IPPP3/443-314/14-2/SM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 czerwca 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-314/14-2/SM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2014 r. (data wpływu 7 kwietnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczeń wzajemnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 kwietnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczeń wzajemnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

N. Sp. z o.o. (dalej: "Spółka") zamierza zawrzeć ze swoim jedynym udziałowcem, S. Sp. z o.o. z siedzibą w Polsce (dalej: "LPL"), Umowę o Zarządzanie Środkami Pieniężnymi (ang. Cash Management Agreement, dalej: "Umowa") w celu osiągnięcia możliwie najefektywniejszej struktury organizacyjnej w ramach zarządzania środkami pieniężnymi wewnątrz grupy kapitałowej S. (dalej: "Grupa"). Jedynym udziałowcem LPL i zarówno podmiotem mającym kontrolę nad resztą spółek z Grupy jest S. z siedzibą we Francji (dalej: "Holding"). Stronami zawartej umowy są wyłącznie Spółka oraz LPL. Nie jest również planowane, by inne podmioty przystąpiły jako strony do Umowy. LPL rozważy jednak zawarcie takiej umowy również z innymi podmiotami z grupy.

W momencie podpisania Umowy Spółka otworzy wewnątrzgrupowy rachunek bieżący, który będzie obciążany lub uznawany kwotą odzwierciedlającą kwotę jaka płacona jest przez Spółkę lub otrzymywana od LPL w wykonaniu Umowy oraz kwotami wynikającymi z innych rozliczeń transakcji (pieniężnych i niepieniężnych) pomiędzy Spółką a LPL. Transakcje te obejmują m.in. wzajemne potrącenia (netting agreement), transakcje zabezpieczające (hedging agreements), transakcje finansowe (wypłata odsetek, dywidend, przeniesienie udziałów), ale nie są do nich ograniczone.

W celu efektywnego zarządzania środkami pieniężnymi w ramach Grupy, w której spółką matką (podmiotem głównym) jest Holding i do której należy Spółka, Spółka udostępnia LPL nadwyżki środków pieniężnych w walucie polskiej generowane przez Spółkę, jak również LPL udostępnia Spółce środki pieniężne w walucie polskiej. Rolą LPL w zarządzaniu środkami pieniężnymi jest zebranie nadwyżek Spółki oraz ich wykorzystanie zgodnie z polityką finansową Grupy. LPL nie przelewa swoich nadwyżek finansowych w ramach zawartej Umowy. LPL zapewnia jednak pokrycie niedoborów i zapotrzebowania środków pieniężnych Spółce w razie takiej potrzeby. Niemniej, zarówno kwoty przekazywane przez Spółkę, jak i LPL nie wynikają z Umowy - wielkość tych kwot znana jest dopiero w momencie powstania nadwyżki lub niedoboru lub zgłoszenia zapotrzebowania na środki pieniężne przez Spółkę, a zdarzenia te wynikają z wielu różnych czynników, np. spłat należności przez klientów. Umowna nie określa również ogólnej metody wyrównywania powstałych w jej ramach zobowiązań, jednak LPL jest zobowiązany do zwrotu środków Spółki na jej żądanie lub na moment rozwiązana rozwiązania Umowy przez jedną ze stron dochodzi do wzajemnego zwrotu udostępnionych środków pieniężnych. Zgodnie z Umową, Spółka jest zobowiązana, przesyłać na rachunek należący do LPL nadwyżki środków pieniężnych znajdujące się na rachunku krajowym. Transfer środków będzie każdorazowo dokonywany poprzez polecenie przelewu bankowego wystawionego przez Spółkę. LPL uprawniony będzie do dysponowania środkami Spółki zgodnie z polityką finansową Grupy. Środki te mogą zostać przekazane do Holdingu, z którym LPL podpisał odrębną umowę o zarządzanie środkami pieniężnymi. Spółka nie posiada jednak informacji jak wykorzystywane są środki pieniężne przez Holding, które są przekazywane przez LPL do Holdingu.

Ilość transferów w ciągu miesiąca nie została określona w Umowie - mogą to być transfery kilka razy dziennie, raz dzienne, co dwa dni lub w innych okresach. Ilość transferów może być również inna w różnych miesiącach. Wskazane transfery winny być dokonywane w taki sposób, aby rachunek krajowy Spółki przynajmniej na koniec miesiąca wykazywał wartość bliską zeru.

Z drugiej strony, w przypadku, kiedy Spółka będzie miała zapotrzebowanie na środki pieniężne (będzie miała niedobory gotówki), będzie ona uprawniona do zwrócenia się do LPL o zasilenie swojego rachunku krajowego, a LPL będzie zobowiązany do zasilenia tego rachunku środkami pieniężnymi, zgodnie z potrzebami Spółki.

W związku z powyższymi transakcjami (tekst jedn.: m.in. zarządzaniem środkami pieniężnymi na podstawie Umowy oraz pozostałymi transakcjami odzwierciedlanymi na wewnątrzgrupowym rachunku bieżącym) naliczane będą odsetki, które kalkulowane są w oparciu o dzienne saldo wewnątrzgrupowego rachunku bieżącego Spółki i LPL. Jeżeli saldo wewnątrzgrupowego rachunku bieżącego Spółki i LPL będzie dodatnie, Spółka będzie uprawniona do otrzymania oprocentowania w wysokości określonej w Umowie. Jeżeli natomiast saldo wewnątrzgrupowego rachunku bieżącego Spółki i LPL będzie ujemne, Spółka zobowiązana będzie do zapłaty odsetek na rzecz LPL. Wskazane odsetki będą rozliczane w okresie miesięcznym. Jeżeli w danym miesiącu Spółka będzie zarówno zobowiązana do zapłaty odsetek na rzecz LPL, jak i będzie uprawniona do otrzymania oprocentowania od LPL, wówczas Spółka wystawi fakturę z tytułu należnych jej odsetek oraz otrzyma fakturę od LPL z tytułu odsetek do jakich zapłaty jest zobowiązana. Odsetki nie będą kompensowane.

Należy przy tym wskazać, iż w ramach tworzonej struktury zarządzania środkami pieniężnymi w Grupie, LPL pełni funkcje lokalnego "pool leadera" w stosunku do Spółki oraz do innych spółek pośrednio kontrolowanych przez Holding, które mają swoją siedzibę w Polsce, tj. S.P. z o.o. (dalej: "Spółka Wnuczka"). Funkcja ta wynika z podpisanej pomiędzy LPL a Holdingiem umowy o zarządzanie środkami pieniężnymi, która cechuje się analogicznymi rozwiązaniami jak Umowa. W związku z tą funkcją Holding otrzymuje od LPL jej nadwyżki finansowe, oraz w razie takiej potrzeby zapewnia pokrycie niedoborów środków pieniężnych LPL. W związku z tymi przepływami naliczane są odsetki, które kalkulowane są w oparciu o dzienne saldo na wewnątrzgrupowym rachunku bieżącym LPL i Holdingu. Rozliczenia z tytułu odsetek są dokumentowane analogicznie jak w przypadku Umowy.

W przyszłości możliwa będzie również automatyzacja powyżej opisanych procesów zgodnie z odrębną umową zawartą z bankiem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy świadczenia wzajemnie otrzymywane przez strony Umowy na podstawie Umowy, stanowią świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy VAT. Jeśli odpowiedź jest twierdząca, czy odsetki otrzymywane od drugiej strony Umowy należy uznać za wynagrodzenie za te usługi. Czy usługi te stanowią usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

W ocenie Spółki, przedstawione w opisie zdarzenia okoliczności wskazują, iż w związku z opisaną Umową dochodzi do świadczenia usługi o zarządzanie środkami pieniężnymi. Przemawia za tym zaspokojenie interesu obu stron - Spółka oddając do dyspozycji LPL nadwyżkę rachunku bankowego otrzymuje w zamian należne wynagrodzenie w postaci odsetek, natomiast LPL pokrywa niedobór swojego rachunku lub w przypadku braku takiego niedoboru, inwestuje posiadane środki pieniężne w celu osiągnięcia korzyści.

W związku z powyższym, w przedmiotowej sytuacji, w przypadku, gdy Spółka będzie przelewała środki pieniężne na rachunek LPL będzie ona występowała w roli usługodawcy, bowiem to ona w tej sytuacji będzie świadczyć usługę finansową w postaci udostępniania środków pieniężnych. W sytuacji, gdy Spółka będzie korzystać ze środków pieniężnych LPL będzie ona występować w roli usługobiorcy takiej usługi finansowej. Zatem, świadczenia w ramach zawartej Umowy należy uznać za usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy VAT.

Zdaniem Spółki, usługi świadczone na podstawie Umowy, za które wynagrodzeniem będą odsetki otrzymywane od drugiej strony Umowy, będą stanowić usługi w zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy VAT, który dotyczy usług w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług. Spółka pragnie wskazać, że Umowa nie przewiduje żadnego dodatkowego wynagrodzenia, poza odsetkami, z tytułu usług świadczonych w ramach Umowy. W rzeczywistości więc to odsetki otrzymywane przez każdą ze stron Umowy będą wynagrodzeniem za usługi świadczone na podstawie Umowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Spółka zamierza zawrzeć ze swoim jedynym udziałowcem umowę o zarządzanie środkami pieniężnymi. Powyższa czynność ma na celu osiągnięcie możliwie najefektywniejszej struktury organizacyjnej w ramach zarządzania środkami pieniężnymi wewnątrz grupy kapitałowej. W momencie podpisania umowy Spółka otworzy wewnątrzgrupowy rachunek bieżący, który będzie obciążany lub uznawany kwotą odzwierciedlającą kwotę jaka płacona jest przez Spółkę lub otrzymywana od kontrahenta oraz kwotami wynikającymi z innych rozliczeń transakcji (pieniężnych i niepieniężnych) pomiędzy Spółką a kontrahentem. Jak wynika z opisu sprawy w celu efektywnego zarządzania środkami pieniężnymi w ramach grupy Wnioskodawca udostępnia kontrahentowi nadwyżki środków pieniężnych, jak również kontrahent udostępnia Spółce środki pieniężne. Rola kontrahenta polega na zarządzaniu środkami pieniężnymi poprzez zebranie nadwyżek Spółki oraz ich wykorzystanie zgodnie z polityką finansową grupy. Kontrahent nie przelewa swoich nadwyżek finansowych, lecz zapewnia pokrycie niedoborów i zapotrzebowania środków pieniężnych Spółce w razie takiej potrzeby. Wielkość przekazanych kwot znana jest dopiero w momencie powstania nadwyżki lub niedoboru lub zgłoszenia zapotrzebowania. Spółka dokonuje transferu środków pieniężnych na rachunek kontrahenta w momencie posiadania nadwyżki na rachunku krajowym. Każdorazowo transfer dokonywany jest poprzez polecenie przelewu bankowego. Ilość transferów w ciągu miesiąca nie została określona w umowie. Wskazane transfery winny być dokonywane w taki sposób, aby rachunek krajowy Spółki przynajmniej na koniec miesiąca wykazywał wartość bliską zeru.

W związku z opisanymi we wniosku transakcjami naliczane będą odsetki kalkulowane w oparciu o dzienne saldo wewnątrzgrupowego rachunku Spółki i kontrahenta. Jeśli saldo rachunku będzie dodatnie, Wnioskodawca będzie uprawniony do otrzymania oprocentowania w wysokości określonej w umowie, jeśli zaś saldo będzie ujemne Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty odsetek na rzecz kontrahenta. Wskazane odsetki będą rozliczane w okresie miesięcznym. Jak wynika z opisu sprawy, jeśli w danym miesiącu Spółka będzie zarówno zobowiązana do zapłaty odsetek na rzecz kontrahenta jak i będzie uprawniona do otrzymania oprocentowania od kontrahenta, wówczas Wnioskodawca wystawi fakturę z tytułu należnych odsetek oraz otrzyma fakturę od kontrahenta z tytułu odsetek, do jakich zapłaty jest zobowiązany.

Wskazany opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego wyraźnie wskazują, że zawarcie przez Spółkę umowy o zarządzanie środkami pieniężnymi prowadzi do wzajemnego świadczenia usług przez strony tej umowy. We wskazanym stosunku prawnym Spółka oraz kontrahent wzajemnie zaspokajają własne interesy. Wnioskodawca oddając do dyspozycji kontrahenta nadwyżkę środków pieniężnych otrzyma należne wynagrodzenie w postaci odsetek. Natomiast kontrahent pokrywając niedobór środków pieniężnych Spółki otrzyma od Wnioskodawcy zapłatę w postaci odsetek. Zatem w sytuacji gdy Wnioskodawca przelewa środki pieniężne na rachunek wewnątrzgrupowy bieżący, będzie występował w roli świadczącego usługę na rzecz kontrahenta, za którą otrzyma określone w umowie wynagrodzenie w postaci odsetek. Natomiast w przypadku gdy Spółka korzysta ze środków pieniężnych kontrahenta, w roli świadczącego usługę występuje kontrahent, który również za swoją usługę otrzyma od Spółki wynagrodzenie w postaci odsetek. Wobec powyższego należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w ramach zawartej umowy o zarządzanie środkami pieniężnymi dochodzi do wzajemnego świadczenia usług podlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W przepisach ustawy jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług

Stosownie do art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

1.

czynności ściągania długów, w tym factoringu;

2.

usług doradztwa;

3.

usług w zakresie leasingu.

Opisane we wniosku usługi w zakresie zarządzania środkami pieniężnymi, za które strony umowy otrzymują należne wynagrodzenie w postaci odsetek, spełniają definicję czynności wymienionych w powołanych art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy. Na powyższą kwalifikację wpływa charakter realizowanych świadczeń oraz ich cel. Celem umowy zawartej przez Wnioskodawcę oraz kontrahenta jest osiągnięcie możliwie najefektywniejszej struktury zarządzania środkami pieniężnymi. Kontrahent zbiera nadwyżki środków pieniężnych Spółki, aby wykorzystać je zgodnie z polityką finansową, natomiast w przypadku wystąpienia niedoborów po stronie Wnioskodawcy kontrahent zapewnia ich pokrycie. Ponadto w katalogu czynności, które nie korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, wymienionych w ust. 15 art. 43 nie zostały wymienione opisane we wniosku usługi. Zatem należy uznać, że opisane we wniosku czynności wykonywane w ramach zawartej umowy o zarządzanie środkami pieniężnymi korzystają ze zwolnienia od podatku VAT wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych i podatku od czynności cywilnoprawnych sprawa będzie rozpatrzona odrębnie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl