IPPP3/443-445/14-2/KB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 sierpnia 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-445/14-2/KB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2014 r. (data wpływu 16 maja 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wydzierżawienia maszyny i wytwarzanych papierosów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wydzierżawienia maszyny i wytwarzania papierosów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą otworzyła sklep, w którym można zakupić wyroby tytoniowe: papierosy, tytoń, bibułki, gilzy papierosowe i elektryczne maszynki do nabijania papierosów. Działanie takiej maszynki polega na automatycznym wprowadzaniu tytoniu do gilz papierosowych, w skutek czego powstaje papieros. Oprócz sprzedaży, w zakresie działalności gospodarczej, oddaje w dzierżawę swoim klientom maszynki, w zamian za określoną opłatę (tekst jedn.: czynsz dzierżawny). Klienci mogą samodzielnie przy pomocy wydzierżawionej maszynki, na terenie sklepu: wrzucić do niej tytoń, zalożyć gilzy papierosowe i w efekcie jej pracy uzyskać papierosy. Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą nie świadczy żadnych usług związanych z procesem dozwolonego przez prawo, samodzielnego nabijania gilz papierosowych tytoniem przez klientów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy z tytułu wydzierżawienia maszyn do automatycznego wytwarzania papierosów z gilz i tytoniu osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą jest podatnikiem podatku akcyzowego.

2. Czy wytworzone przez klientów dzierżawiących maszyny papierosy będą stanowią wyroby akcyzowe, od których osoba prowadząca działalność gospodarczą jest zobowiązana odprowadzić podatek akcyzowy.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Na zadane pytania należy odpowiedzieć negatywnie.

Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy. Z kolei w myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy. W załączniku nr 1 do ustawy, zawierającym "wykaz wyrobów akcyzowych" wymieniono w pozycji 42 - bez względu na kod CN - papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki oraz w poz. 45 - bez względu na kod CN - susz tytoniowy.

Do wyrobów tytoniowych w rozumieniu art. 98 ust. 1 pkt 1 ustawy zalicza się papierosy bez względu na kod CN. Natomiast w myśl art. 98 ust. 2 powyższego przepisu za papierosy uznaje się:

* tytoń zrolowany nadający się do palenia w tej postaci, który nie jest cygarami ani cygaretkami w rozumieniu ust. 4;

* tytoń zrolowany, który w drodze prostej, nieprzemysłowej obróbki jest umieszczany w tutkach z bibuły papierosowej;

* tytoń zrolowany, który w drodze prostej, nieprzemysłowej obróbki jest owijany w bibułę papierosową.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym przedmiotem opodatkowania akcyzą jest produkcja wyrobów akcyzowych. W odniesieniu do wyrobów tytoniowych definicję produkcji zawiera przepis art. 99 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, w myśl którego produkcją wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy jest ich wytwarzanie, przetwarzanie, a także pakowanie. Tylko zatem te trzy kategorie zdarzeń faktycznych będą mieścić się w ustawowej definicji produkcji wyrobów akcyzowych, względem objęcia ich zakresem regulacji ustawy. Jednocześnie ustawodawca nie doprecyzował definicji wskazanych stanów faktycznych uznanych za produkcję, w celu nadania im odpowiedniego znaczenia należy posłużyć się więc definicjami słownikowymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 752), zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy. Zgodnie z treścią poz. 42 załącznika nr 1 do ustawy, stanowiącego wykaz wyrobów akcyzowych, do wyrobów akcyzowych zalicza się papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki - bez względu na kod CN; w poz. 45 do tych wyrobów zaliczono susz tytoniowy - bez względu na kod CN.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1.

produkcja wyrobów akcyzowych;

2.

wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;

3.

import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;

4.

nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;

5.

wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;

6.

wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.

W zakresie energii elektrycznej, wyrobów węglowych, suszu tytoniowego, wyrobów gazowych jak i samochodów osobowych, ustawodawca określił odmienny zakres czynności opodatkowanych (odpowiednio art. 9, art. 9a, art. 9b i art. 9c oraz art. 100 ustawy).

Powyższy przepis art. 8 ust. 1 ustawy wskazuje zatem zakres czynności i zdarzeń opodatkowanych podatkiem akcyzowym. Czynności i zdarzenia wymienione w powyższym przepisie podlegają opodatkowaniu, jeżeli ich przedmiotem są wyroby akcyzowe należące do kategorii wyrobów energetycznych, napojów alkoholowych lub wyrobów tytoniowych.

Czynności lub stany faktyczne, o których mowa w art. 8 ust. 1-5, art. 9 ust. 1, art. 9a ust. 1 i 2, art. 9b ust. 1 i 2, art. 9c ust. 1 i 2 oraz art. 100 ust. 1 i 2, są przedmiotem opodatkowania akcyzą niezależnie od tego, czy zostały wykonane lub powstały z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa - art. 5 ustawy.

W myśl art. 10 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Wskazać także należy, że co do zasady, zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, produkcją wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy jest ich wytwarzanie, przetwarzanie, a także pakowanie.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego w złożonym wniosku wynika, że Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą otworzyła sklep, w którym można zakupić wyroby tytoniowe: papierosy, tytoń, bibułki, gilzy papierosowe i elektryczne maszynki do nabijania papierosów. Działanie takiej maszynki polega na automatycznym wprowadzaniu tytoniu do gilz papierosowych, w skutek czego powstaje papieros. Oprócz sprzedaży, w zakresie działalności gospodarczej, oddaje w dzierżawę swoim klientom maszynki, w zamian za określoną opłatę (tekst jedn.: czynsz dzierżawny). Klienci mogą samodzielnie przy pomocy wydzierżawionej maszynki, na terenie sklepu: wrzucić do niej tytoń, zalożyć gilzy papierosowe i w efekcie jej pracy uzyskać papierosy. Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą nie świadczy żadnych usług związanych z procesem dozwolonego przez prawo, samodzielnego nabijania gilz papierosowych tytoniem przez klientów.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania podatkiem akcyzowym ww. wydzierżawiania maszyn do automatycznego wytwarzania papierosów z gilz i tytoniu oraz obowiązku zapłaty przez Niego podatku akcyzowego od wytworzonych przez klientów papierosów.

Jak wynika z wyżej cytowanych przepisów, czynności i zdarzenia podlegające opodatkowaniu podatkiem akcyzowym (w zakresie wyrobów akcyzowych należących do kategorii wyrobów energetycznych, napojów alkoholowych lub wyrobów tytoniowych) wymienione zostały w art. 8 ust. 1 ustawy. W przedmiotowym przepisie brak jest zdarzenia opisanego w stanie faktycznym, tj. wydzierżawienia maszyn do automatycznego wytwarzania papierosów z gilz i tytoniu, jako czynności opodatkowanej podatkiem akcyzowym. Uwzględniając powyższe, Wnioskodawca z tego tytułu nie będzie podatnikiem podatku akcyzowego, zobowiązanym do jego zapłaty.

Jednocześnie Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego od papierosów wytworzonych przez klientów dzierżawionych maszyn (nie będzie ich producentem).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl