IPPP3/443-239/13-2/RD - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług dobrowolnych kwot pieniężnych przekazywanych przez stowarzyszenie na rzecz muzeum.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2013 r. (data wpływu 25 marca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dobrowolnych kwot pieniężnych przekazywanych na rzecz Wnioskodawcy - jest prawidłowe.

W dniu 25 marca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dobrowolnych kwot pieniężnych przekazywanych na rzecz Wnioskodawcy.

Wniosek został przesłany do tut. Organu przez Naczelnika Urzędu Skarbowego pismem z dnia 22 marca 2013 r. złożonym w dniu 22 marca 2013 r. (data wpływu 25 marca 2013 r.)

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Stowarzyszenie (dalej także: Stowarzyszenie) jest jednym z fundatorów i podmiotów finansujących Muzeum (dalej także: Muzeum).

W dniu 1 grudnia 2010 r. została zawarta umowa o współpracy w zakresie przyjmowania darowizn i honorowania donatorów pomiędzy Muzeum a Stowarzyszeniem. Na mocy tej umowy Stowarzyszenie zobowiązało się podejmować działania i zawierać umowy w celu gromadzenia darowizn na rzecz Muzeum, z zachowaniem reguł ustalonych w "Zasadach przyjmowania darowizn i honorowania donatorów" i mając na względzie najwyższą dbałość o interesy Muzeum i donatorów. Natomiast Muzeum jest zobowiązane do honorowania donatora pod warunkiem wypełnienia obowiązków i procedur określonych w umowie, m.in. w "Zasadach przyjmowania darowizn i honorowania donatorów" stanowiących załącznik nr 1 do umowy.

Przyjęcie darowizny na rzecz Muzeum, skutkującej nadaniem tytułu donatorowi lub honorowaniem donatora przez Muzeum, dokonuje się w drodze zawarcia, zgodnie z przepisami Kodeksu Cywilnego, umowy darowizny na rzecz Muzeum pomiędzy osobą wyrażającą wolę przekazania darowizny a Muzeum lub podmiotem działającym na rzecz Muzeum (Stowarzyszeniem), zgodnie z procedurą opisaną poniżej.

Przy darowiznach o wartości przekraczającej 20000 PLN donator może przekazać darowiznę na cel określony szczegółowo w umowie darowizny (darowizna celowa) oraz zastrzec termin wykorzystania darowizny.

W ramach wdzięczności za przekazaną darowiznę przewiduje się m.in. wizualne formy ich honorowania oraz pewne przywileje - określone szczegółowo w załączniku.

Muzeum przewiduje następujące formy wizualnego honorowania Donatorów:

Wskazanie Donatora polega na uhonorowaniu Donatora:

Stowarzyszenie otrzymuje darowizny zarówno od osób fizycznych jak i prawnych.

Ponadto tablice stanowiące wizualne uhonorowanie Donatorów będą prezentowały jedynie nazwę Donatora - w przypadku osób prawnych lub imię i nazwisko - w przypadku osób fizycznych.

Tablice nie będą prezentować znaków towarowych.

Przeciętna wielkość tablicy wyniesie około 1 metra kwadratowego.

Muzeum jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy honorowanie przez Muzeum, zgodnie z "Zasadami przyjmowania darowizn i honorowania donatorów" poprzez naming opportunities należy zakwalifikować jako czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do postanowień art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Prawo podatkowe nie definiuje pojęcia rzecz, Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) rzeczami są wyłącznie przedmioty materialne. Doktryna prawa cywilnego podkreśla, że rzeczy to materialne części przyrody, które w sposób naturalny lub sztuczny daje się wyodrębnić w stosunkach społeczno gospodarczych, tj. te rzeczy, które posiadają przymiot samoistności. Nie ma żadnej wątpliwości, że pieniądz nie spełnia powyższych przesłanek, gdyż nie jest materialną częścią przyrody.

Pieniądz jako środek płatniczy, nie jest towarem w znaczeniu tej ustawowej definicji. Darczyńcy nie uzyskują w zamian za darowiznę żadnych korzyści materialnych oraz nie są przenoszone na nich prawa do wartości niematerialnych i prawnych.

Zatem zdaniem Wnioskodawcy darowizny pieniężne otrzymane od darczyńców nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie mieszczą się w zakresie czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 ww. ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.