IPPP3-443-36/09-4/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Zgromadzenia Sióstr, przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2009 r. (data wpływu 16 stycznia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zwrotu podatku naliczonego od zakupu materiałów, sprzętu, wyposażenia, remontów - jest prawidłowe.

W dniu 16 stycznia 2009 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu podatku naliczonego od zakupu materiałów, sprzętu, wyposażenia, remontów. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 marca 2009 r. (data wpływu 12 marca 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IPPP3/443-36/09-2/JK z dnia 4 marca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Prowincja Zgromadzenie Sióstr jest czynnym płatnikiem podatku VAT. Wnioskodawcy podlegają inne domy w Polsce, które nie są odrębnym czynnym podatnikiem podatku VAT. W przyszłości Prowincja chce wyremontować jeden ze swoich domów i wyposażyć go w konieczne mienie, które nie będzie nikomu odstępowane ani przekazywane. Zgromadzenie chce odliczyć podatek VAT od zakupów materiałów remontowych, budowlanych, wyposażenia, na które będą wystawiane faktury VAT, za które koszt poniesie Prowincja.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Zgromadzenie może odliczyć podatek VAT od planowanych zakupów.

Zdaniem Wnioskodawcy, Prowincja Zgromadzenie zajmuje się przede wszystkim działalnością charytatywną pomagając na różne sposoby ludziom biednym, ubogim dzieciom z rodzin wielodzietnych itp. Siostry muszą szukać środków na prowadzenie takiej misji dlatego zdecydowały się wynająć swój dom na działalność dochodową, z tego tytułu płacą podatek VAT. Inne domy tej Prowincji Zgromadzenia wymagają remontów i napraw. Chcąc to robić Prowincja liczy na możliwość dokonywania odliczenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy wyjaśnić, że potocznie płatnik podatku VAT jest błędnie utożsamiany z podatnikiem rozliczającym podatek z organem podatkowym. Wielu podatników VAT, którzy nie korzystają ze zwolnień od tego podatku, nazywa siebie mylnie "płatnikiem VAT" (z tej racji, że płacą, tj. naliczają ten podatek). Ta potoczna nazwa nie jest prawidłowa. Są oni bowiem - wedle nomenklatury ustawy - "podatnikami VAT czynnymi".

Za płatnika można uznać jedynie pośrednika podatkowego, któremu ustawa podatkowa przyznaje kompetencje do obliczenia podatku, jego pobrania od podatnika a następnie wpłacenie do organu podatkowego. Krąg płatników podatku od towarów i usług jest ograniczony do komornika i innych organów egzekucyjnych. Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2002 r. Nr 110, poz. 968 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., ostatnia zmiana Dz. U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1320), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy).

Jak wynika z powyższego prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Aby zatem podatnik mógł obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z dokonanych inwestycji, inwestycje te muszą być związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych, przy czym związek ten winien mieć charakter bezpośredni. Wobec powyższego, podatnik może realizować prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, w stosunku do zakupów, które są powiązane z czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W opisie sprawy Prowincja Zgromadzenie wskazała, iż jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawcy podlegają domy w Polsce, które nie są odrębnym czynnym podatnikiem podatku VAT. W przyszłości Zainteresowany chce wyremontować jeden ze swoich domów i wyposażyć go w konieczne mienie, które nie będzie nikomu odstępowane ani przekazywane. Wnioskodawca wskazuje, iż zajmuje się przede wszystkim działalnością charytatywną pomagając ludziom biednym, ubogim dzieciom z rodzin wielodzietnych itp. Siostry szukając środków na prowadzenie takiej misji wynajmują swój dom na działalność dochodową i z tego tytułu płacą podatek VAT.

Mając zatem na uwadze wskazane wyżej przepisy oraz treść złożonego wniosku należy stwierdzić, iż VAT od zakupu materiałów i usług związanych z remontem domu należącego do Wnioskodawcy będzie mógł być odliczony, w sytuacji gdy po wyremontowaniu oraz wyposażeniu będzie on służył wykonywaniu czynności opodatkowanych (wynajem pomieszczeń).

Zwrócić jednak należy uwagę, iż stosownie do art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jednocześnie, zgodnie z ust. 2 tego przepisu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Oznacza to, że w przypadku gdy wyremontowany oraz wyposażony dom będzie służył czynnościom opodatkowanym, a także czynnościom nie podlegającym ustawie o podatku od towarów i usług, bądź czynnościom zwolnionym, podatnik nie ma prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych kosztów na modernizację oraz wyposażenie domu. Stosownie do wyżej cytowanego przepisu, podatnikowi będzie przysługiwało odliczenie podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług na potrzeby realizowanej inwestycji jedynie w takim zakresie, w jakim będą one związane z prowadzoną działalnością opodatkowaną.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.