IPPP3/443-283/11-4/KC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2011 r. (data wpływu 21 lutego 2011 r.), uzupełnione w dniu 14 kwietnia 2011 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 6 kwietnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowej dokumentacji dla dostaw wewnątrzwspólnotowych i możliwości zastosowania stawki 0% - jest prawidłowe.

W dniu 21 lutego 2011 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony w dniu 14 kwietnia 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowej dokumentacji dla dostaw wewnątrzwspólnotowych i możliwości zastosowania stawki 0%.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

P. Sp. z o.o. jako firma handlowa działająca w zasięgu międzynarodowym zleca transport swoich towarów na rynku unijnym firmie transportowo - spedycyjnej. P. dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów stosując do tych dostaw 0% stawkę podatku od towarów i usług. Wywóz towarów dokonywany jest za pośrednictwem uprawnionych firm transportowo-spedycyjnych, na rzecz nabywców posiadających właściwe i ważne numery identyfikacyjne dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadane przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy.

Działając jako zleceniodawca P. ma problemy ze ściągnięciem listów przewozowych, nie zawsze jest w stanie otrzymać oryginały dokumentów CMR podpisanych przez nabywców towarów, przed upływem terminu obowiązującego przedsiębiorcę na złożenie deklaracji VAT za dany okres, w którym wewnątrzwspólnotowa dostawa powinna zostać rozliczona.

W przypadku, gdy na moment sporządzania deklaracji VAT oraz informacji podsumowującej VAT-UE P. nie będzie posiadała podpisanego przez nabywcę dokumentu CMR spółka rozważa zastąpienie podpisanego dokumentu CMR dodatkowymi dokumentami potwierdzającymi, iż nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa. Będą to:

Powyższy Dokument (Zał.1) - oświadczenie transportowe byłby wystawiany odrębnie do każdej przesyłki.

W ocenie Spółki dokumenty te łącznie potwierdzałyby wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Jednocześnie do każdej dostawy potwierdzonej w wyżej wymieniony sposób w momencie składania deklaracji VAT w okresie późniejszym będzie Spółka posiadać potwierdzony przez nabywcę dokument CMR.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W ocenie Wnioskodawcy, podpisany przez spedytora dokument - "Oświadczenie transportowe" w wraz z dokumentami dodatkowymi wymienionymi powyżej może skutecznie zastąpić dokument CMR, ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji "dokumentu przewozowego". Według nas "oświadczenie transportowe" wraz z kopią faktury, specyfikacją ładunku "wydanie zewnętrzne", niepodpisaną kopią CMR oraz korespondencją handlową z nabywcą potwierdzającą odbiór towaru dowodzi, iż towary zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska. W konsekwencji Wnioskodawca spełnia warunki przepisu art. 42 ust. 3 oraz 11 ustawy VAT i będzie uprawniony do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Takie stanowisko znajduje również akceptację wśród organów podatkowych:

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dn. 21 czerwca 2010 r. sygn. IPPP3/443-335/10-4/k.c. oraz interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 06.01.2009 sygn. ILPP2/443-959/08-2/AK. Zgodne jest także z Uchwałą NSA o sygn. I FSP 1/l0 z dnia 11.10.2010.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

Z kolei w ust. 11 tego samego artykułu stwierdza się, że w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca dokonuje dostaw wewnątrzwspólnotowych towarów za pośrednictwem firm transportowo-spedycyjnych, na rzecz nabywców posiadających właściwe i ważne numery identyfikacyjne dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadane przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy.

Wnioskodawca często ma problemy z uzyskaniem listów przewozowych, podpisanych przez nabywców towarów, przed upływem terminu obowiązującego na złożenie deklaracji VAT za dany okres, w którym wewnątrzwspólnotowa dostawa powinna zostać rozliczona. W takiej sytuacji Wnioskodawca rozważa zastąpienie podpisanego dokumentu CMR dodatkowymi dokumentami potwierdzającymi, iż nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa. Będą to: dokument przygotowany przez uprawnioną firmę transportowo-spedycyjną tzw. Oświadczenie Transportowego podpisane przez uprawnionego spedytora, które zawierałoby niezbędne elementy dokumentujące wewnątrzwspólnotową dostawę towaru, takie jak:

* dane Spółki wysyłającej towar -Wnioskodawcy

* dane odbiorcy otrzymującego towary,

* dane firmy transportowo-spedycyjnej,

* warunki dostawy, na których transakcja została przeprowadzoną

* numer dokumentu CMR na jakim towar wyjechał pierwotnie do nabywcy,

* numer dokumentu Wydanie zewnętrzne", tj. specyfikacja ładunku,

* datę wysyłki,

* datę dostawy do nabywcy,

* kraj dostawy,

* czytelny podpis spedytora.

Powyższy Dokument byłby wystawiany odrębnie do każdej przesyłki. Poza tym będzie posiadał kopię "Wydania zewnętrznego" ze specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, kopię faktury do danej przesyłki, kopię dokumentu CMR, na którym pierwotnie towar został wysłany do nabywcy oraz korespondencję handlową z nabywcą potwierdzającą otrzymanie dostawy wykazanej na fakturze.

W związku z powyższym, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy wskazane Oświadczenie otrzymywane od przewoźnika wraz z pozostałymi dokumentami dodatkowymi wymienionymi powyżej, może być uznane za dokumenty, o którym mowa art. 42 ust. 3 pkt 1 oraz ust. 11 ustawy a w konsekwencji dawać prawo Wnioskodawcy do zastosowania preferencyjnej stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy.

Dokonując analizy przepisów ustawy, należy stwierdzić, że istotą przywołanych regulacji jest przede wszystkim zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze skutki podatkowe, niż w przypadku dostaw krajowych.

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

W ustawie o podatku od towarów i usług nie zawarto definicji "dokumentu przewozowego". Odwołując się do przepisów o międzynarodowym przewozie towarów, należy stwierdzić, że listem przewozowym jest dokument określający warunki umowy o przewóz przesyłek towarowych. W zależności od rodzaju transportu może to być: Międzynarodowy Kolejowy List Przewozowy (CIM) lub Międzynarodowy Kolejowy List Przewozowy (SMGS), które są dokumentami stwierdzającymi zawarcie z koleją umowy o przewóz, Międzynarodowy Samochodowy List Przewozowy (CMR) stwierdzający fakt zawarcia umowy o przewóz drogowy oraz Międzynarodowy Lotniczy List Przewozowy (AWB), który stwierdza zawarcie umowy o przewóz w transporcie lotniczym. Wszystkie te dokumenty stanowią jedynie dowód zawarcia umowy przewozu, warunków umowy oraz przyjęcia towaru przez przewoźnika, a nie stanowią - w przypadku kopii posiadanej przez dostawcę (nadawcę towaru) - jednoznacznego dowodu jego dostarczenia odbiorcy w innym kraju. Konwencja o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) z dnia 19 maja 1956 r. (Dz. U. z 1962 r. Nr 49, poz. 238) stwierdza, że w praktyce list przewozowy CRM jest sporządzany w czterech egzemplarzach (art. 5 ust. 1 Konwencji wymaga wystawienia 3 oryginalnych egzemplarzy):

* oryginał - dla przewoźnika, wydawany jest odbiorcy,

* oryginał (grzbiet) - dla przewoźnika, zostaje w stacji nadania,

* oryginał (ceduła) - dla przewoźnika, służy do pokwitowania odbioru,

* wtórnik (kopia) - dla nadawcy.

Wynika z tego, że dostawca towaru samym takim dokumentem przewozowym (kopią) nie jest w stanie wykazać faktu, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, gdyż pokwitowanie odbioru towaru przez nabywcę następuje jedynie na cedule przewoźnika, która stanowi dla niego, a nie dla nadawcy, dowód doręczenia towarów.

Uznać zatem należy, że co do zasady Wnioskodawca, w opisanym zdarzeniu przyszłym będzie posiadał komplet dokumentów wymaganych ustawą, uznany za katalog podstawowy potwierdzających dokonanie wywozu towarów przez przewoźnika i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego. Będą to: kopia "Wydania zewnętrznego" ze specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku, kopia faktury do danej przesyłki oraz kopia dokumentu CMR, na którym pierwotnie towar został wysłany do nabywcy. Jednak z dokumentów tych nie będzie wynikał jednoznacznie fakt, że towary, będące przedmiotem dostawy wewnątrzwspólnotowej Wnioskodawcy, zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium innego państwa członkowskiego niż Polska. Natomiast ten aspekt fizycznego przemieszczenia towaru poza terytorium kraju przy jednoczesnym dostarczeniu go do wskazanego nabywcy w innym kraju wspólnotowym jest najistotniejszy. Uwzględniając normę zawartą w ust. 11 art. 42, katalog podstawowy dokumentów z ust. 3 tego artykułu może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami.

We wniosku wskazuje się, że Wnioskodawca będzie posiadać dokumenty dodatkowe, takie jak: Oświadczenie Transportowego podpisane przez uprawnionego spedytora oraz korespondencję handlową z nabywcą potwierdzającą otrzymanie dostawy wykazanej na fakturze. Zatem można stwierdzić, że Wnioskodawca będzie posiadał dokumenty, które wraz z dokumentami uzupełniającymi, wskazują na fakt wywozu i dostarczenia towaru do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego.

Reasumując, wskazane przez Wnioskodawcę oświadczenie transportowe przygotowane i podpisane przez spedytora wraz z dokumentami dodatkowymi, takimi jak specyfikacja ładunku "Wydanie zewnętrzne" podpisane przez nabywcę, kopia faktury, kopia dokumentu CMR oraz korespondencja handlową z nabywcą potwierdzająca otrzymanie dostawy wykazanej na fakturze mogą być uznane za dokumenty, o którym mowa art. 42 ust. 3 pkt 1 oraz ust. 11 ustawy a w konsekwencji dawać prawo Wnioskodawcy do zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.