IPPP3/443-5/11-4/KC - Dostawa towarów przez podmiot holenderski dla konsumentów w Polsce.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2010 r. (data wpływu 3 stycznia 2011 r.), uzupełnione pismem w dniu 7 lutego 2011 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 31 stycznia 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie nieuznania dostawy towarów przez podmiot holenderski dla konsumentów w Polsce za sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju - jest prawidłowe.

W dniu 3 stycznia 2011 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony w dniu 7 lutego 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania dostawy towarów przez podmiot holenderski dla konsumentów w Polsce za sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

M. (dalej: "Spółka", "Wnioskująca") jest spółką zajmującą się sprzedażą suplementów diety i produktów do pielęgnacji skóry. Spółka jest podmiotem zarejestrowanym w Holandii - tam ma siedzibę oraz rozliczą podatek VAT. Produkty będące przedmiotem sprzedaży są importowane do Holandii, a następnie wysyłane z Holandii do końcowego odbiorcy. Nabywcami towarów są konsumenci z Polski, są to osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, niebędące podatnikami VAT, które nie mają obowiązku rozliczenia wewnątrzwspólnotowych nabyć czy dostaw towarów (dalej również: "klient", klienci"). Spółka nawiązała w Holandii współpracę z podmiotem holenderskim, nie powiązanym ze Spółką. Podmiot ten (dalej: "podmiot transportujący") jest odpowiedzialny za pakowanie i oznaczenie towaru Spółki oraz za jego dostarczenie do nabywcy. Spółka chciałaby jednak podkreślić, że podmiot transportujący nie dokonuje transportu na jej rzecz czy zlecenie. Klient dokonując bowiem zakupu towaru od Spółki może również (choć nie musi) dokonać zakupu usługi dowozu towaru pod określony adres. Zakup produktu od spółki oraz usługi transportu od podmiotu transportującego to dwie różne czynności świadczone niezależnie przez dwa różne podmioty oraz regulowane odrębnymi kontraktami pomiędzy klientem a spółką bądź klientem a podmiotem transportującym.

Poniżej wnioskująca przedstawia schemat i strukturę dokonywanej sprzedaży.

Podmiot transportujący ponosi całkowitą odpowiedzialność nie tylko za powyższe czynności, ale także za transport towarów. Spółka dokonuje dostawy na rzecz swoich klientów, nie jest jednak podmiotem dokonującym ich transportu czy wysyłki na terytorium Polski, nie jest on także dokonywany na jej rzecz. Transportu towaru dokonuje inny, niezależny podmiot i to on jest odpowiedzialny za wszelkie czynności związane z przygotowaniem towaru oraz jego przewozem do miejsca docelowego - Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Spółka prosi o potwierdzenie, że w opisanym powyżej stanie faktycznym/przyszłym dostawa towarów dokonywana na rzecz polskich odbiorców - klientów Spółki, nie jest sprzedażą wysyłkową na terytorium kraju, o której mowa w art. 2 pkt 24 ustawy VAT.

Spółka stoi na stanowisku, że dostawa towarów dokonywana przez nią na rzecz klientów w Polsce nie jest sprzedażą wysyłkową na terytorium kraju oraz że podlega opodatkowaniu jedynie w Holandii. Spółka nie jest zobowiązana opodatkowywać przedmiotowej dostawy w Polsce i rozliczać w Polsce podatku VAT.

Zgodnie z art. 2 pkt 24 ustawy VAT pod pojęciem sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju - rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, które jest państwem przeznaczenia dla wysyłanego lub transportowanego towaru, pod warunkiem że dostawa jest dokonywana na rzecz:

Mając na uwadze brzmienie powołanego przepisu należy stwierdzić, że Spółka nie dokonuje sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju (Polski). O sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju można bowiem mówić jedynie w przypadku łącznego wystąpienia następujących przesłanek:

Jak zatem wskazuje literalna wykładnia powołanego art. 2 pkt 24 ustawy VAT o sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju można mówić tylko w przypadku, gdy podmiot dokonujący dostawy towaru z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju dokonuje też jego wysyłki/transportu lub też gdy ta wysyłka/transport dokonywana jest na jego rzecz.

W przypadku opisanym w stanie faktycznym/przyszłym ten warunek nie zostanie jednak spełniony: Spółka dokonuje jedynie dostawy towaru na rzecz polskiego klienta. Na tym jej rola się kończy - Wnioskująca nie zajmuje się wysyłką towaru, nie odpowiada również za jego transport do klienta, transport nie jest dokonywany na rzecz Spółki. Zamówione przez klientów towary są pakowane i odpowiednio opisywane (metkowane) już przez podmiot transportujący. Do momentu odbioru przez klienta (bądź wybraną przez niego firmę spedycyjną) zakupionego towaru będzie on przechowywany w magazynie podmiotu transportującego. Klient z Polski jedynie sam dla swej wygody i w wyniku własnej, suwerennej decyzji ma możliwość zamówienia całkowicie odrębnie uregulowanej usługi transportowej od podmiotu transportującego jako jednej z 3 wskazanych możliwości obok samodzielnego odbioru towaru w magazynie w Holandii lub zlecenia przewozu towaru do Polski innej wybranej przez klienta firmie transportowej. Spółka nie wnika w decyzję klienta co do wyboru opcji odbioru towaru, nie ma na nią żadnego wpływu i nie wchodzi w zobowiązanie cywilnoprawne co do zasad odbioru zakupionego towaru. Klient poprzez wybór jednej z 3 opcji automatycznie akceptuje warunki dostawy i w przypadku wyboru opcji trzeciej (czyli dostawy towaru przez podmiot transportujący) zawiązuje z nim umowę cywilnoprawną na transport zakupionego od Spółki towaru do Polski.

W powyżej opisanym stanie faktycznym/przyszłym nie będzie miała zatem miejsca sprzedaż wysyłkowa na terytorium kraju: spółka po dokonaniu dostawy nie będzie zajmowała się wysyłką/transportem towaru. Taka dostawa zdaniem wnioskującej jest opodatkowana w Holandii - zgodnie z obowiązującymi tam przepisami i wg odpowiednich stawek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 2 pkt 24 ww. ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju - rozumie się przez to dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, które jest państwem przeznaczenia dla wysyłanego lub transportowanego towaru, pod warunkiem, że dostawa jest dokonywana na rzecz:

Wnioskodawca, jako podmiot zarejestrowany dla potrzeb podatku VAT w Holandii, zajmuje się sprzedażą towarów, które są importowane do Holandii, a następnie wysyłane z Holandii do końcowego odbiorcy. Nabywcami towarów są konsumenci z Polski - osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, niebędących podatnikami podatku VAT i nie mające obowiązku rozliczenia wewnątrzwspólnotowych nabyć czy dostaw towarów. Za dostarczenie towaru do nabywcy końcowego odpowiedzialny jest inny podmiot holenderski, zw. Podmiotem transportującym, który współpracuje z Wnioskodawcą. To klient, dokonując zakupu towaru od Wnioskodawcy, ma możliwość wyboru jednej z trzech opcji dostarczenia towaru do Polski. Jak podaje Wnioskodawca, nabywca końcowy może:

* odebrać towar osobiście z magazynu w Holandii,

* wybrać firmę spedycyjną, inną niż wskazany powyżej podmiot transportujący

* zdecydować się na podmiot transportujący i jemu zlecić tę usługę.

Poprzez wybór tej opcji dostawy towaru, Klient zawiązuje z podmiotem transportującym umowę cywilnoprawną na transport zakupionego od Wnioskodawcy towaru do Polski.

W związku z powyższym w świetle wyżej cytowanych przepisów należy stwierdzić, że sprzedaży towarów przez Wnioskodawcę w Holandii nie można uznać za sprzedaż wysyłkową zgodnie z ww. art. 2 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem towar zakupiony przez osoby fizyczne z Polski, nie będzie wysyłany przez Wnioskodawcę, tj. podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, gdyż jak wskazuje się w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, podmiot transportujący nie działa na jego rzecz lub zlecenie. Powyższy przepis miałby zastosowanie w sytuacji zaistnienia łącznie obydwu przesłanek wymienionych w art. 2 pkt 24 ustawy, tzn. transakcja mogłaby być uznana za sprzedaż wysyłkową tylko w przypadku, gdyby to Wnioskodawca lub inny podmiot przez niego umocowany dokonywał wysyłki zakupionych towarów dla osób fizycznych, niebędących podatnikami w rozumieniu art. 15, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o których mowa w art. 9 ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.