IPPP3/443-45/12-2/MPe - VAT w zakresie dokumentów uprawniających do zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.

Pisma urzędowe

Status: Aktualne

Pismo z dnia 11 kwietnia 2012 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-45/12-2/MPe VAT w zakresie dokumentów uprawniających do zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2012 r. (data wpływu 11 stycznia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentów uprawniających do zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentów uprawniających do zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka jest podatnikiem VAT czynnym zarejestrowanym dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce. Spółka, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej: WDT) na rzecz nabywców z innych państw członkowskich, posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla tych nabywców. Transakcje, w których uczestniczy Spółka przebiegają w następujący sposób:

* Spółka nabywa od polskiego kontrahenta (podmiotu z siedzibą w Polsce, czynnego podatnika VAT) towary, w związku z czym otrzymuje od tego kontrahenta faktury VAT z wykazanym podatkiem należnym (sprzedawca traktuje realizowaną przez siebie dostawę jako dostawę krajową),

* towary te Spółka następnie sprzedaje nabywcom z innych państw członkowskich, co potwierdza poprzez wystawienie faktury VAT,

* towary są transportowane bezpośrednio od polskiego dostawcy do nabywców na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego,

* co do zasady, dostawa odbywa się na warunkach EXW lub FCA, a transport organizuje w tym przypadku finalny nabywca (trzeci w kolejności w łańcuchu podmiot).

Przedmiotowa transakcja, w której Spółka uczestniczy jako drugi w kolejności podmiot, jest opodatkowana na zasadach określonych w art. 22 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535; dalej: ustawa o VAT). Na gruncie tych przepisów, Spółka uznaje swoją dostawę na rzecz finalnego nabywcy za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów z terytorium Polski na rzecz finalnego odbiorcy w innym państwie członkowskim.

W celu zastosowania 0% stawki VAT w przypadku WDT, Spółka, zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, gromadzi dokumenty potwierdzające, iż towary zostały wywiezione z Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium Polski. Dokumentacja ta obejmuje następujące przypadki:

Przypadek 1

* kopia faktury VAT, zawierająca m.in. dane nabywcy (trzeci podmiot w łańcuchu), datę wystawienia faktury, adres wysyłki (adres siedziby nabywcy lub adres miejsca wskazanego przez nabywcę jako miejsce dostawy, w kraju siedziby nabywcy np. zewnętrzny magazyn), numer specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku, nazwę towaru oraz jego wagę, właściwe i ważne numery identyfikacyjne dla transakcji wewnątrzwspólnotowych Spółki oraz nabywcy,

* specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (specyfikację sporządzono na dokumencie dostawy WZ, zwanym również Delivery Note, Lieferschein, Albarán) wystawiona przez polskiego kontrahenta - sprzedawcę towarów, o numerze identycznym jak ten wskazany na fakturze wystawionej przez Spółkę,

* oryginał dokumentu przewozowego CMR, potwierdzony przez finalnego odbiorcę towarów z podpisem osoby upoważnionej (pole 24), na którym wskazano m.in. nazwę i adres nadawcy - polskiego kontrahenta - sprzedawcy towarów (pole 1), nazwę i adres odbiorcy (pole 2), miejsce przeznaczenia (adres siedziby nabywcy lub adres miejsca wskazanego przez nabywcę jako miejsce dostawy, w kraju siedziby nabywcy np. zewnętrzny magazyn) (pole 3), tj. adres wysyłki taki sam jak wskazany na ww. fakturze VAT, numer WZ identyczny jak ten wykazany na fakturze wystawionej przez Spółkę, wagę towarów (pole 11), podpis nadawcy (pole 22) oraz podpis przewoźnika (pole 23),

* dowód zapłaty przez finalnego odbiorcę towarów (trzeci podmiot w łańcuchu) za należności wynikające z faktury wystawionej przez Spółkę.

Przypadek 2

* oryginał dokumentu przewozowego CMR, niepotwierdzony przez odbiorcę towarów (pole 24 jest puste), na którym wskazano m.in. nazwę i adres nadawcy - polskiego kontrahenta - sprzedawcy towarów (pole 1), nazwę i adres odbiorcy (pole 2), miejsce przeznaczenia (adres siedziby nabywcy lub adres miejsca wskazanego przez nabywcę jako miejsce dostawy, w kraju siedziby nabywcy np. zewnętrzny magazyn) (pole 3) tj. adres wysyłki taki sam jak wskazany na ww. fakturze VAT, numer WZ identyczny jak ten wykazany na fakturze wystawionej przez Spółkę, wagę towarów (pole 11), podpis nadawcy (pole 22) oraz podpis przewoźnika (pole 23),

* zbiorcze potwierdzenie odbioru towarów wystawione przez ostatecznego nabywcę zawierające wykaz dostaw od polskiego kontrahenta ze wskazaniem, że cywilnoprawnym dostawcą towarów jest Spółka, przy czym dla każdej dostawy wskazano numer WZ identyczny jak ten wykazany na fakturze wystawionej przez Spółkę, datę wysyłki, datę dostawy, podpis osoby upoważnionej ze strony nabywcy do potwierdzenia odbioru towarów,

* dowód zapłaty przez finalnego odbiorcę towarów (trzeci podmiot w łańcuchu) za należności wynikające z faktury wystawionej przez Spółkę.

Przypadek 3

* dowód zapłaty przez finalnego odbiorcę towarów za należności wynikające z faktury wystawionej przez Spółkę.

Przypadek 4

* specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (specyfikację sporządzono na dokumencie dostawy WZ, zwanym również Debvery Note, Lieferschein, Albarán) wystawiona przez polskiego kontrahenta - sprzedawcę towarów, o numerze identycznym jak ten wskazany na fakturze wystawionej przez Spółkę,

* dowód zapłaty przez finalnego odbiorcę towarów (trzeci podmiot w łańcuchu) za należności wynikające z faktury wystawionej przez Spółkę.

Przypadek 5

* oryginał dokumentu przewozowego CMR, niepotwierdzony przez odbiorcę towarów (pole 24 jest puste), na którym wskazano m.in. nazwę i adres nadawcy - polskiego kontrahenta - sprzedawcy towarów (pole 1), nazwę i adres odbiorcy (pole 2), miejsce przeznaczenia (adres siedziby nabywcy lub adres miejsca wskazanego przez nabywcę jako miejsce dostawy, w kraju siedziby nabywcy np. zewnętrzny magazyn) (pole 3) tj. adres wysyłki taki sam wskazany na ww. fakturze VAT, numer WZ identyczny jak ten wykazany na fakturze wystawionej przez Spółkę, wagę towarów (pole 11), podpis nadawcy (pole 22) oraz podpis przewoźnika (pole 23),

* specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (specyfikację sporządzono na dokumencie dostawy WZ, zwanym również Delivery Note, Lieferschein, Albarán) wystawiona przez Spółkę, opatrzona tym samym numerem, co specyfikacja wystawiona przez polskiego kontrahenta i tym samym, który widnieje na fakturze wystawionej przez Spółkę,

* dowód zapłaty przez finalnego odbiorcę towarów (trzeci podmiot w łańcuchu) za należności wynikające z faktury wystawionej przez Spółkę.

Przypadek 6

* dowód zapłaty przez finalnego odbiorcę towarów za należności wynikające z faktury wystawionej przez Spółkę.

Przypadek 7

* zbiorcze potwierdzenie odbioru towarów wystawione przez ostatecznego nabywcę zawierające wykaz dostaw od Spółki, przy czym dla każdej dostawy wskazano numer WZ identyczny jak ten wykazany na fakturze wystawionej przez Spółkę, datę odbioru, podpis osoby upoważnionej ze strony nabywcy do potwierdzenia odbioru towarów oraz pieczęć nabywcy,

* dowód zapłaty przez finalnego odbiorcę towarów (trzeci podmiot w łańcuchu) za należności wynikające z faktury wystawionej przez Spółkę.

Przypadek 8

* oryginał dokumentu transportowego, niepotwierdzony przez odbiorcę towarów, na którym wskazano m.in. adres nadawcy - polskiego kontrahenta - sprzedawcy towarów, adres odbiorcy - tj. adres przewoźnika (na terytorium innego państwa członkowskiego) wskazanego przez nabywcę, numer WZ identyczny jak ten wykazany na fakturze wystawionej przez Spółkę, datę dostawy, wagę towarów, podpis nadawcy oraz podpis przewoźnika,

* dowód zapłaty przez finalnego odbiorcę towarów (trzeci podmiot w łańcuchu) za należności wynikające z faktury wystawionej przez Spółkę.

Przypadek 9

* dokument wystawiony przez przewoźnika potwierdzający, iż przekazał on towary do nabywcy w innym państwie członkowskim. Dokument ten wskazuje numer WZ identyczny jak ten wykazany na fakturze wystawionej przez Spółkę, wagę towarów, miejsce dostawy towarów (adres siedziby nabywcy lub adres miejsca wskazanego przez nabywcę jako miejsce dostawy, w kraju siedziby nabywcy np. zewnętrzny magazyn) identyczne jak miejsce wysyłki wskazane na fakturze wystawionej przez Spółkę, podpis i pieczęć przewoźnika,

* dowód zapłaty przez finalnego odbiorcę towarów (trzeci podmiot w łańcuchu) za należności wynikające z faktury wystawionej przez Spółkę.

Przypadek 10

* dowód nadania przesyłki wystawiany przez firmę kurierską zawierający datę nadania przesyłki, adres wysyłki (adres siedziby nabywcy lub adres miejsca wskazanego przez nabywcę jako miejsce dostawy, w kraju siedziby nabywcy np. zewnętrzny magazyn) identyczny jak ten wskazany na fakturze wystawionej przez Spółkę (miejsce na terytorium innego państwa członkowskiego), adres nadawcy - polskiego dostawcy Spółki, wagę towarów, podpis nadawcy oraz numer identyfikacyjny kuriera,

* dowód zapłaty przez finalnego odbiorcę towarów (trzeci podmiot w łańcuchu) za należności wynikające z faktury wystawionej przez Spółkę.

Przypadek 11

* dokument przewozowy wystawiany przez przewoźnika potwierdzający zlecenie odbioru towarów od polskiego kontrahenta przez przewoźnika, zawierający numer WZ identyczny jak ten wykazany na fakturze wystawionej przez Spółkę, adres odbioru towarów (tekst jedn.: adres polskiego sprzedawcy), termin odbioru, wagę towaru, adnotację dokąd będzie wysyłany towar (terytorium kraju członkowskiego innego niż Polska, np. adnotacja "towar na Portugalię" - tj. kraj nabywcy towarów) oraz nazwę ostatecznego nabywcy,

* dowód zapłaty przez finalnego odbiorcę towarów (trzeci podmiot w łańcuchu) za należności wynikające z faktury wystawionej przez Spółkę.

Przypadek 12

* dowód zapłaty przez finalnego odbiorcę towarów (trzeci podmiot w łańcuchu) za należności wynikające z faktury wystawionej przez Spółkę.

* Spółka sprzedaje towary nabywcy z innego państwa członkowskiego, co dokumentuje wystawieniem faktury VAT,

* następnie nabywca z innego państwa członkowskiego (drugi w łańcuchu podmiot) sprzedaje towary nabywcom z innych niż Polska państw członkowskich,

* towary są transportowane bezpośrednio z magazynu Spółki, znajdującego się w Polsce, do ostatecznego odbiorcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego,

* co do zasady, dostawa odbywa się na warunkach dostawy CIP, a transport organizowany jest w tym przypadku przez Spółkę.

Przedmiotowa transakcja, w której Spółka uczestniczy jako pierwszy w kolejności podmiot, jest opodatkowana na zasadach określonych w art. 22 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535; dalej: ustawa o VAT). Na gruncie tych przepisów, Spółka uznaje swoją dostawę na rzecz drugiego w kolejności nabywcy za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego.

W celu zastosowania 0% stawki VAT w przypadku WDT, Spółka, zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, gromadzi dokumenty potwierdzające, iż towary zostały wywiezione z Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski. Dokumentacja ta dotyczy następującego przypadku:

Przypadek 13

* kopia faktury VAT, zawierająca m.in. dane nabywcy (drugi podmiot w łańcuchu), datę wystawienia faktury, adres wysyłki (adres miejsca wskazanego przez nabywcę - drugiego podmiotu w łańcuchu jako miejsce dostawy, tj. adres siedziby ostatniego w łańcuchu nabywcy lub adres miejsca wskazanego przez tego ostatniego nabywcę jako miejsce dostawy, w kraju siedziby tego nabywcy), dane dotyczące specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku, tj. m.in. nazwę towaru, ilość (wagę) towaru, cenę i wartość towaru, właściwe i ważne numery identyfikacyjne dla transakcji wewnątrzwspólnotowych Spółki oraz nabywcy,

* zbiorczy dokument wystawiany przez przewoźnika za dany okres potwierdzający dostarczenie towarów do finalnego nabywcy (trzeciego podmiotu w łańcuchu). Dokument ten zawiera m.in. datę i numer faktury wystawionej przez Spółkę, wartość towarów, nazwę i adres finalnego odbiorcy, datę i numer listu przewozowego (WZ), pieczęć i podpis osoby upoważnionej ze strony przewoźnika oraz datę podpisania tego dokumentu,

* dowód zapłaty przez finalnego odbiorcę towarów (drugi podmiot w łańcuchu) za należności wynikające z faktury wystawionej przez Spółkę.

W związku z powyższym:

Spółka wnosi o potwierdzenie jej stanowiska, iż w przedstawionym stanie faktycznym, dostawy udokumentowane w sposób opisany w każdym z trzynastu przypadków, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, powinny być opodatkowane 0% stawką VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, dostawy udokumentowane w sposób opisany w stanie faktycznym powinny być opodatkowane 0% stawką VAT.

Klasyfikacja podatkowa transakcji.

Spółka pragnie wskazać, iż transakcja w której Spółka uczestniczy jako drugi w kolejności podmiot, jest opodatkowana na zasadach określonych w art. 22 ust. 2 i 3 ustawy o VAT. Z uwagi na fakt, iż transport towarów jest organizowany przez trzeci (ostatni) w łańcuchu podmiot, transport należy, zdaniem Spółki, przyporządkować dostawie realizowanej przez Spółkę na rzecz ostatecznego nabywcy. W związku z tym Spółka uznaje:

* dostawę realizowaną przez polskiego dostawcę na jej rzecz za dostawę krajową opodatkowaną właściwą stawką VAT - potwierdza to otrzymana przez Spółkę faktura VAT z wykazanym podatkiem należnym,

* swoją dostawę na rzecz finalnego nabywcy uznaje za tzw. transakcję "ruchomą", tj. w analizowanym przypadku wewnątrzwspólnotową dostawę towarów z terytorium Polski na rzecz finalnego odbiorcy w innym państwie członkowskim.

Warunki do zastosowania 0% stawki VAT w przypadku WDT przedstawiono w art. 42 ust. 1 w związku z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT. Spółka poniżej udowadnia, że warunki do zastosowania 0% stawki VAT zostały spełnione.

Stawka 0% w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, zgodnie z przepisem art. 13 ust. 1 ustawy o VAT "rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (...)".

Stosownie do treści przepisu art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, jednym z warunków zastosowania 0% stawki VAT dla WDT jest posiadanie przez podatnika, przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dowodów potwierdzających, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego.

Natomiast zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, wskazanymi powyższej dowodami, są:

* dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

* kopia faktury,

* specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

Ponadto zgodnie z treścią przepisu art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, w przypadku gdy dokumenty te nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 art. 42 ustawy o VAT, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

* korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,

* dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,

* dokument potwierdzający zapłatę za towar z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,

* dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Jednocześnie, Spółka pragnie podkreślić, iż w jej opinii, wymieniony powyżej katalog tzw. dokumentów pomocniczych ma charakter otwarty, co oznacza, iż podatnik ma prawo potwierdzać fakt dokonania dostawy na rzecz podatnika w innym państwie członkowskim również innymi niż wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT dokumentami.

Spółka pragnie ponadto zwrócić uwagę na uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego wydaną w poszerzonym składzie siedmiu sędziów z dnia 11 października 2010 r., sygn. sprawy I FPS 1/10. W uchwale tej odnoszącej się do wykładni gramatycznej, celowościowej i prowspólnotowej stwierdzono, że: "W świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju".

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że dla zastosowania stawki 0% VAT w przypadku WDT, nie jest konieczne posiadanie wszystkich trzech dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, a jedynie posiadanie niektórych dowodów wskazanych w tym przepisie razem z innymi dokumentami wymienionymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, które łącznie, jednoznacznie potwierdzają dostawę towarów do finalnego nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

Spółka pragnie ponadto zwrócić uwagę, iż poza zgromadzeniem odpowiednich dokumentów, pozostałe warunki, jakie należy spełnić w celu zastosowania 0% stawki VAT w przypadku wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów są następujące:

* dokonanie dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej,

* podanie numeru, o którym mowa powyżej a także numeru, o którym mowa w art. 97 ust. 10 ustawy o VAT, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów.

Jak wynika ze stanu faktycznego, w każdym z opisanych w nim przypadków, Spółka spełnia te dwa warunki. Tym samym, warunkiem, jaki ewentualnie powinien podlegać analizie w celu stwierdzenia, czy Spółce przysługuje prawo do zastosowania 0% stawki VAT w przypadku tych dostaw jest warunek posiadania przez Spółkę dokumentacji potwierdzającej, że towary zostały przez Spółkę wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy w innym państwie członkowskim.

Analiza dokumentacji zgromadzonej przez Spółkę

Uwagi wstępne

Na wstępie Spółka pragnie wskazać, iż dostawy, w których Spółka uczestniczy jako drugi w kolejności podmiot są dokonywane, co do zasady na warunkach EXW lub FCA, a transport organizuje w tym przypadku finalny nabywca (trzeci w kolejności w łańcuchu podmiot). Oznacza to, iż Spółka jako sprzedawca towarów wypełnia swoje obowiązki związane z dostawą towarów w momencie przekazania gotowych do wysyłki towarów przewoźnikowi, wyznaczonemu przez nabywcę, w określonym miejscu i czasie lub odpowiednio, w momencie udostępnienia towarów na terenie magazynu sprzedawcy - polskiego kontrahenta.

Z uwagi na fakt, iż Spółka nie organizuje transportu towarów do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, nie ma ona bezpośredniego wpływu na formę potwierdzania odbioru tych towarów przez nabywcę w chwili ich dostarczenia. W związku z taką formą transportu Spółka nie jest także uprawniona do tego, aby żądać od przewoźnika przekazania dokumentów przewozowych potwierdzonych przez nabywcę.

Ponadto Spółka pragnie zaznaczyć, iż jest ona podmiotem dostarczającym towary na potrzeby producentów pojazdów samochodowych. Odbiorcami jej produktów są duże międzynarodowe koncerny, które w ramach realizowanej produkcji korzystają z wielu poddostawców. Z oczywistych względów - nabywcy produktów Spółki posiadają dalece silniejszą pozycję rynkową i "biznesową", aniżeli będąca jednym z ich wielu poddostawców - Spółka. Bezpośrednią konsekwencją tego stanu rzeczy jest, iż w przypadku, gdy Spółka nie jest w pełni usatysfakcjonowana z przedstawionej jej przez tych nabywców dokumentacji potwierdzającej otrzymanie dostarczonych towarów, zasadniczo nie dysponuje ona instrumentami, które pozwoliłyby na skłonienie tych nabywców do jakiegokolwiek uzupełnienia takowej dokumentacji. W takich przypadkach, w celu zapewnienia sobie prawa do zastosowania 0% stawki VAT dla dokonywanych przez nią wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, Spółka zmuszona jest sięgać po szereg dokumentów, które niejako "pośrednio" (acz jednoznacznie) potwierdzałyby fakt dokonania wewnątrzwspólnotowych dostaw. Najlepszym tego przykładem jest przedstawiony w stanie faktycznym - szeroki zestaw przypadków, jakie występują w Spółce, jeśli chodzi o potwierdzanie dokonania WDT. Z uwagi na opisaną powyżej sytuację podatnika, Spółka wyraża nadzieję, iż rozpatrując niniejszy wniosek, Organ podatkowy spojrzy na przepisy dotyczące dokumentacji potwierdzającej WDT przez pryzmat sytuacji rynkowej Spółki i weźmie ją pod uwagę wydając interpretację w sprawie.

Spółka chciałaby ponadto wyjaśnić dlaczego specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (sporządzona na dokumencie dostawy WZ) jest wystawiana przez polskiego kontrahenta - sprzedawcę towarów, a nie przez Spółkę. Sytuacja taka wynika mianowicie ze specyfiki dostawy łańcuchowej, w której Spółka uczestniczy jako drugi w kolejności podmiot. Towary, w ramach realizowanej dostawy, są transportowane bezpośrednio od polskiego kontrahenta (sprzedawcy towarów) do ostatecznego odbiorcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego. Wydanie towarów następuje bezpośrednio z magazynu polskiego kontrahenta do przewoźnika działającego na rzecz finalnego nabywcy. Dokument dostawy WZ jest więc wystawiany przez polskiego kontrahenta - sprzedawcę towarów, gdyż to właśnie z magazynu tego kontrahenta następuje bezpośrednia wysyłka towarów do ostatecznego nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego (przy czym dokument ten ma identyczny numer jak ten wskazany na fakturze wystawionej przez Spółkę).

Spółka pragnie ponadto wskazać, iż art. 42 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT nie wymagają, aby specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku była wystawiona przez podmiot dokonujący wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, czyli w niniejszej sytuacji przez Spółkę. Spółka chciałaby bowiem podkreślić, iż dokument dostawy (specyfikacja) w odniesieniu do konkretnej dostawy jest wystawiany co do zasady tylko raz, w chwili wydania towarów z magazynu. Dokument ten jest wystawiany przez podmiot, który tego wydania dokonuje, czyli w analizowanej sytuacji przez polskiego dostawcę. Dlatego też wskazane przez Spółkę w stanie faktycznym specyfikacje poszczególnych sztuk ładunku, co do zasady wystawiane są przez nadawcę, a nie przez Spółkę. W ocenie Spółki, okoliczność ta nie może umniejszać ich wartości dowodowej. W tym miejscu Spółka pragnie również podkreślić, iż wprawdzie nie jest ona wystawcą specyfikacji, niemniej dołożyła należytej staranności, aby ten dokument zgromadzić w swojej dokumentacji.

Dokumentacja dotycząca Przypadku Nr 1

W opinii Spółki, w przedstawionym w stanie faktycznym przypadku nr 1, Spółka posiada wszystkie dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, tj.:

* kopię faktury sprzedaży,

* specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (specyfikację sporządzono na dokumencie dostawy WZ, zwanym również Delivery Note, Lieferschein, Albarán) wystawioną przez polskiego kontrahenta - sprzedawcę towarów, o numerze identycznym jak ten wskazany na fakturze wystawionej przez Spółkę,

* oryginał dokumentu przewozowego CMR.

Zdaniem Spółki, z uwagi na fakt, iż dokument CMR jest opatrzony podpisem osoby upoważnionej ze strony nabywcy do odbioru towarów - posiadana przez Spółkę dokumentacja powinna zostać uznana za jednoznacznie potwierdzającą fakt dostarczenia towarów dostarczanych w ramach tych dostaw do nabywców w innych niż Polska państwach członkowskich.

W związku z tym, zdaniem Spółki, jest ona uprawniona do zastosowania 0% stawki VAT do opodatkowania przedmiotowych dostaw towarów.

Dokumentacja dotycząca Przypadków nr 2-5

W opinii Spółki, w przedstawionych w stanie faktycznym Przypadkach nr 2-5, Spółka posiada wszystkie dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, tj.:

* kopię faktury sprzedaży,

* specyfikację poszczególnych sztuk ładunku,

* oryginał dokumentu przewozowego CMR.

W opinii Spółki, z uwagi na fakt, iż dokument CMR nie jest opatrzony ani pieczęcią ani też podpisem nabywcy bądź osoby go reprezentującej - posiadana przez Spółkę dokumentacja określona w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT nie może zostać uznana za jednoznacznie potwierdzającą fakt dostarczenia towarów dostarczanych w ramach tych dostaw do nabywców w innych niż Polska państwach członkowskich. Dlatego też, aby zabezpieczyć możliwość skorzystania z 0% stawki VAT, Spółka zgromadziła dodatkowe dokumenty, o których mowa w przepisie art. 42 ust. 11 ustawy o VAT. Zdaniem Spółki, dokumenty te w połączeniu z posiadanymi dokumentami wymienionymi w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT jednoznacznie potwierdzają, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Dokumentacja dodatkowa dotycząca Przypadków nr 2 i 3

Jak wskazano w stanie faktycznym, Spółka posiada ponad wymienione powyżej dowody wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, również tak zwane dokumenty dodatkowe, o których mowa w przepisie art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, potwierdzające jednoznacznie dokonanie dostawy towarów. Na dokumenty te składają się:

* potwierdzenie, iż nabywca zapłacił za towary wskazane na danej fakturze,

* zbiorcze potwierdzenie odbioru towarów wystawione przez kontrahenta unijnego (ostatecznego nabywcę) zawierające wykaz dostaw od polskiego kontrahenta ze wskazaniem, że cywilnoprawnym dostawcą towarów jest Spółka, przy czym dla każdej dostawy wskazano numer WZ identyczny jak ten wykazany na fakturze wystawionej przez Spółkę, datę wysyłki, datę dostawy, podpis osoby upoważnionej ze strony nabywcy (Przypadek 2),

* dokument wystawiony przez przewoźnika potwierdzający, iż przekazał on towary do nabywcy. Dokument ten wskazuje numer WZ identyczny jak ten wykazany na fakturze wystawionej przez Spółkę, wagę towarów, miejsce dostawy, podpis i pieczęć przewoźnika (Przypadek 3).

W opinii Spółki, powyższe dokumenty mają pełną moc dowodową oraz łącznie z pozostałymi dokumentami jednoznacznie poświadczają fakt wywiezienia towarów poza terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego oraz fakt odbioru tych towarów przez nabywcę. Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż:

* faktura VAT wystawiona przez Spółkę w celu udokumentowania dostaw opisanych jako Przypadki 2 i 3 wskazuje numer specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (sporządzonej w formie dokumentu dostawy WZ),

* specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku wystawiona przez polskiego kontrahenta - sprzedawcę towarów posiada numer identyczny jak ten wskazany na fakturze wystawionej przez Spółkę. Specyfikacja ta wymienia poszczególne towary będące przedmiotem danej dostawy udokumentowanej fakturą VAT wystawioną przez Spółkę,

* z dokumentu przewozowego CMR wynika, iż transport miał miejsce od polskiego kontrahenta (nadawca) do finalnego nabywcy (odbiorca) w innym państwie członkowskim. Jak wynika z opisu dokumentu CMR, przedmiotem transportu były towary wymienione w dokumencie dostawy WZ,

* z posiadanego przez Spółkę zbiorczego dokumentu podpisanego przez nabywcę wynika, iż towary będące przedmiotem dostawy i wymienione na dokumencie dostawy WZ (tym samym, którego numer widnieje na dokumencie CMR) zostały mu dostarczone. Fakt ten dodatkowo potwierdza poświadczenie dokonania przez nabywcę zapłaty za towary wskazane na wystawionej przez Spółkę fakturze (Przypadek 2) z wystawionego przez przewoźnika dokumentu dotyczącego dostawy wynika, iż wskazane w nim towary (na dokumencie tym podano numer WZ) zostały przekazane do nabywcy. Dokument ten nie zawiera wprawdzie podpisu nabywcy, ale zawiera on oznaczenie przewoźnika, miejsce dostawy i datę dostarczenia towarów do miejsca ich przeznaczenia. W opinii Spółki, dokument wystawiony przez profesjonalnego przewoźnika, który stwierdza, że wskazane w treści tego dokumentu towary zostały przekazane do miejsca ich przeznaczenia (tekst jedn.: do miejsca wskazanego przez nabywcę na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego), powinien być potraktowany jako dokument wysoce uprawdopodobniający ten fakt (w Przypadku 3). Uprawdopodobnienie to jest dopełnione poprzez dowód zapłaty przez nabywcę za dostarczone towary będący w posiadaniu Spółki.

W świetle powyższego zdaniem Spółki, wskazane powyżej dokumenty dodatkowe razem z dokumentami podstawowymi, o których mowa w art. 42 ustawy o VAT, upoważniają Spółkę do opodatkowania przedmiotowych dostaw towarów 0% stawką VAT.

ii) Dokumentacja dodatkowa dotycząca Przypadków nr 4 i 5

* potwierdzenie, iż nabywca zapłacił za towary wskazane na danej fakturze,

* odnośnie Przypadku nr 5 - specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (specyfikację sporządzono na dokumencie dostawy WZ, zwanym również Delivery Note, Lieferschein, Albarán) wystawiona przez Spółkę, opatrzona tym samym numerem, co specyfikacja wystawiona przez polskiego kontrahenta i tym samym, który widnieje na fakturze wystawionej przez Spółkę.

W opinii Spółki, zgromadzone przez nią tzw. dokumenty dodatkowe w połączeniu z dokumentacją, o której mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT jednoznacznie potwierdzają, iż towary będące przedmiotem dostaw opisanych w stanie faktycznym jako Przypadek 4 i 5 zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy w innym państwie członkowskim. Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż:

* faktura VAT wystawiona przez Spółkę w celu udokumentowania dostaw opisanych jako Przypadki 4 i 5 wskazuje numer specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (sporządzonej w formie dokumentu dostawy WZ),

* specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku wystawiona przez Spółkę, opatrzona tym samym numerem, co specyfikacja wystawiona przez polskiego kontrahenta i tym samym który widnieje na fakturze wystawionej przez Spółkę. Specyfikacja ta wymienia poszczególne towary będące przedmiotem danej dostawy udokumentowanej fakturą VAT wystawioną przez Spółkę (Przypadek 5),

* z dokumentów posiadanych przez Spółkę wynika, iż kontrahent zapłacił za towary wymienione w opisanych w Przypadkach 4 i 5 fakturach VAT. Zdaniem Spółki, zapłata za towar stanowi w analizowanych przypadkach potwierdzenie, iż Spółka jako dostawca wywiązała się ze swoich obowiązków wynikających z odpowiednich ustaleń handlowych, a w szczególności, iż:

o dokonała ona sprzedaży na rzecz kontrahenta umówionych towarów (wymienionych w wystawionej przez Spółkę fakturze VAT),

o towary będące przedmiotem umówionej transakcji dotarły do tego nabywcy w innym państwie członkowskim wskazanym jako miejsce przeznaczenia towarów,

W przeciwnym wypadku, tj. gdyby kontrahent nie otrzymał żądanych towarów lub gdyby nie zostały one wysłane do wskazanego miejsca przeznaczenia, miałby on prawo do odstąpienia od dokonania zapłaty bądź też - do dokonania zapłaty kwoty w innej (niższej) niż wskazana na fakturze wysokości.

W świetle powyższego, wskazane powyżej dokumenty dodatkowe razem z dokumentami podstawowymi, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, upoważniają Spółkę do opodatkowania przedmiotowych dostaw towarów 0% stawką VAT.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w pismach organów podatkowych. Przykładowo potwierdził je Dyrektor Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 12 stycznia 2011 r., sygn. IPPP3/443-1024/10-2/k.c., w której stwierdził, że "Reasumując, w przypadku braku potwierdzenia na dokumencie przewozowym przez nabywcę lub wskazanego przez nabywcę odbiorcę towarów, przy jednoczesnym posiadaniu przez Wnioskodawcę kopii faktury i dokumentu przewozowego wystawionego w momencie załadunku, podpisanego przez Wnioskodawcę i przewoźnika oraz innych dokumentów, które zawierają się w katalogu dowodów dodatkowych z art. 42 ust. 11 ustawy, potwierdzające, że towar został przyjęty do nabywcy, jak wskazuje się w stanie faktycznym, są spełnione niezbędne przesłanki dla prawidłowego udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w świetle art. 42 ust. 1 i ust. 3 ustawy a co za tym idzie dają prawo Wnioskodawcy do zastosowania dla dostawy wewnątrzwspólnotowej stawki podatku 0%."

dokumentacja dotycząca Przypadków nr 6 i 7

Zbiorcze potwierdzenie dostarczenia towarów wystawiane przez nabywcę jako potwierdzenie dostarczenia towarów do innego kraju członkowskiego

Spółka pragnie wskazać, iż odbiorcami jej towarów są koncerny z branży motoryzacyjnej. Otrzymują one tysiące dostaw każdego dnia i wysyłanie każdemu dostawcy dowodu otrzymania przesyłki byłoby bardzo czasochłonne i uciążliwe. Dlatego też przygotowują oni zbiorcze podsumowania dostaw z danego okresu, które później wysyłają swym dostawcom, w tym Spółce. Spółka pragnie w tym miejscu zwrócić ponownie uwagę na opisaną powyżej jej sytuację biznesową. Jej kontrahenci posiadają dominującą pozycję w transakcjach, których dotyczą opisane powyżej dostawy, stąd Spółka nie może wymóc na kontrahentach każdorazowego potwierdzania otrzymania przesyłki.

Zbiorcze potwierdzenie dostarczenia towarów, które gromadzi Spółka jest dokumentem wystawianym przez nabywcę towarów. W dokumencie tym wymienione są wszystkie dostawy towarów dokonane przez Spółkę na rzecz danego nabywcy w danym okresie. Każda dostawa jest identyfikowana za pomocą numeru WZ identycznym jak na ten wskazany na fakturze wystawionej przez Spółkę. Numer ten pozwala zatem powiązać każdą dostawę towarów wymienioną w niniejszym potwierdzeniu z konkretną fakturą wystawioną przez Spółkę. Dokument ten zawiera także datę dostawy. Ponadto może na nim być również podana waga towaru oraz data wysyłki. Dokument ten jest potwierdzony podpisem osoby upoważnionej przez nabywcę a czasem także pieczęcią nabywcy.

Zdaniem Spółki, wymienione powyżej zbiorcze potwierdzenie dostaw wystawione przez finalnego nabywcę niezaprzeczalnie potwierdza fakt dostarczenia towarów do finalnego nabywcy. Gdyby nabywca nie otrzymał dokumentowanych fakturą towarów, nie miałby on żadnego racjonalnego powodu umieszczania ich w swoim rejestrze otrzymanych dostaw. Dokument ten jest ponadto opatrzony w każdym przypadku podpisem osoby upoważnionej przez nabywcę, a czasem również pieczęcią nabywcy. Zatem osoba, która podpisuje swym nazwiskiem niniejsze potwierdzenie odpowiada za jego treść i prawdziwość zawartych w nim faktów.

ii) Analiza dokumentacji dotyczącej Przypadków 6 i 7

Jak wskazano w stanie faktycznym, w przypadkach 6 i 7 Spółka posiada kopię faktury oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, nie posiada jednak dokumentów przewozowych. Ponadto Spółka gromadzi dokumenty dodatkowe, o których mowa w przepisie art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, potwierdzające jednoznacznie dokonanie dostawy towarów, tj. zbiorcze potwierdzenia odbioru towarów przez nabywcę.

Mając na uwadze uchwałę NSA z dnia 11 października 2011 r., sygn. I FPS 1/10 Spółka stoi na stanowisku, że dla zastosowania stawki 0% VAT w przypadku WDT, nie jest konieczne posiadanie wszystkich trzech dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, a jedynie posiadanie niektórych dowodów wskazanych w tym przepisie razem z innymi dokumentami wymienionymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, które łącznie, jednoznacznie potwierdzają dostawę towarów do finalnego nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

Wobec tego zdaniem Spółki, nieposiadanie dokumentu przewozowego, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, przy jednoczesnym gromadzeniu innych dokumentów dodatkowych, o których mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, które łącznie, jednoznacznie potwierdzą dostawę towarów do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego nie pozbawia Spółki prawa do zastosowania 0% stawki VAT.

Zdaniem Spółki, zgromadzone przez nią dokumenty jednoznacznie potwierdzają, iż towary będące przedmiotem dostaw opisanych w stanie faktycznym jako Przypadki 6 i 7 zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy w innym państwie członkowskim. Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż:

* faktura VAT wystawiona przez Spółkę w celu udokumentowania dostaw opisanych jako Przypadki 6 i 7 wskazuje numer specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (sporządzonej w formie dokumentu dostawy WZ),

* Spółka posiada zbiorcze potwierdzenia dostaw od ostatecznych nabywców zawierające:

o wykaz dostaw od polskiego kontrahenta ze wskazaniem, że cywilnoprawnym dostawcą towarów jest Spółka, lub

o wykaz dostaw od Spółki,

przy czym dla każdej dostawy wskazano numer WZ identyczny jak ten wykazany na fakturze wystawionej przez Spółkę, datę odbioru, podpis osoby upoważnionej ze strony nabywcy oraz czasem pieczęć nabywcy.

Z treści zbiorczego potwierdzenia dostaw wystawionego przez ostatecznego nabywcę zawierającego wykaz dostaw do Spółki wynika jednoznacznie, iż dostawy towarów oznaczone numerami WZ, identycznymi jak te wskazane na fakturach wystawionych przez Spółkę, zostały zrealizowane tzn., że towary te zostały dostarczone do nabywcy wskazanego na fakturze wystawionej przez Spółkę.

Również z treści drugiego zbiorczego potwierdzenia wystawionego przez finalnego nabywcę (tekst jedn.: potwierdzenia zawierającego wykaz dostaw od polskiego kontrahenta ze wskazaniem, że cywilnoprawnym dostawcą towarów jest Spółka) wynika jednoznacznie, że towary wpłynęły do nabywcy wskazanego na fakturze wystawionej przez Spółkę. Wprawdzie w treści potwierdzenia, jako dostawca wskazany jest polski dostawca towarów, to dokument ten zawiera informację, że cywilnoprawnym dostawcą towarów jest Spółka. Wskazanie obu podmiotów (tekst jedn.: Spółki oraz polskiego dostawcy) na niniejszym potwierdzeniu, wynika z faktu, iż finalny nabywca jest świadomy przebiegu całej transakcji, tzn. faktu iż realizowana na jego rzecz dostawa towarów, składa się de facto z dwóch dostaw na gruncie VAT. Nabywca jednoznacznie potwierdza, że towary będące przedmiotem dostawy od Spółki (również od polskiego dostawcy) zostały mu dostarczone.

* z dokumentów posiadanych przez Spółkę wynika, iż kontrahent zapłacił za towary wymienione w opisanych w Przypadkach 6 i 7 fakturach VAT. Zdaniem Spółki, zapłata za towar stanowi w analizowanych przypadkach potwierdzenie, iż Spółka jako dostawca wywiązała się ze swoich obowiązków wynikających z odpowiednich ustaleń handlowych, a w szczególności, iż:

o dokonała ona sprzedaży na rzecz kontrahenta umówionych towarów (wymienionych w wystawionej przez Spółkę fakturze VAT),

o towary będące przedmiotem umówionej transakcji dotarły do tego nabywcy w innym państwie członkowskim wskazanym jako miejsce przeznaczenia towarów.

Stanowisko zaprezentowane powyżej zostało potwierdzone m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 6 lipca 2011 r., sygn. IPPP3/443-501/11-5/k.c., który wskazał, że "przedstawione powyżej przez Wnioskodawcę dokumenty tj. faktura VAT, specyfikacja dostawy oraz zbiorcze potwierdzenie dostaw danego miesiąca, zawierające podpis osoby upoważnionej przez Odbiorcę, mogą być uznane za dokumenty, o którym mowa art. 42 ust. 3 pkt 1 oraz ust. 11 ustawy a w konsekwencji dawać prawo Wnioskodawcy do zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów".

W świetle powyższego, wskazane powyżej dokumenty dodatkowe razem z niektórymi dokumentami podstawowymi, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, upoważniają Spółkę do opodatkowania przedmiotowych dostaw towarów 0% stawką VAT.

Dokumentacja dotycząca przypadków nr 8-11

Dokument wystawiony przez spedytora jako dokument przewozowy

Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż w przypadku dostaw opisanych w punktach 8-11, transport towarów do nabywców w innych niż Polska państwach członkowskich powierzany jest wyspecjalizowanym firmom kuriersko-spedytorskim. Firmy te w celu udokumentowania wykonanych przez siebie usług nie przygotowują "standardowych" listów przewozowych CMR, lecz korzystają z opracowanych przez siebie, wystandaryzowanych druków mających potwierdzać zawarcie umowy przewozu. W opinii Spółki, z uwagi na fizyczny brak dokumentu CMR, posiadane przez Spółkę dokumenty powinny zostać uznane za dokumenty przewozowe, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT. Spółka pragnie w tym miejscu przypomnieć, iż przepisy ustawy nie nakładają obowiązku na podatników posiadania dokumentu przewozowego CMR, a jedynie dokumentu przewozowego otrzymanego od przewoźnika, z którego jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia. W treści dokumentów wymienionych w punktach 8-11 wskazano dane oznaczające nabywcę, adres oraz datę wysyłki. Zasadniczo dokumenty te wskazują jaki towar (przez wskazanie numeru dokumentu WZ) jest przedmiotem umowy przewozu. W przypadku, gdy dokumenty te nie zawierają numeru WZ, pracownicy Spółki przyporządkowują te dokumenty do odpowiednich faktur poprzez porównanie dat wysyłek i wag towarów.

Tym samym, według Spółki należałoby uznać, iż w analizowanej sytuacji dokumenty transportowe wystawione przez przewoźnika, stanowią dokumenty przewozowe, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT. Konsekwentnie, zdaniem Spółki posiada ona wszystkie trzy dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT.

Spółka pragnie wskazać, iż możliwość uznania dokumentów wystawionych przez przewoźników za dokumenty przewozowe, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT została potwierdzona w pismach interpretacyjnych wydawanych przez Ministra Finansów. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 2 marca 2011 r., sygn. ITPP2/443-1230/10/AP, uznał, iż "Jako dowód wywiezienia towarów z terytorium Polski i dostarczenia ich do nabywcy na terytorium Litwy, Spółka otrzymała od spedytora dokument "potwierdzenie dostawy", który stanowi dowód wywiezienia towarów z Polski i dostarczenia ich do nabywcy. Ponadto dysponuje fakturą oraz specyfikacją do tej faktury, zawierającą numer przesyłki, który znajduje się na dokumencie "potwierdzenie dostawy". Powyższe dokumenty zawierają dane sprzedawcy i nabywcy, informacje niezbędne do identyfikacji towaru. Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że wystawione przez przewoźnika "potwierdzenie dostawy", zawierające numer przesyłki zgodny z podanym w specyfikacji ładunku, w związku z czym możliwe jest potwierdzenie tożsamości wywiezionego towaru, może być uznane za dokument potwierdzający wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług."

Niezależnie od powyższego, nawet gdyby uznać, iż dokumenty wystawione przez przewoźników i opisane w stanie faktycznym jako przypadki 8-11 nie stanowią listów przewozowych, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, zdaniem Spółki, zgodnie z tezą wspomnianej uchwały NSA z dnia 11 października 2010 r., pomimo nieposiadania wszystkich trzech dokumentów wymienionych w tym przepisie, Spółka jest uprawniona do opodatkowania przedmiotowych dostaw stawką 0% VAT.

Podsumowując, Spółka jest zdania, iż:

* dokumenty wystawiane przez przewoźników w związku z dokonywaniem przez nich dostawy mogą być uznane za dokumenty przewozowe w rozumieniu art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT. Tym samym, we wszystkich sytuacjach opisanych w stanie faktycznym jako przypadki 8-11, Spółka dysponuje wszystkimi trzema dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT,

* nawet gdyby uznać, iż któryś z dokumentów wystawionych przez przewoźnika nie stanowi dokumentu przewozowego, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, Spółka ma prawo udowodnić fakt dokonania dostawy za pomocą dokumentów dodatkowych wymienionych przykładowo w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, w oparciu o uchwałę NSA z dnia 11 października 2011 r., sygn. I FPS 1/10.

ii) Analiza dokumentacji dotyczącej Przypadków 8-11

W opinii Spółki, zgromadzone przez nią dokumenty jednoznacznie potwierdzają, iż towary będące przedmiotem dostaw opisanych w stanie faktycznym jako Przypadki 8-11 zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy w innym państwie członkowskim. Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż:

* faktura VAT wystawiona przez Spółkę w celu udokumentowania dostaw opisanych jako Przypadki 8-11 wskazuje numer specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (sporządzonej w formie dokumentu dostawy WZ),

* z dokumentów posiadanych przez Spółkę wynika, iż kontrahent zapłacił za towary wymienione w opisanych w Przypadkach 8-11 fakturach VAT. Zdaniem Spółki, zapłata za towar stanowi w analizowanych przypadkach potwierdzenie, iż Spółka jako dostawca wywiązała się ze swoich obowiązków wynikających z odpowiednich ustaleń handlowych, a w szczególności, iż:

o dokonała ona sprzedaży na rzecz kontrahenta umówionych towarów (wymienionych w wystawionej przez Spółkę fakturze VAT),

o towary będące przedmiotem umówionej transakcji dotarły do tego nabywcy w innym państwie członkowskim wskazanym jako miejsce przeznaczenia towarów.

* a ponadto, w odniesieniu do poszczególnych przypadków Spółka pragnie wskazać, że fakt dostarczenia towarów wynika z posiadanych przez Spółkę dokumentów związanych z transportem:

o w odniesieniu do Przypadku nr 8: (i) dokument transportowy, niepotwierdzony przez odbiorcę towarów (na którym wskazano m.in. adres nadawcy - polskiego kontrahenta - sprzedawcy towarów, adres odbiorcy - tj. adres przewoźnika na terytorium innego państwa członkowskiego, wskazanego przez nabywcę, numer WZ identyczny jak ten wykazany na fakturze wystawionej przez Spółkę, datę dostawy, wagę towarów, podpis nadawcy oraz podpis przewoźnika) choć nie jest sporządzony w formie dokumentu CMR, jednakże posiada wszystkie niezbędne elementy aby móc traktować go jako dokument przewozowy, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT. Z dokumentu tego wynika, iż transport miał miejsce od polskiego kontrahenta (nadawca) do miejsca wskazanego przez odbiorcę towarów na terytorium innego państwa członkowskiego.

Dodatkowo, w odniesieniu do transakcji objętych tym przypadkiem, (ii) Spółka posiada zbiorcze potwierdzenia dostaw od kontrahentów unijnych (ostatecznych nabywców) zawierające wykaz dostaw od Spółki przy czym dla każdej dostawy wskazano numer WZ identyczny jak ten wykazany na fakturze wystawionej przez Spółkę, datę odbioru, podpis osoby upoważnionej ze strony nabywcy oraz czasem pieczęć nabywcy,

* w odniesieniu do Przypadku nr 9: z dokumentów wystawionych przez przewoźnika wynika, iż towary zostały odebrane od polskiego kontrahenta i przekazane do nabywcy w kraju członkowskim innym niż Polska. Dokument ten zawiera numer WZ, odnoszący się do towarów będących przedmiotem dostawy,

* w odniesieniu do Przypadku nr 10: z dokumentów wystawionych przez przewoźnika wynika, iż towary zostały odebrane od polskiego kontrahenta i przekazane do wysyłki do odbiorcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego. Dokumenty te nie zawierają numeru WZ, jednak pracownicy Spółki przyporządkowują je do odpowiednich faktur poprzez porównanie m.in. daty wysyłki i wagi towarów,

* w odniesieniu do Przypadku nr 11: z dokumentów wystawionych przez przewoźnika wynika, iż towary zostały odebrane od polskiego kontrahenta. Dokument ten zawiera adnotację dokąd będzie wysyłany towar (terytorium kraju członkowskiego innego niż Polska, np. adnotacja "towar na Portugalię" - tj. kraj nabywcy towarów) oraz nazwę ostatecznego nabywcy. Dokument ten zawiera m.in. numer WZ, odnoszący się do towarów będących przedmiotem dostawy.

Spółka pragnie ponadto wskazać, iż wprawdzie dokumenty wystawione przez przewoźników w Przypadkach 8-11 nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towaru do finalnego odbiorcy, jednakże Spółka stoi na stanowisku, że zlecając dostarczenie towarów firmie spedytorskiej/kurierskiej, traktuje ją jako podmiot profesjonalnie świadczący takie usługi. Zdaniem Spółki, zlecenie przewozu takiej właśnie profesjonalnej firmie jest gwarancją dostarczenia towarów do finalnego odbiorcy. Dlatego w połączeniu z pozostałymi dokumentami składającymi się na Przypadki 8-11 (m.in. dowody zapłaty w pełnej wysokości, kopie faktur VAT) całość posiadanej dokumentacji we wszystkich tych przypadkach potwierdza jednoznacznie, że towary zostały dostarczone do nabywcy w innym państwie członkowskim.

Dokumentacja dotycząca Przypadku nr 12

W opinii Spółki, zgromadzone przez nią dokumenty jednoznacznie potwierdzają, iż towary będące przedmiotem dostaw opisanych w stanie faktycznym jako Przypadek 12 zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy w innym państwie członkowskim, Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż:

* faktura VAT wystawiona przez Spółkę w celu udokumentowania dostaw opisanych jako Przypadek 12 wskazuje numer specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (sporządzonej w formie dokumentu dostawy WZ),

* z dokumentów posiadanych przez Spółkę wynika, iż kontrahent zapłacił za towary wymienione w opisanych w Przypadku 12 fakturach VAT. Zdaniem Spółki, zapłata za towar stanowi w analizowanych przypadkach potwierdzenie, iż Spółka jako dostawca wywiązała się ze swoich obowiązków wynikających z odpowiednich ustaleń handlowych, a w szczególności, iż:,ul type=circle>

* dokonała ona sprzedaży na rzecz kontrahenta umówionych towarów (wymienionych w wystawionej przez Spółkę fakturze VAT),

* towary będące przedmiotem umówionej transakcji dotarły do tego nabywcy w innym państwie członkowskim wskazanym jako miejsce przeznaczenia towarów.

Klasyfikacja podatkowa transakcji

Spółka pragnie wskazać, iż transakcja w której Spółka uczestniczy jako pierwszy w kolejności podmiot, jest opodatkowana na zasadach określonych w art. 22 ust. 2 i 3 ustawy o VAT. Z uwagi na fakt, iż transport towarów jest organizowany przez Spółkę, tj. pierwszy w łańcuchu podmiot, transport należy, zdaniem Spółki, przyporządkować dostawie realizowanej przez Spółkę na rzecz drugiego w łańcuchu nabywcy. W związku z tym Spółka uznaje:

* dostawę realizowaną przez siebie na rzecz drugiego w łańcuchu nabywcy z innego niż Polska państwa członkowskiego za tzw. transakcję "ruchomą", tj. w analizowanym przypadku wewnątrzwspólnotową dostawę towarów z terytorium Polski - Spółka potwierdza to wystawieniem faktury VAT z wykazaną 0% stawką VAT,

* dostawę realizowaną pomiędzy drugim podmiotem w łańcuchu, a finalnym nabywcą uznaje za transakcję podlegającą opodatkowaniu poza terytorium Polski.

Analiza dokumentacji zgromadzonej przez Spółkę

Dokument wystawiony przez spedytora jako dokument przewozowy

Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż w przypadku dostaw opisanych w Przypadku nr 13, transport towarów do nabywców w innych niż Polska państwach członkowskich jest organizowany przez Spółkę. W tym celu Spółka zleca transport wyspecjalizowanym firmom kuriersko-spedytorskim, z którymi zawiera umowy na świadczenie usług transportu towarów. Firmy te w celu udokumentowania wykonanych przez siebie usług nie przygotowują "standardowych" listów przewozowych CMR, w związku z czym Spółka nie posiada dokumentów CMR. Spółka posiada jednak zbiorcze potwierdzenia zrealizowania dostaw wystawiane przez przewoźników. W opinii Spółki, z uwagi na fizyczny brak dokumentu CMR, posiadane przez Spółkę dokumenty, tj. zbiorcze dokumenty wystawiane przez przewoźnika potwierdzające dostarczenie towarów do finalnego nabywcy powinny zostać uznane za dokumenty przewozowe, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT. Spółka pragnie w tym miejscu wskazać bowiem, iż przepisy ustawy nie nakładają obowiązku na podatników posiadania dokumentu przewozowego CMR, a jedynie dokumentu przewozowego otrzymanego od przewoźnika, z którego jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia.

W treści zbiorczego dokumentu wystawionego przez przewoźnika za dany okres wskazano m.in. datę i numer faktury wystawionej przez Spółkę, wartość towarów, nazwę i adres finalnego odbiorcy oraz datę i numer listu przewozowego (WZ). Dokument ten został opatrzony pieczęcią i podpisem osoby upoważnionej ze strony przewoźnika, wskazano na nim również datę jego podpisania. W opinii Spółki, złożenie podpisu osoby upoważnionej ze strony przewoźnika oraz pieczęci przewoźnika na zbiorczym dokumencie wystawionym przez tego przewoźnika potwierdza jednoznacznie, że dostarczył on towary do finalnego nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

Tym samym, według Spółki należałoby uznać, iż w analizowanej sytuacji zbiorczy dokument wystawiony przez przewoźnika, stanowi dokument przewozowy, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT.

ii) Faktura będąca jednocześnie specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku

Spółka pragnie ponadto wskazać, iż nie posiada ona specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku w postaci odrębnego od faktury dokumentu. Niemniej jednak, zdaniem Spółki, jeżeli na fakturze wskazano dane, jakie powinna zawierać specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (tekst jedn.: m.in. nazwę i ilość (wagę) towarów), faktura taka w istocie stanowi specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. Zdaniem Spółki, posiadanie w takim przypadki odrębnej od faktury specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku nie jest konieczne do zastosowania 0% VAT w przypadku WDT.

Stanowisko Spółki znajduje odzwierciedlenie w licznych pismach organów podatkowych. Potwierdził je przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 1 marca 2011 r., sygn. ILPP4/443-7/11-3/EWW, który wskazał, że "jeżeli wystawiona przez Wnioskodawcę faktura VAT posiada wszystkie elementy wymienione w § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), nie musi on posiadać specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku".

Podobne stanowisko zaprezentowano przykładowo również w orzeczeniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 maja 2008 r., sygn. III SA/Wa 147/08, w którym stwierdzono, iż "Jeśli w sposób dostateczny można ustalić na podstawie faktury nazwę, ilość, cenę, wartość lub inne dane niezbędne do ustalenia jaki towar był przedmiotem owej dostawy, to posiadanie specyfikacji jest zbędne. Wówczas faktura pełni również rolę specyfikacji. Specyfikacja nie jest żadnym szczególnym dokumentem, lecz stanowi jedynie szczegółowy wykaz towarów, wobec tego stawianie wymogu sporządzenia jej na odrębnej kartce papieru, jeśli faktura zawiera specyfikację jest nieracjonalne i jest nadmiernym formalizmem, sprzecznym z ratio legis art. 42 ust. 3 u.p.t.u".

Konsekwentnie, zdaniem Spółki posiada ona wszystkie trzy dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, tj. kopię faktury VAT, będącą jednocześnie specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku oraz dokument przewozowy otrzymany od przewoźnika, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Podsumowując, Spółka jest zdania, iż:

* zbiorczy dokument wystawiany przez przewoźnika w związku z dokonywaniem przez niego dostaw może być uznane za dokument przewozowy w rozumieniu art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT. Tym samym, w sytuacji opisanej w stanie faktycznym jako przypadek 13, Spółka dysponuje wszystkimi trzema dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT,

* nawet gdyby uznać, iż dokument wystawiony przez przewoźnika nie stanowi dokumentu przewozowego, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, Spółka ma prawo udowodnić fakt dokonania dostawy za pomocą dokumentów dodatkowych wymienionych przykładowo w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT w oparciu o uchwałę NSA z dnia 11 października 2011 r., sygn. I FPS 1/10.

iii) Dokumentacja dotycząca Przypadku nr 13

W opinii Spółki, zgromadzone przez nią dokumenty jednoznacznie potwierdzają, iż towary będące przedmiotem dostaw opisanych w stanie faktycznym jako Przypadek 13 zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy w innym państwie członkowskim. Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż:

* faktura VAT wystawiona przez Spółkę w celu udokumentowania dostaw opisanych jako Przypadek 13 zawiera m.in. dane nabywcy, datę wystawienia faktury, adres wysyłki, oraz dane dotyczące specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku, tj. m.in. nazwę towaru, ilość (wagę) towaru,

* faktura ta stanowi jednocześnie specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, ze zbiorczego dokumentu wystawionego przez przewoźnika wynika, iż towary zostały dostarczone do nabywcy w kraju członkowskim innym niż Polska. Dokument ten zawiera bowiem dane, pozwalające na identyfikację towarów będących przedmiotem dostawy (m.in. datę i numer faktury wystawionej przez Spółkę, wartość towarów, nazwę i adres finalnego odbiorcy, datę i numer listu przewozowego), oraz pieczęć i podpis osoby upoważnionej ze strony przewoźnika,

* w opinii Spółki złożenie podpisu osoby upoważnionej ze strony przewoźnika oraz pieczęci przewoźnika na zbiorczym dokumencie wystawionym przez tego przewoźnika potwierdza fakt wywiązania się przez przewoźnika z obowiązków wobec Spółki wynikających z umowy świadczenia usług transportowych. Oznacza to zatem jednoznacznie, że przewoźnik dostarczył towary we wskazane przez Spółkę miejsce, tj. do finalnego nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego,

* z dokumentów posiadanych przez Spółkę wynika, iż nabywca zapłacił za towary wymienione w opisanych w Przypadku 13 fakturach VAT. Zdaniem Spółki, zapłata za towar stanowi w analizowanym przypadku potwierdzenie, iż Spółka jako dostawca wywiązała się ze swoich obowiązków wynikających z odpowiednich ustaleń handlowych, a w szczególności, iż:,ul type=circle>

* dokonała ona sprzedaży na rzecz kontrahenta umówionych towarów (wymienionych w wystawionej przez Spółkę fakturze VAT),

* towary będące przedmiotem umówionej transakcji dotarły do tego nabywcy w innym państwie członkowskim wskazanym jako miejsce przeznaczenia towarów.

Mając na względzie przedstawioną powyżej argumentację Spółka wnosi o potwierdzenie, iż wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów udokumentowane w sposób opisany w stanie faktycznym w każdym z trzynastu przypadków powinny być opodatkowane 0% stawką VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy przypadków nr 1, 2, 3, 6, 7 i 8 przedstawionych we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlega wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Artykuł 13 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (...).

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Stosownie do art. 13 ust. 6 ustawy wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7.

Przywołane powyżej przepisy wskazują, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na konkrety podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas transakcja - wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.

Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

W myśl art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;

podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę powyższy przepis, stwierdzić należy, że możliwość zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów istnieje, gdy spełnione zostaną łącznie warunki dotyczące statusu dostawcy oraz nabywcy, a także posiadania przez dostawcę stosownej dokumentacji.

Przepis art. 42 ust. 3 ustawy stanowi, iż dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

dokumenty przewozowe otrzymane przez przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towaru z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

kopia faktury,

specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Na mocy art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,

dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,

dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie w takim przypadku inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,

dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Dokumenty wskazane w art. 42 ust. 11 ustawy, pełnią funkcję uzupełniającą, w przypadku gdy dokumentacja podstawowa nie potwierdza dostarczenia towarów do nabywcy, a prawo podatnika do zastosowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym zarejestrowanym dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce. Spółka, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów na rzecz nabywców z innych państw członkowskich, posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla tych nabywców. Transakcje, w których uczestniczy Spółka przebiegają w dwojaki sposób.

W schemacie A, Wnioskodawca nabywa od polskiego kontrahenta (podmiotu z siedzibą w Polsce, czynnego podatnika VAT) towary, w związku z czym otrzymuje od tego kontrahenta faktury VAT z wykazanym podatkiem należnym (sprzedawca traktuje realizowaną przez siebie dostawę jako dostawę krajową). Następnie towary te sprzedaje nabywcom z innych państw członkowskich, co potwierdza poprzez wystawienie faktury VAT. Towary są transportowane bezpośrednio od polskiego dostawcy do nabywców na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

Jak wskazuje Wnioskodawca, dostawa odbywa się na warunkach EXW lub FCA, a transport organizuje w tym przypadku finalny nabywca (trzeci w kolejności w łańcuchu podmiot).

W schemacie B przedstawionym przez Wnioskodawcę, towar zostaje sprzedany nabywcy z innego państwa członkowskiego, co dokumentuje wystawieniem faktury VAT, a następnie nabywca z innego państwa członkowskiego (drugi w łańcuchu podmiot) sprzedaje towary nabywcom z innych niż Polska państw członkowskich. Towary są transportowane bezpośrednio z magazynu Wnioskodawcy, znajdującego się w Polsce, do ostatecznego odbiorcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego. W tym przypadku, dostawa towarów odbywa się na warunkach dostawy CIP, a transport organizowany jest przez Wnioskodawcę.

W celu zastosowania 0% stawki VAT w przypadku WDT, Spółka gromadzi dokumenty potwierdzające, iż towary zostały wywiezione z Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski. Dokumentacja ta obejmuje różne przypadki.

W związku z powyższym, wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia czy w odniesieniu do wskazanych w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym przypadków nr 1, 2, 3, 6, 7 i 8 dostaw wewnątrzwspólnotowych, posiadane dokumenty uprawniają Spółkę do zastosowania w odniesieniu do tych dostaw 0% stawki podatku VAT.

Jak wynika z powyższych uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski. Istotą przywołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze skutki podatkowe, niż w przypadku dostaw krajowych.

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Wskazać w tym miejscu należy, iż w ustawie o podatku od towarów i usług nie zawarto definicji "dokumentu przewozowego". Odwołując się do przepisów o międzynarodowym przewozie towarów, należy stwierdzić, że listem przewozowym jest dokument określający warunki umowy o przewóz przesyłek towarowych. W zależności od rodzaju transportu może to być: Międzynarodowy Kolejowy List Przewozowy (CIM) lub Międzynarodowy Kolejowy List Przewozowy (SMGS), które są dokumentami stwierdzającymi zawarcie z koleją umowy o przewóz, Międzynarodowy Samochodowy List Przewozowy (CMR) stwierdzający fakt zawarcia umowy o przewóz drogowy oraz Międzynarodowy Lotniczy List Przewozowy (AWB), który stwierdza zawarcie umowy o przewóz w transporcie lotniczym.

Wszystkie te dokumenty stanowią jedynie dowód zawarcia umowy przewozu, warunków umowy oraz przyjęcia towaru przez przewoźnika, a nie stanowią - w przypadku kopii posiadanej przez dostawcę (nadawcę towaru) - jednoznacznego dowodu jego dostarczenia odbiorcy w innym kraju.

Konwencja o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) z dnia 19 maja 1956 r. (Dz. U. z 1962 r. Nr 49, poz. 238) stwierdza, że w praktyce list przewozowy CRM jest sporządzany w czterech egzemplarzach (art. 5 ust. 1 Konwencji wymaga wystawienia 3 oryginalnych egzemplarzy):

* oryginał - dla przewoźnika, wydawany jest odbiorcy,

* oryginał (grzbiet) - dla przewoźnika, zostaje w stacji nadania,

* oryginał (ceduła) - dla przewoźnika, służy do pokwitowania odbioru,

* wtórnik (kopia) - dla nadawcy.

Wynika z tego, że dostawca towaru samym takim dokumentem przewozowym (kopia) nie jest w stanie wykazać faktu, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, gdyż pokwitowanie odbioru towaru przez nabywcę następuje jedynie na cedule przewoźnika, która stanowi dla niego, a nie dla nadawcy, dowód doręczenia towarów.

Dokonując analizy przepisów ustawy, należy stwierdzić, że istotą przywołanych regulacji jest przede wszystkim zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze skutki podatkowe, niż w przypadku dostaw krajowych. Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione ww. art. 42 ust. 3 ustawy.

Wnioskodawca w swoim uzasadnieniu podaje, że transakcje dostawy towarów przedstawione w schemacie A, w których uczestniczy jako drugi w kolejności podmiot, traktuje jako transakcje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, lecz ze względu na fakt, że organizatorem transportu jest trzeci podmiot w łańcuchu dostaw, nie ma bezpośredniego wpływu na formę potwierdzenia odbioru towarów przez nabywcę, ani nie może żądać od przewoźnika przekazania dokumentów przewozowych potwierdzonych przez nabywcę.

Z przedstawionego we wniosku przypadku nr 1 wynika, iż dla udokumentowania dostawy wewnątrzwspólnotowej Spółka jest w posiadaniu następujących dokumentów:

* kopii faktury VAT, zawierająca m.in. dane nabywcy (trzeci podmiot w łańcuchu), datę wystawienia faktury, adres wysyłki (adres siedziby nabywcy lub adres miejsca wskazanego przez nabywcę jako miejsce dostawy, w kraju siedziby nabywcy np. zewnętrzny magazyn), numer specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku, nazwę towaru oraz jego wagę, właściwe i ważne numery identyfikacyjne dla transakcji wewnątrzwspólnotowych Spółki oraz nabywcy,

* specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (specyfikację sporządzono na dokumencie dostawy WZ, zwanym również Delivery Note, Lieferschein, Albarán) wystawiona przez polskiego kontrahenta - sprzedawcę towarów, o numerze identycznym jak ten wskazany na fakturze wystawionej przez Spółkę,

* oryginału dokumentu przewozowego CMR, potwierdzony przez finalnego odbiorcę towarów z podpisem osoby upoważnionej (pole 24), na którym wskazano m.in. nazwę i adres nadawcy - polskiego kontrahenta - sprzedawcy towarów (pole 1), nazwę i adres odbiorcy (pole 2), miejsce przeznaczenia (adres siedziby nabywcy lub adres miejsca wskazanego przez nabywcę jako miejsce dostawy, w kraju siedziby nabywcy np. zewnętrzny magazyn) (pole 3), tj. adres wysyłki taki sam jak wskazany na ww. fakturze VAT, numer WZ identyczny jak ten wykazany na fakturze wystawionej przez Spółkę, wagę towarów (pole 11), podpis nadawcy (pole 22) oraz podpis przewoźnika (pole 23),

* dowodu zapłaty przez finalnego odbiorcę towarów (trzeci podmiot w łańcuchu) za należności wynikające z faktury wystawionej przez Spółkę.

Odnosząc powyższą dokumentację przedstawioną przez Wnioskodawcę do treści art. 42 ust. 3 ustawy, należy uznać, że Wnioskodawca posiada komplet dokumentów wymaganych ustawą, uznany za katalog podstawowy potwierdzających dokonanie wywozu towarów przez przewoźnika i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego. Z posiadanego przez Spółkę oryginału dokumentu przewozowego CMR, potwierdzonego przez finalnego odbiorcę towarów podpisem osoby upoważnionej jednoznacznie wynika fakt, że towary, będące przedmiotem dostawy wewnątrzwspólnotowej Wnioskodawcy, zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium innego państwa członkowskiego niż Polska.

A zatem wewnątrzwspólnotowa dostawa udokumentowana w sposób przedstawiony w przypadku nr 1 uprawnia Spółkę do zastosowania 0% stawki podatku VAT.

W związku w powyższym w przedmiotowym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku przypadku nr 2 wynika, iż dla udokumentowania dostawy wewnątrzwspólnotowej Spółka jest w posiadaniu kompletu dokumentów wymaganych ustawą (art. 42 ust. 3 ustawy), uznany za katalog podstawowy potwierdzających dokonanie wywozu towarów przez przewoźnika i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, tj.:

* kopię faktury VAT, zawierającą m.in. dane nabywcy (trzeci podmiot w łańcuchu), datę wystawienia faktury, adres wysyłki (adres siedziby nabywcy lub adres miejsca wskazanego przez nabywcę jako miejsce dostawy, w kraju siedziby nabywcy np. zewnętrzny magazyn), numer specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku, nazwę towaru oraz jego wagę, właściwe i ważne numery identyfikacyjne dla transakcji wewnątrzwspólnotowych Spółki oraz nabywcy,

* specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (sporządzoną na dokumencie dostawy WZ, zwanym również Delivery Note, Lieferschein, Albarán) wystawioną przez polskiego kontrahenta - sprzedawcę towarów, o numerze identycznym jak ten wskazany na fakturze wystawionej przez Spółkę,

Słusznie wskazuje Wnioskodawca, że z ww. dokumentów nie wynika jednoznacznie fakt, że towary, będące przedmiotem dostawy wewnątrzwspólnotowej, zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium innego państwa członkowskiego niż Polska. Jednocześnie, jako dokumenty dodatkowe Wnioskodawca wskazuje zbiorcze potwierdzenie odbioru towarów wystawione przez ostatecznego nabywcę zawierające wykaz dostaw od polskiego kontrahenta ze wskazaniem, że cywilnoprawnym dostawcą towarów jest Spółka, przy czym dla każdej dostawy wskazano numer WZ identyczny jak ten wykazany na fakturze wystawionej przez Spółkę, datę wysyłki, datę dostawy, podpis osoby upoważnionej ze strony nabywcy do potwierdzenia odbioru towarów, a także dowód zapłaty przez finalnego odbiorcę towarów (trzeci podmiot w łańcuchu) za należności wynikające z faktury wystawionej przez Wnioskodawcę.

Analiza powyższego pozwala uznać, iż posiadana przez Wnioskodawcę dokumentacja, w sposób wystarczający potwierdza fakt przemieszczenia towarów z terytorium Polski oraz ich otrzymania przez finalnego odbiorcę w innym niż Polska państwie członkowskim.

A zatem wewnątrzwspólnotowa dostawa udokumentowana w sposób przedstawiony w przypadku nr 2 uprawnia Spółkę do zastosowania 0% stawki podatku VAT.

W związku w powyższym w przedmiotowym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku przypadku nr 3 wynika, iż dla udokumentowania dostawy wewnątrzwspólnotowej Spółka jest w posiadaniu kompletu dokumentów wymaganych ustawą (art. 42 ust. 3 ustawy), uznany za katalog podstawowy potwierdzających dokonanie wywozu towarów przez przewoźnika i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, tj.:

Słusznie wskazuje Wnioskodawca, że z ww. dokumentów nie wynika jednoznacznie fakt, że towary, będące przedmiotem dostawy wewnątrzwspólnotowej, zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium innego państwa członkowskiego niż Polska. Jednocześnie, jako dokumenty dodatkowe Wnioskodawca wskazuje na posiadany dokument wystawiony przez przewoźnika potwierdzający, iż przekazał on towary do nabywcy w innym państwie członkowskim. Dokument ten posiada numer WZ identyczny jak ten wykazany na fakturze wystawionej przez Spółkę, wagę towarów, miejsce dostawy, podpis i pieczęć przewoźnika. W przedstawionym przypadku wskazuje się również na dowód zapłaty przez finalnego odbiorcę towarów za należności wynikające z faktury wystawionej przez Spółkę, jako dokument dodatkowy.

Analiza powyższych dokumentów pozwala stwierdzić, iż dokumenty dodatkowe wraz z dokumentami podstawowymi, o których mowa w art. 42 ustawy potwierdzają, że towar wysłany z Polski został przyjęty do nabywcy w innym kraju członkowskim, z zachowaniem warunku jego tożsamości. Tym samym są spełnione niezbędne przesłanki dla prawidłowego udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w świetle art. 42 ust. 1 i ust. 3 w zw. z ust. 11 ustawy, a co za tym idzie w przedstawionym przypadku nr 3, dają prawo Wnioskodawcy do zastosowania dla dostawy wewnątrzwspólnotowej stawki podatku 0%.

W związku w powyższym w przedmiotowym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku przypadku nr 6 wynika, iż dla udokumentowania dostawy wewnątrzwspólnotowej oprócz kopii faktury VAT zawierającej m.in. dane nabywcy (trzeci podmiot w łańcuchu), datę wystawienia faktury, adres wysyłki (adres siedziby nabywcy lub adres miejsca wskazanego przez nabywcę jako miejsce dostawy, w kraju siedziby nabywcy np. zewnętrzny magazyn), numer specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku, nazwę towaru oraz jego wagę, właściwe i ważne numery identyfikacyjne dla transakcji wewnątrzwspólnotowych Spółki oraz nabywcy oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (sporządzonej na dokumencie dostawy WZ, zwanym również Delivery Note, Lieferschein, Albarán) wystawionej przez polskiego kontrahenta - sprzedawcę towarów, o numerze identycznym jak ten wskazany na fakturze wystawionej przez Spółkę, Wnioskodawca jest w posiadaniu takich dokumentów jak:

* dowód zapłaty przez finalnego odbiorcę towarów za należności wynikające z faktury wystawionej przez Spółkę.

W związku z faktem, iż mimo braku dokumentu przewozowego Spółka jest w posiadaniu zbiorczego potwierdzenia odbioru towarów wystawionego przez ostatecznego nabywcę zawierające wykaz dostaw od polskiego kontrahenta ze wskazaniem, że cywilnoprawnym dostawcą towarów jest Spółka, zawierające dla każdej dostawy numer WZ identyczny jak ten wykazany na fakturze wystawionej przez Spółkę, datę odbioru, podpis osoby upoważnionej ze strony nabywcy do potwierdzenia odbioru towarów oraz potwierdzenie zapłaty wystarczająco uprawdopodobniają przemieszczenie towarów na terytorium innego państwa członkowskiego.

Tym samym posiadanie łącznie ww. dokumentów uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania stawki podatku 0% we wskazanym przypadku nr 6.

W związku w powyższym w przedmiotowym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku przypadku nr 7 wynika, iż dla udokumentowania dostawy wewnątrzwspólnotowej oprócz kopii faktury VAT, zawierającej m.in. dane nabywcy (trzeci podmiot w łańcuchu), datę wystawienia faktury, adres wysyłki (adres siedziby nabywcy lub adres miejsca wskazanego przez nabywcę jako miejsce dostawy, w kraju siedziby nabywcy np. zewnętrzny magazyn), numer specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku, nazwę towaru oraz jego wagę, właściwe i ważne numery identyfikacyjne dla transakcji wewnątrzwspólnotowych Spółki oraz nabywcy oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (specyfikację sporządzono na dokumencie dostawy WZ, zwanym również Delivery Note, Lieferschein, Albarán) wystawiona przez polskiego kontrahenta - sprzedawcę towarów, o numerze identycznym jak ten wskazany na fakturze wystawionej przez Spółkę, Wnioskodawca jest w posiadaniu takich dokumentów jak:

* dowód zapłaty przez finalnego odbiorcę towarów (trzeci podmiot w łańcuchu) za należności wynikające z faktury wystawionej przez Spółkę.

W związku z faktem, iż mimo braku dokumentu przewozowego Spółka jest w posiadaniu zbiorczego potwierdzenia odbioru towarów wystawionego przez ostatecznego nabywcę zawierające wykaz dostaw od Spółki, ze wskazaniem dla każdej dostawy numer WZ identycznego jak ten wykazany na fakturze wystawionej przez Spółkę, datę odbioru, podpis osoby upoważnionej ze strony nabywcy do potwierdzenia odbioru towarów oraz potwierdzenie zapłaty wystarczająco uprawdopodobniają przemieszczenie towarów na terytorium innego państwa członkowskiego.

Tym samym posiadanie łącznie ww. dokumentów uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania stawki podatku 0% we wskazanym przypadku nr 7.

W związku w powyższym w przedmiotowym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku przypadku nr 8 wynika, iż dla udokumentowania dostawy wewnątrzwspólnotowej Spółka jest w posiadaniu kompletu dokumentów wymaganych ustawą (art. 42 ust. 3 ustawy), uznany za katalog podstawowy potwierdzających dokonanie wywozu towarów przez przewoźnika i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, tj.:

Słusznie wskazuje Wnioskodawca, że z ww. dokumentów nie wynika jednoznacznie fakt, że towary, będące przedmiotem dostawy wewnątrzwspólnotowej, zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium innego państwa członkowskiego niż Polska. Jednocześnie, jako dokumenty dodatkowe Wnioskodawca wskazuje zbiorcze potwierdzenie odbioru towarów wystawione przez ostatecznego nabywcę zawierające wykaz dostaw od Spółki, przy czym dla każdej dostawy wskazano numer WZ identyczny jak ten wykazany na fakturze wystawionej przez Spółkę, datę odbioru, podpis osoby upoważnionej ze strony nabywcy do potwierdzenia odbioru towarów oraz pieczęć nabywcy, a także dowód zapłaty przez finalnego odbiorcę towarów (trzeci podmiot w łańcuchu) za należności wynikające z faktury wystawionej przez Wnioskodawcę.

A zatem wewnątrzwspólnotowa dostawa udokumentowana w sposób przedstawiony w przypadku nr 8 uprawnia Spółkę do zastosowania 0% stawki podatku VAT.

W związku w powyższym w przedmiotowym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, że w zakresie pozostałych przypadków wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wskazanych we wniosku wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl