IPPP3/443-328/09-2/MPe

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2009 r. (data wpływu 20 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania proporcji - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 kwietnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania proporcji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka z o.o. jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży wyrobów betonowych (opodatkowaną VAT według stawki 22%) oraz wynajmu mieszkań osobom fizycznym (zwolnioną z podatku VAT). W roku 2007 udział przychodów opodatkowanych stawką VAT 22% we wszystkich przychodach Spółki wyniósł 84%. W roku 2008 natomiast udział przychodów opodatkowanych stawką VAT 22% przekroczył 98%.

W roku 2007 Spółka nie obliczyła i nie zastosowała tzw. proporcji o której mowa w art. 90 ust. 2 Ustawy o VAT (nie pomniejszyła kwoty podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których przysługiwało jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, ale o całość podatku naliczonego). Takie postępowanie Spółki zostało zakwestionowane w wyniku przeprowadzonej w spółce na przełomie lat 2008 i 2009 kontroli podatkowej. W następstwie owej kontroli Spółka złożyła korekty deklaracji za rok 2007, pomniejszając w nich kwoty podatku należnego o taką tylko część podatku naliczonego, którą można było proporcjonalnie przypisać czynnościom opodatkowanym stawką VAT 22% (tekst jedn.: o 84%).

Tym niemniej w deklaracjach składanych w roku 2008 spółka nie zastosowała obniżenia podatku należnego o taką część podatku naliczonego jaka wynikała z proporcji rocznej ustalonej za rok 2007.

Jak wspomniano jednak wyżej w roku 2008 udział przychodów opodatkowanych stawką VAT 22% we wszystkich przychodach spółki przekroczył 98%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanej wyżej sytuacji Spółka powinna złożyć korekty deklaracji za poszczególne miesiące roku 2008, uwzględniające odliczenie jedynie 84% podatku naliczonego (proporcja obliczona za rok 2007), oraz korektę roczną uwzględniającą odliczenie całego podatku naliczonego, czy też Spółka może w ogóle nie składać korekt deklaracji za rok 2008.

Zdaniem Wnioskodawcy, możliwe jest, w opisanym wyżej stanie faktycznym nieskładanie korekt deklaracji za poszczególne miesiące roku 2008 oraz korekty rocznej o jakiej mowa w art. 91 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W przypadku natomiast, gdy towary i usługi wykorzystywane są przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego - art. 90 ust. 1 ustawy.

Jeżeli natomiast nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy o VAT), a sposób obliczenia proporcji regulują dalsze przepisy art. 90 ustawy.

Jak stanowi ust. 3 powyższego artykułu proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Zgodnie z art. 90 ust. 4 proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Przepis art. 90 ust. 10 ustawy stanowi, iż w przypadku, gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonywania korekty zostały określone w art. 91 ustawy. W myśl art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty podatku odliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub w przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4, a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Przepis ust. 2a stanowi, iż obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż Spółka prowadzi zarówno działalność opodatkowaną podatkiem VAT jak i działalność zwolnioną z tego podatku. Udział przychodów opodatkowanych we wszystkich przychodach Spółki w 2007 r. wyniósł 84% natomiast w roku 2008 udział ten przekroczył 98%. W roku 2007 Spółka nie zastosowała proporcji o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy i odliczyła całość podatku naliczonego. Takie postępowanie Spółki zostało zakwestionowane w wyniku przeprowadzonej w Spółce na przełomie lat 2008 i 2009 kontroli podatkowej. W następstwie owej kontroli Spółka złożyła korekty deklaracji za rok 2007, pomniejszając w nich kwoty podatku należnego o taką tylko część podatku naliczonego, którą można było proporcjonalnie przypisać czynnościom opodatkowanym tj. o 84%. Tym niemniej w deklaracjach składanych w roku 2008 Spółka nie zastosowała obniżenia podatku należnego o taką część podatku naliczonego jaka wynikała z proporcji rocznej ustalonej za rok 2007.

Dokonując odliczenia podatku naliczonego w trakcie roku podatkowego w odniesieniu do zakupów związanych z tzw. działalnością mieszaną odliczeniu podlega jedynie część podatku naliczonego. Część tę oblicza się mnożąc wartość podatku naliczonego związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą, przez wyliczony według wyżej opisanych zasad współczynnik sprzedaży z poprzedniego roku podatkowego.

Po zakończeniu danego roku podatkowego podatnik wykonujący czynności w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje, obowiązany jest do obliczenia realnej proporcji sprzedaży dla tego roku. Wskaźnik ten posłuży w kolejnym roku do bieżącego wstępnego rozliczania podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących zakupy, a także do sporządzenia rocznej korekty podatku naliczonego, odliczonego wstępnie na podstawie struktury z roku poprzedniego. Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonywania korekty zostały określone ww. wymienionym art. 91 ustawy.

Zaznaczyć należy, iż proporcja ostateczna wyliczona za poprzedni rok jest równocześnie proporcją wstępną na rok następny, co uprawnia Podatnika w tym roku do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony w wysokości wynikającej z tej proporcji.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że proporcja ostateczna ustalona przez Wnioskodawcę w 2007 r. wyniosła 84%. A zatem proporcja ta jest proporcją wstępną na 2008 rok uprawniającą Wnioskodawcę do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony w roku 2008 w wysokości wynikającej z tej proporcji tj. o 84%. Natomiast po zakończeniu roku 2008 Spółka zobowiązana była dokonać korekty podatku naliczonego z uwzględnieniem proporcji za 2008 rok obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, stosując zasady zawarte w art. 91 ust. 1-3 ustawy, w przedmiotowej sprawie w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.