IPPP3/443-408/12-2/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2012 r. (data wpływu 13 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania wypłacanych przez Wnioskodawcę premii pieniężnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 kwietnia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania wypłacanych przez Wnioskodawcę premii pieniężnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

P SA współpracuje z firmami specjalizującymi się w prowadzeniu kampanii reklamowych - domami mediowymi. Dany dom mediowy dokonuje zakupu od P R, określonych pakietów reklam, emitowanych na antenie - czasu reklamowego.

W umowach zawartych z domami mediowymi, ze względu na dużą skalę składanych zamówień, z reguły określa się preferencyjne warunki cenowe na sprzedawany czas antenowy.

Te warunki, w zależności od przyjętego modelu współpracy polegają na przyznawaniu domowi mediowemu rabatów, ale znacznie częściej - premii pieniężnych za osiągnięcie określonego limitu zakupów w określonym czasie (najczęściej w czasie roku kalendarzowego).

W przypadku przyznania premii pieniężnej, strony umowy nie ustalają, że do określonych zakupów czasu reklamowego zostaną przyznane upusty cenowe lub skonkretyzowane rabaty. Żadna ze stron, w tym przedmiocie nie zaciąga wobec drugiej ustalonych z góry zobowiązań, np. dom mediowy nie zobowiązuje się bezwzględnie osiągać określonej wartości zakupów usług Wnioskodawcy, choć jest poinformowany, że dobrowolne dokonania określonej wartości zakupów uprawnia go do uzyskania premii pieniężnej.

Strony ustalają, że wyłącznie po osiągnięciu określonego poziomu obrotów (zakupów czasu reklamowego) np. w trakcie roku, dom mediowy otrzyma premię pieniężną w ustalonej kwocie lub ustalonym procencie kwoty uprzednio dokonanych zakupów.

Formalną podstawą przyznania premii pieniężnej jest zgodne z zawartą umową, przekazanie do P R przez dany dom mediowy zestawienia rozliczeniowego za dany okres. W takim zestawieniu dom mediowy przekazuje listę zamówionych przez siebie emisji reklamowych lub innych usług, które zakupił od P R w ramach danego kontraktu lub kontraktów, razem z wykazem faktur wystawionych mu za dany okres. Z takiego zestawienia wynika czy w danym okresie rozliczeniowym dany dom mediowy osiągnął poziom zakupów uprawniający do przyznania mu premii. P R po zweryfikowaniu zestawienia rozliczeniowego ustala kwotę należnej premii w umownie przyjętej wysokości - albo jako zryczałtowana kwota premii, albo jako określony procent kwoty dokonanych zakupów w okresie rozliczeniowym. Po zaakceptowaniu wymienionych ustaleń, następuje wypłata premii na rzecz kontrahenta, dokumentowana przez kontrahenta notą księgową.

Jakiekolwiek inne warunki przyznania premii nie są stawiane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym występuje jakakolwiek czynność mająca wpływ na rozliczenia w podatku od towarów i usług; przede wszystkim zaś - czy Spółka przyznając premię pieniężną domowi mediowemu ma obowiązek dokumentować tę czynność jako wpływającą na ściśle wskazane wcześniejsze świadczenie usług - sprzedaż reklam - i dokumentować tę czynność wystawieniem faktury korygującej VAT i dalej odpowiednią korektą (zmniejszeniem) podstawy opodatkowania i rozliczeń VAT, czy też uznać tę sytuację jako neutralną dla rozliczeń VAT, prawidłowo rozliczaną wyłącznie przez dom mediowy w formie wystawienia odpowiednich not księgowych.

Zdaniem Wnioskodawcy:

W opisanej sytuacji, zgodnie ze stanowiskiem Spółki, nie występują czynności wpływające na rozliczenia podatku od towarów i usług. Przyznana kontrahentowi premia pieniężna nie jest czynnością wymienioną w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Nie stanowi ona ani dostawy towarów, ani świadczenia usług w rozumieniu VAT. Szczegółowo zaś - w obrocie krajowym, nie mamy tu do czynienia z określonymi w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - odpłatną dostawą towarów lub odpłatnym świadczeniem usług na terytorium kraju.

Premia pieniężna nie wymaga dla jej przyznania żadnych świadczeń po stronie podmiotu ją otrzymującego. Podmiot otrzymujący nie świadczy na rzecz podmiotu przyznającego. Jego działanie polega zaś wyłącznie na dokonywaniu zakupów czyli przyjmowaniu świadczeń, które kupił i za które zapłacił. Otrzymuje on więc nie tyle wynagrodzenie za wykonane świadczenia co kwotę przyznaną mu pod warunkiem zakupienia usług o określonej w umowie wartości. W umowie nie postawiono żadnych dodatkowych warunków, które nabywca usług musiałby spełnić, by otrzymać premię. Przyznanie premii pieniężnej nie skutkuje także obniżeniem podstawy opodatkowania i VAT należnego z tytułu dokonanych autonomicznie świadczeń usług - sprzedaży czasu reklamowego, prawidłowo udokumentowanych fakturami VAT. Nie występuje tu konieczność wystawienia i rozliczenia faktur korygujących VAT, gdyż strony zgodnie umówiły się, że Spółka nie udziela w danym przypadku żadnego rabatu lub upustu cenowego, po dokonaniu konkretnej transakcji.

Zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług "Podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b."

W danej sytuacji nie dochodzi do zwrotu kwoty ceny ani do dopuszczenia przez strony umowy kwot rabatów itp. czynności obniżających podstawę opodatkowania VAT. Strony także w żaden sposób nie zgłaszają sobie, ani też nie dokumentują faktu udzielenia rabatu.

Nie jest tu dokonywane umowne obniżenie ceny uprzednio sprzedanych/kupionych usług. świadczenie usług w danym modelu, traktowane jest jako samoistnie opodatkowana VAT czynność dokumentowana właściwymi fakturami VAT. Premia pieniężna za okres rozliczeniowy nie odnosi się ani do konkretnego takiego świadczenia usług, ani też do grupy takich świadczeń. W zawartej umowie nie wskazano bowiem żadnych takich powiązań, jako warunkujących przyznanie premii.

Premia pieniężna jest przyznawana kontrahentowi jedynie z tego powodu, że kontrahent, w okresie rozliczeniowym dokonał zakupów o ustalonej umownie minimalnej kwocie. Owa kwota nie zależy ani od częstotliwości dokonanych zakupów, ani jakichkolwiek ich specyficznych cech. Tytuł do wypłacenia premii pieniężnej powstaje wyłącznie pod warunkiem przekroczenia limitu wartości łącznej zakupów.

Takie stanowisko jest zgodne ze znaną Wnioskodawcy praktyką działania organów podatkowych w kwestii braku wpływu na rozliczenia VAT premii pieniężnych, wyrażaną wielokrotnie publicznie w powszechnie dostępnych tekstach interpretacji indywidualnych oraz wypowiedziach przedstawicieli resortu finansów także z powołaniem - na tezy orzecznictwa sądowego w tym zakresie.

Należy podkreślić, że w przyjętym modelu premiowania nabywców, strony umowy wyraźnie wskazują, iż świadczący usługi reklamowe nie udziela nabywcy rabatów cenowych ani innych upustów, skont itp. elementów mających wpływ na podstawę opodatkowania VAT, zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Czynią tak, gdyż do istotnych cech przyznanej premii należy jej wyłącznie pieniężny charakter oraz fakt, że dla jej uzyskania stawia się tylko jeden warunek - osiągnięcie ustalonego limitu kwot zakupów w okresie rozliczeniowym, bez względu na częstotliwość zakupów lub jakiekolwiek dodatkowe właściwości świadczonych usług reklamowych.

Nie jest tu możliwe przypisanie istnienia z mocy prawa rabatu cenowego, gdyż takowe byłoby sprzeczne z wolą stron, wyrażoną w umowie. A rabat czy upust ceny może zaś być udzielony wyłącznie wtedy, gdy strony transakcji to wyraźnie postanowiły i zaakceptowały.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 cyt. ustawy, wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Usługa w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, to transakcja gospodarcza, co oznacza, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów i usług, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie te zostały wypłacone, tzn. czy podatnik otrzymuje je w związku z zachowaniem, stanowiącym usługę w rozumieniu wskazanych wyżej przepisów.

W sytuacji, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą (dostawami), to nawet, jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy. Rabat rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Rozróżnia się rabaty przyznane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu. Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia - dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawianej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży. Rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wymaga wystawienia faktury korygującej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca współpracuje z firmami specjalizującymi się w prowadzeniu kampanii reklamowych - domami mediowymi. Dany dom mediowy dokonuje zakupu od Spółki, określonych pakietów reklam, emitowanych na antenie - czasu reklamowego. W umowach zawartych z domami mediowymi, ze względu na dużą skalę składanych zamówień, z reguły określa się preferencyjne warunki cenowe na sprzedawany czas antenowy. Te warunki, w zależności od przyjętego modelu współpracy polegają na przyznawaniu domowi mediowemu rabatów, ale znacznie częściej - premii pieniężnych za osiągnięcie określonego limitu zakupów w określonym czasie (najczęściej w czasie roku kalendarzowego).

W przypadku przyznania premii pieniężnej, strony umowy nie ustalają, że do określonych zakupów czasu reklamowego zostaną przyznane upusty cenowe lub skonkretyzowane rabaty. Żadna ze stron, w tym przedmiocie nie zaciąga wobec drugiej ustalonych z góry zobowiązań. Strony ustalają, że wyłącznie po osiągnięciu określonego poziomu obrotów (zakupów czasu reklamowego) np. w trakcie roku, dom mediowy otrzyma premię pieniężną w ustalonej kwocie lub ustalonym procencie kwoty uprzednio dokonanych zakupów. Formalną podstawą przyznania premii pieniężnej jest zgodne z zawartą umową, przekazanie do P R przez dany dom mediowy zestawienia rozliczeniowego za dany okres. W takim zestawieniu dom mediowy przekazuje listę zamówionych przez siebie emisji reklamowych lub innych usług, które zakupił od P R w ramach danego kontraktu lub kontraktów, razem z wykazem faktur wystawionych mu za dany okres. Z takiego zestawienia wynika czy w danym okresie rozliczeniowym dany dom mediowy osiągnął poziom zakupów uprawniający do przyznania mu premii. Spółka po zweryfikowaniu zestawienia rozliczeniowego ustala kwotę należnej premii w umownie przyjętej wysokości - albo jako zryczałtowana kwota premii, albo jako określony procent kwoty dokonanych zakupów w okresie rozliczeniowym. Po zaakceptowaniu wymienionych ustaleń, następuje wypłata premii na rzecz kontrahenta, dokumentowana przez kontrahenta notą księgową. Jakiekolwiek inne warunki przyznania premii nie są stawiane.

W oparciu o powołane powyżej przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż w analizowanej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której jedynymi czynnikami warunkującymi wypłatę przez Wnioskodawcę premii pieniężnej dla kontrahentów jest przekroczenie odpowiedniego progu obrotu w wyniku zakupu reklam. Wypłata przez Wnioskodawcę przedmiotowych premii pieniężnych nie jest uzależniona od spełnienia dodatkowych świadczeń, poza osiągnięciem odpowiedniego pułapu zakupów.

Dokonywanie przez kontrahentów zakupów u Wnioskodawcy w odpowiedniej wielkości w określonym czasie nie może stanowić usługi w rozumieniu cyt. art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Poza transakcjami sprzedaży pakietów reklam, pomiędzy domami mediowymi a Wnioskodawcą nie dochodzi do rzeczywistego i odrębnego od tych transakcji świadczenia kontrahentów na rzecz Wnioskodawcy. Nie podejmuje on żadnych dodatkowych świadczeń w celu osiągnięcia korzyści. Pomiędzy Stroną a jej kontrahentem (nabywcą reklam) prowadzona jest jedynie wymiana handlowa. Nie ma zatem podstaw, aby uznać, że - w tak przedstawionych okolicznościach - premie pieniężne wypłacone za uzyskanie pewnego pułapu obrotów stanowią wynagrodzenie za realizowane usługi. Samo przekroczenie określonej wartości zakupów nie jest usługą i wypłacona w takim przypadku gratyfikacja w postaci premii pieniężnej jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym należy uznać, iż w tym przypadku dom mediowy otrzymujący premie pieniężne nie świadczą na rzecz Wnioskodawcy usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, w konsekwencji czynność ta u nabywcy nie będzie podlegała opodatkowaniu. Fakt, iż kontrahenci nie świadczą na rzecz Wnioskodawcy usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, nie powoduje, iż wypłata przez Wnioskodawcę premii pieniężnych nie wywołuje skutków w zakresie podatku VAT.

Jak sam Wnioskodawca wskazuje, "Te warunki, w zależności od przyjętego modelu współpracy polegają na przyznawaniu domowi mediowemu rabatów, ale znacznie częściej - premii pieniężnych za osiągnięcie określonego limitu zakupów w określonym czasie (najczęściej w czasie roku kalendarzowego)". Wypłata premii nie jest związana z innymi czynnościami, które wykonują kontrahenci na rzecz Spółki. Uznać zatem należy, że wypłacana przez Spółkę premia stanowić będzie rabat związany z dokonywaną sprzedażą.

W sytuacji, gdy premia pieniężna jest wypłacana jedynie za zrealizowanie określonego pułapu obrotów oznacza to, że źródło premii tkwi w umowach sprzedaży, które zostały zawarte w danym okresie czasu (ich wykonaniu). Z ekonomicznego punktu widzenia, wypłacanie przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahentów premii powoduje, że ulega zmianie (zmniejszeniu) kwota jaką de facto otrzymuje Wnioskodawca z tytułu dokonanych sprzedaży. Ekonomiczny charakter premii jako kwoty determinującej należność z tytułu sprzedaży reklam ma zasadniczy wpływ na ocenę premii jako rabatu, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Mieć bowiem należy na względzie, że obrotem w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT jest kwota należna z tytułu sprzedaży i że obejmuje ona całość świadczenia należnego od nabywcy. Odwołanie się do "całości świadczenia należnego od nabywcy" nakazuje uwzględnić całokształt okoliczności wpływający na faktyczny rozmiar świadczenia nabywcy, a stosownie do tego należy ocenić zdarzenia, które zakres tego świadczenia modyfikują. Tym samym, skoro istnieje możliwość powiązania przedmiotowych premii z konkretnymi fakturami (dostawami) winny być one traktowane jako rabaty, o których mowa w cyt. wyżej art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, zmniejszające podstawę opodatkowania. Udzielona przez Wnioskodawcę premia obniża wartość nabytej wcześniej przez nabywcę reklamy. Rzeczywista wartość transakcji zawartych przez nabywcę jest zatem niższa o kwotę wypłaconej przez Wnioskodawcę premii pieniężnej.

Zatem, rabat z jakim mamy w przedmiotowej sprawie do czynienia, mający bezpośredni wpływ na wartość sprzedaży, prowadzi do obniżenia ceny poszczególnych świadczeń. W opisie sprawy Wnioskodawca wskazuje, iż premia przyznawana jest "za osiągnięcie określonego limitu zakupów w określonym czasie (najczęściej w czasie roku kalendarzowego)". A zatem należy przyjąć, że premia jest wynikiem wszystkich sprzedaży pakietów reklam i innych usług przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta w określonym czasie. Liczona jest poprzez zsumowanie wszystkich dokonanych zakupów na podstawie faktur VAT za dany okres. Istnieje zatem możliwość ustalenia, o ile nastąpiło obniżenie ceny każdej jednostkowej transakcji udokumentowanej fakturą, tym samym przyporządkowania rabatu do konkretnej dostawy.

Ponadto, w opinii tut. Organu, identyczne z punktu widzenia ekonomicznego instrumenty (rabat oraz premia pieniężna) nie mogą być w różny sposób traktowane w zależności od tego, jak podatnik nazwie określony instrument w umowie. Rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy, na gruncie przepisów prawa podatkowego, jest kategorią obiektywną. Skutki jego udzielenia dla rozliczenia podatku od towarów i usług są jednakowe dla wszystkich podatników. W związku z tym, istnienia rabatu nie może determinować ani subiektywna kwalifikacja dokonana przez podatnika (bo wówczas oznaczałoby to, że skutki, w istocie tych samych zdarzeń na gruncie tych samych przepisów podatkowych, będą zróżnicowane w zależności od tego, czy podatnik nazwie zagwarantowane należności wprost rabatem, czy też premią pieniężną, gratyfikacją itp.), ani okoliczność czy została udzielona z tytułu jednej dostawy, czy w związku z większą ich liczbą. Ocena charakteru premii powinna być dokonywana na podstawie analizy zawartych umów i wszystkich okoliczności faktycznych sprawy. Potrzeba tego rodzaju obiektywizmu jest również uznana w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości UE m.in. w wyroku z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Part Service.

Na potwierdzenie stanowiska tut. Organu należy wskazać, że 25 czerwca 2012 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie siedmiu sędziów podjął uchwałę sygn. akt I FPS 2/12, w której uznał, że wypłata kontrahentowi premii pieniężnej z tytułu osiągnięcia określonej wielkości sprzedaży lub terminowego regulowania należności stanowi rabat w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy o VAT zmniejszający podstawę opodatkowania. W podjętej uchwale NSA uznał, że premia pieniężna wywołuje takie same skutki ekonomiczne jak rabat i niezależnie od tego, czy odnosi się ona do jednej konkretnej dostawy, czy też do grupy transakcji, możliwe jest powiązanie premii z tymi transakcjami.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Kwestie związane z wystawianiem faktur korygujących uregulowane zostały w obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Zgodnie z § 13 ust. 1 cyt. wyżej rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą, która - zgodnie z § 13 ust. 2 ww. rozporządzenia - powinna zawierać co najmniej:

W myśl § 13 ust. 3 ww. rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

Ponadto, na podstawie § 13 ust. 4 ww. rozporządzenia, jeżeli rabat dotyczy sprzedaży opodatkowanej różnymi stawkami, kwotę rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego, o których mowa w ust. 2 i 3, podaje się w podziale na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż przyznanie kontrahentom premii pieniężnej, w przedstawionych okolicznościach sprawy jest wystarczającą przesłanką determinującą konieczność wystawienia przez Wnioskodawcę faktur korygujących.

Zgodnie bowiem z § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Reasumując, premie pieniężne o których mowa we wniosku stanowią rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy, zmniejszający podstawę opodatkowania, który Wnioskodawca winien udokumentować fakturą korygującą.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.