IPPP3/443-433/12-2/SM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 13 kwietnia 2012 r. (data wpływu 19 kwietnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usługi odpłatnego udostępniania możliwości uczestnictwa w konferencji lub szkoleniach - jest prawidłowe.

W dniu 19 kwietnia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usługi odpłatnego udostępniania możliwości uczestnictwa w konferencji lub szkoleniach.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą, która związana jest z dystrybucją na terenie Polski produktów należących do trzech głównych sektorów działalności Spółki:

* sektor zdrowia - działalność w Polsce obejmuje zarówno produkty mające na celu ochronę zdrowia ludzkiego, jak też produkty weterynaryjne;

* dział środków ochrony roślin - oferuje produkty ochrony roślin uprawnych i sadów: zaprawy nasienne, herbicydy, fungicydy i insektycydy;

* dział material science - oferuje produkty chemiczne (poliuretany, tworzywa sztuczne, surowce lakiernicze), które są stosowane we wszystkich gałęziach przemysłu, tam gdzie liczy się innowacyjność, jakość, ekologia i bezpieczeństwo pracy, np. w przemyśle elektronicznym, samochodowym oraz AGD.

Dla celów związanych z prowadzeniem działalności podlegającej opodatkowaniu Spółka nabywa usługi szkoleń i konferencji organizowanych zarówno w kraju, jak i poza granicami kraju. Uczestnikami szkoleń i konferencji mogą być pracownicy Spółki, jak też wybrani kontrahenci, którym Spółka w granicach przewidzianych przepisami powszechnie obowiązującego prawa (np. ustawy prawo farmaceutyczne) opłaca udział w szkoleniach.

Tematyka szkoleń i konferencji o charakterze edukacyjnych lub naukowym ma związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą Spółki, np. szkolenia dotyczą wybranych produktów Spółki (np. produktów medycznych, środków ochrony roślin), obszarów działalności objętych zakresem zainteresowania Spółki (np. konferencje dotyczące prognoz rozwoju danych rynków), mają na celu podnoszenie kwalifikacji pracowników Spółki (np. szkolenia językowe, szkolenia z zakresu negocjacji, technik sprzedaży).

Szkolenia i konferencje organizowane są przez podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 4 oraz art. 17 ust. 1 ustawy o VAT.

W przypadku przedmiotowych konferencji lub szkoleń uczestnicy partycypują w nich jako słuchacze, tj. nie są współorganizatorami/wykładowcami w trakcie przedmiotowych szkoleń. Jednocześnie, w przewidzianych dla danej konferencji ramach organizacyjnych (np. czas przeznaczony na swobodne dyskusje, wypowiedzi słuchaczy), mogą wygłaszać własne poglądy, przedstawiać opinie, zadawać pytania itp.

Co do zasady udział takiego uczestnika jest więc udziałem biernym, tj. uczestnik szkolenia lub konferencji jest odbiorcą przekazu kierowanego przez wykładowcę i jego aktywność w trakcie szkolenia jest ograniczona do czynności mających na celu utrwalenie lub sprawdzenie wiedzy uzyskanej w trakcie szkolenia, np. udział w teście przygotowanym po zakończeniu kursu językowego, konieczność przygotowania prezentacji w języku obcym w celu umożliwienia oceny postępu danego uczestnika, etc.

Z tytułu umożliwienia uczestnictwa w szkoleniach lub konferencjach Spółka zobowiązana jest do zapłaty opłat szkoleniowych lub konferencyjnych stanowiących równowartość iloczynu liczby osób oraz określonej stawki opłaty konferencyjnej lub szkoleniowej należnej za jedną osobę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Spółka wnosi o potwierdzenie, iż odpłatne udostępnienie możliwości uczestnictwa w konferencji lub szkoleniach należy kwalifikować jako usługę, której miejsce świadczenia i opodatkowania VAT ustala się na podstawie art. 28g ust. 1 ustawy o VAT, tj. usługi te podlegają opodatkowaniu w miejscu, gdzie faktycznie odbywają się (są przeprowadzone) szkolenia lub konferencje opisane w stanie faktycznym.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Odpłatne udostępnienie możliwości uczestnictwa w konferencji lub szkoleniach należy kwalifikować jako usługę, której miejsce świadczenia i opodatkowania VAT ustala się na podstawie art. 28g ust. 1 ustawy o VAT, tj. usługi te podlegają opodatkowaniu w miejscu, gdzie faktycznie odbywają się (są przeprowadzone) szkolenia lub konferencje opisane w stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z uwagami przedstawionymi w stanie faktycznym, szkolenia i konferencje organizowane są przez podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 4 oraz art. 17 ust. 1a ustawy o VAT.

W konsekwencji, w przypadku, gdy miejscem świadczenia przedmiotowych usług jest terytorium kraju, Spółka zgodnie z art. 17 ustawy ust. 1 pkt 4 jest zobowiązana do rozliczenia VAT z tytułu importu. Tym samym podstawowe znaczenia dla prawidłowego rozliczenia podatku VAT z tytułu przedmiotowej transakcji ma ustalenie, jaka z reguł określających miejsce świadczenia ma zastosowanie w przedmiotowym przypadku.

Zdaniem Spółki, odpłatne udostępnienie możliwości uczestnictwa w konferencji lub szkoleniach należy kwalifikować jako usługę, której miejsce świadczenia i opodatkowania VAT ustala się na podstawie art. 28g ust. 1 ustawy o VAT, tj. usługi te podlegają opodatkowaniu w miejscu, gdzie faktycznie odbywają się (są przeprowadzone) szkolenia lub konferencje opisane w stanie faktycznym. W konsekwencji, gdy przedmiotowe konferencje odbywają się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Spółka nie jest zobowiązana do rozliczenia VAT z tytułu importu usług. W przypadku natomiast konferencji organizowanych na terytorium kraju Spółka zobowiązana jest samonaliczenia VAT z tytułu importu usług. Taka konkluzja, zdaniem Spółki, wynika jednoznacznie z brzmienia art. 28g ust. 1 ustawy o VAT, którego interpretacja uzupełniona jest konkluzjami płynącymi z art. 32 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z dnia 23 marca 2011 r.), dalej: rozporządzenie VAT UE.

Zgodnie z ww. art. 28g ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

Jednocześnie, art. 32 ust. 1 rozporządzenia VAT UE wskazuje, że usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE (odpowiednik art. 28g ust. 1 ustawy o VAT), obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę. W tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej.

Uzupełnienie tej definicji wskazane jest w ust. 2 art. 32 rozporządzenia VAT UE, który specyfikuje przykładowe usługi objęte zakresem art. 28g ust. 1 ustawy o VAT (art. 53 dyrektywy 2006/112/WE) i który stanowi, że przepis ten ma zastosowanie w przypadku prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria.

Dokonując subsumcji stanu faktycznego do ww. norm prawnych należy uznać, że wszystkie przesłanki wymienione w art. 28g ust. 1 ustawy o VAT są spełnione.

Po pierwsze, konferencje lub szkolenia do których nabywane jest prawo wstępu powinny być uznane za konferencje lub szkolenia o charakterze edukacyjnym lub naukowym. Po drugie, Spółka jest zobowiązana do dokonania z tytułu umożliwienia uczestnictwa w szkoleniach opłat w rozumieniu art. 32 rozporządzenia VAT UE (opłat szkoleniowych lub konferencyjnych stanowiących równowartość iloczynu liczby osób oraz określonej stawki opłaty konferencyjnej lub szkoleniowej należnej za jedną osobę).

Jeżeli chodzi o pierwszą z przesłanek, szkolenia lub konferencja nabywane przez Spółkę są szkoleniami lub konferencjami o charakterze edukacyjnych lub naukowym, które jednocześnie związane są z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą Spółki, np. szkolenia dotyczą wybranych produktów Spółki (np. produktów medycznych, środków ochrony roślin), obszarów działalności objętych zakresem zainteresowania Spółki (np. konferencje dotyczące prognoz rozwoju danych rynków), mają na celu podnoszenie kwalifikacji pracowników Spółki (np. szkolenia językowe, szkolenia z zakresu negocjacji, technik sprzedaży).

W przypadku przedmiotowym szkoleń nie ulega też wątpliwości, że za opłatę z tytułu wstępu na szkolenie lub konferencję nabywana jest możliwość uczestniczenia w szkoleniu jako słuchacz, tj. Spółka ani uczestnicy szkolenia lub konferencji nie są współorganizatorami / wykładowcami w trakcie przedmiotowych szkoleń. Zgodnie z uwagami przedstawionymi w stanie faktycznym, w przewidzianych dla danego szkolenia i konferencji ramach organizacyjnych (np. czas przeznaczony na swobodne dyskusje, wypowiedzi słuchaczy), mogą jedynie wygłaszać własne poglądy, przedstawiać opinie, zadawać pytania itp.

Co do zasady udział takiego uczestnika jest więc udziałem biernym, tj. uczestnik szkolenia lub konferencji jest odbiorcą przekazu kierowanego przez wykładowcę i jego aktywność w trakcie szkolenia jest ograniczona do czynności mających na celu utrwalenie lub sprawdzenie wiedzy uzyskanej w trakcie szkolenia, np. udział w teście przygotowanym po zakończeniu kursu językowego, konieczność przygotowania prezentacji w języku obcym w celu umożliwienia oceny postępu danego uczestnika, etc.

Jednocześnie, w przedmiotowym stanie faktycznym spełniona jest druga z przesłanek określonych w przepisie art. 28g ust. 1 ustawy o VAT, którego interpretacja uzupełniona jest brzmieniem art. 32 rozporządzenia VAT UE, które wskazuje, że podstawową cechą nabywanych usług szkoleniowych / konferencyjnych jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej.

W przedmiotowym przypadku nie ulega wątpliwości, że przesłanka ta jest spełniona. Z tytułu umożliwienia uczestnictwa w szkoleniach lub konferencjach Spółka zobowiązana jest do zapłaty opłat szkoleniowych lub konferencyjnej lub szkoleniowej należnej za jedną osobę.

W konsekwencji, wnosi o potwierdzenie stanowiska przedstawionego przez Spółkę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.