IPPP3/443-448/09-5/KT

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 września 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-448/09-5/KT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Urzędu Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2009 r. (data wpływu 1 czerwca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 sierpnia 2009 r. (data wpływu 31 sierpnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania usług dożywiania dzieci - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 czerwca 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania usług dożywiania dzieci. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 sierpnia 2009 r. (data wpływu 31 sierpnia 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwania tut. organu nr IPPP3/443-448/09-3/KT z dnia 18 sierpnia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Gmina wystawia fakturę VAT dla Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej za obiady dla dzieci z ubogich rodzin, traktując tę sprzedaż jako zwolnioną na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

W nadesłanym uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca informuje, że przedmiotową usługę (wydawanie obiadów dla dzieci z rodzin objętych świadczeniami GOPS) świadczy szkoła gminna.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż przez Gminę na rzecz Ośrodka Pomocy Społecznej może korzystać ze zwolnienia na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Gmina stoi na stanowisku, że należy stosować zwolnienie od podatku z tytułu dożywiania dzieci z rodzin ubogich, jako usługi świadczone pomiędzy jednostkami budżetowymi, na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) gmina, jako jednostka samorządu terytorialnego, wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1), w szczególności zadania te obejmują m.in. sprawy pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych (pkt 6) oraz edukacji publicznej (pkt 8).

Wykonując swoje zadania Gmina uprawniona jest do tworzenia własnych jednostek organizacyjnych (art. 9 ust. 1), które prowadzą swoją działalność w formie zakładu lub jednostki budżetowej. Takimi jednostkami są m.in. szkoły gminne oraz ośrodki pomocy społecznej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 15 ust. 1 powołanej ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jaki i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

W oparciu o § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywanymi w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Natomiast przepis § 13 ust. 1 pkt 12 powołanego rozporządzenia stanowi, że zwolnione od podatku są usługi świadczone pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 138 i 153 załącznika nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji miejskiej.

Z powyższego przepisu wynika, że zwolnienie to dotyczy wyłącznie usług, bez względu na symbol PKWiU, świadczonych pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, z wymienionymi wyżej wyjątkami.

Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Szczegółowe zasady wystawiania faktur określa Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że szkoła gminna, jako jednostka budżetowa, świadczy usługę na rzecz Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej polegającą na wydawaniu obiadów dla dzieci z rodzin ubogich objętych świadczeniami GOPS. Faktury dokumentujące opisane czynności wystawia natomiast Gmina.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że świadczenie przez szkołę gminną, jako jednostkę budżetową, na rzecz innej jednostki budżetowej (GOPS) usług w zakresie sprzedaży posiłków dla wskazanych przez GOPS dzieci, podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Istotą zwolnienia przewidzianego w powołanym przepisie jest bowiem świadczenie usług pomiędzy jednostkami budżetowymi. Nie ma przy tym znaczenia sposób rozliczenia tych usług.

Należy przy tym zauważyć, że, zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, do wystawienia faktury VAT zobowiązany jest zawsze podmiot dokonujący sprzedaży (świadczący usługę). A zatem w analizowanej sytuacji faktury dokumentujące przedmiotowe czynności powinny być wystawiane przez szkołę, która usługi te świadczy, po warunkiem, że szkoła jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe z uwagi na to, że Wnioskodawca, tj. Gmina, nie jest w przedstawionym stanie faktycznym stroną świadczącą opisane usługi.

Jednocześnie, mając na uwadze fakt, że stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest Gmina, zaznacza się, iż interpretacja nie ma mocy wiążącej dla podmiotu świadczącego usługi (szkoły). Podmiot ten, aby uzyskać interpretację indywidualną, powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tego podmiotu.

Ponadto informuje się, że w przedmiocie udzielenia odpowiedzi na pozostałe pytania Wnioskodawcy dotyczące podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług wywozu nieczystości oraz zwolnienia z opodatkowania usług stołówki szkolnej (pytanie nr 1 i pytanie nr 2) wydane zostały odrębne interpretacje indywidualne nr: IPPP3/443-448/09-6/KT oraz IPPP3/443-448/09-2/KT.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl