IPPP3/443-218/08-2/CS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2008 r. (data wpływu 1 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania przedsiębiorstwa w formie darowizny na rzecz syna oraz zobowiązań powstających z tytułu tego nabycia - jest prawidłowe.

W dniu 1 grudnia 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania przedsiębiorstwa w formie darowizny na rzecz syna oraz zobowiązań powstających z tytułu tego nabycia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobowo działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży części zamiennych do pojazdów samochodowych i maszyn rolniczych. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów i jest czynnym podatnikiem VAT oraz dokonuje zakupów związanych z działalnością opodatkowaną. Obecnie Podatnik zamierza całe przedsiębiorstwo tj. środki trwałe (w tym budynek sklepu wraz z gruntem), wyposażenie i towary handlowe przekazać synowi aktem notarialnym jako darowiznę, który będzie kontynuować prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy darowizna całego przedsiębiorstwa na rzecz syna będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Jeżeli darowizna przedsiębiorstwa nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, czy należy dokonać korekt podatku naliczonego odliczonego od zakupionych środków trwałych, wyposażenia oraz towarów handlowych przekazanych w formie darowizny.

Jakim dokumentem syn powinien wnieść do działalności otrzymane w formie darowizny towary handlowe i czy ich wartość będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, darowizna całego przedsiębiorstwa na rzecz syna nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT. Artykuł 6 pkt 1 ustawy o VAT wyłącza spod opodatkowania VAT transakcję zbycia przedsiębiorstwa. Definicję przedsiębiorstwa podaje artykuł 55 Kodeksu cywilnego, w rozumieniu którego przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych. Także użyte w art. 6 ustawy o VAT pojęcie transakcji zbycia należy rozumieć w sposób zbliżony do " dostawy towarów", o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. W związku z tym transakcja zbycia obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, w tym darowiznę.

Wnioskodawca uważa, że jako darczyńca nie powinien korygować podatku naliczonego, odliczonego w związku z nabyciem składników majątkowych tj. towarów handlowych, środków trwałych i wyposażenia, które Podatnik nabył do celów związanych ze sprzedażą opodatkowaną. Wynika to z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. W przepisach określających zasady opodatkowania podatkiem VAT nie istnieje zapis zobowiązujący Podatnika do korygowania rozliczonego wcześniej podatku naliczonego w sytuacji, gdy zakupione przez niego towary służące prowadzeniu sprzedaży opodatkowanej w wyniku późniejszych okoliczności zostaną przez niego darowane z całym przedsiębiorstwem.

Stosownie do art. 91 ust. 9 ustawy o VAT w przypadku zbycia przedsiębiorstwa o którym mowa w art. 6 pkt 1, korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa. Nabywca przyjmując darowiznę obowiązany jest do dokonania korekty podatku naliczonego w przypadku, gdy w trakcie prowadzonej działalności zmianie ulegnie przeznaczenie wykorzystania środków trwałych do celów czynności zwolnionych lub nie opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Otrzymane w darowiźnie towary handlowe, syn powinien wykazać w spisie z natury, który sporządzi na dzień rozpoczęcia działalności gospodarczej i wpisze do podatkowej księgi przychodów i rozchodów (§ 27 ust. i rozporządzenia Ministerstwa Finansów). Wartość otrzymanych przez syna w darowiźnie towarów handlowych (objętych spisem z natury), zdaniem Wnioskodawcy - zostanie zaliczona do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej w momencie ustalenia dochodu uzyskanego w roku podatkowym, z uwzględnieniem różnic remanentowych, ponieważ dochód z działalności gospodarczej u podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, ustalany jest zgodnie z art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i stanowi różnicę pomiędzy przychodami a kosztami uzyskania odpowiednio powiększoną lub pomniejszoną o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Pojęcie dostawy towarów ustawodawca zdefiniował w art. 7 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem pod pojęciem tym należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami są, stosownie do zapisu art. 2 pkt 6 ustawy, rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Pojęcie "transakcji zbycia", należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów", w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Przepisy ustawy nie definiują terminu "przedsiębiorstwo". Z tej przyczyny dla celów określenia zakresu pojęcia "przedsiębiorstwo" wykorzystuje się regulację zawartą w art. 55#185; ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Jeżeli zatem warunki, o których mowa w art. 55#185; Kodeksu cywilnego, zostaną spełnione, to zamierzona przez Wnioskodawcę czynność (darowizna) będzie nosiła znamiona zbycia przedsiębiorstwa, do której zastosowanie będzie miał przepis art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji czynność ta nie będzie podlegała przepisom ustawy o VAT. Jednak jest jeden warunek, który musi być spełniony, aby zbycie majątku nie stanowiło dostawy towarów. Warunkiem tym jest wyrażenie przez nabywcę zamiaru dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego natychmiastowej likwidacji i sprzedaży zapasów.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Stosownie do art. 90 ust. 1 ww. ustawy, w stosunku do towarów i usług, które wykorzystywane są przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik obowiązany jest do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10. Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Obowiązek skorygowania podatku naliczonego od wcześniej nabytych towarów, środków trwałych wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, które są następnie przedmiotem zbycia przedsiębiorstwa, reguluje art. 91 ust. 9 ustawy. Zgodnie z tym przepisem w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Jak wynika z przedmiotowego wniosku, Wnioskodawca zamierza przekazać synowi w formie darowizny całe przedsiębiorstwo. Ponadto wykonywane przez niego czynności są w całości opodatkowane. Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż przekazanie synowi w formie darowizny przedsiębiorstwa, wyłączone jest spod działania ustawy o podatku od towarów i usług tj. nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem oraz nie wiąże się dla darczyńcy (Wnioskodawcy) z obowiązkiem skorygowania podatku naliczonego, odliczonego w związku z nabyciem składników majątkowych (m.in. towarów handlowych i środków trwałych) wchodzących w skład przedsiębiorstwa. Jednakże czynność ta nakłada na nabywcę obowiązek dokonywania stosownych korekt w zakresie podatku naliczonego, co wynika z art. 91 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Jeżeli jednak darczyńca (Wnioskodawca) prowadzi wyłącznie działalność opodatkowaną i nie jest zobowiązany do dokonywania korekt, o których mowa w art. 91 ust. 1-8 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, to również nabywca przedsiębiorstwa (syn), prowadząc wyłącznie działalność opodatkowaną, nie jest zobowiązany do korekty podatku naliczonego, stosownie do postanowień art. 91 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, zbycie przedsiębiorstwa na rzecz syna w formie darowizny nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy. Obowiązek dokonania korekty w zakresie podatku naliczonego, zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy, spoczywać będzie na nabywcy przedsiębiorstwa. Jednak w sytuacji, gdzie Wnioskodawca wykonuje czynności wyłącznie opodatkowane, a nabywca deklaruje kontynuowanie tej działalności (tylko opodatkowanej), syn Zainteresowanego nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego.

Tutejszy organ podkreśla, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie kwestię sprawy dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Na mocy ustawy z dnia 10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 141, poz. 888), która zmieniała treść art. 14f § 1 ustawy - Ordynacja Podatkowa od dnia 20 września 2008 r. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł. Oznacza to, że wszystkie wnioski, które wpływają do organów od wymienionej daty podlegają opłacie w wysokości 40 zł Z uwagi na fakt, iż Strona opłaciła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w kwocie 120 zł w dniu 28 listopada 2008 r. różnica w kwocie 80 zł zostanie zwrócona zgodnie z § 18 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2006 r. w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz trybu postępowania przy przekształceniu w inną formę organizacyjno - prawną (Dz. U. Nr 116, poz. 783), na wskazany przez Stronę adres.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).