IPPP3/443-28/09-4/MPe

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17 grudnia 2008 r. (data wpływu 12 stycznia 2009 r.) uzupełnionego w dniu 23 marca 2009 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 10 marca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT - jest prawidłowe.

W dniu 12 stycznia 2009 r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony w dniu 23 marca 2009 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 10 marca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 16 października 2008 r. aktem notarialnym Spółka nabyła od Skarbu Państwa reprezentowanego przez Starostę, nieruchomość zabudowaną, składającą się z działki o powierzchni 0,72 ha oraz posadowionych na niej budynków, budowli i urządzeń. Zgodnie z warunkami przetargu do wylicytowanej ceny został doliczony podatek VAT w stawce 22%. Na tę okoliczność otrzymaliśmy fakturę VAT. Z treści ww. aktu notarialnego oraz materiałów udostępnionych przez Starostwo Powiatowe wynika, że nabyta przez Spółkę nieruchomość stanowiła mienie Skarbu Państwa po zlikwidowanym przedsiębiorstwie państwowym. Już od 1992 r. nieruchomość była dzierżawiona przez Spółkę P. W 2004 r. nastąpiło wyłączenie tej nieruchomości z umowy dzierżawy i na podstawie decyzji Dyrektora Delegatury Ministra Skarbu Państwa przekazano Staroście do zasobu Skarbu Państwa. Ponadto Spółce znany jest fakt, iż do zakończenia budowy ostatnich budynków przynależnych do zakupionej nieruchomości upłynęło zdecydowanie więcej niż 5 lat.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle opisanego stanu faktycznego Starostwo Powiatowe słusznie opodatkowało podatkiem od towarów i usług w stawce 22% transakcję sprzedaży opisanej nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa transakcja winna korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług. Skarb Państwa był właścicielem przedmiotowej nieruchomości jeszcze przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług. Z tego powodu nie zaistniała okoliczność możliwości obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Budynki i budowle posadowione na tej nieruchomości spełniają przesłanki definicji towaru używanego określony w art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy. Już od czasu wydzierżawienia przedmiotowej nieruchomości Spółce P, czyli od 1992 r. dzierżawca prowadził działalność gospodarczą w oparciu o istniejące budynki i budowle. Po wyłączeniu z umowy dzierżawy tej nieruchomości i przekazaniu Staroście w 2004 r. do zasobów nieruchomości Skarbu Państwa, na terenie nieruchomości nie były prowadzone żadne inwestycje. Ponadto nie jest spełniony co najmniej jeden z warunków wyłączenia ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 6 ustawy gdyż jak wskazano powyżej Skarb Państwa użytkował nieruchomość w okresie przekraczającym 5 lat.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego Spółka uważa iż przedmiotowa transakcja korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu do przedmiotowego wniosku Spółka wskazała, iż w związku z opisaną transakcją otrzymała fakturę sprzedaży z naliczonym podatkiem VAT. Podatek ten został wykazany w rejestrach zakupu VAT oraz odliczony w deklaracji VAT-7. W związku z wątpliwościami co do zasadności opodatkowania przedmiotowej transakcji Spółka składa niniejszy wniosek z uwagi na treść art. 88 ust. 3a pkt 2 powołanej ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z treścią tego przepisu nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Z uwagi na ten zapis Spółka jest zainteresowana ustaleniem właściwego stanu prawnego w odniesieniu do przedmiotowej transakcji. W przypadku ustalenia, iż transakcja korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług po stronie Starostwa Powiatowego powstanie nadpłata i możliwość wystąpienia o jej zwrot. Natomiast wszelkie negatywne konsekwencje: korekta deklaracji, zwrot do urzędu skarbowego nienależnie otrzymanej kwoty zwrotu podatku wraz z odsetkami oraz ewentualne konsekwencje karno-skarbowe poniesie Spółka. Z tych też względów jako strona zainteresowana ustaleniem prawidłowego zastosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, Spółka wystąpiła z niniejszym wnioskiem o wydanie interpretacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

U podstaw postawionego we wniosku zagadnienia leży kwestia związana z właściwym stosowaniem stawek podatku od towarów i usług przez sprzedawcę. Obowiązki podatkowe sprzedawcy nie mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej wnioskowanej przez nabywcę, gdyż nie dotyczą jego sprawy indywidualnej - obowiązki podatkowe sprzedawcy stanowią sprawę indywidualną sprzedającego - w rozumieniu art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - nie stanowią zaś sprawy indywidualnej kupującego.

Zatem w przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla Kontrahenta Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu do przedmiotowego wniosku Spółka wskazała, iż składa niniejszy wniosek z uwagi na treść art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Z uwagi na ten zapis Spółka jest zainteresowana ustaleniem właściwego stanu prawnego w odniesieniu do przedmiotowej transakcji.

Jak wynika z przedstawionego opisu Wnioskodawca kwestionuje stawkę podatku przedmiotu transakcji.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicja towaru zawarta została w art. 2 pkt 6 ustawy, zgodnie z którą za towary uznaje się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r. zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Przez towary używane, zgodnie z art. 43 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r., rozumie się:

W przypadku używanych budynków, budowli lub ich części ustawodawca określił dodatkowe zastrzeżenie warunkujące prawo do zastosowania zwolnienia z podatku VAT.

Zgodnie bowiem z art. 43 ust. 6 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r. zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

Użycie w tym przepisie sformułowania "użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych" wskazuje, że chodzi tu o całkowity okres użytkowania tych towarów do działalności opodatkowanej, a nie o okres od zakończenia modernizacji, czy też okres liczony od momentu przekroczenia ww. kwoty wydatków poniesionych na modernizację.

Aby cytowany powyżej przepis art. 43 ust. 6, wyłączający zwolnienie od podatku znalazł zastosowanie, wszystkie trzy ww. warunki muszą zostać spełnione łącznie. Niewystąpienie jednego z nich oznacza prawo do zastosowania zwolnienia przy sprzedaży używanych budynków, budowli i ich części.

Analiza wskazanych powyżej regulacji prawnych art. 43 ust. 2 pkt 1 i art. 43 ust. 6 ustawy, prowadzi do wniosku, iż w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części posiadających status "towaru używanego", podatnik ma prawo do zastosowania zwolnienia z podatku VAT, gdy nie zostały spełnione łącznie przesłanki wykluczające zwolnienie, o których mowa w powołanym wyżej art. 43 ust. 6 ustawy.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż w październiku 2008 r. Spółka nabyła od Skarbu Państwa reprezentowanego przez Starostę nieruchomość i otrzymała fakturę VAT z 22% stawką podatku. Jak wskazuje Wnioskodawca, Skarb Państwa był właścicielem przedmiotowej nieruchomości jeszcze przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem przy nabyciu tej nieruchomości nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Od 1992 r. przedmiotowa nieruchomość była wydzierżawiona Spółce P, a dzierżawca prowadził działalność gospodarczą w oparciu o istniejące budynki i budowle. Po wyłączeniu z umowy dzierżawy tej nieruchomości i przekazaniu Staroście w 2004 r. do zasobów nieruchomości Skarbu Państwa, na terenie nieruchomości nie były prowadzone żadne inwestycje. Wnioskodawcy znany jest fakt, iż do zakończenia budowy ostatnich budynków przynależnych do zakupionej nieruchomości upłynęło zdecydowanie więcej niż 5 lat. Według Wnioskodawcy nie jest spełniony co najmniej jeden z warunków wyłączenia ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 6 ustawy gdyż Skarb Państwa użytkował nieruchomość w okresie przekraczającym 5 lat.

Zatem w oparciu o tak przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny stwierdzić należy, że w stosunku do przedmiotowej nieruchomości spełniona została definicja towaru używanego tj. minęło pięć lat od końca roku, w którym zakończono jej budowę, a przy jej nabyciu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przez co wypełniona została norma z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Nie będzie miało również zastosowania wyłączenie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 6 ustawy, ponieważ nie zostały spełnione przesłanki zawarte w tym przepisie.

W oparciu o opis stanu faktycznego przedstawiony przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku oraz powołanych przepisów, tut. organ stwierdza, iż dostawa przedmiotowej nieruchomości objęta będzie zwolnieniem z opodatkowania podatkiem VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W treści art. 88 ustawy, ustawodawca wskazał przypadki w których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.

Zgodnie z art. 88 ust. ust. 3a pkt 2 ustawy nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu, albo jest zwolniona od podatku.

W oparciu o tak przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy Spółka nie ma prawa do odliczenia podatku z faktury dokumentującej nabycie przedmiotowego budynku, gdyż jego dostawa podlega zwolnieniu z podatku na podstawie wyżej powołanego art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.