IPPP3/443-299/11-2/KC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Podatnika, przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2011 r. (data wpływu 23 lutego 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwej stawki podatku dla usług tworzenia filmowych efektów specjalnych - jest prawidłowe.

W dniu 23 lutego 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwej stawki podatku dla usług tworzenia filmowych efektów specjalnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem i wykonywaniem filmowych efektów specjalnych, wykonywanych bezpośrednio na planie filmowym (np. efekty deszczu, śniegu, wiatru), jak również wynajmem i sprzedażą urządzeń i przedmiotów do wykonywania takich efektów.

Działalność jego mieści się w dziale 5911Z klasyfikacji statystycznej PKD "Działalność związana z produkcją filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych". Swoje usługi świadczy dla firm zajmujących się produkcją filmową, telewizyjną, teatralną itp. W związku z nowelizacją ustawy o VAT z dniem 1 stycznia 2011 zmieniony został załącznik nr 3 do ustawy, w którym w pkt 164 usługi w zakresie produkcji programów telewizyjnych zostały objęte stawką 8%.

Niektóre studia filmowe żądają od Wnioskodawcy faktur ze stawką 8% za usługi świadczone na planach filmowych seriali (a serial jest według nich programem telewizyjnym), twierdząc, że skoro jego działalność mieści się pod nr PKD 59.11Z, to jest on zobowiązany wystawiać faktury z taką właśnie stawką.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy interpretacja przepisów podatkowych Wnioskodawcy, w szczególności załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług jest właściwa. Czy usługi efektów specjalnych, bez względu na potrzeby jakich filmów są wykonywane będą korzystać wyłącznie ze stawki podstawowej 23%. Czy wykonując je nawet na potrzeby programów telewizyjnych Wnioskodawca nie ma prawa do stosowania stawki 8% mimo, że mieszczą się w dziale 59.11.1.

Zdaniem Wnioskodawcy, stawka 8% dotyczy wyłącznie usług świadczonych przez producentów programów telewizyjnych. Wynika to wprost z załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług. Usługi związane z taką produkcją nie mają stawki 8% a 23% gdyż są to usługi podwykonawców, którzy bezpośrednio nie są producentami. W załączniku do ustawy jest wyraźne wskazanie, że mimo PKD 59.11.1, stawka 8% dotyczy wyłącznie usług produkcji a nie wszystkich usług związanych z produkcją, mieszczących się w dziale 59.11.1. Sam fakt świadczenia usług mieszczących się w dziale 59.11.1 nie oznacza prawa do stosowania stawki 8%. Mają ją wyłącznie firmy produkcyjne - studia filmowe. Podwykonawcy, którzy świadczą usługi na planie - np. oświetlenie, nagrywanie dźwięku, efekty specjalne itp. nie są producentami. Nie ma więc znaczenia na potrzeby jakiego filmu świadczą te usługi - czy jest to program telewizyjny, film fabularny czy serial.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do treści obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane wg zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach statystycznych.

Zgodnie z art. 146a, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.:

W załączniku nr 3 ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8% pod pozycją 164 znajdują się usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 59.11.1 "Usługi związane z filmami, nagraniami wideo i programami telewizyjnymi - wyłącznie w zakresie produkcji programów telewizyjnych". Ponadto ustawodawca zastrzegł, iż stawka ta nie dotyczy usług reklamowych i promocyjnych.

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki podatku VAT tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce "nazwa usługi". Zatem, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca podaje, że zajmuje się tworzeniem i wykonywaniem filmowych efektów specjalnych, wykonywanych bezpośrednio na planie filmowym, takich jak np. efekty deszczu, śniegu, wiatru, jak również wynajmem i sprzedażą urządzeń i przedmiotów do wykonywania takich efektów. Usługi swoje świadczy dla firm zajmujących się produkcją filmową, telewizyjną, teatralną. W związku ze zmianą ustawy o VAT w zakresie stawki podatku dla usług związanych z filmami, nagraniami wideo i programami telewizyjnymi, niektóre studia filmowe żądają od Wnioskodawcy faktur ze stawką 8% za usługi świadczone na planach filmowych seriali, gdyż według ich wiedzy serial jest programem telewizyjnym.

Wątpliwości Wnioskodawcy wiążą się z możliwością zastosowania preferencyjnej stawki podatku w wysokości 8% dla swoich usług, co wynika ze specyfiki wykonywanej przez niego działalności. W konsekwencji możliwość zastosowania wspomnianej preferencyjnej stawki VAT zależy zasadniczo od tego, czy usługi produkcyjne świadczone przez Wnioskodawcę mogą zostać zaklasyfikowane jako produkcja programów telewizyjnych w rozumieniu ustawy.

Tut. Organ pragnie zauważyć, iż ani ustawa o podatku VAT ani rozporządzenia do niej wydane nie definiują pojęcia produkcja programów telewizyjnych, zatem sięgnąć należy do przepisów z innych dziedzin. W myśl art. 4 pkt 4 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 43, poz. 226) programem (telewizyjnym lub radiowym) jest uporządkowany zestaw audycji radiowych lub telewizyjnych, reklam i innych przekazów, regularnie rozpowszechniony, pochodzący od jednego nadawcy. Natomiast pod pojęciem audycji (telewizyjnej lub radiowej) rozumie się część programu radiowego lub telewizyjnego, stanowiąca odrębną całość ze względu na treść, formę, przeznaczenie lub autorstwo (art. 4 pkt 5).

Biorąc pod uwagę powyższe definicje, programem telewizyjnym, będzie jedynie uporządkowany zestaw audycji telewizyjnych, reklam i innych przekazów wyprodukowanych przez nadawcę, którego produkcja będzie korzystała z preferencyjnej stawki (8%), na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy.

Wnioskodawcę słusznie zauważą, że skoro nie jest producentem, to pomimo zakwalifikowania swoich usług do działu 59.11.1, nie może dla tworzenia filmowych efektów specjalnych, wykonywanych bezpośrednio na planie filmowym, zastosować stawki 8%.

Mając na uwadze przedstawione wyżej przepisy prawa, uznać należy, iż wszystkie usługi produkcyjne mieszczące się w grupowaniu 59.11.1 a których efektem nie jest program telewizyjny w rozumieniu ustawy o radiofonii i telewizji oraz które nie są jednocześnie wykonywane przez nadawcę telewizyjnego, podlegać będą opodatkowaniu stawką podstawową, to jest 23%.

Reasumując, usługi efektów specjalnych wykonywane przez Wnioskodawcę, bez względu na to, czy przeznaczone są dla filmów czy dla programów telewizyjnych, nie mogą korzystać ze stawki preferencyjnej w wysokości 8% podatku, lecz są opodatkowane według stawki podstawowej, która od 1 stycznia 2011 r. wynosi 23%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.