IPPP3/443-216/09-2/KG - Faktury dokumentujące nabycie paliwa do motocykli i zakup motocykli do dalszej odsprzedaży a odliczenie podatku naliczonego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 23 kwietnia 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-216/09-2/KG Faktury dokumentujące nabycie paliwa do motocykli i zakup motocykli do dalszej odsprzedaży a odliczenie podatku naliczonego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2009 r. (data wpływu 17 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia i zwrotu podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących nabycie paliwa do motocykli oraz zakupu motocykli przeznaczonych do dalszej odsprzedaży - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia i zwrotu podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących nabycie paliwa do motocykli oraz zakupu motocykli przeznaczonych do dalszej odsprzedaży.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące stany faktyczne.

Wnioskodawca jest firmą, której przedmiotem działalności jest zakup oraz sprzedaż motorów. Od zakupionych motorów w celu dalszej odsprzedaży (towarów) odlicza cały podatek VAT naliczony. Również od motorów, które przeznaczone są na cele demonstracyjne, zaliczone przez Wnioskodawcę do środków trwałych w pełnej wysokości. Motory demonstracyjne po pewnym czasie są sprzedawane w ramach prowadzonej działalności. Wnioskodawca dodatkowo odlicza cały podatek VAT naliczony od paliwa do motorów demonstracyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy prawidłowo odliczany jest w pełnej wysokości podatek VAT naliczony od motorów demonstracyjnych oraz w konsekwencji cały VAT naliczony od paliwa zakupywanego do tych motorów.

2.

Czy prawidłowo odliczany jest w pełnej wysokości podatek VAT naliczony od motorów zakupywanych w celach dalszej odsprzedaży (towarów) stanowiących przedmiot działalność firmy.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 3 i 4 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku, gdy przedmiotem działalności podatnika jest odsprzedaż samochodów (pojazdów) tekst jedn. w Spółce podatnika motorów (towary) przeznaczonych do dalszej odsprzedaży i motorów przeznaczonych na cele demonstracyjne zaewidencjonowanych w ewidencji środków trwałych Spółki nie ma zastosowania art. 86 ust. 3 ustawy mówiący o częściowym odliczaniu podatku naliczonego w wysokości 60 % kwoty określonej w fakturze - nie więcej niż 6.000 zł. Przysługuje bowiem Spółce odliczenie podatku naliczonego w pełnej wysokości. Również ograniczenia z art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy nie znajdują zastosowania w tym przypadku i w związku z tym Wnioskodawcy przysługuje pełne odliczenie podatku naliczonego od paliwa zakupywanego do motorów demonstracyjnych, gdyż zapisy tego artykułu ograniczają odliczenie podatku naliczonego w przypadku paliw silnikowych wykorzystywanych do napędu pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3, który to przepis w przedmiotowym przypadku nie ma zastosowania ze względu na wyłączenie wynikające z ust. 4 pkt 7 tego artykułu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z dniem akcesji Polski do Unii Europejskiej, tekst jedn. z dniem 1 maja 2004 r. wprowadzony został przepis art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosowało się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5.

Stosownie natomiast do art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od, w brzmieniu obowiązującym od 1 maja 2004 r. w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona wg wzoru:

DŁ= 357kg + n x 68kg

gdzie

DŁ - oznacza dopuszczalną ładowność,

N - oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy

*

kwotę podatku naliczonego stanowiło 50 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 5.000 zł.

Od nowelizacji dokonanej z dniem 22 sierpnia 2005 r. w myśl art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Jednocześnie, stosownie do zapisów art. 86 ust. 4 cyt. ustawy, przepis art. 86 ust. 3 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50 % długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy tekst jedn.: agregat elektryczny/spawalniczy, bankowóz, do prac wiertniczych, koparka, koparkospycharka, ładowarka, oczyszczanie dróg, podnośnik do prac konserwacyjno - montażowych, pomoc drogowa, zimowego utrzymania dróg, żuraw samochodowy;

6.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7.

przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a)

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub b) oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdónajmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy. w) na podstawie umowy

Natomiast z brzmienia art. 86 ust. 3 cyt. ustawy, obowiązującego od dnia 22 sierpnia 2005 r., wynika, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze nie więcej jednak niż 6.000 zł, z wyłączeniem pewnych kategorii pojazdów określonych przez ust. 4 tego artykułu.

Natomiast na gruncie poprzednio obowiązującej ustawy dotyczącej podatku VAT, tekst jedn. ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.) przepis art. 25 ust. 1 pkt 3a ograniczający prawo do odliczenia w związku z nabywaniem paliwa do samochodów osobowych brzmiał następująco:

"Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do paliw silnikowych benzynowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych lub innych samochodów o dopuszczalnej ładowności do 500 kg".

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na zakupie oraz sprzedaży motocykli. Podatnik od zakupionych motocykli przeznaczonych do dalszej odsprzedaży dokonuje odliczenia podatku VAT w całości. Powyższa sytuacja dotyczy także motocykli zaliczonych do środków trwałych firmy, które są przeznaczone na cele demonstracyjne. Motocykle te po pewnym czasie zostają sprzedawane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Firma ponadto dokonuje odliczenia podatku VAT od paliwa zakupywanego do tych motocykli.

Z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje wprost pojęcia pojazdu samochodowego, należy odnieść się do definicji określonej w art. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 Nr 108, poz. 908 z późn. zm.). Zgodnie z art. 2 pkt 33 ww. ustawy "pojazd samochodowy" to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h, określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego. Natomiast według art. 2 pkt 45 powołanego przepisu, określono iż "motocykl" jest pojazdem samochodowym jednośladowym lub z bocznym wózkiem - wielośladowym.

Jednocześnie stwierdzić należy, iż powyżej cytowany art. 25 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym nie odnosił się do pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 obowiązującej ustawy o podatku od towarów i usług a do samochodów osobowych i innych samochodów o dopuszczalnej ładowności poniżej 500 kg.

W świetle powołanych wyżej przepisów prawa oraz biorąc pod uwagę opis stanów faktycznych, stwierdza się że Spółce przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku VAT od zakupu paliwa wykorzystywanego do napędu motocykli demonstracyjnych oraz od motorów zakupywanych w celu dalszej odsprzedaży.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeń w przedstawionych stanach faktycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 6, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl