IPPP3/443-430/13-4/MKw

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 maja 2013 r. (data wpływu 15 maja 2013 r.) uzupełnionym w dniu 3 lipca 2013 r. (data wpływu 8 lipca 2013 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 21 czerwca 2013 r. (skutecznie doręczone w dniu 26 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od towarów i usług z tytułu nabycia towarów i usług sfinansowanych na podstawie umowy z Województwem - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 maja 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od towarów i usług z tytułu nabycia towarów i usług sfinansowanych na podstawie umowy z Województwem.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 2 lipca 2013 r., złożonym w dniu 3 lipca 2013 r. (data wpływu 8 lipca 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 21 czerwca 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Instytut (zwany dalej: Instytutem lub Wnioskodawcą) działa na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. z 2010 r. Nr 96, poz. 618). Instytut posiada osobowość prawną, jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT. Instytut jest państwową jednostką organizacyjną zarejestrowaną w Krajowym Rejestrze Sądowym. Proporcja sprzedaży Instytutu określona na potrzeby podatku od towarów i usług na podstawie art. 90 ustawy o VAT w chwili obecnej wynosi 100%.

Wskazać należy, że do podstawowej działalności Instytutu należy inicjowanie i prowadzenie badań naukowych i prac badawczo - rozwojowych, przystosowywanie wyników badań naukowych i prac rozwojowych do potrzeby praktyki oraz wdrażanie wyników badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie infrastruktury kolejowej i miejskiego transportu szynowego.

Wskazane powyżej czynności są realizowane przez Instytut w myśl ogólnych zasad opodatkowania podatkiem od towarów i usług, w związku z czym generują sprzedaż opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Przy czym w przypadku prowadzenia różnego rodzaju prac badawczych do opodatkowania tychże prac dochodzi dopiero w przypadku ich komercjalizacji, co również stanowi jeden z przedmiotów działalności Wnioskodawcy.

W związku z prowadzoną przez Instytut działalnością w dniu 27 września 2011 r. została zawarta pomiędzy Instytutem, a Województwem umowa o dofinansowanie projektu "Zakup nowoczesnej aparatury badawczej". Przedmiotowy projekt jest współfinansowany z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Priorytetu I "Tworzenie warunków dla rozwoju potencjału innowacyjnego i przedsiębiorczości" Działanie 1.1. "Wzmocnienie sektora badawczo - rozwojowego Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa 2007 - 2013". Dodać należy, że przedmiotem omawianego jest m.in. adaptacja pomieszczeń laboratorium, jak również zakup nowoczesnej aparatury badawczej.

Działając na podstawie wyżej wskazanej umowy Instytut zaadaptował pomieszczenia laboratorium oraz dokonał nabycia stosownej aparatury badawczej. Zgodnie z warunkami realizacji Projektu aparatura może być wykorzystywana:

* w badaniach naukowych i pracach rozwojowych,

* badaniach certyfikacyjnych wyrobów,

* ćwiczeniach i pokazach dla studentów wyższych uczelni technicznych, stażach inżynierskich dla pracowników firm związanych z taborem szynowym,

* badaniach przemysłowych dla producentów polskich i zagranicznych.

W tym miejscu należy wskazać, iż jednym z warunków przyznania dofinansowania nabycia wskazanej aparatury oraz adaptacji pomieszczeń laboratorium jest zakaz dokonywania sprzedaży związanej z przedmiotową aparaturą oraz laboratorium w okresie 5 lat od przyznania dofinansowania. Jednakże po upływie wspomnianego okresu, Instytut zamierza dokonywać w oparciu o wspomnianą aparaturę, jak również w związku z działalnością laboratorium, sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT, w szczególności wykonywać komercyjne badania certyfikacyjne wyrobów oraz badania przemysłowe dla producentów polskich i zagranicznych.

Zaznaczyć należy, że przyznane dofinansowanie obejmowało jedynie kwotę netto wspomnianych wydatków. Natomiast kwota podatku VAT należnego została sfinansowana ze środków własnych Instytutu. Dokonując nabyć towarów i usług na potrzeby wspomnianego Projektu Instytut nie dokonał odliczenia podatku od towarów i usług.

Na potrzeby niniejszego Wniosku trzeba wskazać, że w chwili obecnej, jak również w momencie dokonania nabycia towarów i usług sfinansowanych z przedmiotowej dotacji tzw. współczynnik sprzedaży, obliczony na podstawie art. 90 ustawy o VAT wynosił w przypadku Instytutu 100%.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 2 lipca 2013 r. Wnioskodawca wskazał ponadto, iż:

* nabyta aparatura badawcza jest zaliczana przez podatnika do środków trwałych na podstawie przepisów o podatku dochodowym. Wartość początkowa zakupionej w ramach umowy z Województwem aparatury badawczej przekracza kwotę 15 000 zł;

* wydatki poniesione na adaptację laboratorium zostały dokonane w nieruchomości stanowiącej własność Wnioskodawcy;

* nakłady poniesione na adaptację pomieszczeń laboratorium przekroczyły 15 000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym Instytutowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług z tytułu nabycia towarów i usług sfinansowanych na podstawie umowy z Województwem.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego podkreślić należy, iż jedną z konstrukcyjnych zasad podatku od towarów i usług jest jego neutralność dla podmiotów prowadzących działalność opodatkowaną podatkiem VAT. Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jednak wyłącznie w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Regulacja ta oparta jest na art. 168 Dyrektywy 2006/112, który w zdaniu wstępnym, przewiduje, iż: "jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia następujących kwot od kwoty VAT, którą jest zobowiązany zapłacić (...)."

Ustawodawca nie precyzuje, w jaki sposób i w jakim zakresie towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby umożliwiało to podatnikowi dokonanie odliczenia podatku naliczonego. W związku z tym należy podkreślić, że związek ten może być pośredni, co więcej, dany zakup może wiązać się z wykonaniem czynności niepodlegającej opodatkowaniu, która jest jednak niezbędna lub tylko potrzebna do prowadzenia działalności opodatkowanej.

Należy także podkreślić, iż w wielu orzeczeniach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej zwany: TSUE lub ETS) stanął na stanowisku, iż dla zasady neutralności opodatkowania podatkiem VAT istotne jest nie tyle rzeczywiste wykorzystanie nabytych towarów i usług dla celów wykonywania czynności opodatkowanych, ile zamiar takiego ich wykorzystania w momencie ich nabycia. W rozstrzygnięciu z 15 stycznia 1998 r., w sprawie C-37/95 Belgische Staat v. Ghent Coal Terminal NV Trybunał podkreślił, iż w przypadku gdy nabycie towarów lub usług nastąpiło z zamiarem ich wykorzystania na potrzeby działalności opodatkowanej i podatnik dokonał odliczenia podatku naliczonego, a następnie z powodów od podatnika niezależnych nie wykorzystał tych towarów do prowadzenia działalności opodatkowanej - prawo do odliczenia podatku naliczonego pozostaje zachowane. Podobne stanowisko Trybunał zajął także w wyroku z 29 lutego 1996 r. sprawie C-110/94 Intercommunale voor zeewaterontzilting (INZO) v. Belgische Staat (Zb. Orz. 1996, s. 1-857). W tym kontekście warto zauważyć, że zgodnie z art. 185 ust. 1 dyrektywy 2006/112, co do zasady, w razie gdy po złożeniu deklaracji rozliczeniowej w podatku VAT "nastąpi zmiana czynników uwzględnianych przy określaniu kwoty odliczenia, np. w przypadku anulowania zakupów lub uzyskania obniżek ceny", wówczas należy dokonać korekty odliczenia podatku naliczonego. To, na co warto zwrócić uwagę, to regulacja ust. 2 tego artykułu, zgodnie z którą "w drodze odstępstwa od ust. 1, korekta nie jest dokonywana w przypadkach transakcji w całości lub częściowo niezapłaconych, w przypadku należycie udokumentowanego lub potwierdzonego zniszczenia, zagubienia lub kradzieży własności oraz w przypadku towarów przeznaczonych do przekazywania jako prezenty o małej wartości i próbki, o których mowa w art. 16". Odnosząc się do tego przepisu, należy podkreślić, że w pewnym sensie stanowi on doskonale przedstawienie samej idei odliczenia podatku naliczonego, która co do zasady nie może być zależna ani od kwestii dokonania płatności, ani też od zdarzeń znajdujących się poza kontrolą podatnika (kradzież towarów), względnie od zdarzeń losowych, które sprawiły, że towar nie został wykorzystany zgodnie z intencją (zniszczenie lub zagubienie towaru). Ustawodawca unijny podkreślił tym samym, że pierwotna intencja podatnika wykorzystania nabytego towaru do działalności podlegającej opodatkowaniu ma charakter przesądzający o nabyciu i istnieniu prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Jak podkreślił TSUE w wyroku z 4 października 2012 r. w sprawie C-550/11 PIGI - Pavleta Dimova ET v. Direktor na Direktsia "Obzhalvane I upravlenie na izpalnenieto" - Varna pri Tsentralno upravlenie na Natsionalnata agentsia za prihodite (Zb. Orz. 2012), "decydującym kryterium powstania prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT jest rzeczywisty lub zamierzony sposób użytkowania nabytych towarów lub usług. Ten sposób użytkowania determinuje bowiem prawo podatnika do dokonanego pierwotnie odliczenia oraz zakres ewentualnych korekt, jakie muszą nastąpić na podstawie art. 185-187 dyrektywy 2006/112". Prawo to może, co do zasady, zostać podatnikowi odebrane lub jego zakres ograniczony, tylko jeżeli podatnik wykorzysta ów nabyty towar do prowadzenia działalności, w związku z którą odliczenie nie przysługuje.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny oraz faktyczny należy podkreślić, że Instytut posiada prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu dokonanych nabyć towarów i usług, które zostały sfinansowane na podstawie wskazanej umowy zawartej z Województwem. Prawo do odliczenia VAT przysługuje Instytutowi mimo braku wykonania jakiejkolwiek czynności opodatkowanej podatkiem VAT związanej z nabytą aparaturą badawczą oraz laboratorium w okresie 5 lat od momentu przyznania dotacji. Trzeba bowiem mieć na uwadze, że ustawodawca nie wskazał w jakiejkolwiek regulacji prawnej, że do wykonania czynności opodatkowanej podatkiem VAT, w związku z nabyciem towarów i usług powinno dojść w okresie 5 lat od momentu ich nabycia. W tym przypadku najbardziej istotna jest okoliczność, że Wnioskodawca zamierza w związku z wydatkami sfinansowanymi z dotacji dokonać czynności opodatkowanych podatkiem VAT po upływie okresu 5 lat od momentu przyznania dotacji.

Tym samym w opinii Wnioskodawcy opisane w stanie faktycznym nabycie towarów i usług umożliwiało podatnikowi odliczenie podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, lecz do czynności, które nie są obciążone podatkiem od towarów i usług.

Podkreślić jednak należy, że ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Na mocy art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2 - 5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W myśl art. 86 ust. 13 ustawy jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1 podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Artykuł 91 ust. 3 ustawy stanowi, iż korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W przypadku, gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty (art. 91 ust. 4).

Natomiast jak mowa w art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W świetle art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

Natomiast stosownie do art. 97 ust. 1 ustawy przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Ponadto w myśl art. 91 ust. 7a w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Analiza powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, że w przypadku zmiany przeznaczenia środka trwałego, tj. zarówno w sytuacji gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, jak również w sytuacji, gdy nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku.

Z opisu przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Instytut - zarejestrowany podatnik VAT zawarł z Województwem umowę o dofinansowanie projektu "Zakup nowoczesnej aparatury badawczej". Przedmiotowy projekt jest współfinansowany z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Priorytetu I "Tworzenie warunków dla rozwoju potencjału innowacyjnego i przedsiębiorczości" Działanie 1.1. "Wzmocnienie sektora badawczo - rozwojowego Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa 2007 - 2013". W związku z zawartą umową Instytut dokonał adaptacji pomieszczenia laboratorium, oraz nabycia stosowanej aparatury badawczej. Jednym z warunków przyznania dofinansowania nabycia wskazanej aparatury oraz adaptacji pomieszczeń laboratorium jest zakaz dokonywania sprzedaży związanej z przedmiotową aparaturą oraz laboratorium w okresie 5 lat od przyznania dofinansowania. Jednakże po upływie wspomnianego okresu, Instytut zamierza dokonywać w oparciu o wspomnianą aparaturę, jak również w związku z działalnością laboratorium, sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT, w szczególności wykonywać komercyjne badania certyfikacyjne wyrobów oraz badania przemysłowe dla producentów polskich i zagranicznych. Przyznane dofinansowanie obejmowało jedynie kwotę netto wspomnianych wydatków. Natomiast kwota podatku VAT należnego została sfinansowana ze środków własnych Instytutu. Dokonując nabyć towarów i usług na potrzeby wspomnianego Projektu Instytut nie dokonał odliczenia podatku od towarów i usług.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie zostały spełnione, gdyż nabywane towary i usługi w ramach realizacji projektu nie są związane z czynnościami opodatkowanymi tym podatkiem. Zatem Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na nabycie przedmiotowych towarów i usług na zasadach określonych w ww. art. 86 ustawy.

Fakt, iż przedmiotowe towary i usługi po zakończeniu projektu wykorzystywane będą przez Instytut do działalności opodatkowanej podatkiem VAT powoduje konieczność dokonania analizy czy Instytut stosownie do przepisów art. 91 ust. 7 i 7a ustawy nabędzie prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabytych towarów i usług w drodze korekty, w związku ze zmianą ich przeznaczenia. Mamy bowiem do czynienia z sytuacją, kiedy to Instytut nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego gdyż nabyte towary i usługi w pierwszej kolejności, tj. w okresie 5 lat od przyznania dofinansowania wykorzystywane będą do czynności niezwiązanych z działalnością opodatkowaną, a następnie - w związku z wykorzystywaniem ich po upływie tego okresu do działalności opodatkowanej podatkiem VAT zmieni się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z powołanych wyżej przepisów art. 91 ustawy wynika, iż w przypadku towarów i usług, które zostały zaliczone przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Z opisu sprawy wynika, że zaadaptowane pomieszczenia laboratorium oraz nabyta stosowna aparatura, będą służyły czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT przez okres 5 lat od przyznania dofinansowania. Zatem Instytut będzie uprawniony do odliczenia podatku naliczonego w drodze korekty za rok, w którym nabyte towary i usługi będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Tym samym za lata, w których Instytut nie wykorzystywał przedmiotowych towarów i usług do czynności opodatkowanych nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego w drodze korekty na zasadach wynikających z art. 91 ust. 7 i 7a ustawy.

Zatem w odniesieniu do wydatków poniesionych na adaptację pomieszczeń laboratorium Wnioskodawca będzie miał prawo do korekty podatku naliczonego. Z tym, że korekta ta będzie miała charakter częściowy i wieloletni, ponieważ zastosowanie w tej sytuacji będzie miał 10 letni okres korekty, o której mowa w art. 91 ust. 2 ustawy.

Z uwagi na fakt, że zmiana przeznaczenia nastąpi po okresie 5 lat od przyznania dofinansowania i od tego momentu zaadaptowane laboratorium będzie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, zatem wtedy Wnioskodawca będzie miał prawo do dokonania rocznej korekty w wysokości 1/10 podatku naliczonego od nabytych towarów i usług związanych z przedmiotowym laboratorium. Przedmiotowej korekty Wnioskodawca winien dokonać w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty.

Z kolei w odniesieniu do wydatków poniesionych na zakup stosowanej aparatury badawczej Wnioskodawca nie będzie miał prawa do korekty podatku naliczonego z uwagi na fakt, że zmiana przeznaczenia nastąpi po upływie 5 lat od przyznania dofinansowania, a więc jest to czas dłuższy niż okres korekty wynikający z art. 91 ustawy.

Zatem mimo zmiany przeznaczenia przedmiotowej aparatury badawczej Instytut nie będzie uprawniony do odliczenia podatku naliczonego w drodze korekty, na zasadach wynikających z art. 91 ust. 7 i 7a ustawy. Tym samym w odniesieniu do wydatków poniesionych na nabytą aparaturę badawczą Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabytej aparatury badawczej ani w momencie jej nabycia (art. 86 ustawy) ani w momencie wykorzystywania jej do działalności opodatkowanej podatkiem VAT (art. 91 ustawy).

W związku z powyższym stanowisko Instytutu, że ma on prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego projektu, ponieważ po upływie 5 lat od momentu przyznania dotacji, będą wykorzystywane do sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.