IPPP3/443-433/09-2/MPe

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22 maja 2009 r. (data wpływu 27 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stawki podatkowej oraz obowiązku znakowania i barwienia wyrobów o kodach CN 2710 19 25 i CN 2710 19 29 - jest prawidłowe.

W dniu 27 maja 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stawki podatkowej oraz obowiązku znakowania i barwienia wyrobów o kodach CN 2710 19 25 i CN 2710 19 29.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza dokonywać wewnątrzwspólnotowych nabyć wyrobów akcyzowych z Belgii i Francji. Przedmiotowe wyroby będą olejami średnimi, pochodzącymi z rafinacji ropy naftowej oraz przeznaczonymi do celów opałowych. Nabycie dokonywane będzie bądź bezpośrednio z rafinerii producenta, bądź od podmiotu dokonującego konfekcjonowania towaru. Zgodnie z informacją sprzedawcy wyroby oznaczone będą następującymi kodami CN:

Zarówno pierwsze, jak i drugie wyroby akcyzowe przeznaczone są do użycia w przenośnych domowych piecykach grzewczych czystego spalania, w których nie odprowadza się produktów spalania na zewnątrz pomieszczeń. W procesie produkcji do ww. wyrobów standardowo dodawany jest chemiczny znacznik Solvent Yellow 124 ponieważ przeznaczone są one do celów opałowych. Produkt nabywany będzie i sprowadzany w pojemnikach 20-to litrowych i w takich opakowaniach będzie sprzedawany na teren kraju. Sprzedaż dokonywana będzie w oryginalnych opakowaniach, bez przelewania, rozdzielania, oraz mieszania wyrobów z poszczególnych zbiorników. Zgodnie z posiadaną przez Spółkę specyfikacją gęstość tych wyrobów to ok. 825 kilogramów/metr sześcienny przy 15 stopniach Celsjusza.

Należy podkreślić, iż sprowadzane wyroby akcyzowe przeznaczone będą wyłącznie do celów opałowych. Jednocześnie Spółka zaznacza, iż wyrobów tych ze względów technicznych nie można używać do celów napędowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym stawki akcyzy dla benzyn lotniczych o kodzie CN 2710 11 31, paliw typu benzyny do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 11 70 oraz nafty pozostałej o kodzie CN 2710 19 25 - 1822,00 zł/1000 litrów. Jednocześnie stosownie do art. 86 ust. 1 pkt 15 tiret pierwsze w odniesieniu do pozostałych paliw opałowych, w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15°C jest niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny, stawka akcyzy wynosi 232,00 zł/1000 litrów.

W przekonaniu Wnioskodawcy samo zakwalifikowanie wyrobu akcyzowego do określonego kodu CN - w tym przypadku CN 2710 19 25 nie przesądza jeszcze o tym, że należy stosować do niego stawkę z art. 89 ust. 1 pkt 4. Warto bowiem zwrócić uwagę, iż przepis ten odnosi się co do istoty do paliw lotniczych, których przeznaczeniem jest napęd statków powietrznych. W przekonaniu Wnioskodawcy umieszczenie w powołanym przepisie nafty pozostałej o kodzie CN 2710 19 25 odnosić należy wyłącznie do wyrobu akcyzowego, który służy do tych samych celów, co benzyny lotnicze o kodzie CN 2710 11 31 i paliwa typu benzyny do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 11 70.

Wydaje się oczywiste, że o wysokości stawki akcyzy decydować powinien cel, przeznaczenie danego wyrobu akcyzowego. Na takie rozumienie przepisów regulujących system opodatkowania akcyzą wskazywało wypracowane na podstawie uprzednio obowiązujących przepisów orzecznictwo sądów administracyjnych, np. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach (sygn. akt I SA/Ke 454/07), Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu (sygn. akt I SA/Wr 210/07), czy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie (sygn. akt I SA/Rz 326/07).

W przypadku wyrobu będącego przedmiotem zapytania jedynym celem jest cel opałowy. Z punktu widzenia sprzedawcy i nabywcy przeznaczeniem wyrobu jest więc wyłącznie paliwem opałowym. Ustawa nie definiuje pojęcia "cel opałowy", ale organy podatkowe wypracowały własną definicję. Jak wskazywał Naczelnik Urzędu Celnego w Legnicy nr 452000-RPA-05-8/2005/SD z dnia 28 października 2005 r. "tutejszy organ stoi na stanowisku, iż należy posiłkować się znaczeniem tego pojęcia według "Nowego słownika języka polskiego PWN (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002): - opał to: 1)"... materiał służący do opalania...", 2)"... to czym się pali...", - opałowy to: "1) "... nadający się na opał...", 2) służący do palenia...".

Co więcej, sama ustawa potwierdza powyższą praktykę i stanowisko Wnioskodawcy. Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 3 ustawy paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2 ustawy. Wyrób akcyzowy, będący przedmiotem niniejszego wniosku w pełni odpowiada ustawowej definicji paliwa opałowego, czego w żaden sposób nie zmienia stosowany kod CN.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy przeznaczenie wyrobu akcyzowego jako paliwa opałowego przesądza o tym, że w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie przepis art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. a) tiret pierwsze, a zatem dla wyrobów oznaczonych kodem CN 2710 19 25, znakowanych chemicznym barwnikiem, przeznaczonych wyłącznie dla celów opałowych, których gęstość to ok. 825 kilogramów/metr sześcienny przy 15 stopniach Celsjusza, prawidłowe jest stosowanie stawki akcyzy 232,00 zł/1000 litrów, oczywiście przy zachowaniu warunków opisanych w art. 89 ust. 5-15 ustawy.

Ad. 2.

Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 15 li. a) tiret pierwsze w odniesieniu do pozostałych paliw opałowych, w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15°C jest niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny, stawka akcyzy wynosi 232,00 zł/1000 litrów. Zwracamy uwagę, iż wyroby akcyzowe, które są przedmiotem niniejszego pytania, oznaczone kodem CN 2710 19 29 nie zostały wymienione w jakimkolwiek przepisie, który wyłączałby stosowanie powyższej stawki. A zatem decydujące znaczenie będzie miało przeznaczenie wyrobu akcyzowego. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, przeznaczenie wyrobu będzie wyłącznie opałowe. Dlatego też zasadnym jest uznanie go za paliwo opałowe, a co za tym idzie - objęcie stawką akcyzy zawartą w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. a) tiret pierwsze ustawy o podatku akcyzowym, tj. 232,00 zł/1000 litrów.

Ad. 3.

W opinii Wnioskodawcy dla opisanych w niniejszym wniosku wyrobów akcyzowych nie ma obowiązku ich znakowania i barwienia. Zgodnie bowiem z art. 90 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym obowiązkowi znakowania i barwienia podlegają:

Jednocześnie stosownie do art. 89 ust. 1 pkt 10 ustawy warunkiem zastosowania obniżonej stawki akcyzy dla olejów opałowych o kodach CN od 2710 19 51 do 2710 19 69 jest zabarwienie ich na czerwono i oznaczenie znacznikiem.

W powyższym katalogu nie znajdują się oleje opałowe, oznaczone kodami CN 2710 19 25, ani CN 2710 19 29. Ustawa o podatku akcyzowym w żadnym innym przypadku nie przewiduje znakowania wyrobów akcyzowych. Podobnie wydane na podstawie dyspozycji ustawowej rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 12 lutego 2009 r. w sprawie znakowania i barwienia wyrobów energetycznych (Dz. U. Nr 32, poz. 218) nie nakłada takiego obowiązku na wyroby będące przedmiotem wniosku.

Powyższe prowadzi do konkluzji, że nie istnieje obowiązek znakowania wyrobów akcyzowych, których dotyczy niniejszy wniosek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy podkreślić, iż w przedmiotowej sprawie tut. Organ nie odniósł się do przedstawionych we wniosku wyroków Sądów Administracyjnych gdyż stanowią one rozstrzygnięcia w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.