IPPP3/443-436/09-2/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2009 r. (data wpływu 27 maja 2009 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie energii elektrycznej wytwarzanej z odnawialnych źródeł energii - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 maja 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie energii elektrycznej wytwarzanej z odnawialnych źródeł energii.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zużywa duże ilości energii elektrycznej.

W celu zmniejszenia kosztów prowadzenia przedsiębiorstwa Spółka rozważa zakup urządzenia, które służy do produkcji energii elektrycznej w procesie recyklingu odpadowych tworzyw sztucznych.

Proces technologiczny, którego celem jest pozyskanie energii elektrycznej można podzielić na 6 faz.

Faza 1:

Surowiec (odpadowe tworzywa sztuczne, głównie opakowania typu PE- polietylen, PP- polipropylen, PM - polimetakrylan metylu, PS - poliester, RB - poliizobutylen oraz mieszaniny tych tworzyw) podlega przygotowaniu poprzez rozdrobnienie i wtórną reselekcję oraz wyodrębnienie niepożądanych odpadów. Następnie tak rozdrobniony surowiec zmagazynowany w pojemnikach trafia do zasobnika instalacji.

Faza 2:

Z zasobnika odpady pobierane są przez ślimak umieszczony w rurze topielnika pracującego z określoną wydajnością, gdzie następuje wstępne uplastycznienie odpadowych tworzyw sztucznych. Rura topielnika ogrzewana jest systemem grzałek elektrycznych dzięki czemu do modułu destylarki dociera tworzywo stopione do fazy płynnej o temperaturze 150-250 °C, odpowietrzone i pozbawione wilgoci.

Faza 3:

Faza 3 stanowi właściwy proces destylacji. Uplastycznienie tworzyw sztucznych następuje w instalacji w obecności katalizatora. W obecności katalizatora zachodzi destylacja tworzyw do postaci par szerokiej frakcji olejowej.

Faza 4:

Pary produktu własnym ciśnieniem równym ciśnieniu atmosferycznemu przedostają się do systemu schłodzenia. Dzięki instalacji chłodniczej otrzymana szeroka frakcja olejowa ma już postać płynną.

Faza 5:

Zbiorniki przejściowe zbierają płynny produkt.

Faza 6:

Rurą spustową, przy użyciu pompy, szeroka frakcja olejowa kierowana jest do podajnika generatora prądotwórczego, który wytwarza produkt końcowy, energię elektryczną.

Proces technologiczny w urządzeniu, którego celem jest pozyskanie energii elektrycznej z przetworzenia tworzyw sztucznych, przebiega w sposób w 100% nieszkodliwy dla środowiska, podczas produkcji nie są wydzielane żadne szkodliwe substancje.

Przetwarzanie odpadów na energię elektryczną jest pozyskiwaniem energii ze źródeł alternatywnych i jako takie powinno zostać zakwalifikowane jako odnawialne źródło energii.

Należy mieć na uwadze, iż jednym z elementów procesu technologicznego jest wytwarzanie energii elektrycznej przez generator prądotwórczy, którego moc nie przekracza 1 MW.

Dodać też należy, że produkcja energii elektrycznej wytworzonej przez urządzenie odbywać się będzie tylko i wyłącznie na potrzeby własne Wnioskodawcy, Wnioskodawca nie będzie dokonywał ani sprzedaży ani obrotu wytworzoną energią, będzie ją zużywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Wytworzona energia będzie zużywana w tzw. systemie wyspowym, tj. nie będzie dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania energii elektrycznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W przypadku negatywnej odpowiedzi na powyższe pytanie Wnioskodawca zadaje następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że wytwarzanie energii elektrycznej odbywać się będzie z tzw. alternatywnego źródła energii, polegającego na utylizowaniu odpadowych tworzyw sztucznych, produkcja ta powinna być zakwalifikowana jako produkcja ze źródeł odnawialnych i korzystać ze zwolnienia od akcyzy, o jakim mowa w art. 30 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. Taką interpretację Wnioskodawca opiera na brzmieniu § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 14 sierpnia 2008 r. w sprawie szczegółowego zakresu obowiązków uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw pochodzenia, uiszczenia opłaty zastępczej, zakupu energii elektrycznej i ciepła wytworzonych w odnawialnych źródłach energii oraz obowiązku potwierdzania danych dotyczących ilości energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnym źródle energii (Dz. U. Nr 156, poz. 969), z którego wynika, iż do energii wytworzonej w odnawialnych źródłach energii zalicza się, niezależnie od mocy tego źródła (...) część energii odzyskanej z termicznego przekształcenia odpadów komunalnych. W związku z tym, iż urządzenie produkuje energię elektryczną z odpadowych tworzyw sztucznych, energię tą należy uznać za energię wytworzoną w odnawialnych źródłach energii.

W przypadku uznania, iż nie ma podstaw do zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej jako wytworzonej z odnawialnych źródeł energii Wnioskodawca uważa, iż w przypadku wytworzenia tej energii przez urządzenie wyposażone w generator o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW i niedostarczonej do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą oraz zużycia jej na potrzeby własne, energia ta powinna być zwolniona od podatku akcyzowego na podstawie § 9 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego. Wprawdzie w paragrafie tym jest warunek, iż aby móc skorzystać z przedmiotowego zwolnienia to od wyrobów energetycznych wykorzystanych do produkcji tej energii elektrycznej musi zostać zapłacona akcyza w należnej wysokości. Jednak w przypadku zastosowanego do wytworzenia tej energii elektrycznej produktu w postaci odpadowych tworzyw sztucznych nie powstaje obowiązek zapłaty akcyzy, gdyż ustawa o podatku akcyzowym nie przewiduje obłożenia akcyzą tworzyw sztucznych.

Nie może być także mowy, iż za produkt energetyczny wykorzystywany do produkcji tej energii elektrycznej należy uznać szeroką frakcję olejową, która powstaje w procesie technologicznym przetwarzania tworzyw sztucznych w celu wytworzenia energii elektrycznej, gdyż to odpadowe tworzywa sztuczne są produktem, z którego powstaje energia elektryczna a nie półprodukt powstający w procesie produkcji energii elektrycznej.

Zdaniem Wnioskodawcy, nawet przy przyjęciu takiej rozszerzającej interpretacji art. 89 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku akcyzowym i potraktowaniu szerokiej frakcji olejowej jako produktu energetycznego, co w ocenie Wnioskodawcy nie znajduje żadnego uzasadnienia prawnego, to i tak szeroka frakcja olejowa obłożona by była zerową stawką akcyzy na podstawie art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, a to na tej podstawie, iż służyłaby ona do wytworzenia energii elektrycznej z generatora, którego nie można utożsamiać z silnikiem spalinowym, o którym mowa w tym artykule. Gdyby taka była wola racjonalnego ustawodawcy, to w § 9 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od akcyzy zostałby wymieniony silnik spalinowy, a nie generator.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 Nr 3 poz. 11), dalej zwanej ustawą o podatku akcyzowym, zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wytwarzaną z odnawialnych źródeł energii, na podstawie dokumentu potwierdzającego umorzenie świadectwa pochodzenia energii, w rozumieniu przepisów prawa energetycznego.

Stosownie do § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 14 sierpnia 2008 w sprawie szczegółowego zakresu obowiązków uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw pochodzenia, uiszczenia opłaty zastępczej, zakupu energii elektrycznej i ciepła wytworzonych w odnawialnych źródłach energii oraz obowiązku potwierdzania danych dotyczących ilości energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnym źródle energii (Dz. U. Nr 156, poz. 969) do energii wytwarzanej w odnawialnych źródłach energii zalicza się, niezależnie od mocy tego źródła:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o odpadach z dnia 27 kwietnia 2001 r. (Dz. U. z 2001 Nr 62 poz. 628) odpady oznaczają każdą substancję lub przedmiot należący do jednej z kategorii, określonych w załączniku nr 1 do ustawy, których posiadacz pozbywa się, zamierza pozbyć się lub do ich pozbycia się jest obowiązany.

W myśl ust. 3 pkt 4 tego artykułu przez pojęcie odpady komunalne rozumie się odpady powstające w gospodarstwach domowych, a także odpady niezawierające odpadów niebezpiecznych pochodzące od innych wytwórców odpadów, które ze względu na swój charakter lub skład są podobne do odpadów powstających w gospodarstwach domowych.

Zgodnie z art. 44 ust. 1 ww. ustawy termiczne przekształcanie odpadów może być prowadzone w spalarniach odpadów lub we współspalarniach odpadów.

Stosownie do ust. 8 tego artykułu Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, kierując się:

Zgodnie z ust. 9 powyższego artykułu rozporządzenie, o którym mowa w ust. 8, określi przede wszystkim:

Zgodnie z art. 2 ww. dyrektywy:

Energia elektryczna wytworzona przez ww. urządzenie nie może zostać uznana za energię elektryczną wytworzoną z odnawialnych źródeł energii, ponieważ użyte w tym celu odpadowe tworzywa sztuczne nie są biodegradowalne, przez co nie spełniają warunku zawartego w art. 2 ww. dyrektywy. Zgodnie z którym termin "odnawialne źródła energii" oznacza odnawialne, niekopalne źródła energii (energia wiatru, słoneczna, geotermiczna, falowa, pływów, wodna, biomasy), a pojęcie "biomasa" oznacza podatne na rozkład biologiczny frakcje produktów, odpady i pozostałości z przemysłu rolnego (łącznie z substancjami roślinnymi i zwierzęcymi), leśnictwa i związanych z nim gałęzi gospodarki, jak również podatne na rozkład biologiczny frakcje odpadów przemysłowych i miejskich.

Zgodnie z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 32, poz. 228) zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatora o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, niedostarczanej do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania energii elektrycznej, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego energia elektryczna będzie wytwarzana z generatora o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, a następnie będzie zużywana w tzw. systemie wyspowym na potrzeby własne Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zużycie energii wytworzonej przez generator o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW z wykorzystaniem odpadowych tworzyw sztucznych jest zwolnione od podatku akcyzowego. Należy również zauważyć, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku opodatkowania akcyzą tworzyw sztucznych jest nieprawidłowe. Jednak w opisanym zdarzeniu przyszłym przepisy ustawy nie będą miały zastosowania.

Reasumując, energia elektryczna wytworzona w sposób opisany przez Wnioskodawcę nie może zostać uznana za energię elektryczną produkowaną z odnawialnych źródeł energii. Jednak zużycie tak wyprodukowanej energii będzie zwolnione od podatku akcyzowego na podstawie § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 32, poz. 228).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.