze wydarzenia sportowe - oprócz licencji na ligi sportowe, Spółka nabywa także licencje na pojedyncze wydarzenia sportowe, przykładowo na walki bokserskie. Spółka rozpoznaje obowiązek podatkowy z momentem transmisji wydarzenia, z uwagi na fakt, iż płatność realizowana jest po wydarzeniu sportowym.

e.

Dodatkowe usługi związane z wydarzeniami sportowymi - Spółka ponosi także opłaty za dodatkowe usługi świadczone przy okazji imprez sportowych. Usługami takimi są usługi transmisji sygnału zawierającego przekaz wydarzenia sportowego, czy udostępnienie stanowiska komentatorskiego. Usługi te zazwyczaj świadczone są przez inny podmiot, niż podmiot udostępniający licencję, jednak czasami jest to ten sam podmiot. Opłata za dodatkowe usługi ponoszona jest po wykonaniu usługi, z tego powodu Spółka rozpoznaje obowiązek podatkowy z chwilą świadczenia usług (udostępnienia stanowiska, przesyłu sygnału). W niektórych przypadkach usługa trwa dłużej niż czas jednego wydarzenia sportowego i w takim przypadku Spółka otrzymuje fakturę za usługi wykonane we wskazanym na fakturze okresie czasu (przykładowo za dni od - do). W takiej sytuacji Spółka rozpoznaje obowiązek podatkowy z końcem okresu wskazanego na fakturze.

f.

Najem kart - W ramach prowadzonej działalności Spółka wynajmuje od podmiotu zagranicznego także karty, które po zamontowaniu w dekoderze klienta, umożliwiają odbiór sygnału telewizyjnego nadawanego przez Spółkę. Usługa najmu rozliczana jest w okresach miesięcznych, zaś płatność następuje po zakończeniu tego okresu na podstawie otrzymanej przez Spółkę faktury. Konsekwentnie, Spółka rozpoznaje moment powstania obowiązku podatkowego z końcem każdego miesiąca.

g.

Korzystanie z transponderów (usługa telekomunikacyjna) - Spółka korzysta także z transponderów, czyli miejsca na satelicie transferującym sygnał do odbiorników jej abonentów. Usługa rozliczana jest w okresach miesięcznych, z tym że faktura wystawiana jest przez kontrahenta z początkiem każdego miesiąca, za który usługa jest świadczona. Spółka rozpoznaje obowiązek podatkowy z końcem każdego miesiąca Jeżeli jednak płatność zostałaby zrealizowana przed tym dniem, to Spółka rozpozna obowiązek podatkowy w dniu płatności.

h.

Licencje na programy do dekodowania sygnału nadawanego przez Spółkę - Powyższe usługi rozliczane są w miesięcznych okresach rozliczeniowych, zaś z uwagi na fakt, iż płatność następuje po zakończeniu okresu rozliczeniowego, Spółka rozpoznaje obowiązek podatkowy z końcem tego okresu. Jeżeli Spółka uregulowałaby należność za dany miesiąc przed końcem tego miesiąca, rozpozna obowiązek podatkowy z chwilą płatności, traktując taką wpłatę jako zaliczkę na poczet świadczonych usług.

i.

Usługi utrzymania oprogramowania (tzw. usługi maitanance) - Usługi tego typu polegające na stałej opiece nad oprogramowaniem i udzielaniem pomocy w razie potrzeby, rozliczane są w okresach rozliczeniowych (miesięcznych lub kwartalnych). Spółka rozpoznaje obowiązek podatkowy z końcem okresu rozliczeniowego, pod warunkiem, że dokonuje płatności po zakończeniu okresu rozliczeniowego. Jeżeli jednak płatność realizowana jest przed końcem okresu rozliczeniowego, Spółka rozpoznaje obowiązek podatkowy z momentem płatności.

j.

Licencje informatyczne - Spółka nabywa także licencje na programy informatyczne, które rozliczane są w okresach rozliczeniowych (miesięcznych lub kwartalnych). Spółka rozpoznaje obowiązek podatkowy z końcem okresu rozliczeniowego, jeżeli płatności realizowane są na podstawie faktur wystawionych przez kontrahenta po zakończeniu okresu rozliczeniowego. Z kolei w przypadku, gdy płatność realizowana jest przed końcem okresu rozliczeniowego Spółka rozpoznaje obowiązek podatkowy z chwilą płatności, traktując uregulowanie należności jako zapłatę zaliczki.

k.

Usługi informatyczne - Oprócz licencji Spółka nabywa także jednorazowe usługi informatyczne, takie jak (przykładowo) dodanie nowej funkcji do dekoderów. Spółka rozpoznaje obowiązek podatkowy z momentem wykonania usługi, ponieważ płatności dokonywane są po realizacji usługi.

l.

Usługi walki z piractwem - Spółka nabywa usługi polegające na walce z piractwem (nielegalnym korzystaniu z usług Spółki bez wynagrodzenia). Usługa ta rozliczana jest w półrocznych okresach rozliczeniowych, z tymże Spółka już w trakcie tego okresu otrzymuje fakturę (lub faktury) i ją reguluje przed końcem okresu rozliczeniowego. W związku z powyższym Spółka rozpoznaje obowiązek podatkowy z tytułu importu usług w momencie uregulowania płatności; traktując wpłacone należności jako zaliczki.

m.

Usługi prawne - Spółka nabywa także usługi prawne od zagranicznych firm prawniczych. W takim przypadku faktury za wykonane usługi docierają do Spółki ze znacznym opóźnieniem. Płatność każdorazowo realizowana jest po wykonaniu usługi i otrzymaniu faktury. W takim przypadku Spółka rozpoznaje obowiązek podatkowy jednak w miesiącu, w którym usługa prawnicza została wykonana, pomimo, że faktury dochodzą do Spółki z opóźnieniem.

n.

Licencja na oprogramowanie do dekoderów - Spółka nabywa licencje na oprogramowanie do dekoderów płacąc za licencje jednorazowo po otrzymaniu faktury. Z uwagi na fakt, iż usługa jest wykonana w momencie dostarczenia oprogramowania, Spółka rozpoznaje obowiązek podatkowy z chwilą dostarczenia oprogramowania, ponieważ płatności realizowane są po dostarczeniu oprogramowania.

o.

Licencje na logo - Spółka nabywa także prawa do znaków handlowych (logo), za które rozlicza się w rocznych okresach. Z tego powodu Spółka rozpoznaje obowiązek podatkowy z końcem każdego rocznego okresu rozliczeniowego, pod warunkiem, że wcześnie nie uregulowała tej należności w formie zaliczki. Jeżeli należność została uregulowana przed upływem okresu, którego dotyczy, to Spółka rozpoznaje obowiązek podatkowy w momencie płatności.

p.

Usługi kopiowania programów i filmów - Zamawiając licencje na filmy i programy Spółka nabywa także usługi ich kopiowania w specjalnych formatach i jakości świadczone najczęściej przez inny podmiot niż podmiot udzielający licencji (Jakkolwiek w niektórych przypadkach także przez podmiot udzielający licencji). Spółka rozpoznaje obowiązek podatkowy w dacie wystawienia faktury, ponieważ nie jest w stanie określić, w którym momencie usługa kopiowania świadczona na jej rzecz została wykonana. Z tego powodu Spółka uznaje, że usługa kopiowania jest wykonana z chwilą wystawienia faktury i w tej dacie rozpoznaje konsekwentnie obowiązek podatkowy.

q.

Refaktura - Z uwagi na szeroki zakres prowadzonej działalności Spółka nabywa także niektóre usługi za pośrednictwem innych podmiotów, które działają w imieniu własnym, ale na rzecz Spółki. Podmioty te nabywają więc usługi i następnie refakturują je na Spółkę. Spółka rozpoznaje moment postania obowiązku podatkowego w dacie wystawienia faktury przez zagranicznego kontrahenta dokonującego refakturowania usługi, uznając, że w tym momencie usługa jest wykonana.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka prawidłowo określa moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług według zasad opisanych w stanie faktycznym.

Zdaniem Wnioskodawcy przedstawiony w stanie taktycznym sposób określania obowiązku podatkowego jest prawidłowy.

Zgodnie z art. 19 ust. 19a ustawy o VAT, w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usług, z tym że:

* usługi, dla których, w związku z ich świadczeniem, ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonane z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia lub płatności do momentu zakończenia świadczenia tych usług;

* usługi świadczone w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla których, w związku z ich świadczeniem, w danym roku nie upływają terminy rozliczeń lub płatności, uznaje się za wykonane z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tych usług.

Z kolei art. 19 ust. 19b ustawy o VAT stanowi, że w przypadku, gdy przed wykonaniem usługi polski podatnik wpłaci zagranicznemu kontrahentowi zaliczkę, obowiązek podatkowy z tytułu importu usług u polskiego podatnika powstaje w stosunku do wpłaconej kwoty w momencie uregulowania zaliczki.

Odnosząc przedstawione powyżej regulacje do poszczególnych usług nabywanych przez Spółkę od zagranicznych kontrahentów, należy wskazać, że:

* w przypadku usług o charakterze ciągłym rozliczanych w okresach krótszych niż rok, obowiązek podatkowy z tytułu importu tych usług powstaje z końcem okresu rozliczeniowego, chyba że wcześniej Spółka dokonała płatności traktowanej jako zaliczka; w takim przypadku obowiązek podatkowy w stosunku do tej kwoty postaje z chwilą jej uregulowania;

* w przypadku usług o charakterze jednorazowym (czyli usług, które nie mają charakteru ciągłego) obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usługi chyba że wcześniej Spółka uregulowała całość lub część należności; w takim przypadku obowiązek podatkowy w stosunku do wpłaconej kwoty powstaje z chwilą jej uregulowania.

Konsekwentnie, w stosunku do wymienionych w stanie faktycznym usług nabywanych przez Spółkę od zagranicznych kontrahentów obowiązek podatkowy powinien być rozpoznawany według następujących reguł:

a.

Licencje na kanały tematyczne - z uwagi na fakt, iż są to usługi o charakterze ciągłym rozliczane w miesięcznych okresach, zaś płatność z tego tytułu Spółka reguluje po zakończeniu okresu rozliczeniowego - obowiązek podatkowy powinien powstać z końcom każdego okresu rozliczeniowego (miesiąca). Spółka prawidłowo rozpoznaje moment powstania obowiązku podatkowego.

b.

Licencje na emisję kanałów lub programów w hotelach - z uwagi na fakt, iż są to również usługi o charakterze ciągłym rozliczane w miesięcznych okresach, zaś płatność z tego tytułu Spółka reguluje po zakończeniu okresu rozliczeniowego - obowiązek podatkowy powinien powstać z końcem każdego okresu rozliczeniowego (miesiąca). Spółka więc prawidłowo rozpoznaje moment powstania obowiązku podatkowego.

c.

Licencje na ligi sportowe - wymienione usługi są usługami, które w ocenie Spółki wykonane są w momencie zakończenia sezonu, skoro dopiero wtedy świadczenie zagranicznego kontrahenta zostanie wykonane. Z uwagi jednak na fakt, iż przed wykonaniem usługi (czyli przed końcem sezonu) Spółka wpłaca w ratach całą należność za tę usługę, to obowiązek podatkowy powstaje w odniesieniu do każdej raty z chwilą jej uregulowania. Wszelkie płatności realizowane przez Spółkę przed wykonaniem usługi należy klasyfikować jako zaliczki powodujące powstanie obowiązku podatkowego w stosunku do tej kwoty. Spółka więc prawidłowo rozpoznaje obowiązek podatkowy w dacie płatności poszczególnych rat.

d.

Licencje na pojedyncze wydarzenia sportowe - usługi tego typu mają charakter jednorazowy i w związku z tym są one zakończone w momencie zakończenia transmisji wydarzenia sportowego. Spółka więc prawidłowo rozpoznaje obowiązek podatkowy z momentem transmisji wydarzenia, z uwagi na fakt, iż płatność za nie realizowana jest po wydarzeniu sportowym.

e.

Dodatkowe usługi związane z wydarzeniami sportowymi - usługi tego typu również mają charakter jednorazowy i są w ocenie Spółki wykonane z chwilą zakończenia transmisji, czy z chwilą zakończenia korzystania z miejsca komentatorskiego. Spółka więc prawidłowo rozpoznaje obowiązek podatkowy z chwilą świadczenia usług (udostępnienia stanowiska, przesyłu sygnału), który to moment pokrywa się z wydarzeniem sportowym, ponieważ przed realizacją usługi nie dokonuje płatności zaliczki.

f.

Najem kart - z uwagi na fakt, iż są to usługi o charakterze ciągłym rozliczane w miesięcznych okresach, zaś płatność z tego tytułu Spółka reguluje po zakończeniu okresu rozliczeniowego - obowiązek podatkowy powinien powstać z końcem każdego okresu rozliczeniowego. Spółka więc prawidłowo rozpoznaje moment powstania obowiązku podatkowego.

g.

Korzystanie z transponderów (usługi telekomunikacyjne) - usługi te również mają charakter usług ciągłych, rozliczanych w miesięcznych okresach rozliczeniowych. Spółka więc prawidłowo rozpoznaje obowiązek podatkowy z momentem zakończenia okresu rozliczeniowego (jeżeli płatność realizowana jest po zakończeniu okresu, którego dotyczy) lub też z chwilą uregulowania należności (jeżeli płatność jest realizowana przed zakończeniem okresu, którego dotyczy).

h.

Licencje na programy do dekodowania sygnału nadawanego przez Spółkę z uwagi na fakt, iż są to usługi o charakterze ciągłym rozliczane w miesięcznych okresach, Spółka prawidłowo rozpoznaje obowiązek podatkowy z momentem zakończenia okresu rozliczeniowego (jeżeli płatność realizowana jest po zakończeniu okresu, którego dotyczy) lub też z chwilą uregulowania należności (jeżeli płatność jest realizowana przed zakończeniem okresu, którego dotyczy).

i.

Usługi utrzymania oprogramowania (tzw. usługi maitanance) - biorąc pod uwagę fakt, iż usługi tego typu są usługami rozliczanymi w okresach miesięcznych lub kwartalnych, Spółka prawidłowo rozpoznaje obowiązek podatkowy z końcem okresu rozliczeniowego (pod warunkiem, że dokonuje płatności po zakończeniu okresu rozliczeniowego) lub też z momentem płatności (jeżeli płatność dokonywana jest przed końcem okresu rozliczeniowego).

j.

Licencje informatyczne - nabywane usługi są usługami o charakterze ciągłym rozlicznymi w miesięcznych lub kwartalnych okresach rozliczeniowych, zaś płatność za licencje następuje każdorazowo po okresie, którego dotyczą. W związku z powyższym Spółka prawidłowo rozpoznaje obowiązek podatkowy z końcem każdego okresu rozliczeniowego.

k.

Usługi informatyczne - opisane usługi mają charakter jednorazowy, zaś płatności za nie realizowane są po ich wykonaniu usług. W związku z tym Spółka prawidłowo rozpoznaje moment powstania obowiązku podatkowego z chwilą wykonania usługi, przykładowo z chwilą dostarczenia oprogramowania.

l.

Opłaty za walkę z piractwem - nabywane usługi są usługami o charakterze ciągłym rozliczanymi w półrocznych okresach rozliczeniowych. Z uwagi jednak na fakt, iż przed wykonaniem usługi (rozumianym przez Spółkę jako koniec okresu rozliczeniowego usługi) Spółka płaci całą należność, to prawidłowo rozpoznaje obowiązek podatkowy z chwilą płatności, traktując dokonane płatności jako 100% zaliczki.

m.

Usługi prawne - usługi te mają charakter jednorazowy, zaś płatność za nie następuje po wykonaniu usługi. W związku z tym Spółka prawidłowo rozpoznaje obowiązek podatkowy z chwilą ich wykonania.

n.

Licencja na oprogramowanie do dekoderów - usługi te w ocenie Spółki mają charakter usług ciągłych, rozliczanych w rocznych okresach rozliczeniowych. Spółka więc prawidłowo rozpoznaje obowiązek podatkowy z momentem zakończenia okresu rozliczeniowego (jeżeli płatność realizowana jest po zakończeniu okresu, którego dotyczy) lub też z chwilą uregulowania należności (jeżeli płatność jest realizowana przed zakończeniem okresu, którego dotyczy).

o.

Licencje na logo - usługi te w ocenie Spółki mają charakter usług ciągłych, rozliczanych w rocznych okresach rozliczeniowych. Spółka więc prawidłowo rozpoznaje obowiązek podatkowy z momentem zakończenia okresu rozliczeniowego (Jeżeli płatność realizowana jest po zakończeniu okresu, którego dotyczy), lub też z chwilą uregulowania należności (jeżeli płatność jest realizowana przed zakończeniem okresu, którego dotyczy).

p.

Usługi kopiowania programów i filmów - w ocenie Spółki usługa ta ma charakter jednorazowy, a nie ciągły. Z tego powodu Spółka powinna określić moment wykonania tej usługi (biorąc pod uwagę fakt, iż przed jej realizacją nie dokonuje żadnych płatności z tego tytułu) z momentem jej wykonania. Jednocześnie Spółka nie posiada informacji, w którym momencie kontrahent wykonał usługę, czyli sporządził kopię filmu. W związku z tym Spółka przyjęła założenie, że kontrahent realizując na jej rzecz usługę automatycznie wystawia fakturę. Z tego powodu Spółka rozpoznaje moment wykonania tej usługi w dacie wystawienia faktury przez zagranicznego kontrahenta i w tym też momencie rozpoznaje obowiązek podatkowy z tytułu importu usług.

q.

Refaktura usług - w ocenie Spółki prawidłowo rozpoznawany jest obowiązek podatkowy od usług refakturowanych przez inne podmioty w momencie wystawienia faktury przez ten podmiot. Należy bowiem odróżnić usługę pierwotną od jej refaktury, a tym samym odrębnie określić obowiązek podatkowy, dla tych dwóch transakcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl