IPPP3/443-208/14-2/KT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2014 r. (data wpływu 6 marca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przeniesienia prawa własności nieruchomości tytułem wynagrodzenia za umorzenie udziałów - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 marca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przeniesienia prawa własności nieruchomości tytułem wynagrodzenia za umorzenie udziałów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. (dalej także: "Wnioskodawca" i/lub "Spółka") prowadzi działalność gospodarczą o charakterze usługowym (m.in. w zakresie przygotowania terenu pod budowę, budownictwa ogólnego i inżynierii lądowej, wykonywania konstrukcji i pokryć dachowych, wykonywania specjalistycznych robót budowlanych, wykonywania instalacji elektrycznych, cieplnych, wodnych, wentylacyjnych, gazowych a także pozostałych instalacji budowlanych, wykonywania robót budowlanych izolacyjnych, wykonywania robót budowlanych wykończeniowych).

Wspólnikiem Spółki była do dnia 16 kwietnia 2013 r. Pani Katarzyna. W tym też dniu podpisana została pomiędzy Wnioskodawcą a Panią Katarzyną umowa odpłatnego zbycia udziałów w celu ich umorzenia (dalej: "Umowa"). W efekcie Spółka nabyła należące do wspólnika 168 udziałów w Jej kapitale zakładowym o łącznej wartości nominalnej 102.984 złotych.

Nabycie udziałów przez Spółkę zostało dokonane w trybie, o którym mowa w art. 199 § 1 Kodeksu spółek handlowych, tj, w celu dobrowolnego ich umorzenia. Strony ustaliły wynagrodzenie za umarzane udziały w wysokości 1.470.000 zł. Źródłem finansowania umorzenia jest czysty zysk Spółki.

Następnie, w dniu 17 kwietnia 2013 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki stosownie do treści art. 200 § 1 k.s.h. podjęło uchwałę o umorzeniu nabytych udziałów.

Wkrótce jednak, strony (Spółka i Pani Katarzyna) zgodnie postanowiły, że w celu częściowego zwolnienia się przez Spółkę z zobowiązania pieniężnego, którego źródłem jest wspomniana powyżej Umowa, Wnioskodawca przeniesie na rzecz Pani Katarzyny nieruchomość składającą się z niezabudowanej działki gruntu oraz samochód osobowy (datio in solutum). Strony ustaliły wartość świadczeń odpowiednio na 850.000 zł i 40.000 zł. Pozostała część wynagrodzenia za umarzane udziały w wysokości 580.000 zł została zapłacona do dnia 30 grudnia 2013 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przekazanie prawa własności nieruchomości na rzecz byłego wspólnika Spółki w związku z Umową i z częściowym zwolnieniem Wnioskodawcy z długu (datio in solutum) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy przeniesienie własności nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Umorzenie udziałów jest czynnością o charakterze organizacyjno-ustrojowym, podległym Ustawie Kodeks Spółek Handlowych, a nie czynnością wchodzącą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, a co za tym idzie, Wnioskodawca nie występuje w tej transakcji jako podatnik. Czynność przekazania wynagrodzenia, jako element opisanej wyżej transakcji, nie będzie czynnością opodatkowaną VAT. Ponadto umorzenie udziałów prowadzi do ich unicestwienia, a więc do zmniejszenia majątku Wnioskodawcy poprzez wypłacenie wynagrodzenia. Wnioskodawca nie uzyskuje w tej sytuacji żadnego świadczenia, które można zakwalifikować jako odpłatność.

Przedmiot opodatkowania podatkiem VAT został określony w art. 5 Ustawy o VAT, który stanowi m.in., że opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie art. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 2006.347.1 z późn. zm.), wskazuje, że opodatkowaniu VAT podlegają transakcje dokonywane przez podatnika działającego w takim charakterze, a więc transakcja będzie opodatkowana VAT tylko wtedy, gdy będzie się mieściła w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Artykuł 9 Dyrektywy oraz art. 15 Ustawy o VAT definiują podatnika jako każdego, kto prowadzi niezależnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat tej działalności, natomiast działalność gospodarczą jako działalność m.in. producentów, handlowców, usługodawców i zakłada wykorzystywanie w sposób ciągły majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celach zarobkowych. Definicje te potwierdzają związek dokonanej transakcji z prowadzoną działalnością gospodarczą jako przesłankę podlegania VAT.

Stanowisko to znajduje odzwierciedlenie w orzecznictwie ETS:

* sprawa C-291/92 (wyrok z dnia 4 października 1995 r. w sprawie Finanzamt Uelzen przeciwko Dieter Ambrecht),

* sprawa C-415/98 (wyrok z dnia 8 marca 2001 r. w sprawie Laszlo Baksci przeciwko Finanzamt Fuerstenfelbruck),

* sprawa C-80/95 (wyrok z dnia 6 lutego 1997 r. w sprawie Harnas Helm CV przeciwko Staatssecretaris van Financien).

Co prawda w wyroku C-155/94 (wyrok z dnia 20 czerwca 1996 r. w sprawie Wellcome Trust Ltd przeciwko Comissioners of Customs and Excise) Trybunał w pkt 35 uznał, że transakcje, których przedmiotem są akcje i udziały, mogą wchodzić w zakres opodatkowania VAT, jednak będzie to miało miejsce wtedy, gdy transakcje takie są dokonywane w ramach komercyjnej działalności brokerskiej. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą o zupełnie odmiennym charakterze.

Z powyższego wynika, ze płatność, niezależnie od tego, czy jest dokonywana w formie pieniężnej czy rzeczowej, mimo, że stanowi świadczenie, nie jest czynnością opodatkowaną i nie jest zawarta w definicji ani dostawy towarów ani świadczenia usług.

"Jeśli więc spółka przekazuje wynagrodzenie jako świadczenie wzajemne związane z niepodlegającą opodatkowaniu czynnością umorzenia udziałów, świadczenie to też nie podlega VAT. Przedmiotem transakcji jest bowiem przekazanie udziałów w celu umorzenia, będące przyczyną wypłaty wynagrodzenia, a nie samo wynagrodzenie oderwane od zaistnienia określonego zdarzenia" - z uzasadnienia wyroku NSA z dnia 10 maja 2012 r. wydanego w sprawie o sygn. akt I FSK 1010/2011.

Niezależnie od powyższego, w przedmiotowym stanie faktycznym Wnioskodawca przenosząc własność nieruchomości w zamian za zwolnienie z długu w związku z odpłatnym nabyciem udziałów własnych (wypłatą wynagrodzenia) nie staje się z tytułu tej transakcji podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 Ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza również najnowsze orzecznictwo:

* Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 27 sierpnia 2013 r. sygn. akt I SA/Bd 430/13,

* Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 3 lipca 2013 r. sygn. akt I SA/Wr 523/13,

* Wyrok WSA w Krakowie z dnia 27 marca 2013 r. sygn. I SA/Kr 222/13,

* Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 6 czerwca 2013 r. sygn. akt I SA/Rz 329/13.

W szczególności w ostatnim z przywołanych orzeczeń sąd stwierdził, że: "Mając powyższe na uwadze uznać trzeba, że w stanie faktycznym opisanym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nabycie udziałów przez spółkę w celu ich umorzenia nie będzie czynnością dokonaną w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. W konsekwencji nie będzie ona podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast towarami - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - co wynika z art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu "jak właściciel" zawiera się możliwość uznania za dostawę owego faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług "dostawa" oznacza więc wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego).

Odpłatność czynności (dostawy towarów czy też świadczenia usług) oznacza wykonanie tej czynności za wynagrodzeniem. Aby uznać daną czynność za odpłatną konieczny jest bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem. Dostawcę towarów lub usługodawcę musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia za dokonanie tych czynności. Wynagrodzenie musi być konkretną wielkością wyrażalną w pieniądzu.

Odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Nie każda zatem czynność dokonana przez podmiot będący podatnikiem będzie podlegać opodatkowaniu. Status bycia podatnikiem podatku od towarów i usług nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu. W sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzi obrót papierami wartościowymi, to czynność samego nabycia lub sprzedaży akcji czy udziałów nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Udział w spółce posiadającej osobowość prawną jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem transakcji (prawo zbywalne), nie mieści się jednak ani w definicji towarów, ani usług w rozumieniu ustawy.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca - spółka prowadząca działalność gospodarczą o charakterze usługowym - zawarła w dniu 16 kwietnia 2013 r. z dotychczasowym wspólnikiem Spółki umowę odpłatnego zbycia udziałów w celu ich umorzenia, na podstawie której Spółka nabyła należące do wspólnika udziały w Jej kapitale zakładowym o łącznej wartości nominalnej 102.984 złotych. Nabycie to nastąpiło w trybie art. 199 § 1 Kodeksu spółek handlowych. Strony ustaliły wynagrodzenie za umarzane udziały w wysokości 1.470.000 zł, źródłem finansowania umorzenia jest czysty zysk Spółki.

Ponadto Strony postanowiły, że w celu częściowego zwolnienia się przez Spółkę z zobowiązania pieniężnego, którego źródłem jest ww. umowa, Spółka przeniesie na rzecz wspólnika nieruchomość składającą się z niezabudowanej działki gruntu oraz samochód osobowy. Strony ustaliły wartość tych świadczeń odpowiednio na 850.000 zł i 40.000 zł. Pozostała część wynagrodzenia za umarzane udziały w wysokości 580.000 zł została zapłacona do dnia 30 grudnia 2013 r.

Wobec tak przedstawionych okoliczności sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy przekazanie prawa własności nieruchomości na rzecz byłego wspólnika tytułem części wynagrodzenia za umorzenie jego udziałów w Spółce stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zasady dotyczące umorzenia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością zostały zawarte w art. 199 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki.

Zatem warunkiem generalnym dopuszczalności umorzenia, zarówno dobrowolnego, jak i przymusowego, jest zamieszczenie klauzuli przewidującej taką możliwość w umowie spółki.

Umorzenie udziałów jest czynnością zmierzającą do unicestwienia pewnej partii lub wszystkich udziałów i sprowadza się do pozbawienia praw udziałowca ucieleśnionych w tych udziałach. Umorzenie udziałów powoduje w konsekwencji likwidację określonej cząstki kapitału zakładowego albo samych udziałów, gdy umorzenie nie jest połączone z obniżeniem kapitału zakładowego (odbywa się z zysku), jak również utratę praw organizacyjnych i obligacyjnych związanych z udziałem (ale nie osobistych, dopóki się jest wspólnikiem).

W świetle przedstawionych regulacji prawa podatkowego należy uznać, że czynność nabycia przez Wnioskodawcę od wspólnika udziałów własnych w celu ich umorzenia (w trybie art. 199 § 1 Kodeksu spółek handlowych) w zamian za wynagrodzenie nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, ani też świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Wobec tego, czynność ta nie mieści się w katalogu czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W opisanej sprawie Wnioskodawca postanowił umorzyć udziały wspólnika częściowo za wynagrodzeniem w formie niepieniężnej, tj. poprzez przekazanie mu prawa własności nieruchomości należącej do Spółki. Oznacza to, że rozliczenie pomiędzy Wnioskodawcą a wspólnikiem nastąpi poprzez przeniesienie własności majątku rzeczowego Wnioskodawcy na rzecz wspólnika.

Tym samym, pomiędzy stronami zaistnieje więź o charakterze zobowiązaniowym - Wnioskodawca zobowiąże się przenieść na rzecz wspólnika składniki majątku (nieruchomość). Należy zatem stwierdzić, że istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów w zakresie przeniesienia prawa do rozporządzania towarami a wynagrodzeniem stanowiącym konkretną wartość wyrażalną w pieniądzu.

Podkreślić przy tym trzeba, że zapłaty (wynagrodzenia) nie można utożsamiać jedynie ze świadczeniem pieniężnym. Także świadczenie o charakterze rzeczowym jest wynagrodzeniem. Przykładowo więc zamiana towarów, zamiana towaru na usługę i odwrotnie, wydanie towarów (świadczenie usług) w zamian za wierzytelności itp. będzie uznane odpowiednio za odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług. Mamy bowiem do czynienia z konkretną korzyścią, która należna jest za dokonywane świadczenie.

W świetle powyższych uwag należy wskazać, że sama czynność nabycia od wspólnika udziałów własnych w celu umorzenia nie jest objęta podatkiem od towarów i usług. Natomiast przekazanie w zamian za umorzone udziały towarów (nieruchomości) - tak jak to ma miejsce w niniejszej sprawie - odpowiada hipotezie art. 7 ustawy. Za taką oceną przemawia fakt, że mamy tutaj do czynienia z dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, jako przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel i dodatkowo ma ona charakter odpłatny. Pojęcie "rozporządzenia towarami jak właściciel", jak już wyżej wskazano, należy rozumieć szeroko. Spośród czynności "przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" można na pewno wymienić sprzedaż i zamianę oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu.

Zatem, przekazanie składników majątku o charakterze rzeczowym pomiędzy Wnioskodawcą a wspólnikiem stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy i tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie przepisów ustawy. Wnioskodawca przekazując towary (nieruchomość) dokonuje bowiem przeniesienia władztwa ekonomicznego nad nimi, co wypełnia definicję dostawy towarów. Czynność ta stanowi czynność odpłatną, gdyż udziałowiec otrzymuje nieruchomość w zamian za umorzone udziały.

Trzeba też podkreślić, że Wnioskodawca dokonując dostawy nieruchomości działa w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Spółka przekazuje nieruchomość stanowiącą składnik majątku firmy, a zatem dokonuje tej czynności w ramach swojej działalności gospodarczej.

Tytułem podsumowania - w świetle powołanych przepisów prawa oraz przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że przekazanie wspólnikowi nieruchomości tytułem wynagrodzenia za odpłatne nabycie udziałów Spółki w celu ich umorzenia, dokonywane w trybie regulacji art. 199 k.s.h., stanowi, co do zasady, czynność podlegającą opodatkowaniu w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, według zasad właściwych dla przedmiotu opodatkowania. W wyniku ww. czynności dojdzie bowiem do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem (nieruchomością) przez Spółkę na rzecz wspólnika, zaś Wnioskodawca w odniesieniu do tej czynności będzie występował w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy, że przekazanie nieruchomości tytułem wynagrodzenia za umorzenie udziałów w Spółce nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - należy uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do wymienionych przez Spółkę wyroków sądów administracyjnych należy zauważyć, że linia orzecznicza krajowych sądów dotycząca omawianej kwestii nie jest jednolita. Wnioskodawca powołał się m.in. na rozstrzygnięcie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 maja 2012 r., sygn. akt I FSK 1010/11, gdy jednocześnie ten sam Sąd w wyroku z dnia 1 września 2011 r., sygn. akt I FSK 1212/10, stwierdził, że " (...) otrzymanie w zamian za umorzone udziały rzeczy, tak jak to ma miejsce w niniejszej sprawie, będzie odpowiadało hipotezie art. 7 ustawy o VAT. Za taką oceną przemawia fakt, że mamy tutaj do czynienia z dostawą towarów rozumianym po myśli art. 7 ust. 1 ustawy o VAT jako przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel i dodatkowo ma ona charakter odpłatny. (...) należy stwierdzić, że umorzenie udziałów w sp. z o.o. w zamian za przekazane rzeczy, w świetle art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Stanowisko takie jest tym bardziej usprawiedliwione, gdy zważy się, że jedną z cech podatku od towarów i usług jest powszechność opodatkowania. Jeżeli istnieją poważne wątpliwości co do opodatkowania określonych czynności w imię zasady powszechności opodatkowania powinno się przyjmować, że czynność taka podlega opodatkowaniu."

Natomiast nawiązując do dorobku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej Organ podatkowy podziela wnioski płynące z orzecznictwa TSUE (powołanego również przez Spółkę) w kwestii związku dokonanej transakcji z prowadzaną działalnością gospodarczą jako przesłanki do uznania czynności za podlegającą opodatkowaniu VAT. TSUE wielokrotnie bowiem podkreślał, że aby doszło do opodatkowania VAT nie wystarczy, że dany podmiot jest czynnym podatnikiem VAT, ale musi daną czynność wykonać w ramach czynności opodatkowanych. Stanowisko to zostało uwzględnione przy dokonaniu rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.