IPPP3/443-215/12-2/MPe

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2012 r. (data wpływu 23 lutego 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 lutego 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Dnia 4 listopada 1999 r. wraz z małżonkiem, na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego Wnioskodawczyni została właścicielem działki rolnej nr 332 o powierzchni 3,20 ha oraz działki nr 329 o powierzchni 2,01 ha łącznie o powierzchni 5,21 ha. W chwili zakupu działka nr 332 była zabudowana domem mieszkalnym i budynkami gospodarczymi (stodoła, obory, szopa). W 2000 r. wraz z mężem Wnioskodawczyni zakupiła jeszcze trzy sąsiednie niezabudowane działki rolne o nr 324, 330, 331, w sumie o powierzchni 2,00 ha, a w roku 2001 jeszcze jedną o nr 228 (powierzchnia 2,33 ha).

Wszystkie wyżej opisane działki zakupione zostały na zasadzie małżeńskiej wspólności ustawowej, do majątku wspólnego. Działki stanowią majątek osobisty Wnioskodawczyni oraz małżonka, nie służyły i nie służą prowadzeniu działalności gospodarczej. Działki zakupione zostały w celu rekreacyjnym oraz w celu prowadzenia gospodarstwa rolnego i były użytkowane w celach prywatnych.

W chwili nabycia nieruchomości rolnej mąż Wnioskodawczyni posiadał status osoby fizycznej prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą (niezwiązaną z rolnictwem) i z tej działalności uzyskiwał dochody, jest on podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą od 2006 r., jest również podatnikiem VAT. Prowadzone przez małżonków działalności nie mają związku z nabytymi nieruchomościami.

Mąż Wnioskodawczyni posiada tytuł wykwalifikowanego rolnika. Na przedmiotowych działkach uprawiana była na własne potrzeby gryka oraz wykorzystywane one były jako łąki. Plony nie były sprzedawane, więc Wnioskodawczyni nie uzyskiwała z tego tytułu dochodu. Działki niedługi czas po zakupie i zebraniu ostatnich plonów zostały zamienione na łąki i tak były wykorzystywane.

Działki zostały wydzierżawione sąsiadom, którzy pozyskiwali z nich trawę, siano oraz wypasali na nich bydło. Z dzierżawy nie był osiągany "dochód w pieniądzu" natomiast obowiązkiem dzierżawców było prowadzenie ściśle określonych prac (karczowanie drzew i krzewów, bronowanie, koszenie łąk etc.).

Dnia 28 lipca 2006 r. w związku z wyłożeniem do publicznego wglądu projektu uchwały Rady Gminy w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania gminy Wiskitki dotyczącego obszaru wsi, Wnioskodawczyni wraz z mężem wystąpiła, z wnioskiem o zmianę przeznaczenia części dwóch działek o numerach 324 i 332 z działek o przeznaczeniu R (tereny rolnicze) na działki z przeznaczeniem RM/MN (tereny zabudowy zagrodowej z dopuszczeniem zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usług).

W dniu 24 sierpnia 2007 r. Uchwałą Rady Gminy (Dz. Urz. z dnia 7 grudnia 2007 r. nr 253 poz. 7475) został zatwierdzony nowy miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obszaru wsi, a działki te zostały częściowo zakwalifikowane jako działki RM/MN tj. tereny zabudowy zagrodowej z dopuszczeniem zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usług. Wcześniej działki w całości posiadały status R (tereny rolnicze).

W 2009 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem złożyła wniosek do Wójta Gminy o zatwierdzenie projektu podziału działek nr 330 i 331. W dniu 10 marca 2009 r. Wójt Gminy wydał decyzję o zatwierdzeniu projektu podziału nieruchomości działki nr 330 i 331 na działki 330/1-330/4 oraz 331/1-331/5, przy czym działki 331/1-330/1, 331/2-330/2, 331/3-330/3, 331/4-330/4, stanowią całość gospodarczą, a działka 331/5 przeznaczona jest na poszerzenie istniejącej drogi publicznej. W 2011 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem złożyła wniosek do Wójta Gminy o zatwierdzenie projektu podziału działki nr 332 o powierzchni 3,20 ha na 10 mniejszych działek. Wójt Gminy wydał dnia 8 grudnia 2011 r. decyzję zatwierdzającą projekt podziału działki 332, zgodnie z wnioskiem wnioskodawców. Działka nr 332 została podzielona na 10 działek o numerach 332/1-332/10, z czego 8 działek o numerach 332/3-332/10 znajduje się w strefie RM.MN (tereny zabudowy zagrodowej z dopuszczeniem zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usług, natomiast pozostałe działki posiadają następujący status: 332/1 (poszerzenie istniejącej drogi publicznej) i 332/2 (R tereny rolnicze).

Razem z mężem Wnioskodawczyni planuje w najbliższym czasie sprzedać część podzielonych działek - w sumie dziewięć działek, na które składa się: osiem działek o numerach 332/3-332/10 z przeznaczeniem, na teren zabudowy zagrodowej z dopuszczeniem zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usług oraz jedna działka nr 324 z częściowym przeznaczeniem na teren zabudowy zagrodowej z dopuszczeniem zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usług.

Sprzedaż nastąpi zapewne w drodze kilku transakcji, na rzecz kilku różnych nabywców.

Wnioskodawczyni nie podejmowała w tym celu żadnych działań inwestycyjnych czy marketingowych zmierzających do zwiększenia wartości działek (uzbrojenie terenu, zatrudnienie profesjonalnej agencji pośrednictwa etc.).

Na jednej z działek (nr 324) umieszczono tablicę z informacją o sprzedaży tej jednej działki oraz przekazano ustną informację sąsiadom i znajomym o zamiarze sprzedaży większej ilości działek. Działki w chwili sprzedaży będą niezabudowane ani nieuzbrojone.

Pieniądze ze sprzedaży tych działek przeznaczone będą na dokończenie budowy budynku gospodarczo-mieszkalnego na terenie gospodarstwa oraz częściowo na spłatę kredytu zaciągniętego pod zakup lokalu użytkowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do zapłaty podatku od towarów i usług (VAT) od transakcji sprzedaży dziewięciu działek tj. ośmiu działek o numerach 332/3-332/10 powstałych w wyniku podziału działki nr 332 oraz działki 324.

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Sprzedaż działek nie będzie objęta obowiązkiem podatkowym na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), gdyż transakcja ta nie wchodzi w zakres działalności gospodarczej wykonywanej przez Wnioskodawczynię ani w zakres działalności wykonywanej przez jej męża, a w konsekwencji Wnioskodawczyni nie będzie podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 w związku z art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Planowana transakcja stanowi zwykły zarząd wspólnym majątkiem. Ma na celu sprzedaż składnika majątku osobistego, który nie został nabyty z zamiarem jego odsprzedaży. Sprzedaż działek, którą Wnioskodawczyni zamierza dokonać, ma być czynnością jednorazową, nie posiadającą stałego zorganizowanego charakteru, nie można więc zakwalifikować jej jako działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (VAT). Działki w chwili sprzedaży będą niezabudowane.

Fakt, iż w trakcie posiadania gruntu, został on przekwalifikowany był niezależny od woli Wnioskodawczyni w odniesieniu do działek 331/1, 331/2, 331/3, 331/4, 332/3, 332/4, 332/5. W odniesieniu do pozostałych czyli części działki nr 324 oraz działek o nr 332/6, 332/7, 332/3, 332/9 i 332/10 Wnioskodawczyni złożyła (samodzielnie) wnioski o zmianę przeznaczenia w miejscowym pianie zagospodarowania przestrzennego (przed podziałem działki nr 332). Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek: po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Zamierzona sprzedaż działek dotyczy majątku prywatnego, bez powtarzania tych czynności, a sprzedaż ta nie ma charakteru zorganizowanego. Ze względu na cel nabycia nieruchomości oraz znaczny upływ czasu (11-13 lat od daty nabycia), należy uznać, że intencją Wnioskodawczyni oraz Jej męża w momencie nabycia nie był zamiar ich odsprzedaży. Zdaniem Wnioskodawczyni, aby sprzedaż miała charakter sprzedaży opodatkowanej, sprzedawca musi działać jako podatnik wykonujący działalność gospodarczą, która związana by była z profesjonalnym obrotem nieruchomościami, a ponadto musi mieć charakter stały, powtarzalny. Natomiast Wnioskodawczyni ma zamiar dokonać jedynie okazjonalnej sprzedaży części posiadanej nieruchomości. Stanowisko Wnioskodawczyni wydaje się być zgodne ze stanowiskiem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości przedstawionym w wyroku z dnia 15 września 2011 r. (sprawy C-180/10 i C-181/10). Ani Wnioskodawczyni ani mąż nie podjęli aktywnych działań obrotu nieruchomościami, angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców czy usługodawców.

Zdaniem ETS również okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału działki gruntu na mniejsze działki nie jest okolicznością decydującą o opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tym przepisem, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu ust. 1 tego artykułu - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powyższego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma zatem na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą zbycie majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy.

Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku zbycia przez osobę fizyczną majątku prywatnego. Zbycie majątku nabytego na własne potrzeby, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej, zarówno w całości, jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

Wskazać również należy, że zarówno sama liczba i zakres transakcji sprzedaży dokonanych przez osoby fizyczne nie może mieć charakteru decydującego. Zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania ustawy o VAT, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał Sprawiedliwości UE w sprawach C-180/10 i C-181/10 stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą dokonuje się podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast, jak wyjaśnił Trybunał, w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z treści wniosku wynika, iż w 1999 r. Wnioskodawczyni została właścicielem działki rolnej nr 332 oraz działki nr 329. W chwili zakupu działka nr 332 była zabudowana domem mieszkalnym i budynkami gospodarczymi (stodoła, obory, szopa). W 2000 r. Wnioskodawczyni zakupiła jeszcze trzy sąsiednie niezabudowane działki rolne o nr 324, 330, 331, a w roku 2001 zakupiła jeszcze jedną o nr 228.

Przedmiotowe działki zakupione zostały na zasadzie małżeńskiej wspólności ustawowej i stanowią majątek osobisty Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą od 2006 r., jest również podatnikiem VAT. Jak wskazuje Strona działki nie służyły i nie służą prowadzeniu działalności gospodarczej. Działki zakupione zostały w celu rekreacyjnym oraz w celu prowadzenia gospodarstwa rolnego i były użytkowane w celach prywatnych.

Na przedmiotowych działkach uprawiana była na własne potrzeby gryka oraz wykorzystywane one były jako łąki. Plony nie były sprzedawane, więc Wnioskodawczyni nie uzyskiwała z tego tytułu dochodu. Działki niedługi czas po zakupie i zebraniu ostatnich plonów zostały zamienione na łąki i tak były wykorzystywane.

Działki zostały wydzierżawione sąsiadom, którzy pozyskiwali z nich trawę, siano oraz wypasali na nich bydło. Z dzierżawy nie był osiągany "dochód w pieniądzu" natomiast obowiązkiem dzierżawców było prowadzenie ściśle określonych prac (karczowanie drzew i krzewów, bronowanie, koszenie łąk etc.).

W 2006 r. w związku z wyłożeniem do publicznego wglądu projektu uchwały Rady Gminy w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania gminy dotyczącego obszaru wsi, Wnioskodawczyni wystąpiła, z wnioskiem o zmianę przeznaczenia części dwóch działek o numerach 324 i 332 z działek o przeznaczeniu R (tereny rolnicze) na działki z przeznaczeniem RM/MN (tereny zabudowy zagrodowej z dopuszczeniem zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usług).

W 2007 r. Uchwałą Rady Gminy działki te zostały częściowo zakwalifikowane jako działki RM/MN tj. tereny zabudowy zagrodowej z dopuszczeniem zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usług.

W 2009 r. Wnioskodawczyni złożyła wniosek do Wójta Gminy o zatwierdzenie projektu podziału działek nr 330 i 331. W dniu 10 marca 2009 r. Wójt Gminy wydał decyzję o zatwierdzeniu projektu podziału nieruchomości działki nr 330 i 331 na działki 330/1-330/4 oraz 331/1-331/5, przy czym działki 331/1-330/1, 331/2-330/2, 331/3-330/3, 331/4-330/4, stanowią całość gospodarczą, a działka 331/5 przeznaczona jest na poszerzenie istniejącej drogi publicznej.

W 2011 r. Wnioskodawczyni złożyła wniosek do Wójta Gminy o zatwierdzenie projektu podziału działki nr 332 na 10 mniejszych działek. Wójt Gminy wydał dnia 8 grudnia 2011 r. decyzję zatwierdzającą projekt podziału działki 332. Działka nr 332 została podzielona na 10 działek o numerach 332/1-332/10, z czego 8 działek o numerach 332/3-332/10 znajduje się w strefie RM.MN (tereny zabudowy zagrodowej z dopuszczeniem zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usług, natomiast pozostałe działki posiadają następujący status: 332/1 (poszerzenie istniejącej drogi publicznej) i 332/2 (R tereny rolnicze).

Obecnie Wnioskodawczyni planuje sprzedać część podzielonych działek. Sprzedaż nastąpi w drodze kilku transakcji, na rzecz kilku różnych nabywców.

Wnioskodawczyni nie podejmowała w tym celu żadnych działań inwestycyjnych czy marketingowych zmierzających do zwiększenia wartości działek (uzbrojenie terenu, zatrudnienie profesjonalnej agencji pośrednictwa etc.).

Na jednej z działek (nr 324) umieszczono tablicę z informacją o sprzedaży tej jednej działki oraz przekazano ustną informację sąsiadom i znajomym o zamiarze sprzedaży większej ilości działek. Działki w chwili sprzedaży będą niezabudowane ani nieuzbrojone.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych regulacji, stwierdzić należy, wynikające z niniejszej sprawy opisane przez Wnioskodawczynię okoliczności faktyczne wskazują, że jej aktywność podejmowana w przedmiocie zbycia przedmiotowych gruntów jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Jak wynika z treści opisu sprawy Wnioskodawczyni dzierżawiła przedmiotowe grunty. W 2006 r. Zainteresowana wystąpiła do Rady Gminy z wnioskiem o zmianę przeznaczenia części dwóch działek o numerach 324 i 332 z działek o przeznaczeniu R (tereny rolnicze) na działki z przeznaczeniem RM/MN (tereny zabudowy zagrodowej z dopuszczeniem zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usług). W 2009 r. Wnioskodawczyni ponownie złożyła wniosek do Wójta Gminy o zatwierdzenie projektu podziału działek nr 330 i 331. Również w 2011 r. Zainteresowana złożyła wniosek do Wójta Gminy o zatwierdzenie projektu podziału działki nr 332 na 10 mniejszych działek. Zainteresowana podjęła także czynności marketingowe w postaci umieszczenia tablicy z informacją o sprzedaży jednej działki oraz przekazała ustne informacje sąsiadom i znajomym o zamiarze sprzedaży większej ilości działek.

Wskazać w tym miejscu należy, iż wskazane powyżej działania podjęte przez Zainteresowaną pozwalają uznać, że są to działania wykraczające poza zwykłe zarządzanie majątkiem prywatnym. Powyższe oznacza, że w takim przypadku mamy do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w zakresie obrotu nieruchomościami - mającymi cechy działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie należy zaznaczyć, iż przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie Wnioskodawczyni a nie jej małżonka.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.