IPPP3/443-323/13-2/KT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2013 r. (data wpływu 18 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jest prawidłowe.

W dniu 18 kwietnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Stan faktyczny

Spółka dokonuje sprzedaży wyrobów gotowych do klienta z Włoch, klient ten posiada ważny numer identyfikacyjny VAT UE. Kolejne etapy tej transakcji wyglądają następująco:

Powyższe miejsca dostawy zostały wskazane przez klienta włoskiego i Spółka posiada stosowne dokumenty to poświadczające.

Zgodnie z zawartymi warunkami dostawy, Spółka zleca i organizuje transport. Klient włoski pokrywa natomiast koszt tego transportu, to znaczy firma transportowa wystawia fakturę za transport bezpośrednio na klienta włoskiego.

Zdarzenie przyszłe

Spółka planuje w przyszłości dokonywać transakcji opisanych powyżej, z jedną tylko różnicą - Spółka planuje zawrzeć odmienne warunki dostawy, z których będzie wynikało, że klient włoski zleca, organizuje i płaci za transport.

Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT UE.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy transakcję opisaną we wniosku jako stan faktyczny i przyszły należy traktować jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów opodatkowaną, po spełnieniu obowiązków wynikających z art. 42 ustawy o podatku od towarów usług, 0% stawką VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. Opisaną we wniosku transakcję jako stan faktyczny Spółka traktuje jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów opodatkowaną, po spełnieniu obowiązków wynikających z art. 42 ustawy o podatku od towarów i usług, 0% stawką VAT.

2. Opisaną we wniosku transakcję jako zdarzenie przyszłe Spółka również planuje traktować jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów opodatkowaną, po spełnieniu obowiązków wynikających z art. 42 ustawy o podatku od towarów i usług, 0% stawką VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Artykuł 13 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy, uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Stosownie do art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7.

Przywołane powyżej przepisy wskazują, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na konkrety podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas transakcja - wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.

Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

W myśl art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

Biorąc pod uwagę powyższy przepis, stwierdzić należy, że możliwość zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów istnieje, gdy spełnione zostaną łącznie warunki dotyczące statusu dostawcy oraz nabywcy, a także posiadania przez dostawcę stosownej dokumentacji.

Przepis art. 42 ust. 3 ustawy stanowi, iż dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Na mocy art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji - jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji, tj. udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go nabywcy w ramach dostawy w państwie przeznaczenia.

Drugi z ww. warunków, od którego spełnienia zależy potraktowanie danej dostawy jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, dotyczy udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go w ramach dostawy w państwie przeznaczenia. Koncentruje się on zatem na faktycznych, a nie prawnych aspektach transakcji. Ważne jest to, aby przedmiotowe dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony do nabywcy w innym państwie członkowskim.

Podsumowując, powyższe uregulowania pozwalają zastosować stawkę podatku 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów przy spełnieniu warunków, o których mowa w art. 42 ust. 1 ustawy, w szczególności posiadania dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca Spółka - zarejestrowana jako podatnik VAT-UE - dokonuje sprzedaży towarów do klienta z Włoch, również zarejestrowanego dla transakcji wewnątrzwspólnotowych (ważny numer identyfikacyjny VAT UE). Z tytułu tej dostawy Spółka wystawia fakturę na włoskiego klienta. Towar jest transportowany do jednego z trzech wskazanych przez klienta miejsc: do centrum logistycznego we Włoszech lub innej firmy we Włoszech lub firmy w Hiszpanii, przy czym, w każdym z tych przypadków miejsce dostawy zostało wskazane przez klienta włoskiego i Spółka posiada stosowne dokumenty to poświadczające.

Zgodnie z zawartymi warunkami dostawy, Spółka zleca i organizuje transport, natomiast klient włoski pokrywa koszty tego transportu.

Spółka zamierza w przyszłości dokonywać transakcji opisanych powyżej, z tą różnicą, że Spółka planuje zawrzeć odmienne warunki dostawy, z których będzie wynikało, że klient włoski zleca, organizuje i płaci za transport.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawidłowości zastosowania stawki 0% dla opisanych dostaw w przypadku spełnienia warunków, o których mowa w art. 42 ustawy.

Powyższe okoliczności wskazują, że Spółka, będąca podatnikiem VAT-UE, sprzedaje towary dla kontrahenta włoskiego zarejestrowanego dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, wskazującego każdorazowo miejsce dostawy, dokumentując przedmiotową transakcję fakturą wystawioną na włoskiego klienta. Spółka wskazuje na spełnienie warunków dostawy, o których mowa w art. 42 ustawy.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro spełnione zostały warunki wymienione w art. 42 ustawy, towar został wywieziony z terytorium kraju i dostarczony do nabywcy w innym państwie członkowskim UE (do wskazanego przez nabywcę miejsca przeznaczenia), a Spółka jest w posiadaniu dokumentów potwierdzających te okoliczności - to jest Ona uprawniona do zastosowania 0% stawki podatku z tytułu dokonania opisanych we wniosku (zarówno w stanie faktycznym jak i zdarzeniu przyszłym) transakcji w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz - w przypadku zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.