IPPP3/443-470/12-2/KC - Możliwość powstania obowiązku podatkowego w ujęciu ustawy o podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży towarów w systemie ratalnym.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2012 r. (data wpływu 27 kwietnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży towarów w systemie ratalnym-jest nieprawidłowe.

W dniu 27 kwietnia 2012 r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży towarów w systemie ratalnym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka sprzedaje suplementy diety w standardowych opakowaniach oraz opakowaniach powiększonych, zawierających sześciomiesięczny lub roczny zapas suplementu. Nabywcy są, w ogromnej większości, osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej, zamieszkującymi obszar Polski. Nabywcy są wyłącznie podmiotami polskimi. Dostawy są dokonywane przez pocztę (przesyłki standardowe i polecone dla opakowań powiększonych). Dostawy towarów spółka dokonuje wyłącznie na terytorium Polski.

Płatności dokonywane są na rachunek bankowy spółki po otrzymaniu towaru przez nabywcę. Jednorazowo dla standardowych przesyłek, w ratach dla przesyłek z 6 i 12 miesięcznymi zapasami suplementu.

W momencie wysyłki spółka dokumentuje sprzedaż sporządzając imienną listę odbiorców, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. W tym też momencie spółka uznaje, iż powstaje obowiązek podatkowy od całej wartości dostawy. Z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie dostawy zapłata dotyczyła.

Ze względu na wyższą cenę i rozłożenie płatności w czasie zwiększa się ryzyko nieściągalnych należności, przy założeniu, że obowiązek podatkowy dotyczący całości ceny powstaje w momencie wysyłki, a płatność za dostawę jest rozłożona na kolejne 6 lub 12 miesięcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku opisanej powyżej sprzedaży ratalnej obowiązek podatkowy po stronie spółki powstaje osobno dla każdej raty w terminie jej płatności od faktycznie otrzymanej kwoty danej raty.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 64 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE w przypadku transakcji związanych z wpłatą zaliczki lub płatnością rat dostawy towarów inne niż te, których przedmiotem jest wynajem towarów na pewien okres lub sprzedaż towarów na warunkach odroczonej płatności, o których mowa w art. 14 ust. 2 lit. b), oraz świadczenie usług, uważa się za dokonane z upływem terminów, których te zaliczki lub płatności dotyczą.

Artykuł 66 Dyrektywa 2006/112/WE przewiduje możliwość, aby w drodze odstępstwa od art. 63, 64 i 65, państwa członkowskie mogły postanowić, że VAT staje się wymagalny dla określonych transakcji lub dla określonych kategorii podatników w jednym z następujących terminów: a) nie później niż z datą wystawienia faktury; b) nie później niż w momencie otrzymania zapłaty; c) jeżeli faktura nie została wystawiona lub została wystawiona z opóźnieniem, w określonym terminie nie później niż z upływem terminu wystawienia faktury ustalonego przez państwa członkowskie na mocy art. 222 akapit drugi lub, jeżeli państwo członkowskie nie ustaliło takiego terminu - w określonym terminie od daty zaistnienia zdarzenia powodującego powstanie obowiązku podatkowego. Podobne uregulowania zawierała dyrektywa 77/388/EWG, obowiązywała w momencie przystępowania Polski do Unii Europejskiej sformułowanie "dla określonych transakcji" oznacza, zdaniem Spółki, że sprzedaż "na raty" musiałby zostać wskazana przez polskiego ustawodawcę wprost jako opodatkowana na zasadach ogólnych przewidzianych w Dyrektywie 2006/112/WE czy dyrektywie 77/388/EWG.

Polski ustawodawca wskazując na transakcje, w których płatność dokonywana jest w ratach wskazał jedynie przypadek, gdy płatność raty dokonywana jest "przed wydaniem towaru" (art. 19 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług), dlatego też inne transakcje (np. transakcje, w których raty uiszczane są po wydaniu towaru) powinny być opodatkowane wg zasady przewidzianej w art. 10 ust. 2 Dyrektywy 77/388/EWG czy art. 64 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, tj. obowiązek podatkowy powinien powstawać osobno dla każdej raty w momencie upływu terminu jej płatności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177, poz. 1054 t.j.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stwierdzenie, że dana czynność jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT oraz że czynność ta jest wykonywana przez podatnika tego podatku, rodzi konieczność określenia, w którym momencie powstaje obowiązek podatkowy z tym związany.

W art. 19 ust. 1 ustawy stwierdza się, iż obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Powyższa zasada ogólna stanowi jednocześnie, że obowiązuje z zastrzeżeniem kolejnych przepisów ustawy. Wyjątki od zasady wskazanej w art. 19 ust. 1 ustawy można podzielić na kilka grup, m.in. wyjątki związane ze szczególnym charakterem dostawy, takim jak dostawa wysyłkowa zgodnie z art. 19 ust. 2 ustawy lub usługi (art. 19 ust. 13 oraz 18 ustawy), czy wyjątki związane z otrzymaniem zapłaty przed powstaniem obowiązku podatkowego w związku z czynnością podlegającą opodatkowaniu (art. 19 ust. 11, 12 oraz 15 ustawy).

Moment wydania towaru lub wykonanie usługi jako moment powstania obowiązku podatkowego ma znaczenie ograniczone o tyle, że przepisy ustawy VAT przewidują od niej wiele wyjątków. Niemniej jednak, w przypadku dostaw towarów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, a więc w przypadkach gdy podatnik nie ma obowiązku wystawiania faktury, obowiązek podatkowy powstanie właśnie w tym momencie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jako polski podatnik dokonuje sprzedaży suplementów diety w standardowych opakowaniach oraz opakowaniach powiększonych, zawierających sześciomiesięczny lub roczny zapas suplementu. Nabywcami są, w ogromnej większości, osoby fizyczne, wyłącznie podmioty polskie, nieprowadzące działalności gospodarczej, zamieszkującymi obszar Polski. Dostawy są dokonywane na terytorium Polski przez pocztę. Płatności dokonywane są na rachunek bankowy Wnioskodawcy po otrzymaniu towaru przez nabywcę. jednorazowo dla standardowych przesyłek, w ratach dla przesyłek z 6 i 12 miesięcznymi zapasami suplementu.

W związku z powyższym, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy w przypadku sprzedaży ratalnej towaru, obowiązek podatkowy powstaje osobno dla każdej raty w terminie jej płatności od faktycznie otrzymanej kwoty danej raty.

Przepis artykułu 62 pkt 2 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej VAT, stwierdza, iż podatek staje się "wymagalny", gdy organ podatkowy staje się z mocy prawa uprawniony do żądania zapłaty podatku od osoby zobowiązanej do jego uiszczenia, nawet jeśli termin płatności może zostać odroczony.

Zapisy Dyrektywy 112 wskazują jednoznacznie, iż zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego ma miejsce w momencie, w którym towary zostaną dostarczone lub usługi zostaną wykonane. Biorąc pod uwagę fakt, że przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, prawo wspólnotowe wiąże powstanie obowiązku podatkowego z przeniesieniem ekonomicznego władztwa nad towarami.

Artykuł 64 ust. 1 Dyrektywy, stwierdza, że w przypadku transakcji związanych z wpłatą zaliczki lub płatnością rat (...) świadczenie usług, uważa się za dokonane z upływem terminów, których te zaliczki lub płatności dotyczą. Wnioskodawca w swoim uzasadnieniu, powołując się na zapis w art. 64 ust. 1 Dyrektywy, stoi na stanowisku, iż obowiązek podatkowy powinien powstawać osobno dla każdej raty w momencie upływu terminu płatności.

Przepis ten wprowadza szczególne zasady ustalania obowiązku podatkowego w przypadku niektórych świadczeń o charakterze ciągłym lub okresowym, co w praktyce oznacza, iż podatnicy zawierają umowy, w ramach których świadczenia wykonywane są w sposób ciągły, przez nieoznaczony z góry czas. Zasady te nie dotyczą jednak dostawy towarów na warunkach odroczonej płatności, o których mowa w art. 14 ust. 2 lit. b) Dyrektywy. Oznacza to, że w takim przypadku zastosowanie będą miały zasady ogólne, zgodnie z którymi obowiązek podatkowy powstaje z chwila dostarczenia towarów.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazuje, że towary sprzedawane są polskim osobom fizycznym, nieprowadzącym działalności gospodarczej, a towar trafia do nabywcy w systemie wysyłkowym. W ocenie tut. Organu, wysyłanie towarów przez Wnioskodawcę spełnia przesłankę z art. 7 ustawy, tj. doszło do rozporządzenia towarem jak właściciel, gdyż nastąpiło faktyczne wydanie rzeczy odbiorcy.

Wnioskodawca nie wskazuje jednocześnie, aby realizowane dostawy towarów były dostarczane w sposób ciągły do jednego klienta. Zatem nie mamy w przedmiotowej sprawie do czynienia z dostawami o charakterze ciągłym, a tym samym nie znajduje zastosowania art. 64 ust. 1 Dyrektywy, na który powołuje się Wnioskodawca w swoim uzasadnieniu.

Reasumując, należy stwierdzić, że dla dostawy towarów na rzecz polskich osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, dokonywanej przez Wnioskodawcę z terytorium kraju, gdzie płatność za towar następuje w systemie ratalnym, obowiązek podatkowy powstaje na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy, tj. z chwilą wydania towaru nabywcy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.