IPPP3/443-20/12-11/RD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 grudnia 2011 r. (data wpływu 2 stycznia 2012 r.) uzupełnionym w dniu 12 marca 2012 r. (data wpływu 14 marca 2012 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 1 marca 2012 r. (skutecznie doręczone w dniu 6 marca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany na fakturze dokumentującej dostawę nieruchomości oznaczonej we wniosku numerem 19 - jest prawidłowe.

W dniu 2 stycznia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany na fakturze dokumentującej dostawę nieruchomości oznaczonej we wniosku numerem 19. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 12 marca 2012 r., złożonym w dniu 12 marca 2012 r. (data wpływu 14 marca 2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 1 marca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka Akcyjna (dalej jako "Spółka" lub "Wnioskodawca"), w dniu 25 listopada 2011 r. nabyła od Kontrahenta - Spółki P. Spółka Akcyjna z siedzibą w W. - budynki i budowle wraz z gruntem bądź prawem użytkowania wieczystego oraz tereny niezabudowane. Umowa sprzedaży nieruchomości została sporządzona przez notariusza.

W dniu poprzedzającym dzień dokonania dostawy towarów opisanych w niniejszym wniosku Spółka oraz Kontrahent złożyli (poprzez nadanie przesyłki w polskim urzędzie pocztowym) Naczelnikowi Urzędu Skarbowego właściwego dla Spółki wspólne oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia podatkowego w odniesieniu do części nabywanych towarów (wg wskazań poniżej).

Przedmiotem transakcji była dostawa budynków i budowli znajdujących się na 24 działkach gruntu (grunt w części był własnością Kontrahenta, a w stosunku do części Kontrahent dysponował prawem użytkowania wieczystego gruntu). Przedmiotowe budowle to drogi, parkingi, różnorakie uzbrojenie terenu. Część nieruchomości była wcześniej najmowana przez Spółkę. Budynki i budowle zostały zasadniczo wybudowane na początku lat dziewięćdziesiątych i Kontrahentowi co do zasady nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich budowie lub ulepszeniu.

Przy nabyciu nieruchomości Spółka otrzymała od Kontrahenta fakturę VAT, na której Kontrahent wykazał w odniesieniu do części nieruchomości podatek VAT naliczony (według stawki podstawowej 23%), a w odniesieniu do pozostałej części zwolnienie z podatku od towarów i usług. W zakresie tych części nieruchomości, które zostały na tej fakturze wykazane jako zwolnione od podatku od towarów i usług, Spółka złożyła deklaracje na podatek od czynności cywilnoprawnych i opodatkowała ich nabycie tym podatkiem - według stawki 2%. Spółka zamierza pomniejszyć podatek VAT należny o podatek VAT naliczony wykazany na otrzymanej od Kontrahenta fakturze dokumentującej nabycie nieruchomości.

Poniżej Spółka przedstawia szczegółowy opis poszczególnych nabytych części nieruchomości wraz z informacjami, mającymi wpływ na przyjęty przez Spółkę sposób opodatkowania ich nabycia podatkiem od czynności cywilnoprawnych i odliczenia podatku od towarów i usług wykazanego na otrzymanej przez Spółkę fakturze dokumentującej ich dostawę.

Nieruchomość (dalej jako "Nieruchomość 19") stanowi budynki w postaci Centrum Spedycji Lotniczej oraz Budynku Ładowania Wózków Akumulatorowych znajdujących się na działce (działka nr 23), do której Kontrahentowi przysługiwało prawo użytkowania wieczystego. Do pierwszej czynności najmu budynków doszło ponad 2 lata przed dokonaniem transakcji opisanej w niniejszym wniosku. Po pierwszym zasiedleniu nie były ponoszone nakłady na budynki w wysokości przekraczającej 30% wartości początkowej budynków. Kontrahentowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy budowie ww. budynków. Spółka i Kontrahent złożyli oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia podatkowego. Przy zbyciu powyższej Nieruchomości Kontrahent wykazał na fakturze podstawową stawkę VAT. Spółka zamierza pomniejszyć podatek VAT należny o podatek VAT naliczony wykazany na fakturze w odniesieniu do tej nieruchomości lub uzyskać w tym zakresie zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na rachunek bankowy.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka podaje, że zakupione Nieruchomości o jakich mowa we wniosku będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym przysługuje jej prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany na fakturze dokumentującej dostawę Nieruchomości 19 lub zwrotu nadwyżki tego podatku naliczonego na rachunek bankowy, jeżeli w związku z dostawą tej nieruchomości nadwyżka taka wystąpi.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku, zdaniem Spółki powinny znaleźć zastosowanie następujące przepisy:

Podatkiem naliczonym jest u podatnika m.in. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie jednak do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT Podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych natomiast, opodatkowane nim powinny być transakcje sprzedaży nieruchomości i prawa użytkowana wieczystego nieruchomości w sytuacji w której są zwolnione z podatku od towarów i usług (art. 2 ust. 4 lit. b) Ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych).

Z uwagi na powyższe rozstrzygnięcia wymaga: w pierwszej kolejności zasadność zastosowania przez Kontrahenta Spółki zwolnienia z podatku od towarów i usług w zakresie w jakim wykazał on na fakturze dostawy poszczególnych nieruchomości jako zwolnionych z tego podatku - w celu ustalenia tego, czy Spółka prawidłowo dokonała opodatkowania transakcji podatkiem od czynności cywilnoprawnych, w drugiej natomiast kolejności to, czy Kontrahent prawidłowo wykazał na fakturze opodatkowanie transakcji podatkiem VAT - to bowiem decydować będzie o prawie Spółki do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony i ewentualnego zwrotu nadwyżki podatku naliczonego.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W rozumieniu ustawy o VAT towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT). Zgodnie z przepisem art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel.

Z powyższych przepisów wynika, że dokonując zbycia nieruchomości gruntowej niezabudowanej i zabudowanej dochodzi, na gruncie ustawy o VAT, do czynności opodatkowanej polegającej na dostawie towarów w postaci budynków, budowli lub gruntu. Należy jednocześnie wskazać, że zgodnie z przepisem art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W konsekwencji, w przypadku dostawy budynku lub budowli posadowionych na gruncie (niezależnie od tego czy podatnikowi przysługuje prawo własności czy też użytkowania wieczystego), brak jest podstaw do wyodrębniania z podstawy opodatkowania budynku lub budowli wartości gruntu.

W sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku, istotne znaczenie ma przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu, zwalnia się z VAT dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Należy zauważyć, że spełnienie warunków określonych w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT nie obliguje podatnika w sposób definitywny do zastosowania powyższego zwolnienia. Zwolnienie to ma bowiem charakter fakultatywny na mocy przepisu art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, zgodnie z którym podatnik może zrezygnować ze zwolnienia z VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Jeżeli jednak nie będzie możliwe objęcie zwolnieniem dostawy budynku, budowli lub ich części na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, wówczas zwolniona z VAT będzie dostawa tych towarów na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu, zwolniona z VAT jest dostawa budynków, budowli lub ich części nieobjęta zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Należy mieć na uwadze, że zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 10a jest obowiązkowe, w odróżnieniu od zwolnienia przewidzianego w punkcie 10 tego przepisu. Taki wniosek należy wysnuć po analizie przepisów art. 43 ust. 10 i 11, które przewidują możliwość rezygnacji przez podatnika ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, nie odnosząc się do zwolnienia określonego w pkt 10a tego przepisu.

Należy również zwrócić uwagę na fakt, iż także przepisy rozporządzenia wykonawczego określają zakres zwolnień istotnych w niniejszej sprawie. Zgodnie bowiem z § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia wykonawczego zwalnia się zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

W świetle powyższych przepisów, istotne jest również przywołanie definicji pierwszego zasiedlenia. Definicję tę, określa przepis art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, który stwierdza, że pierwszym zasiedleniem jest oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

W przypadku Nieruchomości 19 Spółka pragnie zauważyć, że do pierwszej czynności najmu budynków przez Kontrahenta doszło ponad 2 lata przed dokonaniem transakcji opisanej w niniejszym wniosku. Ponadto, po pierwszym zasiedleniu Nieruchomości, Kontrahent nie ponosił nakładów na budynki i budowle w wysokości przekraczającej 30% ich wartości początkowych. Kontrahentowi nie przysługiwało również prawo do odliczenia podatku naliczonego przy budowie ww. budowli lub budynków. Wobec tego, należy rozpatrzyć czy przy dostawie ww. Nieruchomości, Kontrahentowi przysługiwało zwolnienie z opodatkowania VAT. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwolniona z opodatkowania VAT jest dostawa budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. Spółka stoi na stanowisku, że dostawa Nieruchomości od 15 do 24 jest zwolniona z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ dostawa wszystkich wymienionych Nieruchomości nastąpiła po upływie ponad 2 lat od daty pierwszego zasiedlenia. Wobec tego, nie ma zastosowania wyłączenie ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a) i b ustawy o VAT.

Tym samym, czynność dostawy powyższych Nieruchomości powinna zostać zwolniona z opodatkowania VAT. Jednakże, zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować z tego zwolnienia i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni oraz złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy Naczelnikowi Urzędu Skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części. Jak wskazano w stanie faktycznym niniejszego wniosku, zarówno Spółka jak i Kontrahent złożyli oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia podatkowego przed dniem dokonania dostawy tych budynków i budowli. Oświadczenie złożone przez Spółkę oraz jej Kontrahenta zawierało również informacje, określone w art. 43 ust. 11 ustawy o VAT, tj. nazwę, adresy i numer identyfikacji podatkowej Spółki i Kontrahenta, planowaną datę zawarcia umowy dostawy Nieruchomości oraz adresy Nieruchomości. W związku z powyższym, w świetle przytoczonych przepisów oraz przedstawionych działań Spółki i Kontrahenta, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dostawa Nieruchomości od 15 do 24 została prawidłowo opodatkowana podstawową stawką VAT. Prawidłowe opodatkowanie dostawy podatkiem VAT i przekazanie Spółce przez Kontrahenta faktury, na której podatek ten został wykazany decyduje o prawie Spółki do odliczenia tego podatku lub uzyskania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w zakresie podatku wykazanego na tej fakturze.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego - na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy - stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT - spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Natomiast, w art. 88 ust. 3a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r., wskazano, iż nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne m.in. w przypadku, gdy:

Z opisu sprawy wynika, że Spółka nabyła od Kontrahenta Nieruchomość 19, która stanowi budynki w postaci Centrum Spedycji Lotniczej oraz budynek Ładowania Wózków Akumulatorowych znajdujących się na działce nr 23, do której Kontrahentowi przysługiwało prawo użytkowania wieczystego. Do pierwszej czynności najmu zabudowanego terenu doszło ponad 2 lata przed dokonaniem transakcji opisanej we wniosku. Po pierwszym zasiedleniu nie były ponoszone nakłady na budowle w wysokości przekraczającej 30% wartości początkowej budowli, a Kontrahentowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy budowie ww. budynków. Spółka i Kontrahent złożyli oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia dostawy tej nieruchomości z podatku VAT i przy zbyciu przedmiotowej Nieruchomości Kontrahent wykazał na fakturze podstawową stawkę VAT. Zakupiona Nieruchomość będzie wykorzystywana do działalności opodatkowanej. Spółka zamierza pomniejszyć podatek VAT należny o podatek VAT naliczony wykazany na fakturze w odniesieniu do tej nieruchomości lub uzyskać w tym zakresie zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na rachunek bankowy.

Zatem z wniosku wynika, że w przypadku Nieruchomości 19 doszło do pierwszego zasiedlenia ponad 2 lata przed dokonaniem transakcji dostawy, w związku z czym Kontrahentowi przysługiwało zwolnienie z podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10. Jednak Spółka i Kontrahent złożyli oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia podatkowego przed dniem dokonania dostawy i na tej podstawie Kontrahent wykazał na fakturze podstawową stawkę VAT. Zaś Spółka nabyła przedmiotową Nieruchomość 19 w celu wykonywania działalności opodatkowanej.

Mając zatem na uwadze wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie zostaną spełnione podstawowe warunki uprawniające do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturze dokumentującej nabycie przedmiotowej Nieruchomości nr 19. Jak wynika bowiem z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, transakcja nabycia Nieruchomości 19 udokumentowana fakturą podlega opodatkowaniu w stawce podstawowej, a nabywana przez podatnika Nieruchomość będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych. W konsekwencji Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej zakup Nieruchomości 19.

Jak stanowi art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następny okres lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Ww. przepis wprowadza zatem dwie równorzędne zasady postępowania z powstałą nadwyżką podatku. Możliwe jest bowiem albo otrzymanie jej zwrotu na rachunek bankowy, albo przeniesienie jej na następne okresy rozliczeniowe. Wybór sposobu postępowania pozostawiony został podatnikowi. Cyt. wyżej art. 87 ust. 1 ustawy nie zabrania również rozbicia kwoty nadwyżki na dwie części, z których jedna podlegać będzie zwrotowi z urzędu skarbowego, zaś druga przeniesiona zostanie na kolejny okres rozliczeniowy. Powyższe oznacza, że uprawniony jest zarówno pierwszy sposób postępowania (wystąpienie o zwrot), drugi sposób postępowania (przeniesienie na następny okres), jak i oba te sposoby jednocześnie.

W myśl art. 87 ust. 2 ustawy, zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazane w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanego w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej lub postępowania kontrolnego na podstawie przepisów o kontroli skarbowej. Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca podatnikowi należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.

Na podstawie art. 87 ust. 5a ustawy, w przypadku gdy podatnik nie wykonał w okresie rozliczeniowym czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz czynności wymienionych w art. 86 ust. 8 pkt 1, podatnikowi przysługuje, na jego umotywowany wniosek złożony wraz z deklaracją podatkową, zwrot kwoty podatku naliczonego, podlegającego odliczeniu od podatku należnego w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą na terytorium kraju lub poza tym terytorium, w terminie 180 dni od dnia złożenia rozliczenia, z zastrzeżeniem art. 86 ust. 19. Na pisemny wniosek podatnika urząd skarbowy dokonuje zwrotu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie 60 dni, jeżeli podatnik złoży w urzędzie skarbowym zabezpieczenie majątkowe. Przepisy ust. 2 zdanie drugie i trzecie, ust. 2a i ust. 4a-4f stosuje się odpowiednio.

Zauważyć należy, iż przepis art. 86 ust. 19 oraz art. 87 ust. 5a ustawy pozwala podatnikom którzy w danym okresie w ogóle nie dokonywali żadnych czynności ani w kraju, ani za granicą na uzyskanie zwrotu bezpośredniego podatku naliczonego. Zwrot następuje na umotywowany wniosek podatnika złożony wraz z deklaracją podatkową.

Wystarczającą (i w zasadzie jedyną) przesłanką jest sam fakt wystąpienia u podatnika, który nie dokonywał w danym okresie żadnych czynności dających prawo do odliczenia, kwoty podatku naliczonego, której to kwoty nie przeniósł na następny okres rozliczeniowy.

Zasadą jest, że zwrot przysługuje w tym przypadku w terminie 180 dni. Podatnik może jednak złożyć wniosek o zwrot podatku w terminie 60 dni. Wraz z wnioskiem powinno zostać złożone w urzędzie skarbowym zabezpieczenie majątkowe, w kwocie odpowiadającej podatkowi naliczonemu.

Z odesłań zawartych w ust. 5a wynika, że w przypadku podatników, o których mowa, organ podatkowy może wydłużyć termin zwrotu podatku, w przypadku gdy zasadność zwrotu jest weryfikowana przez organ podatkowy bądź organ kontroli skarbowej w jakiejkolwiek formie (czynności sprawdzających, postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego w kontroli skarbowej).

W świetle powyższego, w przypadku gdy Wnioskodawca nie dokona w danym okresie rozliczeniowym żadnych czynności dających prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego i kwoty tego podatku nie przeniesie na następny okres rozliczeniowy, na podstawie art. 87 ust. 5a ustawy, będzie uprawniony do złożenia umotywowanego wniosku wraz z deklaracją podatkową o zwrot w terminie 180 dni kwoty podatku naliczonego. Jednakże na pisemny wniosek Wnioskodawcy urząd skarbowy dokona zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 60 dni, jeżeli podatnik w urzędzie skarbowym złoży zabezpieczenie majątkowe.

W sytuacji natomiast, gdy w danym okresie u Wnioskodawcy wystąpi podatek należny, wówczas w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następny okres lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. W tym przypadku - zgodnie z art. 87 ust. 2 ustawy - zwrot różnicy podatku nastąpi w terminie 60 dni. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznać należało za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu Nieruchomości 19, nie rozstrzyga kwestii opodatkowania bądź zwolnienia dostawy nieruchomości przez Kontrahenta. Treści dotyczące opodatkowania przedmiotowej transakcji potraktowano jako element zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku.

Ponadto wskazać należy, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze dokumentującej dostawę Nieruchomości 19. Natomiast w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem pozostałych nieruchomości, oznaczonych we wniosku numerami od 13 do 18 i od 20 do 24, jak również w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.